جریان، جریان ریسک و خوش‌بینیه. عینک روشن‌دلی و این حرفا

آدمیزاد عجول است. آدمیزاد دهانی بیش نیست. گاهی حس می‌کنم آدم‌ها گوش ندارند. گاهی عمیقا فکر می‌کنم "آدم‌ها گوش می‌کنند که فقط پاسخ بدهند". پس سکوت چی؟ پس خلوت با خود چی؟ پس این بشرِ دو پا که دائم در حال وراجی است کی وقت می‌کند برای خودش وقت بگذارد؟ اگر آدم‌ها عمیقا به نعمتی که در سکوت نهفته، فکر می‌کردند نود درصد از حرافی‌هایشان کاسته می‌شد.

آدمی‌زاد معلق است و بی‌ثبات. آدمی‌زاد است دیگر -احساسات؛ بند 4

عزیز نرگس، ما معلقیم و بی‌ثبات با این‌حال اشرف مخلوقاتیم و دبدبه‌کبکبهٔ بزرگی علم کردیم. " ما آن‌چیز که می‌گوئیم هستیم؟ "

برای شرح غروب وقت‌ها باید گذاشت؛ تفسیر غروب بین اشعار و متون نمی‌گنجه، اصلاً ظرفیت کتب کشش شرح از غروب رو ندارن. غروب دوست‌داشتنی من، با هرچیزی چسبیدنیه. - غروب | 6 مهر، 02

[ جنایت دیدنی نیست ] جنایت‌ها تدریجاً سرکش‌تر می‌شوند و ترسناک‌تر، اگرچه پرونده‌های جنایی را وارد بر بخشی از کارت کنی، جذابیتی نه چندان را هم می‌چشی. در اکثر جنایت‌های فعلی اثری از کشت و کشتار نمی‌بینی؛ ضرری در ظاهر هم چشم‌گیر نیست. مقتول و قاتلی را هم تیتر نکرده‌اند، در این‌چنین جنایت‌ها اتهامی صورت نمی‌گیرد. همه‌چیز واضح است و صریح، حتی اگر مکتوب نباشد. این جنایت‌ها جسم را هم درگیر ماجرایش نمی‌کند، مگر این‌که مفعول خودش را خلاص کند از افکارش. - نرگس‌خاتون | ادامه‌دار

کدام سوژه دوست‌داشتنی‌تر از چشم‌ها؟ چشم طبیعت آسمان است و مناسب‌ترین وقت برای ثبت، غروب است. غروب چشمان تو، چشمان نیمه‌بازت را می‌شود فرض کرد و آسمان ابری چشمانت را هم به موقع گریستن. انتخاب به سلیقهٔ "تو"؛ کدامیك مناسب‌تر است؟ - نرگسي | نیمه‌شب

¹ جریان غلو

عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه عزیزم، آدمی‌زاد بندهٔ حبه

آدمی‌زاد عشق‌پروره آدمی‌زاد عشق‌پروره آدمی‌زاد عشق‌پروره آدمی‌زاد عشق‌پروره آدمی‌زاد عشق‌پروره آدمی‌زاد عشق‌پروره

بعضی موزیکا انقدر قدرت دارن که از بُعد زمان و مکان جدات کنن، ببرنت تو حال و هوایی که دلتنگش هستی، و بعد با دلتنگیِ مضاعف شده پرتت کنن تو زمان حال.