📡 یک پیشگویی در مورد زمان ظهور که در زمان ما اتفاق افتاده ✅ امام جعفر صادق (ع): ❇️ «شخص مؤمن در زمان قائم (عج) اگر در مشرق باشد و برادر ایمانی‌اش در مغرب، از مشرق او را در مغرب می‌بیند، و اگر در مغرب باشد و برادرش در مشرق، او را می‌بیند». (۱) 📜 «إنّ المؤمن فی زمان القائم، و هو فی المشرق، لیری أخاه الّذی هو فی المغرب، و کذا الّذی فی المغرب یری أخاه فی المشرق!». 🖊 پیشوایان معصوم (ع) چگونه مرزهای زمانی را برداشته، قرنهای متمادی را کنار زده، آینده‌ای بس دور را در برابر دیدگانشان به روشنی دیده‌اند و از آن آگاهانه سخن گفته‌اند؟!!، و در هر زمینه‌ای دانستنیها و شنیدنیها را به شیعیان خود آموخته‌اند!!، و از نیروی شنوایی و بینایی عصر قائم (عج) آنچنان سخن گفته‌اند که گویی در عصر ما زندگی کرده‌اند ... و ارسال صوت و تصویر را با مدرنترین وسائل مخابراتی امروز، با چشم خود دیده و آنگاه سخن گفته‌اند. امّا کو گوش شنوا که به این حقایق گوش فرا دهد و آنگاه قلّه رفیع عظمت این خاندان را تصوّر کند و به دنیا اعلام کند که شاهباز اندیشه هرگز به قلّه صفات برجسته و کمالات شایسته این خاندان نخواهد رسید. ⬅️ روزگار رهایی، ج‌۲، ص: ۶۲۵ (۱). بشاره الاسلام صفحه ۲۵۴، منتخب الاثر صفحه ۴۸۳ و بحار الانوار جلد ۵۲ صفحه ۳۹۱. 🏷 #امام_جعفر_صادق_علیه_السلام #امام_زمان (عج) #ظهور #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🎬عقرب جهنمی 🎙️آیت الله #مجتهدی(ره) #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

#انسان_شناسی ۱۶۷ #استاد_شجاعی #استاد_عابدینی محبت‌ها دو دسته‌اند: ۱ـ محبت‌هایی که محورشان بخش انسانی وجود ما هستند. ۲ـ محبت‌هایی که محورشان بخش حیوانی وجود ما هستند. ✖️ تفاوت این دو نوع محبت چیست؟ ✖️ چگونه می‌توانم جنس محبت‌هایم را تشخیص دهم؟ #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🌸🍃🌸🍃 #یک_لغت_قرآنی 🍃زُخْرُف: به هر شئ در دنیا که با یک جمال و زیبایی آراسته شده ولی درون آن پلیدی باشد "زُخْرُف" گویند. وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤُنَ وَ زُخْرُفاً خداوند در آیات ۳۳ الی ۳۵ زخرف می فرماید: اگر دنیا ارزشی داشت برای کسانی که مرا کافر شده بودند سقف خانه هایشان از نقره می ساختم و برای خانه های آنان درهای زیاد و تخت های بزرگ قرار می دادم. و سپس می فرماید: "وَ زُخْرُفاً" یعنی تمام آن‌ها با طلا زینت می بخشیدیم. طلا از مصادیق زُخْرُف است. پس کسی که درون خانه خود را مجلل ساخته و وسایل تزئینی و گران‌ قیمت در آن قرار داده است، قطعاً بیرون آن را هم با تزئینات خاص که به چشم زند و دیگران آن را نداشته باشند تزئین و آراسته برای دیگران خواهد کرد؛ که به آن تزئین و آراستن بیرون یک‌ خانه، یا یک ویلا، یا باغ زُخْرُف کردن گویند. یعنی این خانه ها بیرون شان چون درون شان آراسته است ولی در باطن، مالک آن یک انسان ثروتمند و متکبر دنیاطلبی است که به کسی در دنیا رحم نمی کند و در حقیقت این باطن پلید اوست که برای جلب توجه افراد سست ایمان آراسته شده است. کافران هم بر اثبات حقانیت و مرسل بودن نبی مکرم اسلام (ص) از جانب خدا چون در چشم خودشان، طلا و جواهر نشان شأن و عظمت بود لذا از او سؤال می کردند اگر او نزد خدا شأن و مقامی دارد چرا خداوند خانه ای که با طلا و جواهر و تزئینات زُخْرُف شده باشد به او نداده است؟! (أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ ) حق تعالی می‌فرماید: وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلی‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً (۱۱۲_ انعام) زُخْرُفَ الْقَوْلِ یا همان کلام مُزَخْرَف چیست؟ کلامی است که تزئین و طلا کاری شده ولی درون آن پوچ و باطل و دروغ و فریب و گمراهی است. مثال، صاحب کارخانه ای مردی شیاد و مکار است که قصد استخدام مهندسی را دارد که به او نیازمند است، پس او را وعده های طلایی و حقوق و مزایای زیاد و اعطای وام های سنگین و کم بهره و هبه ها و بخشش های کلان و دیگر مزایا در طول استخدام اش می دهد و با این کلام ها او را اغفال کرده و استخدام می نماید در حالی که به آن ها بعداً جامه عمل نمی پوشاند و زیر حرف خود می زند که به چنین سخنان باطل مزین شده "مُزَخْرَفات" گفته می شود. گاهی انسان ها هم دچار زُخْرُف می شوند. زنی که درون پلید‌، ولی جمالی زیبا و تزئین شده دارد که مصداق حدیث نبی مکرم اسلام (ص) دختری است زیبا و صاحب جمال که مانند گُلی است که در مزبله روئیده است که زنی مُزَخْرَف نامیده می شود. #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

#شکر_در_سختی_ها 21 خودتو خسته نکن❗️ غصه هایی که زودگذرند؛ می گذرند... اونا رو از آنچه هستند؛ بزرگتر نکنید. چون... شما رو بیش از حد لازم به خود مشغول می کنند #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🌸🍃🌸🍃 #حدیث_روز امام علی (ع) میفرمایند: اَلْبَغْىُ، يَصْرَعُ الرِّجالَ وَ يُدْنِى الاْجالَ. ظلم و تجاوز، انسان را زمين مى زند و مرگ ها را نزديك مى سازد. غرر الحكم، ح 1494 #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

"در توقیع شریف روایت شده در احتجاج(۸۵۲) صنایعنا می باشد - بدون لام - چنان که در بخش سوم کتاب معنایش گذشت.  و نیز مؤید این وجه است حدیثی قدسی که در بعضی از کتاب های معتبر، مروی است که خداوند (عزّ وجلّ) خطاب به پیغمبرش (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: اشیاء را به خاطر تو آفریدم وتو را برای خودم خلق کردم(۸۵۳).  می گویم: آنچه در معنی این حدیث به خاطر می رسد چند وجه است:  ۱ - این که غرض اولی اصلی، وجود حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) بوده، که مقصود بالاصاله آن حضرت است نه سایر مخلوقات، پس اگر خداوند متعال او را نمی آفرید غیر او را هم خلق نمی کرد.  ۲ - خداوند (عزّ وجلّ) محمد وآل او (علیه السلام) را آفرید تا کمال قدرت وعملش ظاهر گردد، چون کمال مصنوع دلیل صانع آن است. پس آشکار شدن قدرت وعلم خداوند به نحو کمال، با خلقت محمد وآل او (علیه السلام) تحقق یافته است، سپس سایر مخلوقات را آفرید تا شؤون وکمالات ومنزلت آن ها را در تمام عوالم آشکار گرداند.

۳ - این که خداوند متعال محمد وآل محمد (علیه السلام) را آفرید وآنان را واسطه تمام فیوضات وافاضات قرار داد - چنان که عبارت زیارت جامعه واخبار بسیار بر این معنی دلالت دارد - وهیچ فیضی به هیچ چیز نمی رسد مگر به واسطه وبه برکت ایشان (علیه السلام) وچون وجود وهستی، عالی ترین انواع فیض است، پس خداوند (عزّ وجلّ) تمام غیر آن ها را به برکتشان ایجاد نموده واگر نبودند، خداوند تعالی هم احدی را خلق نمی کرد.  احتمال می رود معنی فرمایش امام صادق (علیه السلام) نیز همین باشد آن جا که فرمود: خداوند مشیت را به خود مشیت آفرید سپس اشیاء را به مشیت خلق کرد. این که: مراد از مشیت حقیقت محمدی (علیه السلام) باشد که وجود آن حضرت مطلوب بالاصاله است، وسایر مخلوقات را خداوند به برکت وواسطه آن جناب آفریده است.  و بدان که معانی نه گانه یاد شده مبتنی بر آن است که منظور از امانت، امانت الهیه است، یعنی خداوند متعال آنان را نزد خلق خویش امانت سپرده است، وتعدد معانی به جهت انواع متعدد حفظ ومحفوظیت می باشد، واین از قبیل استعمال لفظ در چند معنی نیست، زیرا که حفظ امری است کلی که بر اصناف واقسام گوناگونی منطبق می شود. بنابراین تمام معانی به این امر بر می گردد که امامان (علیهم السلام) امانت الهی هستند که خداوند (عزّ وجلّ) به انواع حفظ خود آنان را نگهداشته است

"دهم: این که منظور از امانت، امانت نبوی باشد، یعنی این که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) امامان (علیهم السلام) را نزد امت خود امانت سپرد تا روز قیامت، ومراد از حفظ آن، امر کردن آن حضرت است به حفظ ورعایت حقوق ایشان. وشاهد بر این وجه حدیثی است که مورد اتفاق شیعه وسنی است این که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: من میان شما دو شیء گرانبها ترک می گویم: کتاب خدا وعترتم را....  و این وجوه ده گانه را خداوند متعال به برکت عترت طاهره (علیه السلام) به من الهام فرمود.  یازدهم: یکی از علما فرموده: منظور از امانت، ولایت کلیه ومرتبه والا ورفیعی است که خداوند متعال برای امامان بر حق (علیه السلام) قرار داده وبه ایشان مخصوص گردانیده است. چنان که در چند روایت آمده، وامامان (علیهم السلام) حاملان آن امانت هستند، که تعبیر از آن ها به امانت - بنابراین وجه - مجاز است به قرینه حال ومحل.  دوازدهم: یکی از هم کیشان ما احتمال داده که: منظور از امانت، خود امامان (علیهم السلام) می باشند ومنظور از محفوظ بودنش: حفظ از تغییر وفنا. یعنی خداوند (عزّ وجلّ) ارواح آنان (علیه السلام) را - از میان ارواح - به این ویژگی مخصوص گردانید که از تغییر وفنا محفوظ بمانند."

"می گویم: موید این احتمال فرمود: خداوند متعال است: ﴿کل من علیها فان * ویبقی وجه ربک ذو الجلال والاکرام﴾ (سوره الرحمن: ۲۶-۲۷)؛ هرکس به روی زمین است فانی است ووجه پروردگار صاحب جلال واکرام باقی می ماند.  به ضمیمه اخباری که تصریح دارد به این که امامان (علیهم السلام) وجه الله هستند از جمله:  در تفسیر البرهان به نقل از کافی به سند خود از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) آمده که فرمود: وماییم وجه خداوند که در زمین میان شما آمد وشد می کنیم(۸۵۴).  و نیز از همان کتاب مروی است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: خداوند ما را آفرید، وآفرینش ما را نیکو ساخت، وما را صورتگری نمود وچه خوب صورتگری کرد، وما را دیده خود میان بندگانش قرار داد (که شاهد کردار خلق باشیم) وزبان ناطق خویش گردانید، ودست گسترده بر سر بندگانش قرارمان داد که مایه رأفت ورحم بر آن ها باشیم، وما را وجه خویش نمود که به زمینش گردانید، به برکت ما درختان بارور شوند، ومیوه ها می رسند، ونهرها جاری گردند، واز یمن وجود ما باران از آسمان فرو ریزد، وگیاه از زمین همی روید، وبه عبادت ما خدای عبادت شده است، که اگر ما نبودیم خداوند عبادت نمی گشت(۸۵۵)."

"می گویم: این که حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: به عبادت ما خدای عبادت شده است، دو معنی محتمل است، اول: اینکه هیچ کدام از خلایق آن طور که شایسته است خدای (عزّ وجلّ) را همانند عبادت ایشان عبادت نکرده است، زیرا که معرفتشان به خدای متعال کامل تر از معرفت دیگران است، پس عبادتشان هم همین طور مس باشد که کمال عبادت، فرع کمال معرفت است. بنابراین اگر ایشان (علیه السلام) نبودند خداوند عبادت نمی شد، حاصل این که عبادت کامل برای خداوند متعال منحصر در عبادت آنان است.  دوم: امامان (علیهم السلام) راه اطاعت را در تمام عوالم به بندگان آموختند وچگونگی عبادت را تعلیم کردند، تا جایی که فرشتگان تسبیح وتهلیل را از ایشان یاد گرفتند - چنان که در بخش سوم در حدیث نبوی گذشت - پس عبادت آنان سبب عبادت دیگران است، بنابراین به عبادت ایشان خدای عبادت شد، وبا راهنمایی آنان خداوند شناخته شد. مؤید این معنی روایتی است که شیخ صدوق در کتاب توحید از امام صادق (علیه السلام) که به ابن ابی یعفور فرمود: ای پسر ابو یعفور! ماییم حجت خداوند در بندگان وگواهان بر خلق وامنای وحی وگنجینه داران علم خدا ووجه او - که از آن روی به سویش توجه شود - وچشم او در خلایقش، وزبان ناطق او، وقلب آگاه او، ودری که از آن به او دلالت شوند، ماییم عاملان به امر خدا وداعیان به راه او. به ما خداوند شناخته شد، وبه ما عبادت گردید. ماییم دلالت کنندگان بر خداوند، واگر ما نبودیم خداوند عبادت نمی شد(۸۵۶)."

"دنباله ای از بحث: ظاهر فرموده خدای تعالی: ﴿کل شیء هالک الا وجهه﴾ (سوره قصص: ۸۸)؛ همه چیز هلاک شونده است جز وجه او. به ضمیمه اخباری که تصریح دارد: منظور از وجه الله محمد وآل محمد (علیه السلام) هستند (آن است که ایشان فنا ندارند). اخبار دیگری نیز دلالت می کند که هنگام دمیده شدن صور، همه انبیاء فانی می شوند حتی ارواح، مگر ارواح محمد وآل معصوم او - صلوات الله علیهم اجمعین - وبعضی از علمای ما همین را اختیار کرده وبدان قائل گشته اند.  و علامه مجلسی در بحار قول به فنای تمام مخلوقات را هنگام انقضای عالم به جماعتی از متکلمین نسبت داده است(۸۵۷).  و عده ای دیگر قائلند که همه ارواح زنده می مانند.  احوط آن است که علم این مطلب را به ائمه اطهار (علیهم السلام) واگذاریم، چون از مسائل اصولی است ودلیل قطعی هم بر هیچ کدام از دو قول نداریم.  و از جمله روایاتی که بر قول اول دلالت دارد، در احتجاج ضمن جواب های امام صادق (علیه السلام) به سوالات واشکالات زندیق چنین آمده است: زندیق پرسید: آیا روح پس از بیرون شدن از قالب وکالبد خود متلاشی می شود یا باقی می ماند؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: بلکه باقی است تا هنگامی که در صور دمیده شود، پس در آن وقت اشیاء باطل وفانی شوند که نه حس خواهد بود ونه محسوس. سپس دوباره اشیاء بازگردانده شوند هم چنان که مدبر آن ها آغازشان کرد، وآن بعد از چهار صد سال است که خلق در آن ایام بیارامند وآن ما بین دو دمیدن در صور می باشد(۸۵۸)."

"در نهج البلاغه در یکی از خطبه های امیر المؤمنین (علیه السلام) آمده: وخدای سبحان پس از فدای اشیاء به وحدت ویکتایی باز می گردد که هیچ چیز با او نباشد، هم چنان که که پیش از آفرینش مخلوقات چنان بود، وبعد از فنای آن ها خواهد بود بدون وقت ومکان وهنگام وزمان. در آن هنگام اجل ها ووقت ها معدوم باشند، وسال ها وساعت ها زایل گردیده اند، که هیچ نخواهد بود به جز ذات واحد قهار او...(۸۵۹).  امر دوم - در وجوب حفظ امانت ها: حفظ امانت از نظر عقل ونقل واجب است ونیز باید به اهلش ادا گردد. اما عقل: دلالت دارد که ترک امانت داری وسهل انگاری در ادای آن ظلم است وزشتی وظلم بر هیچ کس پوشیده نیست.  و اما در قرآن کریم خداوند می فرماید: ﴿إِنَّ اللهَ یأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلی أَهْلِها﴾ (سوره نساء: ۵۸)؛ خداوند شما را امر می کند که امانت ها را به اهل آن ها ادا نمایید. ﴿والذین هم لاماناتهم وعهدهم راعون﴾ (سوره مومنون: ۸)؛ وکسانی که به امانت ها وعهدهایشان وفا کننده اند. ونیز فرموده: ﴿لا تخونوا الله والرسول وتخونوا اماناتکم﴾ (سوره انفال: ۲۷)؛ به خدا ورسول خیانت نکنید، امانت هایتان را هم خیانت ننمایید.  و اما اخبار در این باره بسیار است که در مظان خود مذکور می باشد."

"۴ - تمام سعی در رساندن منافع به آنان - به آنچه خداوند واجب یا مستحب نموده است.  ۵ - بیان حقانیت وامامت ایشان وبازگو کردن فضایل ومناقبت آنان، وآشکار کردن گمراهی مخالفینشان - البته برای کسی که اهلیت داشته باشد وگرنه در آن باید با او تقیه کرد این امور باید مکتوم بماند.  ۶ - اظهار محبت قلبی به وسیله زبان ودست وغیر این ها...و اقسام دیگر نصرت ویاری ورعایت این امانت الهی.  امر چهارم - اینکه دعا برای تعجیل فرج از مصادیق رعایت امانت است: البته این امر واضح است ونیازی به بیان ندارد، زیرا که دعا برای حضرت قائم (علیه السلام) ودر خواست تعجیل فرج وظهور آن حضرت، تأسی جستن به حجت های برگزیده الهی ویاری کردن آن حضرت به زبان وتمسک به شیوه اولیای خدا است. وهمین مقدار اشاره به آن که گوش شنوا دارد کافی است.  🌅۲۷ - اشراق نور امام (علیه السلام) در دل دعا کننده............  🔰💫🔰💫🔰💫 🖋📚قسمت 7⃣0⃣1⃣