عزیزم؛ در ستایش کلمه " زن ".

"زنی که هبوط را به پایان رسانده، وجه بلعنده و نابودگر زنانگی را که در خدمت مرگ و تجدید حیات است تجربه کرده است. زن پس از خشکی و سترونی تجربه شده طی جدایی از زندگی دنیای بیرونی، وجه مرطوب، سبز و باطراوت زنانگی خلاق را آرزو می‌کند. این نونواری و تجدید حیات ممکن است در باغچه، آشپزخانه، تزیین خانه، رابطه، بافتن، نوشتن و ورزش کردن رخ دهد. همان‌طور که زن با رنگ، بو، طعم، لمس و صدا طراوت می‌گیرد و تازه می‌شود، حس زیبایی‌شناختی و جنسیت او نیز از نو زنده می‌شود."

داشتم دنبال پادکست " چه‌قدر خوبه که زنیم " می‌گشتم. نبود، امیدوارم قبلاً گوش کرده باشید. با فضای این پاراگراف خیلی سازگاری داره

عزیزم. آفت دل کندن؛ به نظرم لمس هرچیز زودرسِ نامطلوبه.

پیری زودرس خستگی زودرس فلان زودرس بهمان زودرس زهرمار زودرس و عزیزم آره. * لب‌خند

حالا زندگی‌های ما عوض شده بود، من دنیای او را داشتم و او در دنیای من به ادامه پرداخته بود. - خرداد صفر سه / امّا زندگی همینه عزیزم، جدّی نگرفتنی

اون لحظه‌ای که داری اشکِ شوق می‌ریزی، بعد از اشک‌ِ غم، اشکِ استرس، اشکِ شب‌داری، اشکِ تنهایی سپری کردن مسیر طولانی، اشکِ اَبرای جمع شده تو گَلوت، و کلی اشکِ دیگه با رنگ خاکستری و مـه گرفته، آروم زیر لب این بیت حافظ رو زمزمه کن که میگه: "چون سر آمد دولتِ شب‌هایِ وصل، بگذرد ایامِ هِجران نیز هم..." تا یادت بمونه هیچ چیز موندنی نیست. تا ببینی چجوری دَووم آوردی و بالاخره شد. تا مزه‌یِ شیرین نتیجه دادن بمونه زیر دندونت. تا بلند بخندی که پیچک‌هایِ خونه با صدات قـد بکشن...

هروقت غم به اوجِ خودش میرسه، دست که به چیندن کلمات بزنی، معجزه میشه. مناسب‌ترین چینش برای واژه‌ها رقم میخوره و یه نوشته‌یِ موندگار ازت میمونه. زیباترین استعاره‌ها و گیراترین تشبیه‌ها تو متنـت میدرخشن. نهاد و مسند و فعل سرجایِ خودشون قرار میگیرن. آوای حرف‌ها رعایت میشه و علائم نگارشی ثابت میشن. اما در نهایت هیچکس نمی‌دونه که "بهترین نوشته‌ها، در اوجِ غم رقم میخورن."

بچه‌ها غم خیلی محترمه انسان غم‌گین قرب بیش‌تری به خدا پیدا می‌کنه نسبت به قبل. حدیث قدسی داریم که أَنَا عنْدَقُلُوب الْمُنْكَسِرَةِ غم آدمی‌زاد رو مچاله می‌کنه، و بعد اتو می‌ده به چروکی دل، غم انسان رو نونوار می‌کنه دیشب داشتم فکر می‌کردم وصال لحظه‌ای چه‌طوریاست؟ بچه‌ها من مطمئنم اگه بلافاصله بعد از مواجه شدن با غم به خدا پناه ببرید دقیقاً وصالی که توی عرفان مقام پیدا کرده رو لمس می‌کنید. بدون هیچ قاعده یا چهارچوبی

" غم‌های سنگین جبران می‌شن "