آقا غدیر نمونه زمین، دخترا آب دست دارید بزارید زمینُ سرُ دست بجنبونید * گلِ بابونه

این نرگس جلُ پلاس‌شُ باید جمع کنه وُ دِ برو که رفتیم * تموم می‌شه بل‌اخره تاریخ انقضایِ این‌جا

البته ما از اوناش نیستیم که حاجی‌حاجی مکه

اسکان می‌بخشم دخترامُ به صرفِ چایِ لیوانیِ اصیل * تعلقاتِ ماها همینه آقا

اصلاً ما لالیم پیشِ قلمُ این صدایِ زندهٔ ضبط شده * فاضل جانِ نظری ما رسیدیم به ته‌ش با این نقشُ نگارِ آوا

بیم‌م از اینه تموم شه این خوشیُ کنگر انداختن، خزون نیا دختر * لب‌خندِ پتُ پهن

حاجی ولنتاینُ پیچوند موکول کرد به همچین روزی، زد زیرِ قولُ قرارش دادُ قال راه بندازید * همینه

امروزی دف به‌دستِ عروسی باید ایستاد؟

[ سودا ] کلّیتِ ماجرا را شرح درازا کشد و عجز در نقل بسیار. گاه در دیسِ پلو نخاله‌هایی را که بی‌هوش و حواس از کامِ خویش تف کرده بودند می‌گذاشتند تا به خوردمان دهند و آن‌قدر که پایه را بر مقتضایِ سن حرکات و سکنات بروز ندادیم لام تا کام صحبتی نکردیم، دو لپی هم خوردیم تا بپوشانیم رختِ تظاهر بر تن که ال نشد و بل نشد و ما دل‌گیر نشدیم. آن‌گاه دل‌پیچه بر ما چیره بشد و استفراغِ احساس داشتیم و رنگ بر رخ‌ساره زرد کردیم تا که ابرازِ ندامت کند این زبانِ بی دست و پا از مهر نشاندن بر لب و دهان. جریاناتِ سکوت، مورها بر ردیفِ دل می‌پروراند و روزی آن‌قدر هار خواهند شد تا نمکدان بشکنند. - نرگس‌خاتون | اینم از این سلسلهٔ حقیقی، بُعد اعتراض‌گونه‌َشُ سانسور کردم

این قسمتُ این پاراگراف فعلاً کامل نیست. اپیزودِ دوم حاکی از یه سرُ هزار سودایِ نرگسه