فعالیت های کلاس #سربازان #رهبر به روایت تصویر آبان ماه ۱۴۰۱ #اولی_ها @mostafaschool

بسم الله الرحمن الرحیم «وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا» (النساء، 69) امام حسن عسکری (ع): خَیرُ إخوانِکَ مَن نَسِىَ ذَنبَکَ و ذَکَرَ إحسانَکَ إلَیهِ. #دلنوشته #مدرسه مصطفی، آن قلعه‌ی کوچک نور و زندگی که هر گوشه‌اش پر بود از صدای دلنشین قرآن، خنده‌های بی‌پیرایه کودکان و تلاش بی‌وقفه معلمان مهربان، امروز موقتا در خاموشی و خلوت فرو رفته است. چند روز است که سکوت به جان دیوارهای مدرسه افتاده، و آن هیاهوی همیشگی، که روح این خانه بود، به یک خاطره تبدیل شده. #حیاط وسیع مدرسه، که همیشه به رقص صدای پاهای پرانرژی بچه‌ها و نوای بازی‌هایشان پر می‌شد، حالا خالی و ساکت است. آن باغچه‌های رنگین، که زیر آفتاب می‌درخشیدند و همیشه میزبان گل‌های عاشقانه‌ی نگاه بچه‌ها بودند، امروز بی‌صدا و بی‌رمق مانده‌اند. مرغ و خروس‌های ساده و مهربان، که مثل نگهبانان بی‌ادعای مدرسه بودند، آرام کنار هم نشسته‌اند و انگار خودشان هم این سکوت عجیب را حس می‌کنند. #ساختمان دوطبقه‌ی مدرسه، با پنجره‌های بزرگ و نورگیری که همیشه پرتوی امید را به دل کلاس‌ها می‌تاباند، این روزها سرد و بی‌جان است. کلاس‌هایی که روزی پر از یادگیری ومهارت ، شور و نشاط بود، امروز به سکوتی آمیخته شده با نبود دستان کوچک و چشم‌های پرشور تبدیل شده‌اند. جایی که دست‌های خاکی و رنگین از سفالگری گارگاه ، و هیجان تجربیات آزمایشگاه، همگی به یاد ماندنی‌های گذشته بدل شده‌اند. و همکاران مهربان و پرتلاش من، آن همراهان روزهای سخت و شیرین، این روزها کنار من نیستند؛ نه صدای هم‌صحبتی‌های ساده‌شان هست و نه لبخندهای گرم‌شان که همیشه جان مدرسه بودند. #این چند روز سکوت، مانند طوفانی آرام بر قلب من نشسته است، طوفانی که می‌گذرد، اما جای خالی حضور بچه‌ها و همکاران عزیز را هر لحظه بیشتر احساس می‌کنم. #دلم برای صدای قرآن و دعای صبحگاهی که در سالن بالایی مدرسه می‌پیچید، تنگ شده؛ برای لحظه‌هایی که همه کنار هم صف می‌بستیم، دعا می‌خواندیم و عشق به امام زمان (عج) در دل‌هایمان شعله‌ور می‌شد. برای شور و شوق بچه‌ها که در کلاس‌ها و زمین‌های ورزشی می‌درخشید، دلم تنگ شده است؛ برای کارگاه‌های هنری، برای خاک سفالگری و رنگ‌های آزمایشگاه، برای صدای گام‌های همکاران که در راهروها طنین می‌انداخت. #مدرسه مصطفی فقط ساختمان و حیاط نیست؛ مدرسه، جان و روحی است که با حضور هر دانش‌آموز و هر معلم، زنده می‌شود. وقتی این همه عزیز کنار هم نیستند، مدرسه فقط یادآور خاطرات است، نه زندگی جاری. امشب، با دلی پر از دلتنگی😔، منتظر روزی هستم که دوباره درهای مدرسه باز شود، و باز هم صدای زندگی و ایمان و دوستی را در هر گوشه‌اش بشنوم. #امید دارم که این سکوت زودگذر، به دریچه‌ای برای شروعی دوباره تبدیل شود، و دوباره در کنار هم، به سوی آینده‌ای روشن و پرنور حرکت کنیم، چون مدرسه مصطفی، خانه‌ی ماست، و ما سربازان کوچک امید امام زمان (عج) هستیم. #دلتنگی #دوستی_همدلی #سربازان #شهادت_امام_حسن_عسکری(ع) ۱۲:۱۰شب @mostafaschool