eitaa logo
امامزاده ناصرالحق مروّج تشیّع در شمال
254 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
599 ویدیو
131 فایل
مدیر کانال @Roohollah_omran #امامزاده #ناصرالحق(۲۲۵-۳۰۴ه.ق)💐فقیه🌺متکلم🌻مفسر🌹منجم🍀راوی حدیث🌷مصنف کتب کثیره🌸بانی دانشگاه💐شاگرد امام🌼منجم🌱شاعراهلبیت🌺جدّاعلای سیدرضی و سیدمرتضی🌻حاکم عادل🍀مروج‌بزرگ‌تشیع🍂عالم شیعه اثناعشری... نگذارید غریب بماند
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹☘ 1⃣ بودن حسن بن علی العسکری بن حسن بن علی بن عمر الاشرف از نوادگان امام زین العابدین (ع) است
🌹 ☘️ 2️⃣ راوی حدیث بودن خودش و خاندان او اجداد او از بن زین العابدین (ع) و دیگر از اقوام او از و معصومان علیه السلام بودند تا کنون بیش از ۵۰۰ روایت از او و خاندانش به دست نگارنده رسیده است
🌹☘️ 3️⃣ راوی الصادق (ع) بخشی از روایات این کتاب، توسط علی بن حسن بن علی بن عمرالاشرف، ، از علی بن جعفر (ع) روایت شده است. نیز در سلسله راویان این کتاب قرار دارد. و از برادرش روایت کرده است
🌹☘️ 4️⃣ (ع) بر اساس نوشته تعداد دست‌پروردگان پیشوای دهم (ع) بالغ بر ۱۸۵ نفر می شود که در میان آنان چهره های برجسته علمی و فقهی فراوانی که دارای تالیفات گوناگون بودند، دیده‌ می‌شود. استاد باقر شریف قرشی ۱۷۸ نفر از شاگردان و اصحاب امام هادی علیه‌السلام را نام می‌برد که به طور مستقیم از آن بزرگوار حدیث نقل کرده‌ اند. در این جا به طور اختصار از بعضی شاگردان آن حضرت یاد می گردد: ایوب بن نوح: حسن بن راشد: 🌹 عبدالعظیم حسنی: عثمان بن سعید عمری علی بن جعفر همدانی: حسین بن سعید اهوازى: ابراهیم بن داود هاشمى: ابراهیم بن عبده نیشابورى: ابراهیم بن محمد همدانى:
🌹☘️ ادامه 4⃣ (ع) 🔹اصحاب ابی الحسن الثالث علی بن محمد علیهماالسلام 🔶 الحسن بن علي بن الحسن‏ بن علي بن عمر بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب، الناصر للحق رضي الله عنه‏ ♦️ ص:۳۸۵
🌹☘️ 5️⃣ وی نزد مشایخ و دیگر شهرها درس خواند و از آنان کرد و آنان نیز از او کردند، از جمله: ♦️ابوجعفر محمدبن منصور مرادی*، قاسم‌بن ابراهیم رَسّی*؛ ♦️بشربن عبدالوهاب اموی؛ ♦️ ، مشهور به ، که ظاهرآ از طریق او کتاب عُریضی* را روایت کرده است؛ ♦️ عالم و محدّث مشهور 👈 🔰پ.ن: ✅ حسن اطروش، ؛ ص: 56، 58، 65، 72، 75 ✅ ابراهیم‌بن قاسم شهارى، ، قسم3: بلوغ‌المراد الى معرفة الاسناد، چاپ عبدالسلام وجیه، عمان 1421/ 2001؛ قسم 3، ج 2، ص: 1113 ✅ ابن ابی‌الرجال، فى تراجم رجال الزیدیة، چاپ عبدالرقیب مطهر محمد حجر، صعده، یمن 1425/2004؛، ج 2، ص 177