✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#فتنه_سقیفه (١)»
✍️ مناسبت روز: ۲۸ صفر سالروز #رحلت_پیامبر اکرم (ص) است که در برخی از کتب تاریخی آمده، آن حضرت پس از مدتی بیماری در مدینه رحلت نمودند؛ اما در روایاتی از ائمه اطهار (ع) بیان گردیده، آن حضرت در اثر سمی که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسیدند. (کافی، ج ۶، ص ۳۱۵؛ و صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷)؛
همچنین امروز به روایتی سالروز شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی (ع) است؛ لذا روزبرگ شیعه را ضمن عرض تسلیت و تعزیت و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛
مورخین آورده‌اند که #رسول_خدا (ص) در حالى جان سپردند که سر در دامن على‌بن‌ابیطالب (ع) داشتند و امیرالمؤمنین شیون کنان، رحلت پیامبر (ص) را به دیگران خبر دادند؛
چون خبر وفات پیامبر (ص) زمزمه شد، عمربن‌خطاب به ناگاه فریاد برآورد: هرگز چنین نیست! این بعضى از منافقانند که می‌پندارند پیامبر خدا مرده است! مردم بدانید، به خدا سوگند، رسول خدا نمرده است بلکه به سوى پروردگار خود رفته، به همان گونه که موسى به سوى پروردگار خود رفت، او چهل روز از پیروان خود غایب بود و پس از این که گفته شد او مرده است به نزد ایشان بازگشت! به خدا سوگند، رسول خدا باز مى گردد و دست و پاى کسانى را که گمان برده‌اند او مرده است، قطع خواهد کرد!
اما موضوع رحلت براى خاندان پیامبر و مسلمانان قطعى و بدیهى بود، چنانچه حضرت عباس عموی پیامبر در اعتراض به عمر گفت: مگر قرآن نخوانده‌اید که می‌فرماید: «وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ...»: «محمد جز فرستاده‌اى نیست که پیش از او هم پیامبرانى (آمده و) درگذشته‌اند! آیا اگر او بمیرد یا کشته شود از عقیده خود (به شیوه جاهلیت) برمى گردید...» (آل عمران/١۴۴)
با این حال، خلیفه دوم بر نظر خود پافشارى مى کرد تا آن که چند ساعتى بعد، ابوبکر که به محل سکونت خود در «سنح» رفته بود، به مدینه رسید و چون چشمش به جسد مطهر پیامبر (ص) افتاد، همان آیه را که پیشتر دیگران خوانده بودند، قرائت کرد و عمر را به سکوت فراخواند و او نیز ساکت بر زمین نشست و گفت: گویا این آیه را پیش از این نشنیده بودم! آیا این آیه در قرآن است؟!
البته محققان و مورخان اهل تسنن بر پایه اعتراف شخص خلیفه دوم، انگیزه او از این جوسازی را، زمینه سازى براى رسیدن ابوبکر به مدینه دانسته‌اند؛ چنانچه ابن ابی الحدید مى‌نویسد: عمربن خطاب با این اقدام مى‌خواست فرصتى براى رسیدن ابوبکر به مدینه فراهم آورد، زیرا او در فرداى «سقیفه» قبل از سخنرانى ابوبکر در مسجد، ضمن عذرخواهى از اظهارات روز گذشته خود در انکار وفات پیامبر (ص)، گفت: وقتى فهمیدم رسول خدا (ص) از دنیا رفته‌اند، ترسیدم بر سر زمامدارى، جنجال و آشوب به پا شود و انصار و دیگران، زمامدارى را به دست گیرند یا از اسلام برگردند! [راز انکار رحلت پیامبر، ماهنامه کوثر، شماره۳۹]
پس از رسیدن ابوبکر، در حالی که حضرت على (ع) به اتفاق برخى از عموزادگان خویش به غسل دادن و کفن کردن بدن مطهر پیامبر (ص) مشغول بودند، خلیفه اول و دوم بلادرنگ به‌اتفاق عده‌اى از سران و سیاست مداران مهاجر و انصار در سقیفه بنى ساعده گردآمده و برخلاف توصیه مکرر رسول خدا، درباره جانشینى پیامبر (ص) به مجادله و منازعه پرداختند!
امام باقر (ع) در این زمینه چنین می‌فرمایند: «عموم مردم و خواص و نزدیکان در آن روز بر بدن مبارک رسول خدا نماز خواندند، اما هیچ‌یک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت رسول حاضر نشدند! حتی امیرالمومنین (ع) بریده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد، ولی آنها اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت، (گویی) بیعت آنان هم تمام شده!» [مناقب ابن شهرآشوب، ج۱، ص۲۹۷]
رحلت پیامبر اکرم (ص) برای امیرالمؤمنین (ع) حادثه‌ای بسیار سخت و جان سوز بود، چنان که حضرت فرمودند: «فضَجَّتِ الدّارُ الافنیةُ؛ گویا در و دیوار خانه فریاد می‌زد!» [نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۷] ولی متأسفانه در این وضعیت که آسمانیان و زمینیان برای رحلت اشرف مخلوقات عالم، عزادار و گریان بودند، برخی از صحابه در سقیفه بر سر حکومت دنیا، چانه‌زنی می‌کردند و پیامبر خدا را به فراموشی سپرده بودند!!!
✍️ این حکایت تلخ ادامه دارد...
الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِلوَلــیِّڪَاَلْفــَرَجْبحق حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله🕊علیها🤲
@nafas_eshgh2🏴
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نفس_عشق🏴
زمان:
حجم:
469.7K
✅ #گلبرگ_احکام
مناسبت: سالروز #رحلت_پیامبر اکرم (ص) و شهادت #امام_حسن مجتبی (ع)
موضوع: #احکام_وصیت
✅ به كسى كه به او #وصيت مىكنند، «#وصى» مىگويند؛ «وصی» بايد مسلمان و بالغ و عاقل و مورد اطمينان باشد.
✅ اگر انسان بفهمد كسى او را وصى كرده، چنانچه به اطلاع وصيت كننده برساند كه براى انجام وصيت او حاضر نيست، لازم نيست بعد از مردن او به وصيت عمل كند، ولى اگر پيش از مردن او نفهمد كه او را وصى كرده، يا بفهمد و به او اطلاع ندهد كه براى عمل كردن به وصيتحاضر نيست، بايد وصيت او را انجام دهد...
✅ اگر كسى كه وصيت كرده بميرد، وصى نمىتواند ديگرى را براى انجام كارهاى ميت معين كند و خود از كار كناره نمايد، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه خود وصى آن كار را انجام دهد، بلكه مقصودش فقط انجام كار بوده،مىتواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد؛
✅ اگر وصى نتواند به تنهايى كارهاى ميت را انجام دهد حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين می‌کند.
📚 توضیح‌المسائل امام خمینی (ره)
الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِلوَلــیِّڪَاَلْفــَرَجْبحق حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله🕊علیها🤲
@nafas_eshgh2🏴
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نفس_عشق🏴
◼️◼️◼️◼️ بمناسبت شهادت امام حسن مجتبی (ع)
#ماه_صفر
#شهادت_امام_حسن ﷺ
#رحلت_پیامبر ﷺ
زندگينامه حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام در يك نگاه
نام مبارك : حسن و در تورات شَبَّرعليه السلام
نام پدر : على عليه السلام
نام مادر : فاطمه بنت محمد صلى الله عليه وآله وسلم
لقب شريف : مجتبى، سيد، سبط، امين، حجت، برّ، نقّى، امير، زكىّ، زاهد
كنيه : ابومحمد، ابوالقاسم
تاريخ تولد : شب سه شنبه 15 ماه مبارك رمضان سال سوم هجرى
محل تولد : مدينه طيبه
مدت امامت : 10 سال
مدت عمر : 47 سال
تاريخ شهادت : 7 يا 28 ماه صفر سنه 50 هجرى
سبب شهادت : زهرى كه معاويه توسط جَعْده (همسرش) به حضرت خوراند
محل شهادت : در خانه خود
محل دفن : مدينه منوره قبرستان بقيع
تعداد فرزندان : 8 پسر و 7 دختر
مختصرى از زندگينامه امام حسن مجتبى عليه السلام
امام حسن مجتبى عليه السلام در شب سه شنبه نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجرت در مدينه متولد شد، اسم آن حضرت حسن و در تورات شَبَّر كه در لغت عِبرى حسن مى باشد چون نام پسر بزرگ هارون (برادر موسى عليه السلام) نيز شبّر بود و در روز شهادت آن حضرت اختلاف است بعضى 7 صفر و بعضى 28 صفر سال 50 هجرى كه مدت عمر آن حضرت 47 سال خواهد بود كه بر اثر توطئه معاويه و مسموميت، به درجه شهادت رسيد
قُطْب راوندى از حضرت امام صادق عليه السلام روايت كرده كه حضرت امام حسن عليه السلام به اهل بيت خود فرمودند: (من به زهر شهيد خواهم شد مانند رسول خدا عليه السلام ، پرسيدند چه كسى اين كار را خواهد كرد، فرمودند: زن من، جَعْدَه دختر اَشْعث بن قَيْس، كه معاويه پنهانى زهرى براى او خواهد فرستاد و امر خواهد كرد كه آن زهر را به من بخوراند، گفتند او را از خانه خود بيرون كن و از خود دورگردان، امام حسن عليه السلام فرمودند: چگونه او را بيرون كنم در حالى كه هنوز كارى از او واقع نشده است و اگر او را بيرون كنم او در نزد مردم عذرى خواهد داشت كه بى جرم و جنايت مرا اخراج كردند
بعد از مدتى معاويه مال بسيارى با زهر كشندهاى براى جَعْدَه فرستاد و پيام داد اگر اين زهر را به حسن عليه السلام بخورانى 100 هزار درهم به تو مى دهم و ترا به ازدواج پسرم يزيد در مى آورم، جَعْدَه شربت شيرى را آغشته به زهر براى حضرت آورد و چون حضرت آشاميد، احساس سم كرد و فهميد كه مسموم شده است لذا آيه اِسْترجاع (انالله و انااليه راجعون) را گفت و خداوند را حمد كرد كه از اين جهان فانى به بهشت جاودانى مى رود و جدّ و پدر و مادر و دو عم خود جعفر و حمزه را ديدار مى كند
سپس رو به جعده كرد و فرمود: يا عَدُوَّةَ اللَّهِ قَتَلْتِينى قَتَلَكِ اللَّهُ (اى دشمن خدا مرا كشتى، خداوند تو را بكشد) لا تُصِيبِينَ مِنّى خَلَفاً، وَ لَقَدْ غَرَّكِ، وَ سَخِرَ مِنْكِ (بعد از من جانشينى (بعنوان همسر) نخواهى ديد، آن شخص (معاويه) ترا فريب داد و تو را به بازى و مسخره گرفت( وَ اللَّهُ يُخْزِيكِ وَ يُخْزِيهِ) خداوند تو را و او را به عذاب خود خوار گرداند( فَمَكَثَ الْاِمامُ عليه السلام يَوْمانِ ثُمَّ مَضى فَغَدَرَ بِها مُعاوِيَةُ وَ لَمْ يَفِ لَها بِما عاهَدَ عَلَيْهِ )
پس از اين جريان امام حسن عليه السلام 2 روز در درد و سختى ماند و بعد از آن دارفانى را وداع كرد و معاويه به وعده خود به جعده وفا نكرد و او را به ازدواج با يزيد در نياورد و گفت كسى كه با امام حسن عليه السلام خيانت كرد و وفا ننمود با يزيد پسرم هم وفا نخواهد كرد.
و به روايتى ديگر مالى را كه معاويه وعده داده بود به جعده داد ولى او را به عقد پسرش يزيد در نياورد. امام حسن عليه السلام با جد خود رسول خدا (ص) 7 سال ماند و بعد از آن با پدر بزرگوارش اميرالمؤمنين عليه السلام 30 سال و بعد از شهادت پدر 10 سال زندگانى كرد.
📚احادیث الطلاب ص 556
#الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج 🌤
╭┈┈┈┈┈─────❥ 𝙟𝙤𝙞𝙣
╰┈➤@nafas_eshgh2🚩🕌
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#فتنه_سقیفه (١)»
✍️ مناسبت روز: ۲۸ صفر سالروز #رحلت_پیامبر اکرم (ص) است که در برخی از کتب تاریخی آمده، آن حضرت پس از مدتی بیماری در مدینه رحلت نمودند؛ اما در روایاتی از ائمه اطهار (ع) بیان گردیده، آن حضرت در اثر سمی که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسیدند. (کافی، ج ۶، ص ۳۱۵؛ و صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷)؛
همچنین امروز به روایتی سالروز شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی (ع) است؛ لذا روزبرگ شیعه را ضمن عرض تسلیت و تعزیت و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛
مورخین آورده‌اند که #رسول_خدا (ص) در حالى جان سپردند که سر در دامن على‌بن‌ابیطالب (ع) داشتند و امیرالمؤمنین شیون کنان، رحلت پیامبر (ص) را به دیگران خبر دادند؛
چون خبر وفات پیامبر (ص) زمزمه شد، عمربن‌خطاب به ناگاه فریاد برآورد: هرگز چنین نیست! این بعضى از منافقانند که می‌پندارند پیامبر خدا مرده است! مردم بدانید، به خدا سوگند، رسول خدا نمرده است بلکه به سوى پروردگار خود رفته، به همان گونه که موسى به سوى پروردگار خود رفت، او چهل روز از پیروان خود غایب بود و پس از این که گفته شد او مرده است به نزد ایشان بازگشت! به خدا سوگند، رسول خدا باز مى گردد و دست و پاى کسانى را که گمان برده‌اند او مرده است، قطع خواهد کرد!
اما موضوع رحلت براى خاندان پیامبر و مسلمانان قطعى و بدیهى بود، چنانچه حضرت عباس عموی پیامبر در اعتراض به عمر گفت: مگر قرآن نخوانده‌اید که می‌فرماید: «وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ...»: «محمد جز فرستاده‌اى نیست که پیش از او هم پیامبرانى (آمده و) درگذشته‌اند! آیا اگر او بمیرد یا کشته شود از عقیده خود (به شیوه جاهلیت) برمى گردید...» (آل عمران/١۴۴)
با این حال، خلیفه دوم بر نظر خود پافشارى مى کرد تا آن که چند ساعتى بعد، ابوبکر که به محل سکونت خود در «سنح» رفته بود، به مدینه رسید و چون چشمش به جسد مطهر پیامبر (ص) افتاد، همان آیه را که پیشتر دیگران خوانده بودند، قرائت کرد و عمر را به سکوت فراخواند و او نیز ساکت بر زمین نشست و گفت: گویا این آیه را پیش از این نشنیده بودم! آیا این آیه در قرآن است؟!
البته محققان و مورخان اهل تسنن بر پایه اعتراف شخص خلیفه دوم، انگیزه او از این جوسازی را، زمینه سازى براى رسیدن ابوبکر به مدینه دانسته‌اند؛ چنانچه ابن ابی الحدید مى‌نویسد: عمربن خطاب با این اقدام مى‌خواست فرصتى براى رسیدن ابوبکر به مدینه فراهم آورد، زیرا او در فرداى «سقیفه» قبل از سخنرانى ابوبکر در مسجد، ضمن عذرخواهى از اظهارات روز گذشته خود در انکار وفات پیامبر (ص)، گفت: وقتى فهمیدم رسول خدا (ص) از دنیا رفته‌اند، ترسیدم بر سر زمامدارى، جنجال و آشوب به پا شود و انصار و دیگران، زمامدارى را به دست گیرند یا از اسلام برگردند! [راز انکار رحلت پیامبر، ماهنامه کوثر، شماره۳۹]
پس از رسیدن ابوبکر، در حالی که حضرت على (ع) به اتفاق برخى از عموزادگان خویش به غسل دادن و کفن کردن بدن مطهر پیامبر (ص) مشغول بودند، خلیفه اول و دوم بلادرنگ به‌اتفاق عده‌اى از سران و سیاست مداران مهاجر و انصار در سقیفه بنى ساعده گردآمده و برخلاف توصیه مکرر رسول خدا، درباره جانشینى پیامبر (ص) به مجادله و منازعه پرداختند!
امام باقر (ع) در این زمینه چنین می‌فرمایند: «عموم مردم و خواص و نزدیکان در آن روز بر بدن مبارک رسول خدا نماز خواندند، اما هیچ‌یک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت رسول حاضر نشدند! حتی امیرالمومنین (ع) بریده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد، ولی آنها اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت، (گویی) بیعت آنان هم تمام شده!» [مناقب ابن شهرآشوب، ج۱، ص۲۹۷]
رحلت پیامبر اکرم (ص) برای امیرالمؤمنین (ع) حادثه‌ای بسیار سخت و جان سوز بود، چنان که حضرت فرمودند: «فضَجَّتِ الدّارُ الافنیةُ؛ گویا در و دیوار خانه فریاد می‌زد!» [نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۷] ولی متأسفانه در این وضعیت که آسمانیان و زمینیان برای رحلت اشرف مخلوقات عالم، عزادار و گریان بودند، برخی از صحابه در سقیفه بر سر حکومت دنیا، چانه‌زنی می‌کردند و پیامبر خدا را به فراموشی سپرده بودند!!!
✍️ این حکایت تلخ ادامه دارد...
الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِلوَلــیِّڪَاَلْفــَرَجْبحق حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله‌علیها
@nafas_eshgh2🏴
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نفس_عشق🏴
زمان:
حجم:
469.7K
✅ #گلبرگ_احکام
مناسبت: سالروز #رحلت_پیامبر اکرم (ص) و شهادت #امام_حسن مجتبی (ع)
موضوع: #احکام_وصیت
✅ به كسى كه به او #وصيت مىكنند، «#وصى» مىگويند؛ «وصی» بايد مسلمان و بالغ و عاقل و مورد اطمينان باشد.
✅ اگر انسان بفهمد كسى او را وصى كرده، چنانچه به اطلاع وصيت كننده برساند كه براى انجام وصيت او حاضر نيست، لازم نيست بعد از مردن او به وصيت عمل كند، ولى اگر پيش از مردن او نفهمد كه او را وصى كرده، يا بفهمد و به او اطلاع ندهد كه براى عمل كردن به وصيتحاضر نيست، بايد وصيت او را انجام دهد...
✅ اگر كسى كه وصيت كرده بميرد، وصى نمىتواند ديگرى را براى انجام كارهاى ميت معين كند و خود از كار كناره نمايد، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه خود وصى آن كار را انجام دهد، بلكه مقصودش فقط انجام كار بوده،مىتواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد؛
✅ اگر وصى نتواند به تنهايى كارهاى ميت را انجام دهد حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين می‌کند.
📚 توضیح‌المسائل امام خمینی (ره)
الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِلوَلــیِّڪَاَلْفــَرَجْبحق حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله🕊علیها🤲
@nafas_eshgh2🏴
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نفس_عشق🏴