چطور با ادب شویم؟ _بزرگترین ماراتن ادب، نماز است. اگر کسی در نماز مؤدب باشد، یعنی در همه چیز ادب دارد!

‌ بعد از اینکه نماز جماعت تموم شد . یه خانوم جوونی اینو داد دستم و سریع رفت ... خیلی حق بود گفتم واسه شماهم بفرستم 🌿. ‌

-

ساعت دوازده. ‌ عزیزم، مثل تموم پاراگرافایی که این‌چُنینی هستن باید یادآوری کنم، خبری از سنگین‌نویسی نیست. این‌ساعتا رو پرسُ جو کردم، هیچ‌کس درست درمون نیست احوالِ لاکردارش. همه‌شُ از چشم ماهِ پدَ صلواتی ببین، تا این جزرُ مده هست این بهم ریختنا هم هست. کلی پاراگرافِ ناتموم مونده که باید ادامه‌َشونُ هم وصلهٔ جون‌شون کنم. اما اما تو بیم‌ت نباشه؛ همین الان که قابِ خیالم داره موهایِ پریشون‌تُ از پیشونی‌ت کنار می‌زنه برایِ بارِ نمی‌دونم چندم می‌گه تموم می‌شه. تو چشماتُ رو هم بزار به من اعتماد کن * فشردنِ دستات

یه بیت کفاف غم این عکسا رو می‌ده؟ با خون دل ثبت شدن عزیزم‌م؛ خبر داری از پشتِ صحنه‌ش؟ بی‌خیال بی‌خیال مرداد | ارومیه.

امّا این ساعتا رو با لب‌خند بدرقه کردمُ آخر آخر دونه به دونهٔ اشكِ ساعتُ با سرانگشت پاك کردم. * لب‌خند

اینُ جدا کردم از این عکسا مخصوصاً بدم بیرون. * این غربتِ توی عکس پیش‌پیش رایحه‌ٔ مظلوم‌ش پیچیده.

نه این‌که این‌روزا بازی در بیارم، نه دختر. این روزا گیرِ گیرم، خیلی اصلاً یه پاراگرافایی سرِ هم کردم که هیس

غروبِ ارومیهٔ عزیزم، این غم‌ت قبلنا نبود، الانا خیلی غم‌ش گین شده. تموم می‌شه دوستِ من، خب؟ *

خواستم اولین مسیج امروز با قطعهٔ خیلی بوسیدنی باشه وُ لب‌خنددد *