eitaa logo
معاونت فرهنگی تربیتی مجتمع قرآن و حدیث
1.1هزار دنبال‌کننده
10هزار عکس
2.5هزار ویدیو
699 فایل
اخبار مرتبط با مجتمع عالی قران و حدیث، در این کانال در ج می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تبیین مدیا
این نظر امام خمینی درباره ولایت فقیه واقعا خواندنی است ♦️« اگر فرد لایقی که دارای این دو خصلت [علم به قانون و عدالت] باشد، بپاخاست و تشکیل حکومت داد، همان ولایتی را که حضرت رسول اکرم"ص" در امر اداره جامعه داشت دارا می‌باشد، و بر همه مردم لازم است که از او اطاعت کنند. ♦️این توهّم که اختیارات حکومتی رسول اکرم «ص» بیشتر از حضرت امیر«ع» بود یا اختیارات حکومتی حضرت امیر «ع» بیش از فقیه است، باطل و غلط است. البته حضرت رسول اکرم «ص» بیش از همه عالَم است و بعد از ایشان، حضرت امیر «ع» از همه بیشتر است. لکن زیادیِ فضائلِ معنوی، اختیارات حکومتی را افزایش نمی‌دهد. همان اختیارات و ولایتی که حضرت رسول و دیگر ائمه «صلوات الله علیهم» در تدارک و بسیج سپاه، تعیین وُلات و استانداران، گرفتن مالیات و صرف آن در مصالح مسلمانان داشتند، خداوند همان اختیارات را برای حکومت فعلی قرار داده است، منتها شخص معیّنی نیست، روی عنوانِ «عالِم عادل»  است. ♦️وقتی می گوییم ولایتی را که رسول اکرم «ص» و ائمه «ع» داشتند، بعد از غیبت، فقیهِ عادل دارد، برای هیچ کس این توهّم نباید پیدا شود که مقام فقها، همان مقام ائمه«ع» و رسول اکرم «ص» است. زیرا اینجا صحبت از نیست بلکه صحبت از است. ولایت یعنی حکومت و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس، یک وظیفه سنگین و مهم است نه اینکه برای کسی شأن و مقام غیر عادی به وجود بیاورد و او را از حد انسان عادی بالاتر ببرد. به عبارت دیگر، ولایتِ مورد بحث یعنی حکومت و اجرا و اداره، بر خلاف تصوری که خیلی افراد دارند امتیاز نیست، بلکه وظیفه‌ای خطیر است». 📚کتاب ولایت فقیه صفحات ۵۵ و ۵۶. امام خمینی
💠 اسم اعظم 🔸 شیخنا الاستاد (رضوان الله تعالی علیه) مرحوم علامه شعرانی در کتاب نثر طوبی[1] ذیل کلمه «ربّ» که برخی ‌ها گفتند این اسم اعظم ذات اقدس الهی است نقل می‌کند که مرحوم ابوالفتوح رازی در تفسیرشان در جلد اوّل از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) این روایت را نقل کردند که کسی خدمت امام صادق (سلام الله علیه) آمد و عرض کرد که می ‌خواهم اسم اعظم را از شما یاد بگیرم. هوای سردی بود، آب سردی هم در حوض بود، حضرت فرمود برو در حوض، او هم فرمایش امام را اطاعت کرد. مگر یک انسان در آن هوای سرد چقدر می ‌تواند مقاومت کند؟! این شخص خیال کرد که مثلاً عادی است، بعد وقتی که دید مرتّب می ‌لرزد، مدام استغاثه کرد که مرا در بیاورید، اما به اذن امام کسی او را در نیاورد. بعد از ته دل ناله زد: «یا ربّ اغثنی»! حضرت فرمود از این جا شروع می‌ شود.[2] 🔸 اسم اعظم حال است! مقام است! آن جایی که وقتی کسی در اتاق عمل می ‌رود و پزشک ناامیدش کرده، آن پدر یا آن مادر چگونه ناله می ‌زند؟ این آغاز راه است. اسم اعظم مفهوم نیست که انسان در حال عادی چند تا ذکر را بگوید که «یا الله»، «یا الله» و بتواند مشکلی را حلّ کند، است که آغازش از آن ناله شروع می ‌شود، به هر حال جنگ درونی است، این جا آه می‌ خواهد! سلاح بیرونی آهن است، سلاح درونی است «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»،[3] ناله است و ضجّه است. اگر گفتند اسم اعظم، طلیعه ‌اش همین است. [1]. نثر طوبی، ص283. [2]. روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص69. [3]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص850. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه مجادله جلسه 4 تاریخ: 1396/11/03 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 اسم اعظم 🔹 اینكه خدای سبحان فرمود نام مرا گرامی بدارید، معلوم می‌ شود این نام از برخوردار است. این نام را فرمود متبارك بدانید ﴿تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴾،[1] برای اینكه این نام است. این نام نشانه و علامت آن است كه همه خیرات از ناحیه اوست. فرمود: ﴿تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴾ این برای كسی است كه به حق به این اسم رسیده باشد و تلفظ كرده باشد. آنها كه به حق به این اسم رسیده ‌اند، این چنین می گویند: (بسم الله الرحمن الرحیم من العبد بمنزلة كن من المولی)؛ همان طوری كه خدای سبحان هر چه را كه بخواهد با «كن» انجام می‌ دهد، بنده آن مولی هم به اذن آن مولی، هر چه را بخواهد با «بسم الله» انجام می ‌دهد. نمونه‌ آن را قرآن در جریان نوح بیان كرده است كه ﴿بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها﴾. [2] جریان نوح را كه قرآن كریم طرح می ‌كند، می ‌فرماید او كه مسلط بر این طوفان سهمگین بود، كشتی را با نام خدا حركت می‌ داد و با نام خدا آرام می ‌كرد. یا سیر و سكون این كشتی با نام خدا بود. (بسم الله مجریها و بسم الله مرسیها) لنگرگاهش به نام خدا، حركتش هم به نام خدا. نوح وقتی می ‌خواست این كشتی حركت كند به نام خدا حركت می ‌داد، وقتی هم می ‌خواست این كشتی بایستد و لنگر بیاندازد، به نام خدا بود. 🔹 آنكه است به اذن خدا از «بسم الله» كاری می ‌گیرد كه مولای او از «كن» كاری را می‌ گیرد. اگر انسان به جایی رسید كه جز ، خواسته ‌ای نداشت، هر كاری را كه به اذن خدا بخواهد با ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم﴾ انجام می ‌دهد. ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم﴾ اثرش آن است كه بنده اگر بگوید مثل آن است كه خدایش بگوید «كن». ﴿إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیئًا أَنْ یقُولَ لَهُ كُنْ فَیكُونُ ﴾؛[3] منتها آن بنده، خداست؛ نظیر انبیای الهی، نظیر اولیای الهی، نظیر ائمه معصومین. آنکه با یك «بسم الله» این كشتی را در امواج به مقصد می ‌رساند، لنگر گاهش به اسم خداست، سیرش به اسم خداست، دیگران هم همین كار را می ‌كنند. به اسم خدا از دریا می‌ گذرند، به اسم خدا وارد آتش می ‌شوند و آتش گلستان خواهد شد. این نقش را دارد. 🔹 لفظ نیست، مفهوم نیست، صورت ذهنی نیست و مانند آن كه اگر كسی این كلمات را یاد گرفت بتواند مرده‌ ای را زنده كند. اسم اعظم است، جزء‌ درجات اولیای الهی است كه اگر روح به آن رسید،‌ این الفاظ را بگوید این كلمات را بر زبان جاری كند آن اثر را خواهد داشت. [1] . سوره الرّحمن، آیه 78. [2] . سوره هود، آیه 41. [3] . سوره یس، آیه 82. 📚 سوره مبارکه فاتحة الکتاب جلسات 2 و 3 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مباهله جاويد 🔹 مباهله یک است؛ این مستقیماً مربوط به خود اهل بیت (علیهم السلام) است بعد کسانی که واقعاً شیعه خالص اند و اهل بیتی اند دعای اینها مستجاب می شود؛ اینها می شوند «خلیفة الله»! 🔹 یک وقت است که می گوییم خدایا! باران بیاید، این با علل و عوامل دیگری می آید؛ یک وقت می گوییم به دست ما این فیض نازل بشود، تو که دین خودت را یاری می کنی به دست ما این دین را یاری کن. 🔹 ما در این می گوییم خدایا! تو که دین خود را حفظ می کنی، جامعه را حفظ می کنی، به دست ما حفظ کن؛ نه اینکه ما ناظر بیگانه باشیم. دعا یک وقت است مستجاب است یک وقت است که به مستجاب است؛ مباهله این است. 🔹 روز بیست و چهارم ذی حجه یا هر فرصتی که شد انسان می تواند ، خلیفه، شاگرد و دست پرورده اهل بیت باشد و مباهله کند در مسئله ای که ولایت حق است! این وهابیت یا دیگران که _ خدای ناکرده _ درباره مشکل دارند آدم می تواند با آنها مباهله کند؛ بعد از اینکه حق برای او روشن شد و خودش طیّب و طاهر بود و چند روز روزه گرفت و آماده شد، بیاید در میدان مباهله و کاری که کردند او بکند. 🔹 این مباهله مثل نماز استسقاء الیوم هم هست؛ «الیوم» یعنی «الیوم»؛ نه اینکه مباهله برای عهد پیغمبر بود و گذشت! «نَجْعَل» نه اینکه «اللهم اجعل»! ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْكاذِبينَ﴾؛ این بالاصاله مربوط به خود اهل بیت بود اما بالتبع مربوط به شاگردان آنهاست. این هست؛ همان طوری که نماز استسقاء برای همه است برای است مباهله هم هست. می گوييم خدایا به دست ما و به دعای ما علی بن ابی طالب را یاری کن ولایت را یاری کن دین را یاری کن؛ این کم مقامی نیست! 📚 سخنرانی در روز عید غدیر خم تاریخ جلسه: 1401/04/27 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
قسمت اول 💠آثار و خواص آیا می‌دانید زمانی که زیارت عاشورا می‌خوانیم چه چیزی می‌گوییم و از خدا طلب می‌کنیم؟🤔🤔 در زیارت عاشورا حدود هجده می‌کنیم که متناسب با آن، هجده را از خدا درخواست می‌کنیم. هیچ‌یک از درخواست‌های انسان در زیارت عاشورا، دنیوی و مادی و فانی نیست، بلکه همگی است. بعضی از این مقام‌ها به‌قدری بالاست که اگر زیارت عاشورا وجود نداشت، نمی‌توانستیم باور کنیم که کسی جرئت درخواست آن‌ها را از خدا داشته باشد. این‌ها خیلی خواسته‌های بزرگی هست و انسان از آن‌ها درجات سلوک را یاد می‌گیرد، چون از پایین شروع می‌شود و به بالا می‌رسد. مقام‌ها: ۱- مقام خونخواهی امام حسین (علیه‌السلام) - «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ» اینکه کسی بخواهد خونخواهی امام حسین(علیه‌السلام) را بکند، مقام خیلی بالایی است، چون خونخواهِ اصلی ابی‌عبدالله، امام زمان است. ۲- مقام وجاهت عندالله (آبرومندی نزد خدا) - «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَكَ وَجِیها بِالْحُسَینِ» ۳- مقام معِیَّت (همراهی) با امام معصوم - «اَنْ یَجعَلنِی مَعَكُمْ فی الدُّنیا وَ الاخرةِ». - «طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ» (این درخواست، بسیار ویژه است، چون تمام انبیا و اولیا آرزویش را داشته‌اند). ۴- مقامی که درخواست می‌کنیم تمام مراحل زندگی ما، درهم‌تنیده با معصوم باشد. - «اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» ۵- مقام شهادت - اَللّهُمَّ اجْعَلْ ... مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» چون مرگ همه معصومین از پیامبر تا امام حسن عسکری علیهم‌السلام، با شهادت بوده. ۶- رسیدن به مقام محمود(شفاعت‌کنندگان) - «وَ اَسَئلهُ اَن يُبَلغَنيَ المَقامَ الَمحمودَ لَكُمُ عِنْدَ اللهِ» در قرآن آیه‌ای داریم که به پیامبر می‌گوید: نماز شب بخوان تا به مقام محمود برسی. مقام محمود از نگاه بیشتر مفسران، یعنی مقام شفاعت. خود شفاعت شدن، یک مقامی است که به هرکسی نمی‌رسد (لا یملکون الشفاعة... شفاعت به هرکس نمی‌رسد). حالا یک مقامی هست که از شفاعت‌شدن بالاتر است و آن هم مقام شفاعت‌کردن است و ما در این فراز، این را از خدا می‌خواهیم. ۷- مقام مشارکت در مصیبت ولیّ معصوم - «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا» - «وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصَابِي بِكُمْ» (یعنی مصیبت شما را، مصیبت خودم می‌دانم) - «اَلْحَمْدُ للَّهِ عَلی عَظیمِ رَزِیَّتی» (دقیقاً در اینجاست که انسان مصیبت را برای خودش می‌داند) این مقام، خیلی عظیم است و خیلی باید درباره‌اش بحث کرد. حکایت زیارت عاشورا، حکایت یکی‌شدن اهل‌بیت(علیهم‌السلام) است، قرار است از این طریق، به شجره حیات متصل شویم. ۸- مقام برائت (برای دوری و تبرّی‌جستن از بعضی جریان‌ها و افراد و نیز بعضی خصوصیت‌ها) - «وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ» ۹- مقام لعن این مقام، آن‌قدر مهم است که در زیارت عاشورا بر سلام اولویت دارد. اول صدتا لعن می‌دهیم و بعد صد سلام. (جاروب کن خانه را، سپس میهمان طلب) که اگر خانه دل جارو نکرده باشی در حقیقت لعن روزانه به خود می‌فرستی. - «اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ...» نکته: چهره اصلی برائت و لعن، بعد از ظهور دیده می‌شود، چون ما مردم اصلاً تا قبل از ظهور اطلاع نداریم کسانی که باعث‌وبانی ماجرای کربلا بوده‌اند، ما را از چه نعمات زیاد و برکات بزرگی محروم کرده‌اند. ما الآن از دنیای بعد از ظهور چیزی نمی‌دانیم و درک نمی‌کنیم. اصل برائت در آن زمان اتفاق می‌افتد. ادامه در قسمت بعدی👇👇 . . .