•┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈•
✨﷽✨
✨♥️͜͡🕊
باهم بخوانیم کتاب #مکیال_المکارم📘 را👇🏻
📝 #320
▪️و #منظور_از_موقوف اموري است كه وجود يا عدم آنها در علم الهي مربوط و متوقف برحصول يا انتفاء چيزي باشد .
#موقوف_نيز_بر_دو_گونه_است: 👇🏻
🍁•°》 #گونه_اول : آنكه خداوند متعال براي پيغمبران يا فرشتگان يا اولياي خود موقوف بودنش را بيان كرده باشد
🍁•°》 #گونه_دوم : آنكه براي آنها بيان نكرده باشد ، بلكه به نظر آنها محتوم است در صورتي كه در علم خداوند عزوجل موقوف مي باشد
🔸بدايي كه ما به آن معتقديم و روايات نقل شده از ائمه اطهار عليه السلام بر آن دلالت دارد ، مربوط به همين دو گونه است نه قسم اول ،
↩️ و همانطور كه مي بينيد مستلزم جهلي براي خداوند نيست✖️
🔘 #مثال اين مطلب چنين است كه خداوند سبحان مقدّر فرمايد كه فلان آدم بيست سال زنده بماند اگر #صله_رحم بجاي نياورد ، ولي اگر صله رحم بجاي آورد سي سال عمر كند ،
⤴️در اينجا خداوند عمر اين شخص را بيست سال تقدير فرموده و☝️🏻 اگر به #شرطي كه قرار داده باشد عمل نمايد ده سال به عمرش افزوده مي شود .✅
🔹پس زياد شدن ده سال بداء در آن مقدّر - يعني بيست سال - است ، و خداوند متعال هم از ازل اين را ميدانست ، ولي در اين متوقف كردن بر شرط خاص حكمتهاي ارزندهاي هست .
و #مقدّر_الهي - كه مربوط به شرطي بوده - #هنگامي_ظاهر_ميشود_كه شرطش ّ محقق شده باشد در حالي كه قبلاً بر ما مخفي بوده است
❇️و با اين بيان نحوه جمع بين دسته هاي مختلف اخبار #معلوم_شد_كه دستهاي از آنها دلالت دارد كه #بداء در آنچه علم آن به پيغمبران رسيده واقع نمي شود ✖️،
⏪چنانكه در اصول كافي📗 از فضيل بن يسار آمده كه گفت :
👤 : شنيدم حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام مي فرمود :
🌸✨ #علم_بر_دو_گونه_است ،
●علمي نزد خداوند مخزون است كه احدي از مخلوق را از آن مطّلع نساخته ،
●و علمي ديگر را به فرشتگان و پيغمبرانش تعليم فرموده ، پس آنچه به ملائكه و پيغمبرانش تعليم فرموده واقع مي شود✔️ ، و خود و فرشتگان و پيغمبرانش را تكذيب نمينمايد✖️ ،
⏪و آن علمي كه نزد خودش مخزون است
》آنچه مي خواهد #پيش_ميآورد و
》آنچه بخواهد #تأخير_مياندازد و
》 آنچه بخواهد #ثابت_ميكند(۱)✨
📄ص : 431
----------------------------------------------------------
۱)کافی، ۱ ، ۱۴۷
_ ☀️ 🌤 ⛅️ ☁️_
#امام_زمان
عضویّت در منتظران ظهور👇
@montazeranzohour_313
•┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈•
✨﷽✨
✨♥️͜͡🕊
باهم بخوانیم کتاب #مکیال_المکارم📘 را که به سفارش حضرت مهدی عجل الله تعالی نوشته شده👇🏻
📝 #581
📝 #۵۸۱
🔸برخي به طور مطلق آن را ممنوع دانستهاند ، چنانكه ظاهر آنها از دو شيخ اقدم : مفيد و طبرسي - قدس سرّهما - حكايت شده همين نظر است . و بعضي به طور مطلق آن را حرام شمردهاند مگر در دعاهاي رسيده از معصومين عليهم السلام و اين نظر اسماعيل بن احمد علوي عقيلي طبرسي قدس سره است كه در كتاب كفايه الموحدين📔 بيان كرده است .
🔹و برخي آن را جايز ولي مكروه دانستهاند ، مانند شيخ محقق انصاري قدس سره . و عدهاي حرام بودن را به نام بردن در محافل و مجامع اختصاص داده اند نه در موارد ديگر مانند : سيّدّ محقق ميرداماد و دانشمند ّ مدقق نوري - قدس سرّهُما - . و بعضي حرمت را به #زمان_غيبت_صغري اختصاص دادهاند ، و من گويندهاي بر اين قول نميشناسم ولي از سخن فاضل مجلسي در بحار📗 چنین ظاهر مي شود كه كسي اين قول را داشته است و خدا دانا است(۱) . و ممكن است اين قول را به نظر اوّل بازگرداند به جهت شدّت تقيه در زمان غيبت صغري ، چنانكه پوشيده نيست .
و به هر حال تحقيق سخن در اين باره اينكه : ياد كردن نام شريف معهود آن حضرت بر چند گونه تصور مي شود:👇🏻
🔻 #گونه_اوّل : ياد كردن آن در كتابها ، و در جايز بودن آن ترديد نيست ، به حكم اصل ، و به جهت اينكه دلايل منع شامل آن نميشود ،و نيز به جهت آنكه خواهيم ديد كه شيوه پيشينيان صالح و علماي عاملمان - كه رضوان خداوند بر همه آنان باد - براين بوده است ، از زمان شيخ كليني تا زمان ما اينطور بوده كه نام آن حضرت عليه السلام را در كتابهاي خود ذكر كرده اند ، بدون اينكه كسي بر آنان اعتراض نمايد
🔻 #گونه_دوم : ياد كردن آن جناب با اشاره و كنايه ، مانند اينكه گفته شود : اسم او اسم رسول خدا است ، و كنيه اش كنيه آن حضرت ميباشد . و اين نيز جايز است به همان ادلّه اي كه در گونه نخستين گذشت ، به اضافه روايات متعددي كه از طرق شيعه و سني از پيغمبر صلي الله عليه وآله وسلم رسيده كه در آنها تصريح فرموده به اينكه : مهدي از فرزندان من است ، نام او نام من و كنيه اش كنيه من مي باشد و بايد دانست كه جايز بودن در اين مورد و گونه اوّل به غير حال ترس اختصاص دارد ، زيرا كه حالت ترس از جمله عناوين عارضي است كه مايه حرام شدن هر جايز مي باشد چنانكه پوشيده نيست.
🔻 #گونه_سوم : ياد كردن آن حضرت در دعا و مناجات ، به طوري كه عنوان نام بردن در محافل و مجامع را نداشته باشد . ظاهراً در اين صورت نيز جايز است ، به جهت اينكه دلايل جواز - كه در گونه هفتم خواهي ديد - در اين قسم جريان دارد ، اضافه برورود آن در بعضي از دعاها و تعقيبات ، ولي احوط آن است كه ترك گردد ، مگر اينكه در روايت صحيحي رسيده باشد ، ( خوب دقت كنيد )
📄ص : 154
*جلد دوم
-------------------------------------------------------
۱)بحارالانوار. ۵۱ .۳۲
_ ☀️ 🌤 ⛅️ ☁️_
#امام_زمان
__________________
➬@montazeranzohour_313
«#اَلَّلهُمعجِّللِوَلیِڪَالفرَج»