📌دست كشيدن به سجده‌گاه و كشيدن آن به صورت يا جاى درد امام صادق عليه السلام: خداوند به موسى بن عمران وحى كرد: «اى موسى! آيا مى‌دانى كه چرا تو را از ميان خلقم #برگزيدم و به #سخن گفتن با خودم ويژه‌ات ساختم‌؟». موسى گفت: نه، اى خداى من! خداوند به او وحى كرد: «من از اين بالا به زمين نگريستم و روى آن كسى #متواضع‌تر از تو به خودم را نديدم». موسى به سجده افتاد و از سرِ فروتنى براى خداى عز و جل گونه‌هايش را به خاك ماليد. خداوند به او وحى فرمود: «#سرت را بلند كن - اى موسى -، و #دستت را بر سجده‌گاهت #بكش و آن را به #صورتت بكش و آنچه از آن به #بدنت مى‌رسد، مايۀ #ايمنى از هر #بيمارى، #درد، #گزند و #آفت است». همچنین در حدیثی دیگر دارند: دعايى است كه در پى هر نماز خوانده مى‌شود. پس اگر #بيمارى و #رنج و #دردى دارى، هر گاه #نمازت را به #پايان بردى، #هفت بار با دست، #سجده‌_گاهت را #مسح كن و اين دعا را بخوان و دستت را بر جاى درد بكش و بگو: يا مَن كَبَسَ الأَرضَ عَلَى الماءِ‌، وسَدَّ الهَواءَ بِالسَّماءِ‌، وَاختارَ لِنَفسِهِ أحسَنَ الأَسماءَ‌، صِلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَافعَل بي كَذا وكَذا، وَارزُقني كَذا وكَذا، وعافِني مِن كَذا وكَذا. «اى كسى كه زمين را بر آب، و هوا را با آسمان نگه داشت و براى خود، زيباترين نام‌ها را برگزيد، بر محمّد و خاندانش درود فرست و براى من، چنين و چنان كن و اين و آن را روزى‌ام ده و از فلان و بهمان سلامتم بخش». 📚امالی طوسی. ص ۱۶۵. کافی. ج۳. ص۳۴۴ https://eitaa.com/mr13_72