eitaa logo
استاد سید علی نجفی(ره)
119 دنبال‌کننده
197 عکس
1 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
از خدا تقاضا کردم بلاها را بر من فرود بیاورد، شیعه توان ندارد... زمان: ۵۶ ثانیه @msaliagha
جبرییل با مفاتیح مخازن ارض (حالا چه بود این کلیدها و مخازن؟ هر چه بود) آمد و گفت: آقا! کل خزائن زمین را  در اختیار شما قرار دادیم. می خواهید سلطان باشید ونبی، یا عبد باشید و نبی؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: عبدا و رسولا؛ عبد و رسول می خواهم باشم. لذا در شهادت می گوییم: اشهد آن محمدا عبده و رسوله. چرا ؟ برای اینکه در عبودیت جلوه های محبوب هست. رحمت خدا به سرازیری گودال جاری می شود مثل آب. @msaliagha
حضرت( پیامبر اکرم) فرمود: هیچ چیزی که شما را به بهشت رهنمون کند نبود مگر اینکه آن را من گفتم؛ و هیچ چیزی که شما را از جهنم دور کند نبود مگر اینکه من به شما گفتم. همه چیز را گفتم. @msaliagha
خدایا به محمد و آل محمد قسم ‌ات می دهیم به حق این ماه شریف رجب، اسم های ما را با توفیقاتی که می دهی در اسمای رجبیون ثبت و ضبط بفرما. @msaliagha
این (آقا) صاحب بهشت است، آن هم نه مثل صاحب های دنیوی؛ صاحب های دنیوی مالکیتشان عرضی است. وقتی می گوید این آقا صاحب بهشت است یعنی به صورت و جمالش که نگاه کنی همه بهشت را یکجا و فشرده می بینی. لذا اصحاب آقا عرض کردند: حسین جان! اگر آخرت و بهشتی هم نبود، ما دست از تو بر نمی داشتیم. کسی که تو را یافته دنبال چیز دیگری نیست. ، ج۱، ص ۱۰۰ و ۱۰۱ @apmkadeh
حرفی به عباس علیه السلام زد که مقام عباس اینجا پیدا شد. فرمود: بنفسی انت! جانم فدایت. تعجب نکن. آخر او عباس نبود. او یک آیینه دیگر خود حسین علیه السلام بود، او صورت امیرالمومنین علیه السلام بود. بنفسی انت، یعنی جانم فدایت یا امیرالمومنین! چهره پر هیبت تو در صورت پسرت پیدا ست. @msaliagha
به امام وجه الله گفته می شود. چون هر کس که می خواهد با خدا حرف بزند، باید روی دلش را به سمت ائمه برگرداند. اگر کسی بخواهد با شما صحبت کند به کجا نگاه کند؟ به دست شما نگاه کند؟ نه. به وجه شما نگاه می کند. با روح شما صحبت می کند. (ولی به وجه شما نگاه می کند). صورت چیزی نیست.فقط نماینده روح است. ،ص ۴۰ @msaliagha
علی اکبر علیه السلام آرام بخش دل پدر بود. @msaliagha
اِلهي وَ اَلْهِمْني وَلَهاً بِذِكْرِكَ اِلي ذِكْرِكَ؛ وَ هِمَّتي في رَوْحِ نَجاحِ اَسْمائِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ؛ خدایا همت من را در یک چیز قرار بده: فی روح نجاح اسمائک. بعضی ها همّشان جمع مال است؛ بعضی ها همّشان کسب است؛ بعضی ها همّشان شهوات نفسانی است؛ بعضی ها همّشان شکمشان است؛ بعضی ها همّشان علم و دانایی است، که این بهترین و غلیظترینش است . ولی حضرت می فرماید همّ مرا چیز دیگری قرار بده. همّ مرا در این قرار بده که در هر جریانی طالب این باشم که نجاح برای اسمای تو در آن جریان باشد. یعنی در جریانات عالم، آن بعد اسمای تو و غلبه اسمای تو را ببینم، و آن غالب بشود. @msaliagha
  همه جریانات عالم دو بعد دارد: یک بعد شخصی خود جریان است، که مشغله کل خلق به همین است، (یعنی) به ظواهر جریانات عالم: بعضی زشت، بعضی زیبا، بعضی خوب، بعضی بد، و خلق عموما مشغول به همین (ظواهر) هستند؛ ولی (اینکه) این جریان حاکی از کدام اسم خداست؟ ( خلق) در این خط نیستند. چون لذتش را نچشیدند. برای اینکه عشق نداشتند، عشق به حق نداشتند. اول باید چاشنی محبت پیدا بشود. سید الشهدا علیه السلام می فرماید: آن دیده ایی که دنبال تو نمی گردد و تو را نمی بیند کور است، و خسارت زده است آن کسی که از محبت تو نصیب ندارد. چون از محبت نصیب نداشتند، داعی نداشتند که آن بعد از جریانات عالم را ببینند. ظواهر امور دلشان را گرفت و سعی نداشتند که نجاح اسماء برایشان پیدا بشود. @msaliagha
خداوند این ولی آخر را بالا نگه داشته؛ یعنی به حضور حضرت رسیدن باید حضور معنوی باشد؛ باید پرواز روحی ایجاد بشود. @msaliagha
اگر حب در دل نباشد، دل را درست نمی کند. امام علیه السلام فرمود: حب الله تبارک و تعالی إذا أضاء علی سر عبد اخلاه عن کل شاغل. محبت خدا وقتی در دل  و سر عبد پرتو انداخت اورا از هر شاغلی (مشغول کننده ای) خالی می کند. امام سجاد علیه السلام که این استغفار را کرد معنایش همین است: استغفار می کنم به درگاه تو از هر لذتی به غیر ذکر تو،  و از هر راحتی به غیر انس تو، و از هر سروری به غیر قرب تو، و از هرشکلی به غیر طاعت تو، نه فقط استغفار می کنم از ذنوب، استغفار می کنم از هر چه که غیر توست. برای اینکه این لذت به غیر ذکر تو، در اثر غفلت پیدا شد؛ والا لذت باید لذت به ذکر تو باشد. @msaliagha
مگر اشیا خوب عالم، خوبی آنها از اسمای الهی نیست؟! چرا ظاهرش را می بینید باطنش را نمی بینید؟ اگر خوب است حاکی از خوبی اوست. گفت: یافتم این نکته کز و یافته اند دلفریبان همه سرمایه زیبایی را اگر زیبا در عالم هست مال اوست؛ اگر خوبی در عالم هست تجلی اسمای اوست؛ چرا ظاهرش را می بینید! گفت: از فریب نقش نتوان خامه نقاش دید فریب نقش را خوردیم؛ و خامه نقاش و هنر او را ندیدیم؛ ظاهر را دیدیم، باطن را ندیدیم، فرق بین ایمان و کفر همین جاست. که کافر یعلمون ظاهرا من الحیاه الدنیا و هم عن الاخره غافلون؛ از باطن امور کورند؛ فرق ایمان و کفر همین است. @msaliagha
اگر خداوند آن روح و آن راحتی که از تجلی اسما  ایجاد می شود برای دل مؤمن، نصیب آدم بکند، همت آدم هم روح می شود. چون انسان از راه لذائذ (حرکت می کند)، باید لذت داشته باشد، حالا چه لذت نفسی باشد، چه لذت عقلی. بلاخره اگر لذت نباشد حرکت نمی کند، اگر روح نداشته باشد، کشش ندارد. تجلی اسما خیلی روح دارد برای مومنین. اینقدر روح دارد، و اینقدر جریانات کوچک از آن بعد بزرگ است (که مثلا) یک جوی آب که دارد می گذرد، حیوان از آن یک لذتی می برد؛ انسان های ظاهربین هم لذت بیشتری می برند؛ ولی عارف وقتی آن را نگاه می کند که مظهر یکی از اسما، یا چندین اسم از اسمای الهی است، خیال می کنید لذتی که او می برد مساوی است با لذتی که انسان غافل از طبیعت می برد و از ظواهر امر برداشت می کند؟ او اصلا جریان دیگری می بیند. @msaliagha
(عارف) همه جریانات عالم و همه اشیای عالم را چیز دیگری می بیند. آنها را آینه هایی می بیند برای خزائن آن اشیا. قرآن می فرماید: ان من شی إلا و عندنا خزائنه؛ و ما ننزله إلا بقدر معلوم؛ هیچ چیزی در عالم نیست مگر اینکه خزائن آن پیش ماست،  در عالم دنیا در محدوده قدر معلوم ذره ای از آن را نازل کردیم. ولی شما بنگرید و خزائن آن را ببینید. اگر این فتح باب بر دل شد، صدها مسئله کشف می شود. وقتی انسان از این راه وارد شد جریانات را می شناسد، عالم را می شناسد، خودش را می شناسد. و لا تکونوا کالذین نسوا الله فانسهم أنفسهم ؛ از آن کسانی نباشید که چون خدا را فراموش کردند، این فراموشی موجب شد آنها خودشان را فراموش کنند. فرمود: کذاب آن کسی است که خبر  آسمان و زمین را می دهد، ولی وقتی از خدا سوال شود، آنجا می ماند. یعنی آن خبرها دروغ است. کسی که او را نمی شناسد، جریانات را نمی شناسد؛ و یک برداشت های غلط، برداشت های اعتباری، حرف های طوطی وار، سخن های بیجا و بی محتوا، و خیال در خیال می بافد. . @msaliagha
و همتی فی روح نجاح اسمائک؛ مولای من همت مرا در روح نجاح اسماءت قرار بده، هر کسی همتی دارد که یک لذتی در عالم ببرد، یک روحی نصیبش بشود؛ ولی همت مرا برای به دست آوردن این روح قرار بده که همه چیز را روح دار می کند. شما خیال می کنید مومن این یک لقمه غذایی که می خورد با آن غذایی که کافر می خورد یکی است؟! چنان لذت روحی می برد (که قابل وصف نیست) چون منعم را دارد می بیند. ظاهرش یک لقمه غذاست؛  اما در باطنش ده ها صفت الهی تجلی کرده : مطعم است که دارد او را اطعام می کند؛ از طرف دیگر قابض است که خود دارد نعمت را می گیرد؛ از طرف دیگر این لقمه غذا را دارد تبدیل به علم و نور می کند. صدها تجلی از یک لقمه غذا، صدها تجلی از یک شاخه درخت، صدها تجلی از این وزش باد، صدها تجلی از یک صدا (می بیند). @msaliagha
می گویند بایزید شبی تاریک با اصحاب می رفت. سگی به آنها حمله کرد، دیدند بایزید کلمه " لبیک ربی " به زبان آورد. اصحاب تعجب کردند که به چه کسی می گوید؟! چون جز صدای کلب نبود. خلق چه می دانند که ظاهر آن صدای کلب است، باطنش چیز دیگری است. او قهر خدا را می بیند. گفت: موسی‌ای نیست  که دعوی انا الحق شنود ورنه این زمزمه اندر شجری نیست که نیست چون این اتفاق در شجر افتاد این عارف سبزواری می گوید اندر شجری نیست که نیست؛ وگرنه این زمزمه اندر حجری نیست که نیست؛ این زمزمه اندر مدری نیست که نیست؛ این زمزمه اندر موجی از امواج بحر نیست که نیست؛ این زمزمه اندر وزش باد و صداهای طوفان نیست که نیست؛ این زمزمه اندر صداهای رعد و برق نیست که نیست؛ این زمزمه در صدای گوسفند نیست که نیست؛ این زمزمه در همه چیز هست. همه جا صدای انا الحق هست. همه اشجار این صدا را دارند، همه أحجار این صدا را دارند، همه آبها این صدا را دارند، همه موجودات عالم این صدا را دارند، ولی گوش شنوا نیست؛ برای اینکه نجاح اسما برای آنها نیست. @msaliagha
ای خدایی که داری (ایام) را می گردانی، بیا دل ما را هم بگردان. (این جلسه سخنرانی مربوط به قبل از تحویل سال است). والا ما بناست بپوسیم، والا ما در این گردابی که افتادیم، تا آخر عمر که هیچ، تا صبح قیامت بناست در این گرداب بچرخیم. @msaliagha
قرائت ادعیه شب های ماه مبارک رمضان ● دعای اللهم برحمتک فی الصالحین فادخلنا ● دعای اعوذ بجلال وجهک الکریم زمان: ۷ دقیقه و ۴۱ ثانیه @msaliagha
اعوذ بجلال وجهک الکریم أن ینقضی عنی شهر رمضان أو یطلع الفجر من لیلتی هذه و لک قبلی تبعه او ذنب تعذبنی علیه. خدایا پناه می برم به جلال وجه کریم ات که از من بگذرد ماه رمضان یا صبح شود همین شب من و هنوز بر گردن من ذنبی، گناهی و تبعه ای باشد که اراده داشته باشی مرا بر آن عذاب کنی.  این به این علت است که اگر کسی در شب اول ماه مبارک رمضان بخشیده نشد، معلوم می شود کارش خطرناک است. لذا امام (ع) از همان شب اول این دعا را می خواندند. @msaliagha
من به تو پناه می برم از اینکه از من بگذرد این شب، همین شب من اگر صبح شد و مرا نبخشیدی، معلوم می شود که گناه من رنگ ثباتی گرفته. والا آنقدر رحمت خدا واسعه است در ماه رمضان که فرمود: کسی که محروم شود از اقل رحمت خدا که غفران است در این ماه، باید دانست که این از اشقیاست. پیغمبر (ص) در آن خطبه فرمودند: فإن الشقی من  حرم غفران الله فی هذا الشهر. لذا واقعا جا دارد التماس. چون اگر کسی بخشیده نشود، معلوم می شود که کارش خیلی خراب است. بنا نیست ببخشند او را. @msaliagha
اعوذ بجلال وجهک الکریم؛ جلال وجه یعنی چه؟ کلا هر استعاذه ای و هر استمدادی و هر تعریفی از خدا هست، تمام و مبدا و منتهایش وجه الله است؛ نه ذات الله. برای اینکه ذات مقدس الهی اجل شانا است از اینکه اسمی و رسمی داشته باشد، از او بی واسطه استمدادی شود، یا به او استعاذه و پناهندگی شود. کار بالاتر از اینهاست.  ذاتی که: محیط بکل شی است ( احاطه دارد بر هر چیز ) آن هم با آن احاطه قیومیتی که در انوار او  همه چیز مندک است؛ او را نه می شود بی واسطه صدا زد، و نه می شود بی واسطه از او استمداد کرد، و نه می شود بی واسطه به او پناهنده شد. این، مبنای توحید حقیقی صاف صادر از مصدر وحی ، محل نزول وحی، و مهبط وحی؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیتش است. این را در تفسیر سرتاسر قرآن و در روایاتشان بیان کردند. این را به الفاظ مختلف بیان کردند که هر چه به شما می رسد از وجه خداست. @msaliagha