💠 یارانِ امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وظایفی تکوینی در نظامِ خلقت دارند ! 📝 شیخ کفعمی در ذیل دعای ام داوود نقل کرده است : « ... گفته شده است که زمین از #قطب ، چهار #اوتاد ، چهل #ابدال ، هفتاد #نبی و سیصد و شصت #صالح خالی نیست . پس «قطب» [یکی است و آن در این عصر] صاحب الأمر (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا) است . «اوتاد» ممکن است بیشتر از چهار تا باشند ؛ اما کمتر از چهار تا نیستند ؛ زیرا دنیا شبیه خیمه است و حضرت موعود (صلواة الله علیه و علی آبائه) مانند عمود و ستون آن است ، و این چهار اوتاد طناب‌ های آن هستند . «ابدال» بیشتر از چهل تا هستند . «انبیاء» از هفتاد تا بیشترند . «صالحان» نیز از سیصد و شصت بیشترند . ظاهر این است که خضر و الیاس از اوتاد و از ملازمان دائره‌ ی قطب هستند . اما ویژگی «اوتاد» این است که آنها کسانی هستند که در یک چشم برهم زدن نیز از یاد خدا غافل نیستند ؛ در دنیا فقط به دنبال چیزی هستند که آنها را به آخرت برساند ؛ لغزش‌ های بد و شر از آنها سر نمی‌ زند ؛ البته عصمت از سهو و نسیان هر چند در قطب شرط است ، اما در اوتاد شرط نیست ، ولی عصمت از کار زشت در آنها شرط است . «ابدال» از نظر مراقبت پایین‌تر از اوتاد هستند ؛ ویژگی آنان این است که هر گاه غفلتی از آنان سر زند با تذکر آن‌را جبران می‌ کنند و عمداً گناه نمی‌کنند . «نجباء» پایین‌تر از ابدال هستند . «صالحان» عبارتند از کسانی که اهل تقوا هستند و به عدالت پایدارند و گاهی گناه از آنها صادر می‌ شود ، ولی با استغفار و پشیمانی جبران می‌ کنند . می‌ گویند اگر یکی از چهار اوتاد کم شود ، یکی از چهل [ابدال] جایگزین او می‌ شود ؛ اگر یکی از چهل [ابدال] کم شود ، یکی از هفتاد [نبی] جانشین او می‌ شود ؛ اگر یکی از هفتاد [نبی] کم شود ، یکی از سیصد و شصت [صالح] جایگزین می‌ شود ؛ و همین‌ طور اگر یکی از سیصد و شصت [صالح] کم شود ، یکی از بقیه مردم جای او را می‌ گیرد . » 📚 مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏53، ص 301، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

💠 یارانِ امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وظایفی تکوینی در نظامِ خلقت دارند ! 📝 شیخ کفعمی در ذیل دعای ام داوود نقل کرده است : « ... گفته شده است که زمین از #قطب ، چهار #اوتاد ، چهل #ابدال ، هفتاد #نبی و سیصد و شصت #صالح خالی نیست . پس «قطب» [یکی است و آن در این عصر] صاحب الأمر (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا) است . «اوتاد» ممکن است بیشتر از چهار تا باشند ؛ اما کمتر از چهار تا نیستند ؛ زیرا دنیا شبیه خیمه است و حضرت موعود (صلواة الله علیه و علی آبائه) مانند عمود و ستون آن است ، و این چهار اوتاد طناب‌ های آن هستند . «ابدال» بیشتر از چهل تا هستند . «انبیاء» از هفتاد تا بیشترند . «صالحان» نیز از سیصد و شصت بیشترند . ظاهر این است که خضر و الیاس از اوتاد و از ملازمان دائره‌ ی قطب هستند . اما ویژگی «اوتاد» این است که آنها کسانی هستند که در یک چشم برهم زدن نیز از یاد خدا غافل نیستند ؛ در دنیا فقط به دنبال چیزی هستند که آنها را به آخرت برساند ؛ لغزش‌ های بد و شر از آنها سر نمی‌ زند ؛ البته عصمت از سهو و نسیان هر چند در قطب شرط است ، اما در اوتاد شرط نیست ، ولی عصمت از کار زشت در آنها شرط است . «ابدال» از نظر مراقبت پایین‌تر از اوتاد هستند ؛ ویژگی آنان این است که هر گاه غفلتی از آنان سر زند با تذکر آن‌را جبران می‌ کنند و عمداً گناه نمی‌کنند . «نجباء» پایین‌تر از ابدال هستند . «صالحان» عبارتند از کسانی که اهل تقوا هستند و به عدالت پایدارند و گاهی گناه از آنها صادر می‌ شود ، ولی با استغفار و پشیمانی جبران می‌ کنند . می‌ گویند اگر یکی از چهار اوتاد کم شود ، یکی از چهل [ابدال] جایگزین او می‌ شود ؛ اگر یکی از چهل [ابدال] کم شود ، یکی از هفتاد [نبی] جانشین او می‌ شود ؛ اگر یکی از هفتاد [نبی] کم شود ، یکی از سیصد و شصت [صالح] جایگزین می‌ شود ؛ و همین‌ طور اگر یکی از سیصد و شصت [صالح] کم شود ، یکی از بقیه مردم جای او را می‌ گیرد . » 📚 مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏53، ص 301، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.