🏴زیارت خاصه امام حسن مجتبی (علیه السلام) ▪️السلام علیک یا ابن رسول رب العالمین، السلام علیک یاابن امیر المومنین السلام علیک یاابن فاطمه الزهراء، السلام علیک یا حبیب الله،السلام علیک یا صفوه الله، السلام علیک یا أمین الله، السلام علیک یا حجه الله، السلام علیک یا نورالله، السلام علیک یا صراط الله، السلام علیک یا بیان حکم الله ، ▪️السلام علیک یا ناصر دین الله، السلام علیک أیها السید الزکی،السلام علیک أیها البر الوفی، السلام علیک أیها القائم الأمین، السلام علیک أیها العالم بالتأویل، السلام علیک أیها الهادی المهدی، السلام علیک أیها الطاهر الزکی، السلام علیک أیها التقی النقی، السلام علیک أیها الحق الحقیق، ▪️السلام علیک أیها الشهید الصدیق، السلام علیک یا أبا محمد الحسن بن علی و رحمه الله و برکاته #هفتم_ماه_صفر #امام_حسن_علیه_السلام 🏴🕯🖤🕯🏴 🕌@ziarat_et

🏴صلوات خاصه امام حسن مجتبی(علیه السلام) اللّهُمَّ صَلِّ عَلی الحَسَنِ بْنِ سَیِّدِالنَّبِیِّینَ و َوَصِیِّ أَمِیرِالمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یابْنَ رَسُولِ الله السَّلامُ عَلَیْکَ یابْنَ سَیِّدِ الوَصِیِّیَنَ،أَشْهَدُ أَنَّکَ یابْنَ أَمِیرِ المُؤْمِنِینَ أَمِینُ الله وَابْنُ أَمِینِهِ عِشْتَ مَظْلُوماًوَمَضْیَت شَهِیداً، وَ أَشْهَدُأَنَّکَ الإمام الزَّکِیُّ الهادِی المَهْدِیُّ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ عَنِّی فِی هذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَالسَّلامِ. #امام_حسن_علیه_السلام 🏴🕯🖤🕯🏴 🕌@ziarat_et

#نهج_البلاغه عبرت از مرگ ثُمَّ أُدْرِجَ فِي أَكْفَانِهِ مُبْلِساً وَ جُذِبَ مُنْقَاداً سَلِساً، ثُمَّ أُلْقِيَ عَلَى الْأَعْوَادِ رَجِيعَ وَصَبٍ وَ نِضْوَ سَقَمٍ تَحْمِلُهُ حَفَدَةُ الْوِلْدَانِ وَ حَشَدَةُ الْإِخْوَانِ إِلَى دَارِ غُرْبَتِهِ وَ مُنْقَطَعِ زَوْرَتِهِ وَ مُفْرَدِ وَحْشَتِهِ، حَتَّى إِذَا انْصَرَفَ الْمُشَيِّعُ وَ رَجَعَ الْمُتَفَجِّعُ أُقْعِدَ فِي حُفْرَتِهِ نَجِيّاً لِبَهْتَةِ السُّؤَالِ وَ عَثْرَةِ الِامْتِحَانِ. سپس او را در کفن هايش مى پيچند، در حالى که از همه چيز مأيوس شده و همه را به دست فراموشى سپرده است. و او را به آسانى در حالى که کاملا تسليم است، برمى گيرند و پيکر خسته و رنجيده اش را که بر اثر بيمارى ها کاملا لاغر شده، بر چوب هاى تابوت مى افکنند; در حالى که فرزندان و نوه ها و جمع دوستان، تابوت او را بر دوش مى کشند و به سوى خانه غربت -که ديدار او در آنجا از همگان قطع مى شود و در تنهايى وحشتناکى، فرو مى رود- حمل مى کنند. اين وضع همچنان ادامه مى يابد تا تشييع کنندگان (باسپردن جنازه او به آرامگاه ابديش) باز گردند و گريه کنندگانِ بى تاب، خاموش شوند (و او را تنها بگذارند) در آن حفره گورش مى نشانند (و از او سؤال مى کنند) در حالى که از ترس و تحيّر در برابر سؤال و لغزشِ در آزمون، آهسته سخن مى گويد. #خطبه۸۳ #خطبه_غراء

#صحیفه_سجادیه اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ. خدایا! سلطه‌ شیطان را نسبت به ما با سلطنتت مغلوب کن تا به سبب کثرت دعایمان به پیشگاهت، او را از ما باز داری؛ پس به وسیلۀ تو، از نیرنگش در زمرۀ حفظ‌شدگان از شرّ او قرار گیریم. #دعای۲۵

#نهج_البلاغه حوادث پس از مرگ وَ أَعْظَمُ مَا هُنَالِكَ بَلِيَّةً نُزُولُ الْحَمِيمِ وَ تَصْلِيَةُ الْجَحِيمِ وَ فَوْرَاتُ السَّعِيرِ وَ سَوْرَاتُ الزَّفِيرِ، لَا فَتْرَةٌ مُرِيحَةٌ وَ لَا دَعَةٌ مُزِيحَةٌ وَ لَا قُوَّةٌ حَاجِزَةٌ وَ لَا مَوْتَةٌ نَاجِزَةٌ وَ لَا سِنَةٌ مُسَلِّيَةٌ بَيْنَ أَطْوَارِ الْمَوْتَاتِ وَ عَذَابِ السَّاعَاتِ إِنَّا بِاللَّهِ عَائِذُونَ. و بزرگترين بلا در آنجا، آب سوزان دوزخ و ورود در جهنّم و شعله هاى برافروخته و نعره هاى آتش آن است. نه فَتْرتى آرام بخش در عذاب او است و نه آرامشى که از درد جانکاه او بکاهد. نه قدرتى که مانع کيفر او شود، نه مرگى که او را از اين همه مصايب برهاند، و نه خوابى که به او تسکين دهد; بلکه در ميان انواع کيفرهاى مرگبار و عذاب هاى مداوم گرفتار است! و ما به خدا پناه مى بريم! (از چنين سرنوشتى). #خطبه۸۳ #خطبه_غراء

#نهج_البلاغه #شرح_عبارت قبر، باغى از بهشت يا حفره اى از دوزخ است! امام(عليه السلام) در اين بخش از سخنانش به حوادث عالم برزخ و گرفتارى هايى که گنهکاران با آن دست به گريبانند، اشاره مى کند. چرا که مسأله ثواب و عقاب، تنها مربوط به عالم قيامت نيست، بلکه در جهان برزخ که واسطه اى است بين عالم دنيا و عالم قيامت نيز، بخشى از آن دامنگير گروه زيادى مى شود و حديث معروف: «اَلْقَبْرُ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ، أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النِّيرَانِ; قبر، باغى از باغهاى بهشت است يا حفره اى از حفره هاى دوزخ» اشاره روشنى به اين معنا است. به تعبير ديگر: آنچه در عالم قيامت است به شکل محدودى در برزخ نيز وجود دارد. مى فرمايد: «بزرگترين بلا در آنجا، آب سوزان دوزخ و ورود در جهنّم و شعله هاى برافروخته و نعره هاى آتش آن است.» (وَ أَعْظَمُ مَا هُنَالِکَ بَلِيَّةً نُزُولُ الْحَمِيم و تَصْلِيَةُالْجَحِيمِ، وَ فَوْرَاتُ السَّعِير، وَ سَوْرَاتُ الزَّفِيرِ. اين همان جهنّم برزخى است که گوشه هايى از جهنّم سوزان قيامت را منعکس مى کند و اصحاب گناهان بزرگ، در کام آن فرو مى روند. همان گونه که قرآن مجيد درباره آل فرعون مى گويد: «النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوّاً وَ عَشِيّاً وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ; کيفر آنها آتش است که هر صبح و شام بر آن عرضه مى شوند و آن روز که قيامت برپا مى شود دستور مى دهد: آل فرعون را در سخت ترين عذابها وارد کنيد. از اين تعبيرات هولناک، به خوبى استفاده مى شود که عذاب برزخى نيز شديد و وحشتناک است. آتشش فرياد مى زند و شعله هايش زبانه مى کشد و آب سوزانش سخت جانکاه است. راستى اگر انسان در دنيا، بعد از آن همه فراز و نشيب ها و درد و رنج ها و ناکامى ها و مصايب، هنگامى که چشم از آن مى پوشيد، وارد باغى از باغهاى بهشت مى شد، مشکلى وجود نداشت و تمام آن مصايب و درد و رنج ها، جبران شده بود. بلاى عظيم آن است که بعد از آن همه بدبختى ها، به خاطر اعمال زشت و شومى که از پيش فرستاده است، گرفتار بدبختى هاى عظيم تر شود. درست است که کلام امام(عليه السلام) در اينجا مطلق است، ولى بديهى است که ناظر به دنياپرستان و خودکامگان و ظالمان و آلودگان به گناه است و در فرازهاى گذشته اشارات روشنى به اين مطلب وجود داشت; مانند: (نَفَرَ مُسْتَکْبِراً، و خَبَطَ سَادِراً، مَاتِحاً فِي غَرْبِ هَوَاهُ، کَادِحاً سَعْياً لِدُنْيَاهُ...). #شرح_خطبه_غراء

#صحیفه_سجادیه اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ. خدایا! همۀ خواسته‌هایم را عطا کن و همۀ حاجاتم را برآور و از اجابت دعا که اجابتش را برایم ضمانت کرده‌ای محرومم مکن و دعایم را از درگاهت که مرا به آن دستور داده‌ای پوشیده مدار و هر آنچه در دنیا و آخرتم سبب سر و سامان گرفتنم شود به من عطا کن، آنچه را که از آن یاد کردم و آنچه فراموشم شد، اظهار کردم یا پوشیده داشتم، آشکار نمودم یا پنهان کردم. #دعای۲۵