بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. سالروز تجلیل از اسرا و مفقودین گرامی باد. لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درمورد فضایل بنی هاشم و رسوایی بنی امیه] فرمود: معاویه ! دست از این ادعاها بردار، تیرت به خطا رفته است. همانا ما دست پرورده و ساخته پروردگار خویشیم، و مردم تربیت شدگان و پرورده‌های مایند. اینکه با شما طرح خویشاوندی ریختم، ما از طایفه شما همسر گرفتیم، و شما از طایفه ما همسر عزت انتخاب کردید، و برابرباشمارفتار کردیم، عزت گذشته، و فضیلت پیشین را از ما باز نمی‌دارد. شما چگونه با ما برابریدکه پیامبر(ص) از ماست، و دروغگوی رسوا از شما، حمزه شیرخدا (اسدالله) از ماست، و ابوسفیان،(اسدالاحلاف) از شما، دو سید جوانان اهل بهشت از ما، کودکان در آتش افکنده از شما، و بهترین زنان جهان از ما، و زنِ هیزم کش دوزخیان از شما، از ما این همه فضیلت‌ها، و از شما آن همه رسوایی ها است. اسلام ما را همه شنیده، و شرافت ما را همه دیده‌اند، و کتاب خدا برای ما فراهم آورد آنچه را که به ما نرسیده، که خدای سبحان فرمود: "خویشاوندان، بعضی سزاوارترند بر بعضی دیگر در کتاب خدا" و خدای سبحان فرمود: "شایسته‌ترین مردم به ابراهیم کسانی هستند که از او پیروی دارند، و این پیامبر و آنان که ایمان آوردند و خدا، ولی مومنان است" پس ما یک بار به خاطر خویشاوندی با پیامبر(ص)، و باردیگر به خاطر اطاعت از خدا، به خلافت سزاوارتریم، و آنگاه که مهاجرین در روز سقیفه با انصار گفتگو و اختلاف داشتند، تنها با ذکر خویشاوندی با پیامبر(ص) بر آنان پیروز گردیدند، اگر این دلیل برتری است پس حق با ماست نه با شما، و اگر دلیل دیگری داشتند،ادعای انصار به جای خود باقی است. معاویه، تو می‌پنداری که بر تمام خلفا حسد ورزیده‌ام ؟ و بر همه آنها شوریده‌ام؟ اگر چنین شده باشد، جنایتی بر تو نرفته که از تو عذرخواهی کنم. "و آن شکوه‌هایی است که ننگ آن دامنگیر تو نیست". "جواب نامه معاویه ، که یکی از نیکوترین نامه های امام (ع) است". #نهج‌البلاغه #فرازسوم‌نامه‌شمار‌‌‌‌‌ه۲۸

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [در پاسخ به تهدید نظامی] فرمود: نوشته ای که نزد تو برای من و یاران من چیزی جز شمشیر نیست ! در اوج گریه انسان را به خنده وا می‌داری ! فرزندان عبدالمطلب را در کجا دیدی که پشت به دشمن کنند ؟ و از شمشیر بهراسند ؟ پس"کمی صبر کن تا حَمَل(هماوردتو) به میدان آید" آن را که می‌جویی به زودی تو را پیدا خواهد کرد، و آنچه را که از آن می‌گریزی در نزدیکی خود خواهی یافت، و من در میان سپاهی بزرگ، از مهاجران و انصار و تابعان به سرعت به سوی تو خواهم آمد، لشکریانی که جمعشان به هم فشرده، و به هنگام حرکت، غبارشان آسمان را تیره و تار می‌کند،کسانی که لباس شهادت بر تن، و ملاقات دوست داشتنی آنان ملاقات با پروردگار است، همراه آنان فرزندانی از دلاوران بَدر،و شمشیرهای هاشمیان می‌آیند که خوب می‌دانی لبه تیزِ آن بر پیکر برادر و دایی و جدّ و خاندانت چه کرد، "و آن عذاب از ستمگران چندان دور نیست". "جواب نامه معاویه ، که یکی از نیکوترین نامه های امام (ع) است". #نهج‌البلاغه #فرازپنجم‌نامه‌شمار‌‌‌‌‌ه۲۸

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. روز حجاب و عفاف گرامی باد، لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [در"مورد انسان درحوادث روزگار"] فرمود: از پدری فانی، معترف به فراز و نشیب دنیا، زندگی را پشت سر نهاده که در سپری شدن دنیا چاره‌ای ندارد،ملامت گر دنیا، ساکن درخانه مردگان، و کوچ کننده از آنها فردا، به فرزندی که امیدوار به چیزی است که بدست نمی‌آید،رونده نابودشدگان، هدف بیماری‌ها،در گرو روزگار، و در تیررس مصائب، بنده دنیا، و سودا کننده دنیای فریبکار،وام‌دار نابودی‌ها، اسیر مرگ، قرین رنج‌ها،هم نشین غم ها، آماج بلاها، زمین خورده خواهش‌هاو هواها و جانشین مردگان . اما بعد،همانا گذشت عمر، و چیرگی روزگار، و روی آوردن آخرت، مرا از یاد غیر خودم باز داشته و تمام توجه مرا به آخرت کشانده است، که به خویشتن فکر می‌کنم و از غیر خودم روی گردان شدم، که نظرم را از دیگران گرفت، و از پیروی خواهش‌ها بازگرداند، و حقیقت کار مرا نمایاند و مرا به راهی کشاند که شوخی بر نمی‌دارد، و به حقیقتی رساند که دروغی در آن راه ندارد. و تو را دیدم که پاره تن من، بلکه همه جان منی، آن گونه که اگر آسیبی به تو رسد به من رسیده است، و اگر مرگ به سراغ تو آید، زندگی مرا گرفته است،پس کار تو را کار خودم شمردم، نامه‌ای برای تو نوشتم، تا تو را در سختی‌های زندگی رهنمون باشد، چه من زنده باشم یا نباشم. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌اول‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [درمورد مراحل خود سازی] فرمود: پسرم ! همانا تو را به تقوای خدا و لزوم حدود الهی سفارش می کنم، که پیوسته در فرمان او باشی و دلت را با یاد خدا زنده کنی، و به ریسمان او چنگ زنی، چه وسیله‌ای مطمئن‌تر از رابطه با خداست، اگر سررشته آن را بگیری؟ دلت را با اندرز نیکو زنده کن، و با نور حکمت روشنی بخش، هوای نفس را با بی‌اعتنایی به حرام بمیران، جان را با یقین قوی کن، و با نور حکمت روشنایی بخش، و با یاد مرگ نفس را رام کن، به نابودی از او اعتراف گیر، و با بررسی تحولات ناگوار دنیا به او آگاهی بخش، و از دگرگونی روزگار، و زشتی‌های گردش شب و روز او را بترسان، اخبار گذشتگان را بر نفس خود بنما، و آنچه که بر سر پیشینیان آمده است به یادش آور ! دردیار وآثار ویرانِ رفتگان ،گردش کن و بیندیش که آنها چه کردند؟ ازکجا کوچ کرده، و درکجا فرود آمدند، از جمع دوستان جدا شده و به دیار غربت سفر کردند، گویا زمانی نمی‌گذرد که تو هم یکی از آنانی !‌. پس جایگاه آینده را آباد کن، آخرت را به دنیا مفروش و آنچه نمی‌دانی مگو، و آنچه بر تو لازم نیست بر زبان نیاور، و در جاده‌ای که از گمراهیِ آن می‌ترسی، قدم مگذار، زیرا خودداری به هنگامِ سرگردانی و گمراهی، بهتر از افتادن در هلاکت است. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع)که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا،مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌دوم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [درمورد اخلاق اجتماعی] فرمود: به نیکی ها امر کن و خود نیکوکار باش، و با دست و زبان بدی‌ها را انکار کن، و بکوش تا از بدکاران دور باشی، و در راه خدا با جدیت تلاش کن، و هرگز سرزنش ملامتگران تو را از کار در راه خدا باز ندارد، برای حق، در دریای مشکلات و سختی‌ها شنا کن، شناخت خود در دین رابه کمال رسان، خود را برای استقامت در برابر مشکلات عادت ده، که شکیبایی در راه حق عادتی پسندیده است. در تمام کارها خود را به خدا واگذار، که به پناهگاه مطمئن و نیرومندی سپرده‌ای، در دعا با اخلاص پروردگارت را بخوان، که عطا کردن و محروم کردن به دست اوست، و فراوان از خدا درخواست خیر و نیکی کن، وصیت مرا به درستی دریاب، و به سادگی از آن نگذر، زیرا بهترین سخن آن است که سودمند باشد، بدان، علمی که سودمند نباشد فایده‌ای نخواهد داشت، و دانشی که سزاوار یادگیری نیست سودی ندارد. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا،مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌سوم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر. لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درموردشتاب درترییت فرزند] فرمود: پسرم ! وقتی دیدم به پیری رسیده ام، و توانایی ام به سستی افزایش است، به نوشتن وصیت مبادرت کردم و در آن ارزشهای اخلاقی را برایت برشمردم پیش از آنکه اجلم فرا رسد، و نتوانم آنچه را در سینه دارم برایت بازگو کنم، لذا پیش ازآنکه دررای و فکرم نقصانی پدید آید، چنانکه در جسمم پدید آمد و پیش از آنکه هواهای نفسانی و دگرگونی‌های دنیا به تو هجوم آورند، و پذیرش و اطاعت مشکل گردد، زیرا قلب جوان چونان زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بَذری است که در آن پاشیده شود، پس در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آنکه دلت سخت شود، و عقل تو به چیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بروی که صاحبان تجربه،زحمت آزمون آن را کشیده‌اند،و تورا ازتلاش و یافتن بی‌نیاز ساخته‌اند،و آنچه از تجربیات آنها نصیب ما شد، به تو هم رسیده، و برخی از تجربیاتی که بر ما پنهان مانده بود برای شما روشن گردد. پسرم! درست است که من به اندازه پیشینیان عمرنکرده‌ام،اما درکردارشان نظر کردم، و در اخبارشان اندیشیدم،و در آثارشان سیر کردم، تا آنجا که گوئی یکی از آنان شده ام،به سبب اطلاعاتی که از اوضاع آنها یافتم، گویا از اول تا آخر عمرشان با آنان بوده‌ام، پس قسمت‌های روشن و شیرین زندگیشان را از دوران تیرگی شناختم، و زیان گذران عمرشان را به دست آوردم که چه کاری سودمنداست،و چه کاری زیان آور، سپس، از هر چیزی مهم و مفید آن را، و از هر حادثه‌ای، زیبا و شیرین آن را برای تو برگزیدم، و نامعلوم آنان را دور کردم، پس، به عنوان پدری مهربان که نیکی ها را برای فرزندش می‌پسندد، بر آن شدم تو را با خوبی‌ها تربیت کنم، زیرا در آغاز زندگی قرار داری، تازه به روزگار روی آورده‌ای، و نیتی سالم و روحی پاک و با صفا داری. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌چهارم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [درمورد روش ترییت فرزند] فرمود: و درآغاز تربیت تصمیم گرفتم کتاب خدای تعالی را همراه با تفسیر آیات و شریعت اسلام و احکام آن را از حلال و حرام به تو تعلیم دهم، و به چیز دیگری نپردازم، پس از آن ترسیدم که مبادا رای و عقاید باطل که مردم را دچار اختلاف کرده، و کاررا بر آنان مشتبه ساخت، بر تو نیزمشتبه سازد، گرچه من آگاه کردن تو را نسبت به این امور خوش نداشتم، اما آگاه شدن تو از پاسخ شبهات و استوار ماندنت را ترجیح دادم، تا تسلیم هلاکت‌های اجتماعی نگردی، و امیدوارم خداوند تو را در رستگاری موفق گرداند، و به راه راست هدایت کند، بنابراین،وصیت خود را برای تو اینگونه تنظیم کرده‌ام، پسرم ! بدان که دوست دارم بهترین چیزی که از وصیت من فراگیری، ترس از خدا و اکتفا به انجام واجبات، و پیمودن راهی است که پدرانت و صالحان خاندانت پیموده‌اند، زیرا آنان، آن طور که تو در امور خود نظر می‌کنی، در امور خویش نظر داشتند، و همانطور که تو درباره خویشتن می‌اندیشی، آنها نیز در باره خود می‌اندیشیدند، و تلاش آنها دراین بود که آنچه را شناختند عمل کنند، و آنچه را تکلیف ندارند روی گردانند، حال اگر نفس تو از پذیرفتن سر باز زند و بخواهی چنانکه آنان دانستند بداند، پس بکوش تا درخواست‌های تو از روی درک و آگاهی درست باشد، نه آنکه به شبهات روی آوری و ازبالا بردن بحث و جدل ها کمک بگیری، و قبل از گام نهادن در کسب آگاهی این راه، ابتدا ازخداوند یاری بخواه، و به او میل و رغبت کن تا موفق شوی، و از هر کاری که تو را به شک و تردید و یا گمراهی اندازد، بپرهیز، و چون یقین کردی که آینه دلت از زنگار صفا یافته و به خشوع و پذیرش رسیده و اندیشه‌ات تمرکز یافته و کامل گردیده و اراده‌ات بر این کار متمرکز گشت، پس اندیشه کن در آنچه که برای تو تفسیر می‌کنم، اگر در این راه آنچه را دوست داری فراهم نشد، و آسودگی فکر نیافتی، بدان که راهی را که ایمن نیستی می‌پیمایی، و در تاریکی ره می‌سپاری، زیرا طالب دین نه اشتباه می‌کند، و نه در تردید و سرگردانی است، که در چنین حالتی خودداری بهتر است. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌پنجم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر، لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درضرورت توجه به معنویات] فرمود: پسرم! در وصیت من درست بیندیش، بدان که در اختیار دارنده مرگ همان است که زندگی در دست اوست، و آن کسی که آفریننده است، همو می‌میراند و آنکه فنا کننده است همو دوباره زنده می‌کند، و آنکه بیمار می‌کند شفا نیز می‌دهد. بدانکه دنیا جاودانه نیست، مگر آنگونه که خدا مقرر کرده است، که گاهی نعمت‌ها و گاهی آزمایش‌ها، و پاداش دادن در معاد و یا آنچه را که او خواسته است و تو نمی‌دانی، اگر درباره جهان و تحولات روزگار، مشکلی برای تو پدید آمد، آن را به عدم آگاهی ارتباط ده، زیرا تو ابتدا با ناآگاهی متولد شدی و سپس علوم را فرا گرفتی، و چه بسیار است آنچه را که نمی‌دانی وخدا می‌داند،و فکر تو به آن نمی رسد، و بصیرت تو به آن راه ندارد، اما پس از مدتی به حکمت آن آگاه می‌شوی. پس، به قدرتی پناه بر که تو را آفریده، روزی داده، و خلقت تو را نظام بخشیده است، پس بندگی تو فقط برای او باشد، و تنها اشتیاق او را داشته باش، و تنها از او بترس. بدان پسرم ! هیچ کس چون رسول خدا(ص) از خدا خبر نیاورده است، پس رهبری او را پذیرا باش، و برای و سعادت و رستگاری، راهنمایی او را بپذیر. همانا من از هیچ اندرزی به تو کوتاهی نکردم، و تو هر قدر برای خودت کوشش کنی، و به اصلاح خویش بیندیشی،به اندازه آنچه من درباره ات تشخیص داده ام نخواهی رسید، پسرم ! بدان اگر خدا شریکی داشت، پیامبران او نیز به سوی تو می‌آمدند، و آثار قدرتش را می‌دیدی، و کردار و صفاتش را می‌شناختی، اما خدا، خدایی است یگانه، همانگونه که خود توصیف کرد، هیچ کس در مملکت داری او نزاعی ندارد، او هرگز زوال نیابد و همواره خواهد بود. اول هرچیزی است که آغاز ندارد،(ازلی) و آخر هر چیزی که پایان نخواهد داشت(ابدی). برتر از آن است که قدرت پروردگاریِ او را فکر و اندیشه درک کند، حال که این حقیقت را دریافتی، در اطاعت و عمل بکوش چنانکه سزاوار توست، توئی که منزلت کوچک، و قدرتت ناچیز، و ناتوانی ات بسیار است، توئی که نیازی بزرگ به پروردگار در پیگیری طاعتش، و نگرانی از عذابش و ترس از غضبش داری، زیرا خدا تو را جز به نیکوکاری فرمان نداده،و جز از زشتی‌ها نهی نفرموده است. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌ششم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر، لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درموردضرورت آخرت گرایی] فرمود: ای پسرم ! من تو را از دنیا و تحولات گوناگونش، و نابودی و دست به دست گردیدنش آگاه کردم، و از آخرت و آنچه برای انسان‌ها در آنجا فراهم است اطلاع دادم، و در هر دو مورد مثال‌ها زدم، تا از آن عبرت گیری، و براساس آن قدم برداری، همانا داستان آن کس که دنیا را آزمود، چونان مسافرانی است که در سر منزلی بی‌آب و علف و دشوار اقامت دارند و قصد کوچ کردن به سرزمینی را دارند که در آنجا آسایش و رفاه فراهم است. پس مشکلات راه را تحمل می‌کنند و جدایی دوستان را می‌پذیرند و سختی سفر و ناگواری غذا را با جان و دل قبول می‌کنند، تا به جایگاه وسیع و منزلگاه امن، با آرامش قدم بگذارند و از تمام سختی‌های طول سفر احساس ناراحتی ندارند، و هزینه‌های مصرف شده را غرامت نمی‌شمارند و هیچ چیز برای آنان دوست داشتنی نیست جز آنکه به منزل امن، و محل آرامش برسند، اما داستان دنیا پرستان همانند گروهی است که از جایگاهی پر از نعمت می‌خواهند به سرزمین خشک و بی‌آب و علف کوچ کنند، پس در نظر آنان چیزی ناراحت کننده‌تر از این نیست که از جایگاه خود جدا می‌شوند، و ناراحتی‌ها را باید تحمل کنند. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌هفتم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر، شهادت امام زین العابدین(ع) تسلیت باد، "به روایتی". لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درمورد نشانه های رحمت الهي ] فرمود: بدان ! خدایی که گنج‌های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه درخواست داده، و اجابت آن را به عهده گرفته است، تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند،درخواست رحمت کنی تا ببخشاید، و او بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند، و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه‌ای پناه ببری، و در صورت ارتکاب گناه دَرِ توبه را مسدود نکرده است، و در کیفر تو تعجیل نکرده، و تو را به‌ خاطر توبه و بازگشت نکوهش نکرده است، و آنجا که استحقاق رسوایی داشته ای، رسوا نساخته، و به تو سخت نگرفته و به آسانی توبه ات را پذیرفته‌ است، و در محاسبه گناهانت آسان گرفته، و از رحمت خویش ناامیدت نکرده، بلکه بازگشت تو را از گناهان حسنه شمرده است،و هر گناهت را یکی، و هر نیکی تو را دَه به حساب آورده، و راه توبه و بازگشت را به روی تو بازگذاشته‌است، هرگاه او را بخوانی، ندایت را می‌شنود، و چون با او راز دل گویی راز تو را می‌داند، پس حاجتِ خود را با او بگوی، و آنچه در دل داری نزد او بازگوی، غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن، تا غم‌های تو را برطرف کند و در مشکلات تو را یاری رساند. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌دهم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر، لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درمورد شرایط اجابت دعا] فرمود: و از گنجینه های رحمت او چیزهایی را درخواست کن که جز او کسی نمی تواند عطا کند، مانندِ عمر بیشتر، تندرستی بدن، و گشایش در روزی، سپس، خداوند کلیدهای گنجینه های خود را در دست تو قرار داده که به تو اجازه دعا کردن داد، پس هرگاه اراده کردی می توانی با دعا دَرهای نعمت خدا را بگشایی ، تا باران رحمت الهی بر تو ببارد، پس هرگز از تاخیر اجابت دعا ناامید مباش، زیرا عطای الهی به اندازه نیت است، گاه در اجابت دعا تاخیر می شود تا پاداش درخواست کننده بیشتر و جزای آرزومند ‌کامل تر شود، گاهی درخواست می کنی، اما پاسخ داده نمی شود، زیرا خدا می خواهد دیر یا زود بهتر از آنچه خواستی در وقت مشخص، به تو عطا کند، گاهی دعا به اجابت نمی رسد، چه بسا برای تو خیر باشد، شاید اگر خواسته های تو داده شود مایه هلاکت دین تو خواهد بود، پس از خداوند چیزی درخواست کن که جمال و زیبایی و آثار خوب آن برای تو بماند، و رنج و سختی را از تو دور کند، پس نه مالِ دنیا برای تو پایدار، و نه تو برای مال دنیا باقی خواهی ماند. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌یازدهم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر، لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که[درمورد ضرورت یاد مرگ] فرمود: پسرم ! بدان تو برای آخرت آفریده شدی نه دنیا، برای رفتن از دنیا ، نه پایدار ماندن در آن، برای مرگ نه زندگی جاودانه در دنیا، هر لحظه ممکن است از دنیا کوچ کنی، و به آخرت درآیی، و تو شکار مرگی هستی که فرار کننده آن نجاتی ندارد، و هر که را جوید به آن می‌رسد، و سرانجام او را می‌گیرد، پس از مرگ بترس ! نکند زمانی سراغ تو را گیرد که در حال گناه یا در انتظار توبه کردن باشی و مرگ مهلت ندهد و بین تو و توبه فاصله اندازد، که در این حال خود را تباه کرده‌ای، پسرم ! فراوان به یاد مرگ و آن چیزی باش که به سویش می‌روی، و پس از مرگ در آن قرار می‌گیری، تا هنگام ملاقات با مرگ از هر نظر آماده باش، نیروی خود را افزون، و کمر همت را بسته نگهدار که ناگهان نیاید و تو در غفلت باشی و مغلوب سازد، مبادا دلبستگی دنیا پرستان و تهاجم هوس انگیز آنها به دنیا تو را مغرور کند، چرا که خداوند تو را از حالات دنیا آگاه کرده، و دنیا نیز از وضع خود تو را خبر داده، و از زشتی‌های روزگار پرده برداشته است. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌دوازدهم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱