🩸 #بازگشت به #مدینه 🩸 🥀 هنگام بازگشت کاروان حسینی به مدینه، حضرت امّ‌كلثوم علیهاالسلام می‌گریست و این #اشعار را می‌خواند: 🥀 مَدِينَةَ جَدِّنَا، لَا تَقْبَلِينَا، فَبِالْحَسَرَاتِ وَ الْأَحْزَانِ جِئْنَا ▪️ای‌ شهر جدّ ما! ما را مپذير كه ما با اندوه و حسرت آمديم 🥀 أَلَا فَأَخْبِرْ رَسُولَ اللَّهِ عَنَّا، بِأَنَّا قَدْ فُجِعْنَا فِي أَبِينَا ▪️آگاه باش و رسول‌خدا صلوات‌الله‌ علیه‌ و آله را از ما خبر بده كه ما گرفتار مصیبت پدرمان گشته‌ايم 🥀 وَ أَنَّ رِجَالَنَا بِالطَّفِّ صَرْعَی‌، بِلَا رُؤْسٍ وَ قَدْ ذَبَحُوا الْبَنِينَا ▪️مردان ما در طف بی‌‏سر بر خاک افتادند و پسران را سر بريدند 🥀 وَ أَخْبِرْ جَدَّنَا أَنَّا أُسِرْنَا، وَ بَعْدَ الْأَسْرِ يَا جَدَّا سُبِينَا ▪️به جدّ ما خبر ده كه ما گرفتار شديم و پس از گرفتاری‌، به اسارت در آمديم 🥀 وَ رَهْطُكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَضْحَوْا، عَرَايَا بِالطُّفُوفِ مُسَلَّبِينَا ▪️و خانواده‌ات ای‌ رسول خدا! غارت شده، در صحراها شب را به صبح رساندند 🥀 وَ قَدْ ذَبَحُوا الْحُسَيْنَ وَ لَمْ يُرَاعُوا، جَنَابَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فِينَا ▪️ حسين علیه‌السلام را سر بريدند و ای‌ رسول‌خدا احترام تو را نسبت به ما رعايت نكردند 🥀 فَلَوْ نَظَرَتْ عُيُونُكَ لِلْأُسَارَی‌، عَلَی‌ أَقْتَابِ الْجِمَالِ مُحَمَّلِينَا ▪️ ای‌ كاش چشمان تو به اسيران می‌‏افتاد كه بر شتران بی‌‏جهاز حمل می‌‏شوند 🥀 رَسُولَ اللَّهِ بَعْدَ الصَّوْنِ صَارَتْ عُيُونُ النَّاسِ نَاظِرَةً إِلَيْنَا ▪️ای‌ رسول‌خدا پس از دوران پرده‌نشينی‌ اينک چشمان مردمان به ما می‌‏نگرد 🥀 وَ كُنْتَ تَحُوطُنَا حَتَّی‌ تَوَلَّتْ، عُيُونُكَ ثَارَتِ الْأَعْدَا عَلَيْنَا ▪️تا هنگامی كه تو زنده بودی‌ از ما نگهداری‌ می‌‏كردی‌ و چون تو ديده از جهان فرو بستی‌ دشمنان به ما حمله كردند 🥀 أَ فَاطِمُ لَوْ نَظَرْتِ إِلَی‌ السَّبَايَا، بَنَاتِكَ فِي الْبِلَادِ مُشَتَّتِينَا ▪️ای‌ فاطمه! كاش بر اسيران نظر می‌‏كردی‌ و می‌‏ديدی‌ كه دختران تو در شهرها پراكنده‌اند 🥀 أَ فَاطِمُ لَوْ نَظَرْتِ إِلَی‌ الْحَيَارَی‌، وَ لَوْ أَبْصَرْتِ زَيْنَ الْعَابِدِينَا ▪️ای‌ فاطمه! كاش بر پيش‌آهنگ آن‌ها نگاه می‌‏كردی‌ و ای‌ كاش زين العابدين علیه‌السلام را می‌‏ديدی‌ 🥀 أَ فَاطِمُ لَوْ رَأَيْتِينَا سَهَارَی‌، وَ مِنْ سَهَرِ اللَّيَالِي قَدْ عَمِينَا ▪️ای‌ فاطمه! كاش می‌‏ديدی‌ كه ما شب‌ها خواب نداریم و نزدیک است بینایی ما از دست برود 🥀 أَ فَاطِمُ مَا لَقِيتِي مِنْ عِدَاكِي، وَ لَا قِيرَاطَ مِمَّا قَدْ لَقِينَا ▪️ای‌ فاطمه! مصیبتی که بر ما وارد شد نسبت به مصیبتی که از ناحیه دشمنان به شما رسید، عظیم‌تر بود 🥀 فَلَوْ دَامَتْ حَيَاتُكِ لَمْ تَزَالِي، إِلَی‌ يَوْمِ الْقِيَامَةِ تَنْدُبِينَا ▪️و اگر زندگی‌ تو به درازا می‌‏كشيد، تا روز قيامت پيوسته بر حال ما گريه می‌‏كردی‌ 🥀 وَ عَرِّجْ بِالْبَقِيعِ وَ قِفْ وَ نَادِ، أَيَا ابْنَ حَبِيبِ رَبِّ الْعَالَمِينَا ▪️در بقيع از اين سو به آن سو برو، آن‌گاه بايست و بگو ای‌ پسر حبيب پروردگار جهانيان! 🥀 وَ قُلْ يَا عَمِّ، يَا حَسَنَ الْمُزَكَّی‌، عِيَالُ أَخِيكَ أَضْحَوْا ضَائِعِينَا ▪️و بگو: ای‌ عمو، یا حسن! اهل و عيال برادرت از دست رفتند 🥀 أَيَا عَمَّاهْ إِنَّ أَخَاكَ أَضْحَی‌، بَعِيداً عَنْكَ بِالرَّمْضَا رَهِيناً ▪️ای‌ عموجان! برادرت از تو دور افتاد، و در گرو بيابان سوزان بدون سر گرديد 🥀 بِلَا رَأْسٍ تَنُوحُ عَلَيْهِ جَهْراً، طُيُورٌ وَ الْوُحُوشُ الْمُوحِشِينَا ▪️و پرندگان و درّندگان با صدای‌ بلند و ترسناک بر او نوحه سر می‌‏دهند 🥀 وَ لَوْ عَايَنْتَ يَا مَوْلَايَ سَاقُوا، حَرِيماً لَا يَجِدْنَ لَهُمْ مُعِيناً ▪️ای‌ مولای‌ من! كاش می‌‏ديدی‌ كه پيش راندند حرمی‌ را كه هيچ ياوری‌ نداشت 🥀 عَلَی‌ مَتْنِ النِّيَاقِ بِلَا وِطَاءٍ، وَ شَاهَدْتَ الْعِيَالَ مُكَشَّفِينَا ▪️خانواده‌تان را بر پشت شتران برهنه سوار کردند و مردم آن‌ها را تماشا می‌کردند 🥀 مَدِينَةَ جَدِّنَا لَا تَقْبَلِينَا، فَبِالْحَسَرَاتِ وَ الْأَحْزَانِ جِئْنَا ▪️‏ای‌ شهر جد ما! ما را مپذير كه ما با حسرت و اندوه آمده‌ايم 🥀 خَرَجْنَا مِنْكِ بِالْأَهْلِينَ جَمْعاً، رَجَعْنَا لَا رِجَالَ وَ لَا بَنِينَا ▪️هنگامی‌ كه از تو بيرون رفتيم، همه با هم بوديم و اكنون كه باز گشتيم نه مردی‌ داريم و نه پسری‌ 🥀 وَ كُنَّا فِي الْخُرُوجِ بِجَمْعِ شَمْلٍ، رَجَعْنَا حَاسِرِينَ مُسَلَّبِينَا ▪️ هنگام رفتن، گروهی‌ متحد بوديم و اينک غارت زده و بدون پوشش مناسب برگشته‌ايم 🥀 وَ كُنَّا فِي أَمَانِ اللَّهِ جَهْراً، رَجَعْنَا بِالْقَطِيعَةِ خَائِفِينَا ▪️ ما آشكارا در امان خدا بوديم ولی‌ اينک تنها و ترسان باز می‌‏گرديم