"در بحار والبرهان از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)منقول است که فرمود: چون مردم روز قیامت محشور شوند، آواز دهنده ای مرا ندا کند: ای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) ! خداوند - جل اسمه - برای تو جزا دادن به دوستانت ودوستان اهل بیتت که در راه تو به آن ها دوستی ورزیده وبه خاطر تو به طرفداری از آن ها با دشمنانشان دشمنی کرده اند، پاداش دادن به این ها را به دست تو قرار داده، پس تو به آنچه می خواهی به ایشان پاداش ده. آن گاه می گویم: پروردگارا! بهشت. سپس هر کجای بهشت که بخواهم آن ها را جای دهم، وآن مقام محمودی است که به آن وعده شده ام(۷۶۲). وجه دوم: درست است که اخبار دلالت دارد که ایمان سبب داخل شدن به بهشت می شود، وثواب بر ایمان مترتب است، ولی نه انی که بی واسطه وسبب باشد. پس شاید مقصود از این اخبار آن است که هرکس مؤمن نباشد داخل بهشت نمی شود، اما این که احتجاج به شفاعت ندارد، دلیلی بر اثباتش نیست. نتیجه این که: هر دو قسم شفاعت محقق وثابت است، واشکال رفع گردید. گفتنی است که خداوند تعالی برای تحقیق این مطلب به برکت خاندان پیامبر اهل ذکر (علیه السلام) مرا توفیق داد، با این که کلامی بزرگانی که گفته هایشان را دیده ام از تشریح آن خالی است."

"اما کسانی که شفاعت را در طلب فزونی ثواب برای اهل طاعت مصر دانسته اند به ظواهر بعضی از آیات، استدلال کرده از جمله: ﴿ما للظالمین من حمیم ولا شفیع یطاع﴾ (سوره غافر: ۱۸)؛ برای ستمگران هیچ دوستی نیست وشفاعت کننده ای که اطاعت شود هم ندارند. ومعصیت کار ستمگر است: ﴿وما للظالمین من انصار﴾ (سوره بقره: ۲۷)؛ پس شفاعت شافعان سودی به حال آنان ندارد. و جواب از همه این ها این که: منظور از ظالمین وستمگران در این آیات وامثال این ها کفار وناصبیان وکسانی که امامان برحق را از مقاماتی - خداوند متعال برای آنان قرار داده پایین تر دانسته ودیگران را بر ایشان مقدم داشته اند، وکسانی که در حال جهل به امام زمانیان می میرند ونظایر این ها می باشد، که سرانجام امرشان به عدم ایمان منتهی می شود. ودلیل بر این معنی علاوه بر آنچه گذشت وخواهد آمد - اخبار بسیار بلکه متواتری است که این جا جای ذکر آن ها نیست، ومقتضای جمع بین ادله نیز همین است."

"اما آنان که شفاعت را در خصوص درخواست اسقاط عقوبت از مستحقین آن می دانند به دو امر استدلال واستناد کرده اند: اول؛ گفته اند: اگر شفاعت فقط در فزونی ثواب باشد ابطال می کند. ومی توان از این استدلال جواب داد به این که: ما قبول نداریم که لازمی در مقدم وتالی یاد شده باشد. چون شفاعت را چنین معنی کردیم که شخص از کسی که مافوق او است خیر ونیکی را برای پایین تر از خودش درخواست کند. حال آن که در این جا شفاعت، مطلق طلب فزونی معنی شده، واین مغالطه واضحی است. حاصل این که: مطلب ما نظیر عنوان طلب است که افراد واقسام مختلفی دارد، یکی امر وفرمان، ویکی سؤال، ویکی استدعا، که اگر طلب از مافوق به پایین تر باشد آن را امر می نامند، واگر پایین تر از مافوق چیزی طلب کند آن را سؤال خوانند، واگر از مساوی چیزی طلب کرده آن را استدعا گویند. مطلب ما هم همین طور است، اگر طلب منفعت وثواب از شخصی برای پایین تر از خودش باشد شفاعت است مانند - شفاعت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) که فزونی ثواب ها وبالا رفتن درجات را برای امت خود بخواهد وهرگاه این مطلب از پایین تر وبرای شخص بالاتر شد دعا می شود مثل صلوات ودرود فرستادن امت بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) ودعاهای آنان برای آن حضرت"

"دوم: استدلال دوم اینها احادیثی است که بر اختصاص شفاعت به گنهکاران دلالت دارد از جمله: پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)فرمود: شفاعت من برای اهل کبائر از امتم ذخیره است. ونیز آن حضرت (علیه السلام) فرمود: شفاعت من برای کسانی از امتم می باشد که گناهان کبیره مرتکب شده اند واما نیکوکاران پس بر آن ها باکی نیست. وهمچنین از آن حضرت آمده: واما شفاعت من در صاحبان کبائر (گناهان بزرگ) - به استثنای شرک وظلم - می باشد. جواب از این استدلال این که: منظور از این روایات بیان مصداق بارزتر وقسمت کامل تر شفاعت است نه منحصر کردن شفاعت در یکی از دو قسم، وشاهد بر آن دلایلی است که قبلا آوردیم."

چند فایده: فایده اول: شفاعتی که شامل کفار نمی شود در رهایی آن ها از آتش است، اما در جهت تخفیف عذاب ظاهرا از بعضی روایات بر می آید که شامل حالشان می شود. در بحار از حنان است که امام باقر (علیه السلام) فرمود: از آن ها (کافران) چیزی نخواهید که بر ما تکلیف می آورید که روز قیامت حوائجشان را بر آوریم(۷۶۳). و نیز به سند دیگری از آن حضرت است که فرمود: از آن حوائجی نخواهید (به آن ها در کاری مراجعه نکنید) که روز قیامت وسیله آن ها به رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) می شوید(۷۶۴). می گویم: این مطلب شواهد متعددی هم در اخبار دارد مانند آنچه در این باره وارد شده که محبت ائمه اطهار (علیهم السلام) برای هر کسی حتی کفار سودمنداست. اگر بگویید: این سخن منافات دارد با آنچه بعضی از آیات می گوید، مانند: ﴿لا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینظرون﴾ (سوره بقره: ۱۶۲)؛ نه عذاب از آن ها تخفیف می شود ونه مهلت به آن ها داده می شود. می گویم: به یکی از دو وجه می توان بین این دو معنی را جمع کرد:"

"یک: این که منظور از تخفیفی که بر آن ها ممنوع است تخفیف زمانی است که قسمتی از اوقات عذاب از آن ها برداشته شود، به دلیل فرموده خداوند در سوره مؤمن: ﴿وقال الذین فی النار لخزنه جهنم ادعوا ربکم یخفف عنا یوما من العذاب﴾ (سوره مؤمن: ۴۹)؛ وکافران به خازنان جهنم گویند از خداوند بخواهید که روزی، عذاب را بر ما تخفیف دهد. واین منافات ندارد که عذاب بعضی از آن ها از لحاظ چگونگی سبک گردد. دو: این که عدم تخفیف عذاب را درباره کسی بدانیم که شفاعت کننده ای در این جهت نداشته باشد. والله العالم. فایده دوم: فرمایش پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) که: پنج چیز به من داده شده که به احدی از پیغمبران پیش از من داده نشده...، به ظاهر دلالت می کند که شفاعت از ویژگی های آن حضرت است، واین منافات دارد با آن روایاتی که دلالت می کند شافعان بسیاری روز قیامت هستند، ومی توان بین این دو قسم روایات را به چند وجه جمع کرد: اول: این که منظور از اعطاء شفاعت به آن حضرت - به طور خصوص - وعده واجازه شفاعت در دنیا باشد، که به پیغمبران وشافعان دیگر این وعده واجازه داده نشده. این وجه در تفسیر قمی درباره آیه شریفه: ﴿ولا تنفع الشفاعه عنده الا لمن اذن له﴾ (سوره سبأ: ۲۳)؛ وشفاعت سود نمی بخشد مگر برای کسی که خداوند اجازه دهد، مگر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) که خداوند پیش از روز قیامت به او اجازه شفاعت داده، وشفاعت برای او است وبرای امامان از اولاد او، بعد از آن برای پیامبران (علیه السلام)."

"اول: این که منظور از اعطاء شفاعت به آن حضرت - به طور خصوص - وعده واجازه شفاعت در دنیا باشد، که به پیغمبران وشافعان دیگر این وعده واجازه داده نشده. این وجه در تفسیر قمی درباره آیه شریفه: ﴿ولا تنفع الشفاعه عنده الا لمن اذن له﴾ (سوره سبأ: ۲۳)؛ وشفاعت سود نمی بخشد مگر برای کسی که خداوند اجازه دهد، مگر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) که خداوند پیش از روز قیامت به او اجازه شفاعت داده، وشفاعت برای او است وبرای امامان از اولاد او، بعد از آن برای پیامبران (علیه السلام). دوم: این که منظور شفاعت عام وفراگیر باشد که هیچ یک از اولین وآخرین نیست نگرانی که به شفاعت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) احتیاج دارد - چنان که در حدیث گذشت - ودیگران برای قوم وعشیره یا طایفه مخصوصی شفاعت می کنند، پس شفاعت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) اعم واتم شفاعت ها است چون همه خلایق به آن نیاز دارند، وآن حضرت به کسی جز خالق متعال نیاز ندارد. سوم: این که شفاعت جایز نیست مگر پس از آن که خداوند اذن واجازه دهد. خداوند فرموده: ﴿من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه﴾ (سوره بقره: ۲۵۵)؛ چه کسی نزد او شفاعت می کند مگر به اجازه او. و نیز فرموده: ﴿ما من شفیع الا من بعد اذنه﴾ (سوره یونس: ۳)؛ هیچ شفاعت کننده ای نیست مگر پس از اجازه او"

"و فرموده: ﴿الا من اذن له الرحمن﴾ (سوره نبا: ۳۸)؛ مگر آن را که پروردگار رحمان اجازه داده باشد. و فرموده: ﴿الا من بعد ان یاذن الله لمن یشاء ویرضی﴾ (سوره نجم: ۲۶)؛ مگر پس از آن که به هرکس که بخواهد، خداوند اذن فرماید ورضا دهد. و فرموده: ﴿لا یسبقونه بالقول﴾ (سوره انبیاء: ۲۷)؛ در گفتن، از او (خداوند) پیشی نمی گیرند. بنابراین ممکن است اجازه خداوند متعال برای پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) باشد - چنان که در خبر عیص که پیش تر گذشت واخبار دیگری این معنی وارد است - وشفاعت سایر شافعان به اجازه آن حضرت انجام گردد. پس تمام شفاعت ها به شفاعت آن حضرت بر می گردد واز شاخه های این شفاعت کلی وبزرگ ترنی شفاعت می باشد. وغرض از سوق دادن خلایق در وهله اول به پیغمبران دیگر - به طوری که در خبر عیص واخبار دیگری آمده - اظهارشان وعظمت خاتم الانبیا (صلی الله علیه وآله وسلم) برای تمام اهل محشر در روز قیامت است. فایده سوم: در بخش چهارم کتاب - حرف شین - حدیثی از طریق عامه از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) گذشت که در بیان مناصب امامان آمده:... ومهدی شفاعت کننده آن ها است روز قیامت، آن گاه که خداوند اجازه نمی دهد مگر به کسی که بخواهد ورضا دهد."

"در همان جا گفتیم که سر اختصاص دادن شفاعت به مولای ما حضرت حجت (عجّل الله فرجه) آن است که کسی از شافعان در حق منکر صاحب الامر (علیه السلام) شفاعت نمی کند هر چند به کسانی که پیش از آن حضرت بوده اند پیغمبر وامامان (علیهم السلام) اعتقاد واقرار داشته باشد، پس در حقیقت شفاعت مربوط به اعتقاد به امام عصر (عجّل الله فرجه) می شود. پنجم - دعا کردن برای تعجیل فرج مولی صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) مایه رستگاری به شفاعت آن حضرت (علیه السلام) است: بیان این مطلب: برای رستگاری به شفاعت شافعان روز قیامت لازم است رابطه ای میان شفاعت کننده ومشفوع له در دنیا بوده باشد، مثل این که خدمت یا کمک یا بر آوردن حاجت یا دعا کردن یا اظهار محبت خالصانه یا دفع اذیت نسبت به وی انجام گردد، چنان که در حدیث شفاعت مؤمنین در ابتدای بخش چهارم این مطلب دانسته شد، ونیز در حدیث شفاعت مؤمن - که در نکته دوم گذشت - ودر حدیث شفاعت زائر امام حسین (علیه السلام) - در نکته سوم - دلالت بر این معنی هست. به اضافه روایات بسیاری که بر این امر دلالت می کند، از جمله:"

"در بحار، از تفسیر امام حسن عسکری (علیه السلام)، از امیر المؤمنین (علیه السلام) آمده که فرمود: خداوند نسبت به بندگانش مهربان است واز جمله مهربانی هایی که در حق آن ها دارد این که صد رحمت خلق کرده ویک رحمت را در میان تمامی خلایق قرار داده که به سبب آن مردم بر یکدیگر رحم آرند وبه آن، مادر فرزندش را رحم کند ومادرهای حیوانات بر فرزندانشان مهر ورزند، پس چون روز قیامت شود این رحمت را به نود نه رحمت دیگر بیفزاید وبه آن، امت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) را رحم کند وبه آن ها در حق هرکس که بخواهند - از اهل آیین اسلام - شفاعت دهد، تا جایی که یک نفر نزد مؤمن شیعه می آید ومی گوید: برای من شفاعت کن. می گوید: چه حقی بر من داری؟ جواب می دهد: یک روز به تو آب نوشاندم. پس یادش می آید ودرباره اش شفاعت می کند. ویکی دیگر می آید می گوید: در یک روز گرم ساعتی از سایه دیوار من استفاده کردی. پس برایش شفاعت می نمایم، وپیوسته شفاعت می کند تا این که درباره همسایگان ودوستان وآشنایانش شفاعت می نماید، مؤمن از آنچه شما گمان می کنید نزد خدا گرامی تر است(۷۶۵).🔹🔷🔶🍃🍃🍃 🖋📚قسمت 2⃣9⃣

💖 برای امام زمانم چه کنم؟💖 بسم الله الرحمن الرحیم🍃 #معرفت_افزایی_مهدوی #وظایف_منتظران 🌹قسمت_اول #ابراهیم_افشاری 🔴 از سلسله مباحث معارف مهدوی، بحث وظایف منتظران است که ان شاءالله سعی می کنیم عمده این وظایف را به اختصار توضیح دهیم. 🔵 کتاب ارزشمند مکیال، که به دستور امام عصر ارواحنا فداه نوشته شده، و در جلد دوم این کتاب ۸۰ وظیفه ای که هر منتظر دارد را کامل توضیح داده است. توصیه اکید دارم به عزیزان که حتما این کتاب را مطالعه بفرمایند. 🔺اولین وظیفه ای که به آن می پردازیم وظیفه «تهذیب نفس» است، که در کتاب مکیال به عنوان وظیفه ۵۹ ذکر شده. تهذیب نفس از مهمترین و اصلی ترین وظایفی است که یک منتظر باید انجام دهد، و بدون تهذیب نفس نمی توانیم خودمان را جزو یاران آن حضرت حساب بکنیم. اگر کسی غرق گناه است و هنوز نتوانسته دست از گناه بردارد؛ باید بداند در پیشگاه امام زمان، خیلی جایگاهی ندارد. نکته مهم این است که وقتی ما گناه می کنیم و هنوز نتوانستیم اخلاق خودمان را اصلاح کنیم، قطعا نمی توانیم روی بقیه افراد جامعه هم تاثیر بگذاریم.و یکی از عوامل غیبت حضرت، همین گناهان ما هست که باعث می شود ما در زمره یاران حضرت قرار نگیریم. 🔷 امام صادق(ع) در خصوص یاران امام زمان عج می فرماید: «هر کس می خواهد از اصحاب حضرت قائم باشد، باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو ادامه دهد، که اگر این شروط را شما رعایت بکنی یار حضرت هستی؛ چه ظهور را درک بکنی، چه ظهور را درک نکنی، به ثواب یاری حضرت می رسی.» ✨در قرآن کریم، شرط رستگاری، تزکیه نفس بیان شده. خداوند می فرماید: «قَد اَفلحَ مَن تَزَکّی = هر کس تزکیه نفس کرد رستگار شد.» ✅و این شرط پیروزی و سعادت ما هست. 🔶 از آیت الله بهجت پیرامون ارتباط با حضرت ولی عصر عج سوال کردند، فرمودند: «تا رابطه ما با حضرت ولی عصر (عج) قوی نشود، کار ما درست نمی شود و بدون اصلاح نفس نمی توان کاری پیش برد و برای جامعه کاری کرد. 🔰چند راه کار ساده: ۱. از آیت الله بهجت پرسیدند برای تزکیه نفس چکار کنیم؟ فرمود: «انجام واجبات و ترک محرمات» و همچنین فرمود: «به دانسته های خودتان عمل کنید.» ۲.جواب دوم آیت الله این بود که روزی یک صفحه از کتاب «معراج سعاده» آقای نراقی را بخوانید. این کتاب در بحث خودسازی موثر است. ۳. مطالعه کتاب سه دقیقه در قیامت، که مربوط به خاطره جانباز مدافع حرمی است که در اتاق عمل علائم حیاتی اش با این دنیا قطع می شود و با عزرائیل می رود و .... و در نهایت به این دنیا بر می گردد و آنچه که در عالم برزخ و آخرت دیده را در قالب این کتاب توضیح می دهد. ✅این کتاب چون بر مبنای واقعیت است، در تهذیب نفس و ترک گناه بسیار موثر و مفید است. 🔰چند ذکر برای کسانی که می خواهند در بحث تزکیه نفس کار کنند: بحث اول: حدیث معروفی از معصوم داریم که خودتان هر روز به حساب و کتاب خودتان برسید. ✅در یک دفتری یادداشتی داشته باشیم و به خاطر گناهانمان، یک نظام تنبیهی برای خودمان قرار دهیم، تا بفهمیم که مسیر را درست می رویم یا نه ؟ بحث دوم: هر کس هر روز بعد از نماز صبح یازده مرتبه سوره توحید بخواند، خداوند در آن روز، راه تسلط و نفوذ شیطان را بر او می بندد، چون ما با خواندن ۱۱ مرتبه سوره توحید حصاری دور خودمان درست می کنیم. بحث سوم: در روایت هست کسی که هر روز سوره نجم بخواند؛ خداوند او را موفق به تهذیب نفس می کند. و معرفی ارزشمندترین دعایی که در مفاتیح برای تزکیه نفس وجود دارد مداومت به خواندن دعای «مکارم الاخلاق» است، از این دعا هم غافل نشویم. 👈ان شاءالله با انجام این کارها، در زمره یاران حضرت باشیم؛ که اگر گناهکار باشیم در سپاهیان حضرت، جایگاهی نداریم و مشمول این شعر می شویم: ❌از کثرت گناه و خطاهای بی شمار راه وصال من به سرایت بعید شد ✅ ان شاءالله که ما مشمول این شعر نباشیم ✨بر چهره دلگشای مهدی عج صلوات✨ #امام_زمان https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

📍شش دقیقه جنجالی از مستند "خارج از دید" از نماز جمعه مختلط هاشمی رفسنجانی با ادعای تقلب تا برکناری اسفندیار رحیم مشایی با فرمان صریح رهبری!!! #لبیک_یا_خامنه‌ای

📌سخنان تحسین برانگيز حضرت آقا در مورد حماسه ی ۹ دی که توسط مردم شکل گرفت. 🔹مردم در ٩دی غائله فتنه را ختم کردند؛ درود بر مردم ایران. سید علی لب تر کند جان را فدایش میکنیم ✌️ https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

تو نفسی ❤️❤️❤️ بمان برایم... https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#انقلاب_سوم» روز شنبه ١۴٠٢/١٠/٠٩ مناسبت روز: امروز سالروز حماسه ملت بصیر ایران در #نهم_دی ماه ١٣٨٨ است، که در تقویم به‌عنوان «#روز_بصیرت و میثاق امت با ولایت» نامگذاری شده، لذا ضمن گرامیداشت این حماسه بزرگ، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک حماسه نهم دی ماه و خروش عاشورایی میلیون‌ها نفر از امت حماسه‌ساز و ولایت‌مدار ایران اسلامی در این روز به یاد ماندنی، نقطه عطفی درتاریخ انقلاب و برگ زریّن دیگری در افتخارات ملت بزرگ و متدین ایران اسلامی به حساب می‌آید؛ این حماسه، نماد عزّت و بصیرتِ دینی و انقلابی ملتی است که تا پای جان برای حفظ اصول اسلام و آرمان‌های انقلاب ایستاده‌اند و با صدای رسا اعلام می‌کنند که اگر دشمنان در برابر دینِ و انقلاب آنها بایستد، در برابر تمام دنیای دشمنان خواهند ایستاد؛  روز نهم دی را باید، روز غلبه جنود الهی بر جنود شیطانی، و روز خروش ملت متدین ایران و آشکار ساختن خشم مقدس آنها در برابر اهانت و حرمت‌ شکنی عده‌ای غافل و عده‌ای مزدورِ وابسته به اجانب، نسبت به مقدسات اسلامی در روز عاشورای حسینی دانست؛ که حکایت تلخ آن، از این قرار بود که بعد از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری ٨٨، متأسفانه برخی از یاران دیرین انقلاب، شکست در انتخابات را برنتافتند و تصمیم به ابطال آن گرفتند و کلید واژه این حرکت شرم‌آور خود را «تقلب در انتخابات» قرار دادند؛ در همین زمان، دشمنان قسم خورده‌ی اسلام و انقلاب نیز وارد میدان شدند و در زمان کوتاهی، اعتراضات دو کاندید ریاست‌جمهوری و طرفداران آنان را به آشوبی همه‌گیر در تمام کشور تبدیل نمودند؛ ✍️ مردم ایران نیز تحت تأثیر شرایط ویژه‌ی این فتنه بزرگ قرار گرفته و به سه دسته تقسیم شدند: 1️⃣ دسته‌ای از مردم با بصیرت دینی و انقلابی، مثل همیشه بلافاصله دشمن را شناسایی و در روبروی فتنه قرار گرفتند؛ 2️⃣ دسته دوم متأسفانه مغرضانه یا غافلانه در کنار دشمنان، مزدوران و آشوبگران قرار گرفتند؛ 3️⃣ اما دسته‌ سوم سکوت کرده و در هیچ یک از صفوف فتنه‌گران و انقلابیون قرار نگرفتند و با کمال تأسف تحت تأثیر تبلیغات رسانه‌ای دشمنان فکر می‌کردند، که این فتنه، باعث گسترش آزادی‌های سیاسی و اجتماعی در ایران اسلامی خواهد شد! لذا از قرار گرفتن در روبروی فتنه، خودداری کردند؛ و همین موضوع باعث شد که این فتنه چند ماه به طول انجامد و خسارت‌های مالی و جانی غیر قابل جبرانی را در کشور به بار آورد؛ اما بالاخره فتنه‌گران چهره واقعی خود را در جریان عاشورای حسینی در همان سال نمایان کرده و آشکارا به مقدسات مردم شریف ایران و به اصل ولایت فقیه حمله‌ور شدند و نسبت به حضرت سیدالشهداء (ع) و ایام عاشورای حسینی هتک حرمت نمودند؛ این موضوع باعث شد تا گروه سوم از مردم نیز که فریب تبلیغات دشمن را خورده بودند متوجه شوند که فتنه‌گران هرگز به‌دنبال آزادی‌های سیاسی یا حقوق اجتماعی ملت نیستند، بلکه آنها اصل دین و مکتب اهل‌بیت (ع) و رهبر و مرجعیت دینی آنها را نشانه رفته‌اند و در یک کلام به دنبال براندازی حکومتِ جمهوری اسلامی در کشور ایران هستند؛ لذا این دسته از مردم نیز به جمع انقلابیون پیوستند و به یک‌باره ملت بزرگ ایران که عاشق اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و امام و رهبر و نظام اسلامی خود هستند، یکصدا و یکپارچه شور و حماسه ‌و خروش شد و بساط فتنه و فتنه‌گر را به طور کلی برانداخت و بار دیگر به دشمنان اثبات نمود که ملت مسلمان و انقلابی ایران، هیچگاه اجازه کوچکترین تعرض و بی‌حرمتی به مقدسات دینی و انقلاب اسلامی که ثمره خون صدها هزار شهید است را به کسی، نخواهد داد؛ با این حرکت خودجوش ملت قهرمان ایران، یکبار دیگر، انقلاب اسلامی، بیمه شد و به همین دلیل این حماسه بزرگ به «انقلاب سوم» مردم ایران پس از «پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷» و «تسخیر لانه جاسوسی و انقلاب دوم در ۱۳ آبان ۱۳۵۸» مشهور شد. ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «فتنه‌ی ۸۸ تنها آن چیزی نبود که توی خیابان به وسیله‌ی تعدادی آدم دیده شد؛ این یک چیز ریشه‌داری بود، یک بیماری عمیقی درست کرده بودند، اهدافی داشتند، زمینه‌ها و مقدمات فراوانی برایش چیده شده بود، کارهای بزرگی شده بود و هدف‌های بسیار خطرناکی دنبال این کار بود که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی و این‌ها حل نمی‌شد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت؛ که این حرکت، حرکت ۹ دی بود؛ (مردم) آمدند بساط فتنه و فتنه‌گران را در هم پیچیدند لذا حادثه‌ی ۹ دی یک حادثه‌ی ماندنی در تاریخ ماست... حادثه‌ای شبیه حوادث اول انقلاب؛ این حماسه بایستی حفظ شود و گرامی داشته شود» (۱۳۹۰/۰۹/۲۱) https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

💠💠💠💠💠💠 #قرار_شبانه #سوره_ملک #سوره_واقعه ☘🌸☘تلاوت سوره مبارکه ملک☘🌸☘ 🍀🌺🍀تلاوت سوره مبارکه واقعه🍀🌺🍀 🔹همگی برای حوائج حضرت حجت (عج) دعا کنیم🔹

🚨 هشدر آیت الله ناصری (ره) در مورد حوادث آینده ✅ آیت الله ناصری (ره): ⚠️ « مخصوصاً در آینده یک مقداری شاید مشکلات باشد؛ سعی و کوششتان باشد از مقام رهبری جدا نباشید؛ خدا می داند. اگر صحبت هایی شد، حرف هایی شد، - بنده بین خودم و خدای خودم این را احساس کردم که تذکر بدهم- از مقام رهبری جدا نشید؛ خدا می داند. 🗣 اگر صدایی، حرفی جایی شنیدید اعتنا نکنید. ⭕️ بِینی و بین الله من خودم این را احساس کردم و از بعضی از بزرگان هم شنیدم و به شما هم دارم نقل می‌کنم. » 🏷 #مقام_معظم_رهبری #آیت_الله_ناصری_ره #فتنه https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

داستانی از سقراط حکیم روزی سقراط، حکیم نامی یونانی، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر است. علت ناراحتی‌اش را پرسید. پاسخ داد: در راه که می‌آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم، جواب نداد و با بی‌اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم. سقراط گفت: چرا رنجیدی؟ مرد با تعجب گفت: خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت‌کننده است. سقراط پرسید: اگر در راه کسی را می‌دیدی که به زمین افتاده و از درد و بیماری به خود می‌پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می‌شدی؟ مرد گفت: مسلم است که هرگز دلخور نمی‌شدم. آدم که از بیماربودن کسی دلخور نمی‌شود. سقراط پرسید: به‌جای دلخوری چه احساسی می‌یافتی و چه می‌کردی؟ مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت و سعی می‌کردم طبیب یا دارویی به او برسانم. سقراط گفت: همه این کارها را به‌خاطر آن می‌کردی که او را بیمار می‌دانستی، آیا انسان تنها جسمش بیمار می‌شود؟ آیا کسی که رفتارش نادرست است، روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد، هرگز رفتار بدی از او دیده نمی‌شود؟ بیماری فکر و روان نامش «غفلت» است و باید به‌جای دلخوری و رنجش، نسبت به کسی که بدی می‌کند و غافل است، دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست هیچ‌کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر وقت کسی بدی می‌کند، در آن لحظه بیمار است. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c