نرگِث

جون می‌گیری از چیزهایی که جونت رو گرفته بودن و عزیزم حالا لب‌خند بزن.

نرگِث

پائیزه دیگه. مُچاله شدن زیر پتو با صدای بارون و پنجره نیمه‌باز، قمیشی و بوی قهوه، نشِستن زیر بارون و

نرگِث

ء . ‌

نرگِث

دلم تا خرتناق پرِ غمه وُ پناه از غم‌ها به خدای " لا تخف و لا تحزن ". قطعاً که انّ الله معنا

نرگِث

کماکان معتقدم هیچ‌چیز مثل قبل نیست. قبل دقیقاً کجاست؟ عزیزم راستش من هم نمی‌دونم مبداء کجاست. امّا م

نرگِث

و هیچی دائمی نیست آره. هیچی دائمی نبوده. نه خوبش و نه بدش. دلت رو صابون نزن بشر دوپا. سگرمه‌های پیش