▪️به آهِ فاطمه برگرد... اُمیدِ ما همه برگرد...🤲 #نوای_انتظار #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها ‎‌‌‌‌‌‌ 🌹*کانال منتظران ظهور*🌹 *در ایتا* https://eitaa.com/montazeraan_zohorr

"درخشندگی نور شریف آن حضرت در دنیا چند قسم است: اول: هنگام ولادت. دوم: در زمان ظهور وغیبت. سوم: زمان غیبت به طور خصوص. چهارم: زمان حضور به طور خصوص. قسم اول: هنگامی ولادت، نور آن حضرت به طوری بود که تا آسمان رسید. چنان که در کتاب کمال الدین از محمد بن عثمان عمری - قدس الله روحه - روایت شده که گفت: هنگامی که خلف مهدی - صلوات الله علیه - متولد شد نوری از بالای سرش تا بر فراز آسمان ساطع گشت، سپس به رو به سجده افتاد وبرای پروردگار متعال سجده بجای آورد، آن گاه سر برداشت در حالی که می گفت شهد الله انه لا اله الا هو... وولادت او (علیه السلام) روز جمعه بود(۶۰۹)."

"در روایت دیگری از امام ابو محمد عسکری (علیه السلام) روایت شده که: وقتی سید (علیه السلام) متولد شد، نوری از آن حضرت دید که تا افق آسمان ساطع است، وپرندگان سفیدی دید که از آسمان فرود می آیند وبال های خود را بر سر وصورت وسایر قسمت های بدنش می کشند، سپس پرواز می کنند. وقتی به جناب ابو محمد این مطلب را خبر دادیم، خندید وفرمود: آن ها ملائکه بودند، به خاطر تبرک به این نوزاد فرود آمدند، وآن ها یاران او هستند هنگامی که خروج نماید(۶۱۰). در روایت دیگری از حکیمه آمده که گفت: ناگاه او (نرجس) را دیدم که اثر نور بر او هست تا جایی که چشمم را گرفت(۶۱۱). که در کمال الدین وبحار وغیر این ها ذکر گردیده است. قسم دوم: درخشندگی نور آن حضرت در هر دو زمان حضور وغیبت. این درخشندگی دو نحوه است: ۱- اشراق بدون واسطه برای جمعی از مؤمنین تشرف به دیدار آن اشراق حاصل گردیده است. از جمله در کتاب کمال الدین از محمد بن الحسن کرخی روایت شده که گفت: ابوهارون - مردی از هم مسلکان ما - می گفت: حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) را دیدم در حالی که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشید(۶۱۲)."

"نیز محدث بزرگوار محمد بن الحسن حر عاملی در کتاب اثبات الهداة بالنصوص والمعجزات به نقل از کتاب اثبات الرجعة شیخ اجل فضل بن شاذان آورده که گفت: ابراهیم بن محمد بن فارس نیشابوری گفت: هنگامی که عمرو بن عوف قصد کشتن مرا کرد، ترس شدیدی بر من عارض گردید، با خانواده ام خداحافظی کردم، می خواستم فرار کنم، به خانه حضرت ابو محمد امام عسکری (علیه السلام) رفتم، وقتی بر آن جناب وارد شدم نوجوانی دیدم که در کنارش نشسته بود، چهره اش مانند ماه شب چهارده می درخشید، از آن نور وروشنایی تعجب کردم، ونزدیک بود وضع وحال خودم را هم فراموش نمایم که به من فرمود: ای ابراهیم! فرار مکن که خداوند شر او را از تو دور خواهد ساخت. بر حیرتم افزود، به امام ابومحمد (علیه السلام) عرض کردم: ای فرزند پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)، مولای من! این کیست که از باطن من خبر داد؟ فرمود: او پسر وخلیفه من است(۶۱۳)."

"از کسانی که درخشندگی نور حضرتش را دیده اند، احمد بن اسحاق قمی است که در حرف غین بخش چهارم حدیثش را آوردیم. ۲ - اشراق نور آن حضرت با واسطه است، بدان که درخشندگی تمام نورها در شب وروز، ماه وخورشید وغیر این ها از اشراقات نور آن حضرت وفیوضات وجود شریف آن جناب است در غیبت وحضور. توضیح وبیان ابن معنی به چند وجه تقریر می گردد: اول: این که خورشید. ماه وغیر این ها از نور آن حضرت - صلی الله علیه - آفریده شده است - چنان که روایاتی بر این معنی دلالت می کند - واین منافاتی ندارد با حدیثی که قبلا ذکر شده که خورشید وماه از نور از امام حسن (علیه السلام) خلق شده، چون باز در روایات آمده که نور وارواح وطینت خاندان عصمت (علیه السلام) یکی است، یعنی از یک اصل آفریده شده اند، بنابر این صحیح است که گفته شود: ماه از نور پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) خلق شده یا نور امیر المؤمنین یا حضرت قائم (علیه السلام) یا امامان دیگر (علیه السلام). نظیر این معنی را عالم ربانی شیخ جعفر شوشتری (رحمة الله) در کتاب خصائص الحسین (علیه السلام) آورده، وی ضمن بیان این که نور حسین (علیه السلام) اولین مخلوقات است گفته"

"چون نور او از نور آن حضرت وفیوضات وجود شریف آن جناب است گفته: چون نور او از نور پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) است ورسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: أول ما خلق الله نوری ؛ نخستین چیزی که خداوند آفرید نور من بود(۶۱۴). دوم: روایاتی که دلالت می کند بر این که تمام مخلوقات به عنوان مقدمه خلقت وجود آن حضرت وپدران بزرگوارش آفریده شده اند، پس علت غایی خلقت موجودات هستند، بنابراین وجود خورشید ونور وروشنایی آن بواسطه حضرت حجت وپدران معصوم آن حضرت است. سوم: اخباری که دلالت می کند بر این که بقای عالم وآنچه در آن است - از خورشید وماه وغیر این ها، به سبب وجود حضرت قائم (علیه السلام) است، بنابر این درخشندگی نور آفتاب وماه از آثار نور آن حضرت است در غیبت وحضور. گفتنی است که در بخش سوم کتاب، استدلال بر این معنی گذشت. قسم سوم: اشراق نور آن حضرت در زمان غیبت - به طور خصوص - آن نیز بر دو قسم است: باطنی وظاهری."

"اشراق باطنی: اشراق باطنی در دل مؤمنین است که امام خود را با حقایق ایمان مشاهده می کنند، گویا که جلو چشمشان است در هر زمان ومکان. این معنی را ضمن ابیاتی آورده ام: بنیت بقلبی منزلا لجنابکم * * * اقمت بها مذ کنت فی غایه الحب اما والذی لو شاء ما خلق النوی * * * لئن عبت عن عینی فما عبت عن قلبی یوهمنیک الشوق حتی کانما * * * اناجیک من قرب وان لم تکن قربی در قلبم برای جناب شما منزلی ساخته ام که در منتهای محبت از اول پیدایش در آن سکنی گزیده ام. سوگند به آن که اگر می خواست هسته را نمی آفرید؛ اگر از چشمم غایب شده ای از دلم غایب نیستی. آن چنان شوق تو خیالت را برای من مجسم می کند که گویی از نزدیک با تو آهسته سخن می گویم، هر چند که تو نزدیک من نباشی. و دیگری چنین سروده: احبا بنا ان غبتم عن ناظری * * * فعن الفواد وخاطری ما عبتم ای دوستان! اگر از چشمم پنهان ماندید * * * از دل وخاطرم غایب وپنهان نیستند."

"روایات بسیاری نیز بر این معنی دلالت می کند که بعضی را در فصل سوم آوردیم، از جمله: ثقة الاسلام کلینی در اصول کافی از ابوخالد کابلی از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: والله، ای ابوخالد! نور امام در دل مؤمنین از خورشید تابان در روز نورانی تر است، وآنان (امامان) به خدا سوگند دل های مؤمنین را نورانی می کنند، وخداوند (عزّ وجلّ) نور ایشان را از هرکه بخواهد منع می کند که دلشان تاریک گردد، به خدا، ای ابوخالد! هیچ بنده ای نیست که محبت وولایت ما را داشته باشد مگر این که خداوند قلبش را پاکیزه گرداند، وخداوند قلب بنده ای را تا تسلیم امر ما نباشد پاکیزه نگرداند، پس اگر تسلیم ما شود خداوند از حساب شدید او را به سلامت بدارد واز هول بزرگ روز قیامت ایمن نماید(۶۱۵).⭐️💫⭐️💫⭐️ 🔰🔰🔰قسمت 4⃣7⃣

🖋📗🔆💫🔆پاسخ به شبهات دانش آموزان 👤🎥جناب احسان عبادی 📚 قسمت 🔎3⃣

‍ 💠 سلسله مباحث فرقه شناسی 🎙 استاد علی محمدی هوشیار 🔹جلسه ششم 🔹با موضوع: بایسته های دانش فرقه شناسی(۱) 🏷تحلیل لایه ای علت ها در جریان شناسی 🏷موسسه فرق و‌ ادیان بصائر

🖋📖نگاهی فلسفی به عرفان های نوظهور🔥

📚🖋جناب دکترقادرحافظ استاددانشگاه ادیان