•┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• ✨﷽✨ ✨♥️͜͡🕊 باهم بخوانیم کتاب #مکیال_المکارم📘 را که به سفارش حضرت مهدی عجل الله تعالی نوشته شده👇🏻 📝 #581 📝 #۵۸۱ 🔸برخي به طور مطلق آن را ممنوع دانسته‌اند ، چنانكه ظاهر آنها از دو شيخ اقدم : مفيد و طبرسي - قدس سرّهما - حكايت شده همين نظر است . و بعضي به طور مطلق آن را حرام شمرده‌اند مگر در دعاهاي رسيده از معصومين عليهم السلام و اين نظر اسماعيل بن احمد علوي عقيلي طبرسي قدس سره است كه در كتاب كفايه الموحدين📔 بيان كرده است . 🔹و برخي آن را جايز ولي مكروه دانسته‌اند ، مانند شيخ محقق انصاري قدس سره . و عده‌اي حرام بودن را به نام بردن در محافل و مجامع اختصاص داده اند نه در موارد ديگر مانند : سيّدّ محقق ميرداماد و دانشمند ّ مدقق نوري - قدس سرّهُما - . و بعضي حرمت را به #زمان_غيبت_صغري اختصاص داده‌اند ، و من گوينده‌اي بر اين قول نمي‌شناسم ولي از سخن فاضل مجلسي در بحار📗 چنین ظاهر مي شود كه كسي اين قول را داشته است و خدا دانا است(۱) . و ممكن است اين قول را به نظر اوّل بازگرداند به جهت شدّت تقيه در زمان غيبت صغري ، چنانكه پوشيده نيست . و به هر حال تحقيق سخن در اين باره اينكه : ياد كردن نام شريف معهود آن حضرت بر چند گونه تصور مي شود:👇🏻 🔻 #گونه_اوّل : ياد كردن آن در كتابها ، و در جايز بودن آن ترديد نيست ، به حكم اصل ، و به جهت اينكه دلايل منع شامل آن نمي‌شود ،و نيز به جهت آنكه خواهيم ديد كه شيوه پيشينيان صالح و علماي عاملمان - كه رضوان خداوند بر همه آنان باد - براين بوده است ، از زمان شيخ كليني تا زمان ما اينطور بوده كه نام آن حضرت عليه السلام را در كتابهاي خود ذكر كرده اند ، بدون اينكه كسي بر آنان اعتراض نمايد 🔻 #گونه_دوم : ياد كردن آن جناب با اشاره و كنايه ، مانند اينكه گفته شود : اسم او اسم رسول خدا است ، و كنيه اش كنيه آن حضرت مي‌باشد . و اين نيز جايز است به همان ادلّه اي كه در گونه نخستين گذشت ، به اضافه روايات متعددي كه از طرق شيعه و سني از پيغمبر صلي الله عليه وآله وسلم رسيده كه در آنها تصريح فرموده به اينكه : مهدي از فرزندان من است ، نام او نام من و كنيه اش كنيه من مي باشد و بايد دانست كه جايز بودن در اين مورد و گونه اوّل به غير حال ترس اختصاص دارد ، زيرا كه حالت ترس از جمله عناوين عارضي است كه مايه حرام شدن هر جايز مي باشد چنانكه پوشيده نيست. 🔻 #گونه_سوم : ياد كردن آن حضرت در دعا و مناجات ، به طوري كه عنوان نام بردن در محافل و مجامع را نداشته باشد . ظاهراً در اين صورت نيز جايز است ، به جهت اينكه دلايل جواز - كه در گونه هفتم خواهي ديد - در اين قسم جريان دارد ، اضافه برورود آن در بعضي از دعاها و تعقيبات ، ولي احوط آن است كه ترك گردد ، مگر اينكه در روايت صحيحي رسيده باشد ، ( خوب دقت كنيد ) 📄ص : 154 *جلد دوم ------------------------------------------------------- ۱)بحارالانوار. ۵۱ .۳۲ _ ☀️ 🌤 ⛅️ ☁️_ #امام_زمان __________________ ➬@montazeranzohour_313 «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»