eitaa logo
نهج البلاغه؛《ادایِ حقِ کلام》
9.3هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
2.4هزار ویدیو
155 فایل
هَمین‌است؛هَمین‌است؛هَمین‌است‌ فَقط‌حِـیدر‌امیرالمؤمنیـن‌است'👌 🕊قال العلی علیه السلام: تــَخَــفــّفــوا تَــلـحَــقــُوا....🕊. 🌴 خــادم کــانــال 👈 @khosravi11253 ✔️کانال #رایــحه_احکـ📙ــام👈 @khosravi1253 ✅ تبلیغات در۸کانالمون👈 @mmmm1253
مشاهده در ایتا
دانلود
نهج البلاغه؛《ادایِ حقِ کلام》
بسم الله #با_معارف_نهج، شماره 37 🌾🌴🍃🌻☘️🌛 🔵#شجاعت_علی علیه السلام 📢به مناسبت حمله موشکی عاشقان عل
بسم الله ، شماره 38 🌾🌴🍃🌻☘️🌛 🔵 📢أَطْلِقْ عَنِ النَّاسِ عُقْدَةَ كُلِّ حِقْدٍ وَ اقْطَعْ عَنْكَ سَبَبَ كُلِّ وِتْر گره "هر گونه کینه" را از [دل] مردم باز کن و رشته "هر گونه دشمنی با مردم" را از [دل] خودت بگسل. 📝شهروندان ممکن است کینه ورز بشوند. است که کینه را از دل مردم برکند. بویژه آنکه ممکن است مردم کینه‌ی حاکمان را به دل بگیرند. هرچند ''کینه‌ورزی مردم با حاکمان''، خود می‌تواند معلول عوامل گوناگونی باشد اما بی‌تردید یکی از این عوامل، نوع با مردم است. حضرت به فرمان داده‌اند به گونه‌ای رفتار کند که اسباب کینه‌توزی مردم (از جمله کینه توزی آنان با حاکم) از بین برود. از سوی دیگر به خود مالک نیز سفارش کرده‌اند به هیچ روی با مردم انتقام جویانه و از سر کینه‌توزی رفتار نکند. امام علیه السلام افزون بر توصیه‌ای که به مالک کرده‌اند، فرماندار بصره را نیز از رفتار انتقام‌جویانه با مردم برحذر داشته‌اند. مردم از شورشیان حمایت کرده و به سختی شکست خورده و کشته‌های زیادی هم داده بودند. همین امر موجب شده بود کینه‌ای بین یاران علی علیه‌السلام و اهالی آن سرزمین به وجود آید. بعدها که والی بصره شد همین کینه موجب شد با اهالی بصره با مهربانی کافی برخورد نکند. حضرت در نامه‌ای ( ) که به وی نوشتند ابتدا با یادآوری برخی خوبی‌های مردم بصره سعی کردند قلب ابن عباس را با مردم آن سامان مهربانتر کنند سپس به وی دستور اکید دادند که با مردم با غلظت و درشتی رفتار نکند. نهج_البلاغه(ادای‌حقِ‌کلام) ╔🌸🍃═════╗ @nahjoolbalageh ╚════🍃🌸═╝
نهج البلاغه؛《ادایِ حقِ کلام》
بسم الله 🔵قدرت انگاره حضرت امیر(علیه السلام) در بازگشت از #صفین یکی از اصحاب را که بیمار بود، دی
بسم الله ، شماره 64 🔵پشیمانی بی‌فایده 🔹در آستانه جنگ امیرالمؤمنین علیه السلام از خواستند که در جنگ جمل شرکت و ایشان را همراهی کند. عبدالله بن عمر آن روزها به بهانه اینکه من در این جنگ حق و باطل را تشخیص نمی‌دهم از شرکت در این جنگ خودداری کرد. (الجمل، شیخ مفید ص 96) 🔸عبدالله بعدا از همراهی نکردن با علی علیه السلام پشیمان شد (اسد الغابة ج 3 ص 238) و در هنگام مرگ می‌گفت: هیچ آرزویی در دلم باقی نمانده جز آنکه با آن فئه باغیة (گروهک یاغی) جنگ نکردم (همان ص 612) در جایی دیگری نیز گفته است هیچ چیزی آزارم نمی‌دهد الا اینکه همراه با علی به جنگ آن یاغیان سرکش نرفتم. (همان) 📚نهج_البلاغه(ادای‌حقِ‌کلام)👇 ╔🌸🍃═════╗ @nahjoolbalageh ╚════🍃🌸═╝
نهج البلاغه؛《ادایِ حقِ کلام》
بسم الله 🔵دیرباوری نسبت به سخن سخن‌چینان 🔵فریب رسانه‌ها را نخوریم لاتَعْجَلَنَّ إِلَى تَصْدِيقِ
بسم الله ، شماره 66 🔵افراط و تفریط لا تَرَی الجَاهِلَ إلا مُفرطا او مُفَرِّطاً جاهل را یا در حال افراط و زیاده‌روی می‌بینی یا در حال تفریط و کوتاهی! ✍️در جنگ حضرت امیر، را به همراهی در جنگ دعوت کردند اما اسامه که دید در این جنگ باید با و و و ... بجنگد، گفت: من عهد کرده‌ام با اهل «لا اله الا الله» جنگ نکنم! (کوتاهی و ) او با اینکه امیرالمؤمنین را دوست داشت باز هم همکاری نکرد. اینکه اسامه عهد کرده بود با مسلمانان نجنگد، داستانش به یکی از جنگهای عصر پیامبر اکرم برمی‌گردد که در آن جنگ اسامه یکی از نیروهای فراری دشمن را تعقیب کرد (اسد الغابة 1/80). دشمن فراری گفت اما اسامه او را کشت. حضرت رسول، اسامه را توبیخ کردند که چرا اهلِ لا اله الا الله را کشته است؟ اسامه گفت شهادتینش شهادتین حقیقی نبود چون از ترس جانش شهادتین گفت. حضرت فرمودند که مگر از قلب او خبر داشتی؟..... (زیاده روی و ) 👈بعد التحریر: اسامه کیست؟ از که غلام آزاد شده پیامبر و فرزندخوانده ایشان بود، فرزندی به نام اسامة به دنیا آمد. اسامه در برخی از جنگهای عصر پیامبر شرکت داشت و خودش نیز مانند پدرش سخت مورد علاقه و اعتماد پیامبر بود چندانکه حضرت در اواخر عمرشان او را که جوانی بیست ساله بود، به فرماندهی سپاهی (که قرار بود برای جنگ با رومیان اعزام شود) برگزیدند. خلیفه دوم به بهانه اینکه اسامه محبوب پیامبر بوده از بیت المال سهم بیشتری به او می‌داد. خلیفه سوم نیز قطعه زمینی به او داد. شاید عادت به همین بود که موجب شد اسامه با امیرالمؤمنین علیه السلام بیعت نکند اما گفته شده که بعدها دچار شد و به سوی امیرالمؤمنین باز گشت. ⃟⃟ ◼️ ⃟◼️ ⃟❀ ⃟◼️ ⃟◼️ ⃟✤ @nahjoolbalageh
نهج البلاغه؛《ادایِ حقِ کلام》
بسم الله #با_معارف_نهج، شماره 77 🔵حقانيت علي بن ابي طالب از زبان حُذیفه 🔹حذیفه بن یمان، منافق‌شن
بسم الله ، شماره 78 🔵آیا تعبیر « عن قُبُلِها» (خطبه 97) تعبیر خوبی است؟ عربها وقتی می‌خواستند برای کسی که گوهری گرانبها در دست دارد اما به راحتی آن را از دست می‌دهد، مَثَل بزنند گاه او را به زن بدکاره‌ای تشبیه می‌کردند که متجاوزان به او تعرض می‌کنند ولی هیچ دفاعی از خود نمی‌کند. حُذیفة بن یمان، صحابی گرانقدر پیامبر اکرم ص نیز وقتی می‌خواست به مردم بگوید در آینده شیاطین دینتان را از شما خواهند ربود و شما آنقدر بی‌خیال خواهید شد که هیچ مقاومتی در برابر شیاطین نخواهید کرد، همین مثل را به کار برد و آنان را به زنی تشبیه کرد که مردان متجاوز به ناموس او تجاوز می‌کنند و او هیچ متجاوزی را از خود نمی‌راند و از عفّت خود دفاع نمی‌کند! قال حذيفة رضي الله عنه: كيف أنتم إذا انفرجتم عن دينكم انفراج المرأة عن قُبُلِها لا تمنع من يأتيها؟! .... (مستدرک حاکم) ✍️در برخی نسخه‌های که پس از جنگ نهروان ایراد شده، آمده است که امیرالمؤمنین علیه السلام نیز چنین تشبیهی را به کار برده‌اند. در این خطبه مردم کوفه که حاضر نبودند در برابر معاویه از سرزمین خود دفاع کنند و دیگر از آرمانها و مرزهای خود دست برداشته بودند، به زنی تشبیه شده‌اند که هر مردی به سراغ عفت او می‌آید هیچ دفاعی از خودش نمی‌کند و گویا اصلا از ناموس خود دست برداشته است! ↩️از اینکه قبل از جنگ درگذشته (مروج الذهب، ج2، ص: 383 و 384) و امیرالمؤمنین علیه السلام این خطبه را سالها بعد از جنگ جمل ایراد کرده‌اند، باید به این نتیجه برسیم که این تمثیل در زبان عربی رایج بوده و قبل از امام توسط دیگران (از جمله حذیفه) به کار رفته است. 🔹رواج چنین تعبیری در زبان اصحاب بزرگواری مانند حذیفه نشان می‌دهد که در آن روزگار این تعبیر، تعبیری زشت یا مخالف با نبوده است. ⃟⃟ ❤️ ⃟❤️ ⃟❀ ⃟❤️ ⃟❤️ ⃟✤ @nahjoolbalageh