همچین هوا نچسبُ لم‌یتچسبكه که آقا ما با هفت جدُ آبادمون اشتباه کنیم قدم رو سنگِ فرشِ خیابون بزاریم * تسلیمِ تسلیم، طومارنویسی می‌کنه سرِ آخر این نرگس از گرما

بپذیرید این نامناسبیُ * عوض می‌شه آره.

و اما دربارهٔ این. سرُ دستی بجنبونید * باشیم در خدمتِ قلبِ رحمانِ شما یه استکان چای، همین گرمایِ گرما رو؟

چه‌قدر ام‌شب بد خلقیُ جا داده بود مابینِ خودش * یاد نگیرید دخترایِ نرگس

[ ترعه 2 ] زبانِ شکرگذاری می‌چربد بر زبان گلِگی و ناشکری که الحمدالله گوی جای فلان شد و بهمان شد. قاصد بودیم که به تصویر کشانیم این زیبایی‌نشان‌ها را که شاید سری به سنگ خورد - نرگس‌خاتون | تمومِ تموم.

و اما پی‌نوشتُ از دست ندید که آقا، اوستا کریم گردنِ همه‌مون از بابتُ خجالت خمِ خمه.

خستگیُ باید شست با حنجرهٔ استاد که از گرامافونِ کافه چ پخش می‌شه * به صرف یه استکان چای به‌لیمو

هوایِ بوسیدنیِ این‌جا * همچین می‌خوام حبسِ نفس کنم

اردی‌بهشتِ ننه، نرگس بی‌تابانه انداخته شمارُ رو تسبیح که شاید فرجی شد برایِ رخ‌ت * گلی به جمالت اردیبعشقِ خوش‌مشرب.

تموم کنید بینم این حصارُ

یه‌نمه روون‌تر.

این‌همه سردیُ انجماد از برایِ چیه؟ * اخمُ تخم‌م همه‌جا رو جارو می‌زنه