باشه از همین روزِ بوسیدنی *

کجایِ دل‌م بزارم این کارِ چشم‌گیرُ؟

می‌فرستم کارا رو *

نسیم اومد کارُ گرفت دست‌شُ نراشت تیغِ آفتاب بخوره پسِ کله‌مون، بمونید بازم از عنایات می‌گم *

ببخشید این تنُ که عیدی نداد، بمونه فردا * حالا پرُ پیمونُ پرُ پیمون‌م نیست این عیدی، قابل پذیرشه.

ام‌روزُ می‌شه بوسید قاب کرد آویزِ درُ دیوار کرد *

آخرِ شبی بزارید بدم اینُ دست‌تون * محبت به علی لاتُ لوتُ زاهد نمی‌شناسه آقا.

عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حب است. * پینِ ذهن

[ این قسمت، علی ] این قسمت؟ قسمت لب‌خند. قسمتِ لب‌خند مادرشهید قسمتِ لب‌خند بچه‌ها قسمتِ لب‌خند همسر قسمتِ لب‌خند ماها، وقتی با اقشارِ مختلف رویاروی بودیم حس اتحاد می‌جو‌شید تو این رگا؛ رگایِ عاشق، از عشق وقتی صحبت می‌شه عمودی‌ترین استخونا سر به سجده می‌ارن پائین. اگه بخوام از ‌شرح بنویسم؛ می‌شه طومار، طومارِ بلند. * اینا رو بی‌خیال، مثل همیشه حب علی زاهدُ الوات نمی‌شناسه.

الوعده‌وفا آقا، الوعده‌وفا *