وقتی در یک جایی خودت رو کامل می‌شناسی و می‌دونی چی رو دوست داری، چه سبکی می‌خونی، چه سبکی گوش می‌دی و واقعاً همه کارات از روی علاقه باشه نه " ادا " تو خوش‌بختی. دقت کن " ادا "، یعنی به خاطر ترندای اینستا و سوشال مدیا از پنج صبح و کلّه سحر بر پا نمی‌زنی، یعنی به خاطر تحت تأثیرِ سوشال مدیا بودن کلروفیل نمی‌خوری، یعنی بی‌هیچ منطق و دلیلی به خاطر تقلید وگن نیستی. یعنی خودتی برنده‌ای. یعنی بابت یک‌سری چیزهای ترند فخر فروشی نمی‌کنی. یعنی تو فقط و فقط " خودتی "🩸

به شدت روی این‌که " شوق " ادامه دادن، آدمی‌زادها رو سر پا نگه می‌داره تأکید دارم. مثلاً شوق ادامه دادنت به روزی که در پیش داری می‌تونه یه چیزی باشه مثل دیدارای با مزّه، رفتن به جایی که محیطش فیوریتته. از شب قبلش لباسات و اتو می‌کنی تا می‌کنی می‌ذاری رو تختت و کل شب و نمی‌تونی بخوابی و کله سحر با آب سرد دوش می‌گیری و صورتت و با ظرف پر یخ شوک می‌دی تا پف صورتت بخوابه و برای انتخاب ساعتت وسواس به خرج می‌دی و خدا خدا می‌کنی این تئوریِ " جلو جلو ذوق کنی کنسله " برات آنلاک نشه.

🪽💌

حالا سعی کردم جبران پژمردگی‌های مجموع رو در این سال اخیر رو در این ۸ روز باقی مونده ادا کنم :))))

اسفند🩸

درود بر دیتای دخترونه. تا ابد. یه مشت آدمی‌زاد ناز یه قصد ترکوندن دور هم جمع می‌شن. می‌رقصن، هم‌خونی می‌کنن " زندگی می‌کنن "

بعد یک روز جالب و ناز و محترم و " کمر شکن " تنها دوش با دمای آبی که به جهنمیان وعده داده شده و روتین پوستی‌ای که بعدش فقط بگی " آخیش " و پوشیدن گشاادترین لباست و عطر مورد علاقت و بوی خوب و آرامش و آرامش آرامش برای من کافیه.

ء آدمی‌زاد که بی‌کار بشینه، سناریوهای فیک می‌سازه. اصلاً هرچی خسته‌تر و له و لورده‌تر شی آروم‌تری. ساید پارانوئیدیت ترن آفه. نازی. مجدداً نازی🩸

زن‌های قویِ داستان را دوست دارم. از آن‌ها که در بزرگ‌ترین تراژدی‌ها " تکیه شونده " اند. در خلوت خود گریه می‌کنند، ولی تسلا می‌دهند و از آن‌ها که تسلایشان می‌دهند پاره‌پوره‌تر هستند.

🩸