eitaa logo
💞 نفــــس عشـــــــق💞
1.1هزار دنبال‌کننده
21هزار عکس
5.6هزار ویدیو
35 فایل
☫ ﷽ ☫ «أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ #چادر آن زمانےڪہ دڱر محشرڪبرے باشد هرڪسے بهرشفا روے بہ هرجا باشد دل من در پےِ آسودگےو عیش و طرب تا بہ دستم نخےازچادرزهراباشد #نفس_عشق🕊 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🆔@nafas_eshgh2
مشاهده در ایتا
دانلود
19.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎧 پادکست مناسبت: «» موضوع: «حکمت ١٨ » 🕊 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🆔@nafas_eshgh2✍ ┈┉┅━❀💌 ❀━┅┉┈
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «» 📗 عنوان مبحث: ادامه حکمت ٢٠٨ 🧿 «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ» امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «هر کس به حساب خود برسد، سود می‌برد؛ و آن کس که غافل بماند، زیان می‌بیند؛ و کسی که از خدا پروا کند، ایمن می‌گردد؛ و کسی که عبرت گیرد، بینا می‌شود؛ و آن کس که بینا گردد، حقایق را می‌فهمد؛ و آن کس که (حقایق را) بفهمد، دانا می‌شود» در یکشنبه گذشته به جملات اول و دوم این سخن حکیمانه پرداختیم و از ضرورت «حسابرسی» در زندگی مادی و معنوی از نگاه آیات و روایات سخن گفتیم و عرض کردیم که غفلت از آن قطعاً باعث ضرر و زیان انسان می‌شود و در پایان سخن نیز به حدیث امام کاظم (ع) اشاره نمودیم که فرمودند: «از ما نيست كسى كه هر روز به حساب خود رسيدگى نكند و ببيند كه اگر كار نيكى انجام داده است از خداوند توفيق انجام بيشتر آن را بخواهد و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر كار بدى انجام داده است از خدا آمرزش بخواهد و توبه كند». ✍️ انشاالله در روزبرگ امروز نیز به ادامه این گفتار حکیمانه می‌پردازیم که حضرت امیر (ع) در بخش سوم سخن خود فرمودند: «وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ» یعنی اگر کسی خواهان امنیت و آرامش است و می‌خواهد تراز حسابش همیشه مثبت باشد، باید خائف باشد! چرا که خوف، سپری در برابر حوادث خطرناک است و اصلاً راز این که خداوند خوف را در وجود آدمی قرار داده، این است که اگر انسان از حوادث و موجودات خطرناک نترسد، خیلی زود خود را گرفتار انواع مسائل مرگبار خواهد نمود!‌ هرچند که مسلماً خوفی مفید است که در حد اعتدال باشد، چراکه افراط در خوف، آدمی را از تلاش و کوشش باز داشته و به محرومیت و ایستایی منجر می‌شود. البته امیر بیان در این بخش از حکمت ٢٠٨ نهج‌البلاغه، اشاره به خوف از خدا یعنی خوف از عدالت و مجازات‌های عادلانه حضرت حق دارند و مسلماً کسانی که دارای چنین خوفی باشند از عذاب الهی در دنیا و آخرت در امان خواهند بود ولی آنهایی که تنها رحمت الهی را قبول دارند و اثری از خوف در وجود آنها وجود ندارد، خود را آلوده به انواع گناهان نموده و گرفتار مجازات الهی در این سرا و آن سرا می‌شوند! اینگونه افراد با عنوان فریبنده «اسلام رحمانی» و حرفهای زیبایی همچون: «دیگران را قضاوت نکنید! خدا می‌بخشد! خدا، رحمان و رحیم است!» همان عقاید فرقه ضاله «مرجئه» در زمان ائمه هدی را مطرح می‌کنند که بارها توسط حضرات معصومین (ع) لعن شده‌اند! به همین دلیل در تعلیمات دینی ما کراراً آمده است که انسان با ایمان باید با دو بال «خوف» و «رجا» پرواز می‌کند؛ چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: در وصایای لقمان حکیم مسائل شگفت‌آوری آمده و از همه شگفت‌آورتر این که به فرزندش گفت: «آنگونه از خداوند عزوجل ترسان باش که اگر تمام اعمال نیک جن و انس را به جا آوری احتمال ده که تو را به سبب بعضی از اعمالت عذاب می‌کند و آنچنان به خداوند امیدوار باش که اگر گناه انس و جن را انجام داده باشی ممکن است مشمول رحمت او واقع شوی». سپس حضرت افزودند: پدرم چنین میَ‌فرمود: «در قلب هر فرد با ایمانی دو نور هست، نور خوف و نور رجا؛ اگر این را وزن کنند چیزی اضافه بر آن نیست و اگر آن را وزن کنند چیزی اضافه بر این نخواهد بود». در روایت دیگری نیز از حضرت صادق (ع) آمده که راوی عرض می‌کند: جمعی از دوستان شما هستند که خود را آلوده گناهان می‌کنند و می‌گویند: امید به رحمت خدا و محبت اهل بیت داریم! امام در جواب فرمودند: «آنها دروغ می‌گویند و از دوستان ما نیستند! آنها کسانی هستند که در چنگال آرزوها گرفتار شده‌اند، زیرا کسی که امید به چیزی داشته باشد برای آن عمل می‌کند و کسی که از چیزی بترسد از آن می‌گریزد». (الکافی، ج۲، ش ۱۵۵) ✍️ در ادامه حکمت ٢٠٨ نهج‌البلاغه، حضرت امیر (ع) سه جمله دیگر فرمودند: «وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ»: «و کسی که عبرت گیرد، بینا می‌شود؛ و آن کس که بینا گردد، حقایق را می‌فهمد؛ و آن کس که (حقایق را) بفهمد، دانا می‌شود»؛ یعنی اگر انسان با چشم عبرت به اطراف خود بنگرد با حقایق این عالم آشنا می‌شود و سپس به تحلیل آن حقایق پرداخته و اسباب و نتایج آن را درک می‌کند و کسی که به اسباب و نتایج آن حقایق آشنا گردد عالِم شده و راه را به سوی سرمنزل مقصد پیدا می‌کند! در واقع در این بخش از کلام حضرت امیر (ع) پیوندی ناگسستنی میان سه جمله می‌باشد و بر این اساس چشم عبرت داشتن، باعث تحلیل درست حوادث شده و تحلیل درست باعث آگاه شدن و مایه علم و بصیرت می‌شود. 🕊 🆔@nafas_eshgh2✍ ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «» 📗 عنوان: «حکمت ٣»: «نکوهش بخل و ترس» 🧿 «الْبُخْلُ عَارٌ، وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ...» «بخل، ننگ است؛ و ترس، مایه نقصان است...» ✍️ امیرالمؤمنین (ع) در این حکمت والا به چند نقطه ضعف اخلاقی و اجتماعی انسان اشاره کرده و آثار سوء هر یک را بر می‌شمرند تا در نتیجه همگان از آنها فاصله بگیرند. ✅ نخست می‌فرمایند: «الْبُخْلُ عَارٌ»: «بخل ننگ است» نقطه مقابل بخل، سخاوت و کرم است که گاه سبب می‌شود انسان حتی وسائل مورد نیاز خود را به دیگران ببخشد و خود به کمترین مواهب حیات قناعت کند! مسلماً عار بودن بخل و افتخار بودن کرم و سخاوت بر کسی پوشیده نیست؛ زیرا: 🔹اولاً بخل سبب نفرت مردم می‌شود و افراد نزدیک و دور از بخیل فاصله می‌گیرند؛ 🔹ثانیاً بخل، سبب سنگدلی و قساوت می‌شود زیرا بخیل، ناله مستمندان را می‌شنود و چهره رقت‌بار آنها را می‌بیند و در عین حال به آنها کمکی نمیکند که قطعاً این خصوصیت مایه قساوت می‌گردد. 🔹ثالثاً بخل سبب می‌شود که بسیاری از منابع اقتصادی از گردش تجاری سالم خارج شود و به صورت کنز و اندوخته درآید در حالی که گروه‌هایی در جامعه به آنها نیاز دارند. 🔹رابعاً افراد بخیل، گاه به زن و فرزند خود نیز چنان تنگ و سخت می‌گیرند که عزیزان آنها مرگشان را آرزو می‌کنند و این عار و ننگ افزون است. 🔹خامساً افراد بخیل به سبب دلبستگی فوق‌العاده و غیر منطقی به مال و ثروتشان از نظر تفکر اجتماعی بسیار ضعیف و ناتوان می‌شوند که این هم رذیله دیگری است! ✍️ لذا امیر بیان در عهدنامه معروف مالک اشتر (نامه ۵٣ نهج‌البلاغه) به او توصیه می‌کنند که هرگز بخیل را در مشورت خود دخالت ندهد که او را به ترک بخشش دعوت کرده و از تهی دستی و فقر می‌ترساند: «وَلاَ تُدْخِلَنَّ فِي مَشُورَتِكَ بَخِيلاً يَعْدِلُ بِكَ عَنِ الْفَضْلِ وَيَعِدُكَ الْفَقْرَ». همچنین حضرت در «حکمت ۳۷۸» درباره بخل می‌فرمایند: «الْبُخْلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِي آلْعُيُوبِ، وَ هُوَ زِمَامٌ يُقَادُ بِهِ إِلَى کُلِّ سُوءٍ»: بخل، جامع تمام عيوب است و وسيله‌اى است که انسان را به هر بدى و زشتی مى‌کشاند». حضرت رضا (ع) هم درباره بخل می‌فرمایند: «البُخلُ يُمَزِّقُ العِرْضَ»: «بخل، آبروی انسان را بر باد می‌دهد». بر همین اساس در کلام بزرگان ما آمده: «أَبْخَلُ النَّاسِ بِمَالِهِ أَجْوَدُهُمْ بِعِرْضِهِ»: «بخیل‌ترین مردم در مورد مال خود، سخاوتمندترین آنها در مورد آبروی خویش هستند». ✅ در ادامه‌ی «حکمت ٣» نهج‌البلاغه، حضرت امیر (ع) به رذیله اخلاقی دیگری به نام «ترس» اشاره کرده و می‌فرمایند: «وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ»: «ترس مایه نقصان می‌شود». بدیهی است افراد ترسو هرگز نمی‌توانند از قابلیت‌ها، شایستگی‌ها و استعدادهای خود استفاده کنند و نتیجه آن، عقب ماندگی در زندگی است؛ به علاوه هنگامی که دین و جان و ناموس و کشور آنها به خطر بیفتد از جهاد ابا دارند و به جای این که در صف مجاهدان باشند، در صف قاعدان و بیماران و از کار افتادگان و کودکان قرار می‌گیرند؛ لذا هرگز هیچ آدم ترسویی به مقامی نرسیده؛ و کشف مهمی نکرده؛ و پیروزی چشمگیری به دست نیاورده و هرگز به قله‌های کمال نرسیده است! چنانچه امام باقر (ع) می‌فرمایند: «لا يُؤمِنُ رَجُلٌ فيهِ الشُّحُّ وَالحَسَدُ وَالجُبنُ، ولا يَكونُ المُؤمِنُ جَبانا ولا حَريصا ولا شَحيحا»: «هیچ یک از کسانی که دارای بخل و حسد و ترس باشند به حقیقت ایمان نمی‌رسند؛ (لذا) مؤمن (هرگز) ترسو و بخیل و حریص نیست». بر این اساس حضرت امیر (ع) در این زمینه نیز به مالک اشتر توصیه نمودند که هرگز افراد ترسو را در حوزه مشاوران خود راه مده»: «لَاتُدْخِلَنَّ فِي مَشُورَتِكَ بَخِيلًا... وَ لَا جَبَاناً» و سپس سرچشمه جبن و ترس را سوء ظن به ذات پاک پروردگار دانستند چراکه خداوند به افراد با ایمان وعده داده که من شما را تنها نمی‌گذارم، پس به جنگ مشکلات بروید و از من یاری بطلبید. 🕊 🆔@nafas_eshgh2✍ ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈