[ یادداشت دوم ] رفتنی‌ها رفتنی‌اند و مقصدشان را نمی‌توان تغییر داد. در واقع نیامدند تا بر مقصد جای پا محکم کنند، بلکه آمده‌اند گِلویی تازه کنند و بروند - نرگس‌

این یادداشت‌ها عجیب واقعین و قابل لمس. سرسری از کنارشون نگذرین، اینا عزیزن و محترم. می‌فهمی؟

می‌دونم تموم ادم‌ها رفتنی‌ان. مخصوصا توی این سنی که هستم. احتمالا ده سال بعد نود و پنج درصد دوستام توی زندگیم نباشن. اما بعضیاشون رو، دلم می‌خواد می‌تونستم قابشون کنم. خودشونو. خاطره‌شونو. با میخ اویزون کنم رو دیوار زندگیم. تا ده سال هم که گذشت، هنوز وجود داشته باشن. و وقتی هم پیر شدم با لبخند به اون قاب‌ها نگاه کنم.

آدمی‌زادهای طفلکی

طفلک. [ طِ ل َ ] ( اِ مصغر ) طفل خردسال.[ دهخدا ]

آدم‌ها مدام تو نوسان و تغییرن و گاهاً می‌تونه این مسئله آزردگی به همراه داشته باشه. امّا تجسم کن قلب خنثی تبدیل به قلب پر حرارت و شور و هیجان شه، دوست‌داشتنیه و مهیج. تغییرها لزوماً " بد " تلقی نمی‌شن. بلکه تغییرها بزرگ‌ترین پدیدهٔ مثبت زندگی می‌تونن باشن. این‌جا بهش می‌گیم تحول، اون‌جا چه‌طور؟ - نرگس | بندی از قالی‌چه‌های شناور

علاقه‌ام به تو را درون فلاسکِ استیلی ریخته‌ام. گذاشتم تا برای همیشه، گرم باقی بماند.

نیم‌چه امید را هم تهِ فنجان قهوه نگاه داشتی تا شاید دردی را دوا کند و مکملی باشد برای نواقصی‌ها. گویی غم تو را احاطهٔ خودش کرده که همان‌طور دلتنگی محقر می‌کند آدمی را. امیدت را نوش کن که آبی بخار نمی‌شود. - نرگسي | مهر

" قوهٔ تعقل از لنز کلیشه‌ "

" کیفیت مهم‌تر است یا کمیت؟ "

ما از این عمه‌بلقیس‌ها زیاد داریم. تفکرشان متعصب و منحصر به فرد است، امّا پذیرش عقایدشان کار هرکسی نیست. عمه‌بلقیس‌ها نجیبند و زاویهٔ عینکشان نجیبان را سوا می‌کند.