استایلایی که میزنم هیچ ربطی به حال درونم نداره صرفا یه جلده که انتخاب میکنم بپوشمش با اکلیل های نقره ای ام حالت چشامو عوض میکنم تا غم تو چشمای مشکیم نزنه تو ذوق فقط یه چی میمونه یه لبخند تصنعی و تمام

یک روزی باران می‌بارد ارام ارام میشوید غمها را ساحل می‌گیرد رنگ دریا این نیز بگذرد...

تکیه بده بهم،بیا درمورد رنگ ابر ها حرف بزنیم.

بهش گفتم: من دارم واقعا برای بهتر شدن حالم تلاش می‌کنم. این تلاش، شاید هیچ‌وقت باعث نشه که حالم اونقدر که می‌خوام، بهتر شه ولی قطعا باعث می‌شه که وقتی می‌رم جلویِ آینه آدمی رو ببینم که دست رویِ دست نذاشته.

آدم تا یه تکون می‌خوره، نصف شب می‌شه. چه وضع زندگیه؟

نباید یادت بره چقدر تلاش کردی که خودت رو جمع کنی. نباید یادت بره چقدر جون کندی که بلند بشی تنهایی زخماتو ببندی اشکاتو پاک کنی و باز شروع به حرکت کردن بکنی. نباید یادت بره و باعث بشی برگردی سر خونه‌ی اول!

تو مثل اومدن ماه پشت پنجره اتاقمی...

دیروز به عنوان روز آفی که چاشنی درس خوندنم داشت معرکه بود زندگی همین لحظه هاس

Please stay alive:)

روسری گل گلی که گلاش زنده اس و پوشیدم رو چمن ها نشستم غذا خوردم نزدیک یک‌ساعت با خواهرم تلفنی حرف زدم و حداقل تو چندساعت لبخند واقعیمو فراموش نکردم زندگی همینه ها بدون ادا اصول و واقعی واقعیه

وای بین کار مرده که داشت برامون غذا میریخت زنگ رو زدم بعد ذوق کردم مرده و مامانم باهم خندیدن مرده گفت از اول؟ سلام خانوم خوش اومدین 😂