نهج‌البلاغه #حکمت ۲ #دوم محمد رضا رنجبر mrranjbar4

نهج‌البلاغه #حکمت ۲ #دوم محمد رضا رنجبر mrranjbar4

عزتت را حفظ کن و زبانت را مهار! حکمت ۲ وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. امیر گل ها که درود خدا بر او باد، فرمود: کسی که طمع را پیشه سازد، خود را تحقیر کرده است. و کسی که مشکلات، درد و رنج و پریشانی‌های خود را با دیگران در میان بگذارد، به ذلت و خواری تن داده و راضی شده است. همچنین کسی که زبانش بر او تسلط یابد و فرمان براند، جایگاه و ارزش خود را از دست داده و بی قدر و بی حرمت خواهد شد. در یک نگاه: این حکمت به ما می‌آموزد که عزت نفس در گرو پرهیز از طمع، حفظ وقار در برابر مشکلات و کنترل زبان است. طمع باعث می‌شود انسان شأن خود را در مقابل دیگران پایین بیاورد و وابسته شود. فاش کردن مشکلات نزد دیگران، نوعی پذیرش ضعف و خفت است که موجب کاسته شدن از احترام و اعتبار شخص می‌شود. در نهایت، زبان به‌عنوان ابزار ارتباط، اگر مهار نشود، می‌تواند منشأ بسیاری از مشکلات و بی‌احترامی‌ها گردد. بنابراین، این سخن تأکیدی است بر استقلال درونی، شکیبایی و خردورزی در گفتار که همگی لازمه حفظ عزت و کرامت انسانی‌اند. واژه ها: أَزْرَى: خوار شمرد، کوچک کرد، تحقیر کرد بِنَفْسِهِ:(بِ+نَفْسِ+هِ) به خود، در درون، نسبت به خویش مَنِ: کسی که، آنکه، هر کس اسْتَشْعَرَ: احساس کرد، درک کرد، دریافت الطَّمَعَ: حرص، آز، طمع وَ: و، همچنین، نیز رَضِيَ: راضی شد، خشنود شد، قبول کرد بِالذُّلِّ:(بِ+الذُّلِّ) به خواری، به حقارت، به ذلت مَنْ: کسی که، آنکه، هر که كَشَفَ: آشکار کرد، نمایان کرد، پرده برداشت عَنْ: از، در مورد، نسبت به ضُرِّ: زیان، آسیب، پریشانی هَانَتْ: خوار شد، بی‌ارزش شد، کم‌قدر شد عَلَيْهِ:(عَلَيْ+هِ) بر او، نسبت به او، برای او نَفْسُهُ:(نَفْسُ+هُ) خودش، وجودش، ذاتش أَمَّرَ: فرمان داد، حاکم ساخت، مسلط کرد عَلَيْهَا:(عَلَيْ+هَا) بر آن، بر او، نسبت به آن لِسَانَهُ:(لِسَانَ+هُ) زبانش، گفتارش، سخنش دریافت: ای مردم، بدانید که کرامت انسان به عزت نفس اوست و عزت نفس با سه چیز نابود می‌شود: طمع، فاش کردن مشکلات نزد دیگران، و ناتوانی در مهار زبان. این سه دشمن را از خود دور کنید، که هر یک به‌تنهایی کافی است تا انسان را به ذلت و خواری بکشاند. کسی که دل به طمع سپارد، خود را در بند دیگران گرفتار می‌کند. همانند پرنده‌ای که به دام دانه‌ها گرفتار می‌شود، آزادی و ارزش خویش را از دست خواهد داد. به‌جای آنکه چشم به داشته‌های دیگران بدوزید، همچون درختی باشید که ریشه‌های خود را عمیق می‌دواند و از داشته‌های خویش بهره می‌گیرد. و هرکس که پریشانی‌های خود را نزد دیگران آشکار کند، کوچک می‌شود. کوه‌ها، با همه عظمتشان، راز شکاف‌های خود را در دل نگه می‌دارند و این است که استوار می‌مانند. مشکلات خود را با تدبیر و استقامت حل کنید، نه با نشان دادن ضعف در برابر هر کس. اما از همه مهم‌تر، زبان خویش را مهار کنید. زبان، همچون آتش است؛ اگر آن را رها کنید، خرمن شخصیتتان را به خاکستر بدل می‌کند. سخن را بسنجید و از گفتار نسنجیده بپرهیزید، که رود آرام زلال است و رود خروشان گل‌آلود. ای مردم، عزت شما در استقلال و خردمندی شماست. کرامت خویش را پاس بدارید و هرگز اجازه ندهید طمع، ضعف، یا گفتار بی‌حساب، شما را از این گوهر پر بها محروم سازد. برای پیاده سازی این حکمت در زندگی: ۱. پرهیز از طمع و قناعت‌پیشگی: طمع انسان را به دیگران وابسته و شخصیت او را کوچک می‌کند. با قناعت و رضایت از آنچه دارید، عزت نفس خود را حفظ کنید. ۲. حل مشکلات با استقامت و تدبیر: به‌جای آشکار کردن مشکلات نزد دیگران و درخواست کمک‌های بی‌مورد، با تدبیر و صبر به رفع آن‌ها بپردازید. این کار موجب حفظ شأن و کرامت شما می‌شود. ۳. کنترل زبان و پرهیز از گفتار نسنجیده: پیش از سخن گفتن بیندیشید. از گفتار بی‌جا و نسنجیده که ممکن است شما را خوار کند، دوری کنید و زبان را در خدمت عقل قرار دهید. ۴. تقویت استقلال و خوداتکایی: برای حفظ عزت، به توانایی‌های خود تکیه کنید و از اتکا به دیگران در مسائل غیرضروری بپرهیزید. این روش شما را محترم‌تر و قوی‌تر می‌سازد.

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و چهارم #مزمل #صفحه- ۵۷۴ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و چهارم #مزمل #صفحه- ۵۷۴ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و پنجم #مزمل #صفحه- ۵۷۵ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و پنجم #مزمل #صفحه- ۵۷۵ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و ششم #مدثر #صفحه- ۵۷۶ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

☘ محمدرضا رنجبر 🌒 شب پانصد و هفتاد و ششم #مدثر #صفحه- ۵۷۶ ✅ ترجمه صوتی و تصویری ، کاری است از موسسه پیامبر  مهر و رحمت @mrranjbar3

نهج‌البلاغه #حکمت ۳ #سوم محمد رضا رنجبر @mrranjbar3

نهج‌البلاغه #حکمت ۳ #سوم محمد رضا رنجبر @mrranjbar3

ارزش خود را نگه دار! حکمت ۳ وَ قَالَ (علیه السلام): الْبُخْلُ عَارٌ، وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ، وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ [حَاجَتِهِ] حُجَّتِهِ، وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ. امیر گلها که درود خدا بر او باد, فرمود: بخل، ننگ و عار است و مایه رسوایی. ترس، نشانه نقص، ضعف و کاستی و کمبود است. فقر، زبان انسان زیرک و تیز بین را از بیان حقیقت باز داشته و خاموش می کند. و انسان بی‌چیز، و تنگدست حتی در شهر و دیار خود غریب و بی پناه و تنهاست. واژه ها: الْبُخْلُ: تنگ‌چشمی، بخل، عدم سخاوت" عَارٌ: ننگ، عیب، رسوایی الْجُبْنُ: ترس، ترسو بودن مَنْقَصةٌ: نقص، کمبود، عیب الْفَقْرُ: تنگدستی، نیازمندی يُخْرِسُ: خاموش می کند، ساکت می کند الْفَطِنَ: زیرک، تیزبین، باهوش عَنْ: از حُجَّته: (حجت+ه) دلیلش، حق و حقیقت الْمُقِلُّ: فقیر، نیازمند غَرِيبٌ: بیگانه، تنها فِي بَلْدَتِهِ:(فی+بلده+ه) در شهر خود