نوشتن‌ها، ثبت‌شده‌ها، صداها بر روی چشمانمان قرار گرفته‌اند. -20صفر1445

امّا عجیب عنوان [روایت‌عشق] و مناسب‌ کپشن‌ها می‌بینم. پس پس #روایت‌عشق

من از اولش آدمِ نوشتن نبودم. آدمِ به شرح کشیدن بودم. بلد نبودم مجلسی نوشتنُ، بلد نبودم. با ابُ تاب تعریف کردنُ پیاز داغُ زیاد کردنُ بالُ پر دادن کار من بود. * آره عزیزم.

امّا دختر نرگس، سلام. همیشه رو این باور حرکت می‌کردم که خیلی خودخواهانه‌ست اگه بری یه موقعیتِ متبرک[ مقدس ] و برای همه دعا نکنی. عذرخواهم از فعل گذشته استفاده کردم، هنوز هم این باور و دارم. من در هرصورت همهَ رو خیلی مخصوص دعا می‌کنم. حتیٰ تو عزیز من. پس استثناء مستثناء نداریم‌م‌م * -قم؛ شهریور

چی‌شد که شد Sed؟ مگه قرار نبود عنوان‌ها دوست‌داشتنی‌تر باشن؟ عزیزم مثل قبلیا از خودش به دنیا اومد.

یه پی‌نوشت داره این. نوشتن چه زمانی به بالفعل تبدیل می‌شه؟ وقتی تو پروسهٔ بالقوه قوی عمل‌کرد داشته باشه. پس " دست‌نویس‌ها، ثبت‌شده‌ها، قطعات، جا بر دیده باز کرده‌اند. "

این عظمت همهَ رو به زانو دراورده. [ هشتگ #روایت‌عشق ]

[ 1 ] اولین‌باری که میت و از نزدیك دیده بودم فلش می‌خورد به سه‌سالگی. که کل شب و با توهم این‌که "اون آقایی که سرش و مثل شکلات بسته بودن داره می‌اد من و ببره" گذشت. دومین‌بار وصله داره سمت ام‌روز. امّا عزیزم، چی میت و ترس‌ناک می‌کنه وقتی جونِ هیچ کاری و نداره؟ ما کشش داریم سمت حیوان ناطق. این عنوان حیوان ناطق هیچ‌وقت قداست انسان، خلیفةالله روی زمین و پائین نمی‌اره، بیم‌ت نباشه.

امّا ما میتی صاحب‌اختیار هستیم **