#نوحه_حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام #کربلایی_غلامرضافغفوریان #دستگاه_سه_گاه سوی قربانگاه، با رخی چون ماه عبدالله آمــد، نــزد شــه آمـد از حــرم نــالان، جـانب میدان عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد از حرم ناگاه،کودکی چون ماه،شد سوی میدان در قفـا زینب، بــانوا زینب، افتــان و خیــزان نــالــه زد مهلا، یکزمان صبرا، ای نور چشمان بــی اثـر آتش ،سد نشد راهش عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد دید و عمویش، عم نکویش، غلطیده در خــاک خفته اندر خون، تن زخون گلگون، با جسم صد چاک زخمش از دشمن،بیشترش بر تن،زانجم افلاک زین غم عظما، چــون هـزار آوا عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد خیـز و عمو جان، در حرم طفلان، در انتظارند دیده ها در راه، بــا فغــان و آه، زار و نــزارند دیده ی حسرت، بــا غم محنت، ســوی تو دارند خیز و ببین نالان، اشک غم ریزان عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد خیز و هــان از جا، ماندنت اینجا، لطفـی ندارد رو بر زینبت، تــا ازین مطلبت، اشکــی نبـارد روی زخمــانت، جــای پیکانت، مــرهم ندارد کز عمه گریان،دیده خون افشان عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد گر تــو عمو جان، آیی از احسان،نزد ما طفلان گرچه بی تابم، تشنه ی آبیم، نخـروشیم از آن با عطش سازیم،گر چه بگذاریم، با کام عطشان نزدت ای سرور،با دو چشم تــر عبدالله آمــد، نــزد شـه آمــد https://eitaa.com/naghmehayeashurayi