🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/129) ابعَث: مبعوث کن، بفرست. یَتلوا: تلاوت کند. یُزَکّیهِم: آنها را رشد و تعالی دهد [و پاک کند]. 📝 تزکیه در اصل یعنی رشد دادن. العَزیزُ: با عزت و قدرت، شکست‌ناپذیر، آن‌که مقهور و مغلوب کسی واقع نمی‌شود. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم ، ج1، ص60 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/ 130 و 131) مَن: چه کسی. يَرغَبُ عَن ... : بی‌رغبت می‌شود به ... و روی برمی‌گرداند از آن. مِلَّةِ: دین و آیین. سَفِهَ نَفسَه: خوار کرد خود را، خود را به سفاهت و خطاکاری کشاند، نفسش سفیه شد، خود را باخت و از دست داد. اصطَفَينٰهُ: برگزیدیم، انتخاب کردیم. اِذ: در زمانی که. بعضی گفته‌اند: «اِذ» ظرف «اصطَفَینا» است. اَسلِم: تسلیم [خواست و فرمان من] شو. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم ، ج1، ص61 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/135) هودًا اَو نَصٰریٰ: یهودیان یا مسیحیان تَهتَدوا: تا راه را پیدا کنید، تا هدایت شوید. 📝 در جواب «کونوا» مجزوم شده است. بَل: نه این طور نیست بلکه. 📝 معنای «بَل» در اینجا برای «اضراب ابطالی» یعنی برای ابطال کلام قبل است. مِلَّةَ اِبرٰهیمَ: [پیروی می‏کنیم] دین و روش ابراهیم را، یا [اهل] دین و روش ابراهیم هستیم. حَنیفًا: [در حالی که این دین و آیین] مستقیم است؛ یا [در حالی که] حق‏گرا بود و از کژی و انحراف، به راه راست رو آورده بود. وَما کانَ: «وَ» عاطفه است. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص62 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 1️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/138) صِبغَةَ اللّٰهِ: [ایمان می‌آوریم و] خدا [ما را با این ایمان] رنگ‌آمیزی می‌کند. 📝 مفعول مطلق است برای «ءامنّا بِاللهِ» در آیه 136؛ یا از رنگ‌آمیزی خداوند دست برندارید؛ یا منظورم [از آیین ابراهیم و توحید] رنگ‌آمیزی خداوند است: در این فرض منصوب است بنا بر اختصاص به تقدیر «اَعنی»، «صبغة» هم می‌تواند اسم باشد به معنای «رنگ یعنی مایعی که با آن رنگ می‌کنند» و هم می‌تواند «مصدر نوع» باشد، و در اینجا مصدر است، یعنی رنگ‌کردن خدا، نه رنگ خدا؛ مصدر نوع در جایی به کار می‌رود که بخواهند به نوع خاصی از مصدر اصلی اشاره کنند، مثلاً: جَلَستُ جِلسَةَ المَلِکِ: نشستم؛ مانند نشستن پادشاه. «صبغة» نیز در اینجا به نوع خاصی از رنگ‌کردن -یعنی رنگ‌کردن خداوند- اشاره می‌کند. نکته دیگر: «صبغة» -به معنای رنگ- مایعی است که با آن رنگ می‌کنند، ولی «لون»، رنگ آن مایع است، مثل: قرمز، سفید، سیاه. پس «صِبغَةَ اللهِ» به معنای «رنگ خدایی» نیست! 🔸منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص63 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/140) اَم: یا، در این صورت متصله است، یعنی: اَتُحآجّونَنا اَم تَقولونَ... یا مطلب دیگر آیا، در این صورت منقطعه است. كَتَمَ: پنهان کرد. شَهادَةً عِندَه: شهادتی که نزد اوست. 📝 یعنی شهادتی که در کتابشان است. مِنَ اللّٰهِ: یا صفت «شهادت» است، یعنی شهادتی که از خداوند رسیده؛ یا متعلق است به «کَتَمَ»، یعنی از خداوند مخفی می‌کنند که مراد مخفی کردن از بندگان خداوند است. مَا اللّٰهُ بِغافِلٍ: الله غافل نیست. 📝 «ما»، «شبیه به لیس» است یعنی اسم و خبر می‌گیرد، و جایز است -مانند لیس- خبر آن با «باء زائده» مجرور شود: مَا اللهُ بِغافِلٍ = مَا اللهُ غافِلًا. 🔸منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص64 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 1⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/143) کَذٰلِكَ جَعَلنٰکُم: این‌چنین قرار دادیم شما را. وَسَطًا: خوب، نیک، بهترین یا وسط و میانه [بین پیامبر اکرم «ص» و امت] لِتَکونوا: تا باشید یا نتیجه این کار این بود که بشوید. ما جَعَلنا: قرار ندادیم. القِبلَةَ الَّتی کُنتَ عَلَیها: قبله‌ای که به‌سوی آن می‌ایستادی. [بیتُ المَقدِس] لِنَعلَمَ: تا بدانیم و بشناسیم. 📝 یعنی: پیامبر و مؤمنین بشناسند یا [مطیع را از نافرمان] عملاً جدا و متمایز کنیم. مِمَّن: [تا متمایز کنیم] از کسانی که یَنقَلِبُ: برمی‌گردد. عَلیٰ عَقِبَیهِ: روی دو پاشنه پایش 📝 «عَقِب: پاشنه»، کنایه از بازگشتن به حالت قبل است. اِن کانت لَکَبیرَةً: [آن قبله] قطعاً سخت و ناگوار بود. ماکانَ اللهُ لِیُضیعَ: خداوند به‌ هیچ‌وجه بنا نداشته که تباه کند یا خداوند به‌ هیچ‌وجه بنا نداشته که با بی‌توجهی به حال خود رها کند. ایمانَکُم: نمازتان رَءوفٌ: مهربان [به گرفتاران] 🔸منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص65 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/144) قَد نَری: چه بسا می‌بينيم يا قطعاً می‌بينيم. تَقَلُّبَ: زير و رو شدن، به اين طرف و آن طرف چرخيدن 📝 ظاهرا معنای «تقلب الوجه فی السماء» بالا گرفتن سر و اين طرف و آن طرف را نگريستن است. فَلَنُوَلِّیَنَّكَ قِبلَةً: برمی‌گردانيم تو را به سمت قبله‌ای که...، يا توانا می‌سازيم تو را بر رو کردن به سمت قبله‌ای که... تَرضىٰها: آن را می‌پسندی. 📝 فعل «رضی» اگر با «عن» به کار رود به معنای «راضی و خشنود بودن از چيزی يا کسی» است و اگر بدون «عن» به کار رود به معنای «پسنديدن و برگزيدن چيزی يا کسی» است. شَطرَ المَسجِدِ الحَرامِ: به طرف مسجدالحرام يا بخشی از مسجدالحرام. حَيثُ ما: هرجا 📝 اين کلمه در اصل بايد سرهم نوشته شود، ولی در قرآن در دو جا (آیات 144 و 150 سوره بقره) به کار رفته و در هر دو موضع، جدا نوشته می‌شود. لَيَعلَمونَ اَنَّه: می‌دانند که تغيير قبله... 🔸منبع: #در_محضر_قرآن_کریم ، ج1، ص66 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #نکات_لغوی_ادبی (بقره/148) لِکُلٍّ: برای هر [ملتی یا کسی]. وِجهَةٌ: چیزی یا مکانی که انسان رو به آن می‌کند. 📝 کنایه از قبله یا روش و منش و آیینی که انسان در زندگی رو به آن دارد. هُوَ: او [خداوند یا آن شخص]. 📝 بعضی ضمیر «هُوَ» را به «الله» برگردانده‌اند و بعضی آن را به «کُلٍّ» برگردانده‌اند. هُوَ مُوَلّیها: خدا گرداننده است به‌سوی آن قبله [آن ملت را] یا آن شخص گرداننده است به‌سوی آن قبله [خودش و صورتش را]. فَاستَبِقوا: سبقت بگیرید از یکدیگر به سمت... . الخَیرٰتِ: نیکی‌ها. اَینَ ما: در هرجا. 📝 این کلمه در اصل باید سرهم نوشته شود، ولی در 5 موردِ آن در قرآن (بقره: 148، آل‌عمران: 112، مریم:31، حدید: 4، مجادله: 7) جدا نوشته می‌شود. یَأتِ بِکُم: می‌آورد شما را. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص67 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #جزء2_نکات_لغوی_ادبی (بقره/153) استَعینوا: کمک بجویید. الصَّبرِ: صبر و از جمله روزه. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص69 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #جزء2_نکات_لغوی_ادبی (بقره/154) اَمواتٌ: [آنها] مرده‌اند. بَل اَحيآءٌ: بلکه [آنها] زنده‌اند. لا تَشعُرونَ: نمی‌دانيد يا احساس نمی‌کنيد. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص70 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 2️⃣ #جزء2_نکات_لغوی_ادبی (بقره/158) الصَّفا وَالمَروَةَ: صفا و مروه [نام دو کوه معروف در کنار مسجدالحرام]. «صفا» در اصل یعنی «سنگ عریض صاف»، «مروه» در اصل «نوعی سنگ سفید سخت است که با آن آتش می‌افروزند». شَعآئِرِ: مظاهر عبادت و بندگی در یک دین که علامت و مشخصه آن دین محسوب می‌شود و آن را از ادیان دیگر متمایز می‌کند. حَجَّ البَیتَ: حج خانه [کعبه] را به‌جای آورد. «حج» در اصل یعنی «قصد چیزی کردن». اعتَمَرَ: عمره به‌جای آورد. «اعتمار» در اصل یعنی «به دیدار و زیارت کسی رفتن». جُناح: گناه؛ حرج و تنگی. اَن یَطَّوَّفَ بِهِما: که بین آنها رفت‌وآمد کند. تَطَوَّعَ خَیرًا: کار خیری را با میل و رغبت -به عنوان طاعت و بندگی- انجام دهد. شاكِرٌ: خداوند خود را شاکر بندگانش قلمداد کرده، گویی بندگان با انجام وظایفشان به خداوند لطف می‌کنند! 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، ص71 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 1⃣ #جزء2_نکات_لغوی_ادبی (بقره/164) اختِلافِ: رفت‌وآمد و جایگزین [یکدیگر] شدن، یا تفاوت داشتنشان با یکدیگر. تَجری: به‌سرعت حرکت می‌کند. بِما یَنفَعُ: همراه آنچه نفع می‌رساند یا به‌خاطر نفع رساندن. 📝 نیز ممکن است باء، باء تعدیه باشد که در این صورت معنا چنین می‌شود: آنچه را که برای مردم نفع دارد -یعنی کالاهای مختلف- را حرکت می‌دهد و می‌برد. اَحیا: زنده کرد. بَثَّ: پراکَنْد، کنایه از کثرت و فراوانی. دآبَّةٍ: حیوان. 📝 فعل «دَبَّ» به معنای «به‌آهستگی حرکت کردن است». تَصریفِ: از سَمتی به سَمت دیگر بردن، تغییر مسیر دادن یا [چیزی را] تغییر شکل و تغییر حالت دادن و به شکل‌های مختلف درآوردن. الرِّیـٰحِ: بادها، جمع ریح. السَّحابِ: ابرها، اسم جنس و مفردش سحابة است. المُسَخَّرِ: رام شده. 🔸 منبع: #در_محضر_قرآن_کریم، ج1، صص 72 و 73 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹