۱۳۷ انعام 🌱🌱🌱🌱🌺🌾🌱🌱🌱🌱 قربانی فرزندان برای بت‌ها ✍همان گونه كه تقسيم كشت و دام، ميان خدا و شريكان، در نظر مشركان جلوه داشت، عشق به بت و #فرزند_كشى در پاى بت را هم وسوسه هاى شيطانى در نظرشان آراسته بود. مشركان يا مى گويند: دختر ننگ است و زنده به گورش مى كنند، «أيمسكه على هون» (485) يا مى گويند: خرجى ندارم و بايد نابود شود، «خشية املاق» (486) يا آن را نوعى قرب به بت ها مى دانند، كه همه ى اينها نوعى تزيين است. ----- 485) نحل، 59. 486) اسراء، 31. - بينش غلط و خرافى، سبب مى شود كه انسان، فرزند خود را پاى بت سنگى و چوبى قربانى كرده و به آن افتخار نمايد. «زَيَّن... قتل أودلاهم» - مجرمان، حتّى براى فرزندكشى هم توجيه درست مى كنند تا روان و وجدان خود را آرام كنند. «زَيَّن» - در انتقاد، انصاف را مراعات كنيم. «لكثير من المشركين» نه آنكه همه چنين اند. - توجيه گناه و آراستن زشتى ها، عامل هلاكت و سقوط است. «زَيَّن... ليُردُوهم» - خرافه گرايى، سبب التقاط و آميختگى دين با شبهات است. «وليلبسوا» - پيامبر، مسئول ابلاغ است نه اجبار، اگر مردم گوش نكردند، آنان را رها كرده و به سراغ دل هاى آماده مى رود. «فذرهم» - افكار و رفتار منحرفان، نبايد حقّ جويان را دلسرد كند. «فذرهم و ما يفترون»

آیه ۱۵۱ 🌸🌸🌸🍁🍁🌸🌸🌸 نیکی به #پدر و #مادر #فرزند_کشی ممنوع ✍در اين آيه و دو آيه بعد، به چند اصل مهم اشاره شده كه از مشتركات همه ى #اديان_آسمانى است، در #تورات هم (سِفر خروج، باب 20) مشابه اين دستورها آمده است. دو نفر از سران مدينه به حضور #پيامبر صلى الله عليه وآله رسيدند. همين كه حضرت اين آيات را خواند، مسلمان شده و درخواست مبلّغ كردند. پيامبر نيز «مصعب بن عمير» را همراهشان فرستاد. اين حركت زمينه ساز مسلمان شدن مردم مدينه گشت. #قرآن در چهار آيه (506) نسبت به پدر و مادر سفارش كرده است و در هر چهار مورد همراه با مسأله ى توحيد و نهى از شرك است. همان گونه كه در آفرينش اوّل خداست، بعد پدر و مادر. در اين آيات هم اوّل توحيد است، بعد نيكى به والدين، ضمناً اين آيه چون محرّمات را مى شمرد، پس ترك احسان به والدين هم حرام است. پنج دستور اين آيه چنان به يكديگر پيوند دارند كه گويا يك دستورند. #امام_صادق عليه السلام فرمود: احسان به والدين، يعنى كارى نكنيم كه آنان وادار به درخواست و سؤالى از ما شوند. (507) - بعد از يكتاپرستى، احسان به والدين آمده است. «بالوالدين احسانا» - دستورهاى اين آيه همه در قالب نهى است، مگر نيكى به پدر و مادر كه در قالب امر است. يعنى نه تنها نيازاريد، بلكه احسان كنيد. «و بالوالدين احسانا» - فرزندكشى و سقط جنين از ترس فقر، عملى جاهلانه است، اگر خدا ضامن روزى است، چه ترسى از فقر؟ «نحن نرزقكم» - هم اصلاح جامعه از مفاسد لازم است، هم اصلاح روح از رذايل. «ما ظهر منها و ما بطن» - برخى از گناهان چنان خطرناك است كه نزديك آنها هم نبايد رفت. «لاتقربوا»