⭕️ عملیات نجات نوسرمایه‌داری ایرانی با تشدید ناکامی‌ها و نامرادی‌های دولت، به ویژه در ساحت اقتصاد، اندیشه‌گرانِ حامی دولت به صرافتِ نجات ایدئولوژی محبوب خود افتاده‌اند. 🔸رویکرد غالب دولت یازدهم و دوازدهم، متاثر از اندیشۀ #نولیبرالیِ گروهی از اقتصاددانان ایرانی سامان گرفت. این گروه، از نخستین روزهای استقرار دولت، بر آن بود تا اصول و قواعد و ضوابط نولیبرالی را در ساحات مختلف تثبیت کند. 🔸آزادسازی قیمت‌ها، کاهش مخارج عمومی دولت از طریق کاهش خدمات حمایتی، پولی‌سازی همه چیز، مقررات‌زدایی از سرمایه‌گذاری، تشدید خصوصی‌سازی، ترویج اقتصاد دلالی و غیرتولیدی و از این قبیل سیاست‌ها، در سال‌های گذشته به شدت دنبال شد. اینها همه خصلت‌های نوسرمایه‌داری (نولیبرالیسم) است. اینکه دولتمردان ایرانی چقدر در اجرایی کردن این سیاست‌ها موفق بوده‌اند، محل تامل است، اما اینکه اراده‌ها در جهت اجرایی‌سازیِ حداکثری چنین سیاست‌هایی بود، غیرقابل تردید است. 🔸اما... حالا که آشِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، زیادی شور شده، ایدئولوگ‌های این ایدئولوژی، شروع کرده‌اند به توجیه و فرافکنی برای فرار از معرکۀ پاسخگویی. 🔸آنها می‌گویند که اساساً دولت فعلی ایران نولیبرال نیست و هیچ‌گاه رویکرد نولیبرالی نداشته؛ نشان به آن نشان که دولت در ایران، بیشترین انحصار را دارد و مدام دنبال دخالت در اقتصاد از طریق ابلاغ مقررات و... است. به زبان ساده، می‌گویند که در ایران #دولت_زدایی اتفاق نیفتاده است. 🔸در نگاه نخست، بیراه نمی‌گویند. دولت واقعاً دست از خیلی عرصه‌ها نشسته است و همچنان نقش خود را در ساحات مختلف به شکل‌های پیدا و پنهان حفظ کرده است. اما نکتۀ بسیار مهم و ظریفی که وجود دارد و پیامبرانِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، نمی‌خواهند به روی خود بیاورند این است که «دولت، همچنان دخالت و امر و نهی می‌کند، تصدی‌گری دارد و مقررات می‌گذارد، اما در همۀ این نقش‌آفرینی‌ها، مشخصاً طرفِ تجار و دلالان ایستاده است.» این دولتی که به خاطر حضور پررنگش، مزورانه مرثیه‌سرایی می‌کنند، نه برای تامین منافع عامۀ مردم، که برای تضمین منافعِ بخش غیرمولد اقتصاد (پولداران و دلالان) عمل می‌کند. راست می‌گویند که دولت، نه تنها مقررات‌زدایی نکرده [به عنوان یکی از اصول نولیبرالیسم] که حتی دست به مقررات‌تراشی زده است؛ اما همۀ این مقررات را برای فربه شدن قدرت بازرگانان آفریده است. 🔸نئولیبرالیست‌های متاخر، خواستار افزایش مسئولیت دولت نه به نفع مردم، بلکه به نفع بخش خصوصی و بازار شدند. در ایران ما همین اتفاق افتاده است. 🎬 @Mostazafin_TV

⭕️ از این کوزه‌، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون می‌تراود؟ 🔹همگام با تشدید سیاست‌بازی در میدانِ آموزش‌وپرورش و ذلیل‌سازی این نهاد زیربنایی بواسطه‌ی مداخله‌ها و دستکاری‌های سخیفِ عناصر سیاسی، شاهد تداوم رویکرد مخرب «پولی‌سازی آموزش و پرورش» و عقب‌نشینی دولت از مسئولیتش در این حوزه هستیم. 🔸تجویزها و تکالیف برنامه‌های توسعه‌، بویژه برنامه‌ی ششم، برای #خصوصی‌سازی فراگیر در امر تعلیم و تربیت، هر روز ثمرات هول‌انگیز خود را نمایان می‌کند؛ اما دریغ از بازاندیشی و بازنگری در این رویکردهای تخریبی. 🔹در آخرین پرده از تهاجم آشکار به زیرساخت فرهنگی و آموزشی کشور، «اولویت‌های تحولی وزارت آموزش‌وپرورش» به عنوان «سندانتظارات دولت از آموزش و پرورش» توسط رئیس جمهور ابلاغ شد. 🔸گذشته از مسائل و نکات مستتر در کلیت این سند، خط روشن «مسئولیت‌زدایی از دولت» و «پولی‌سازی و‌ خصوصی‌سازی و بازاری‌سازی تعلیم و تربیت» برجسته‌تر از هر نکته‌ای‌ست. 🔹این رویکرد بازاری، در دو بند، آشکار است: ➖ ۱. توسعه‌ی مدارس هیئت امنایی به میزان حداقل ۲۵درصد مدارس تا سال ۱۴۰۳. ➖۲. تخصیص اعتبار به خانواده‌ها و هدفمندسازی اعتبارات تحصیل با هدف ارتقای #بهره‌وری منابع. 🔸این سیاست‌ها، اعلام رسمی تشدید حرکت به سمت خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش. 🔹عجیب است که اصولگرایان و نواصولگرایان، مدام از رویکرد #نولیبرالی رقبای سیاسی خود فریاد می‌کنند اما هرگاه، خود نیز بر صدر نشستند، دقیقاً همان رویکرد را اختیار می‌کنند و چهارنعل در این مسیر بیهوده، می‌تازند. حتی شدیدتر و خشن‌تر از سایرین! 🔺اقتصاد و اجتماع و فرهنگ و آموزش و درمان و مسکن و... را به دست بازار می‌سپارند و سپس متظاهرانه شروع می‌کنند به اشک ریختن برای فرهنگ. و برمی‌آشوبند از اعتراض. آیا از کوزه‌ی این رویکردهای خشن و فشارافزا، چیزی جز نارضایتی و اعتراض، برون می‌تراود؟ ✍️ روح‌الله رشیدی #عدالت_آموزشی 🆔 @ebteda_ir 🎬 @Mostazafin_TV