رونوشت: آدمی‌زادها سرمهٔ اشتیاق بر دیدهٔ یک‌باره‌ها می‌کشند

" قلم ناتوان بی‌چارهٔ خاک خورده. "

آدمی‌زاد را صبر نباشد. ولی بر اساس صبر بنیانش بوَد.

آدمی‌زاد عجیب‌غریب ناملموس

تیترها عجیب‌تر می‌شن و نرگس کم‌حوصله‌تر

امّا غم را التیام چه باشد؟

* لب‌خندهای تصنعی بی‌چاره

تعاریف از عشق متفاوت‌اند و متعدد. امّا عشق همین‌جا ریشه دارد، گویی با تمام وجودت عجین است. - 02

پشت به غم‌ها می‌کنیم؛ سقوط دوباره را پاک می‌کنیم. میان خیال‌هایمان. پروانه را بالای دیوار حک می‌کنیم. زمان و ثانیه‌ها به کنار شاید غروب تا طلوعی آن‌جا بود. بیایید در آغوش خیال، بی‌خیالی به پا کنیم. - آبان صفر دو

غروب‌های غم‌زده، زینت حزن بر تن آویخته‌اند و بر سجادهٔ غم قامت " تداوم " بسته‌اند - نرگس | آبانِ آبادان

عنوان حوصله خیلی نامحسوس دخیله توی روال زندگی. این‌روزا هم نبودنش خلل عجیبی وارد زندگی نرگس کرده. به رسم سابق، دخترای نرگس سلام.