eitaa logo
تربیت نسل تمدن ساز🇮🇷
2.9هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
431 ویدیو
146 فایل
مطالب کاربردی تربیت اسلامی🥰 دکتر زهرا نجفی‌منش، متخصص در زمینه مشاوره کودک و نوجوان مادر ۳فرشته دانش آموخته سطح سه حوزه علمیه ارشد روانشناسی و دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه علامه طباطبایی نشر مطالب با لینک کانال مجاز ارتباط با من @nazrevelayat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸جشن عبادت🔸 شما می‌خواهید حجاب را زنده کنید؟ بسیار خوب. حجاب را «عزیز» کنید تا زنده شود. این تشویق‌هایی که گاهی می‌کنید مؤثر است. روزی که دخترهایتان چادری می‌شوند، برایشان جشن عبادت بگیرید و به آنها جایزه بدهید و دست به کیسه‌تان (جیبتان) بکنید تا این عبادت‌ها برایشان مهم بشود. دیگران جشن تولد می‌گیرند و گاهی کار فسق و فجور می‌کنند، شما هم جشن عبادت بگیرید. اولین روز روزه، اولین روز چادر، اولین قسمت یاد گرفتن قرآن را جشن بگیرید. نماز و دین را با شیرینی به بچه تعارف کنید، نه با تلخی. با روی خوش او را به نماز بیاورید، نه با وضع ترش. 📖 راه رشد، جلد چهار، صفحه ۱۰۸ @nasletamadonsaz
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸استفاده از فرصت‌های حساس و طلایی برای نصیحت کردن🔸 یکی از زمان‌های مناسب برای نصیحت کردن به بچه، وقتی است که می‌آید به آدم گله می‌کند. مثلاً می‌آید می‌گوید: بچه همسایه به من فحش داد. شما به او بگویید خیلی ناراحت شدی؟ اوقاتت تلخ شد؟ خیلی سخت بود؟ می‌گوید: بله. به او بگو: پس اگر یک دفعه خودت فحش بدهی چه‌قدر برای آنها سخت می‌گذرد؟ او درست متوجه موضوع می‌شود. متوجه می‌شود که این کار بد است. بزنگاه نصیحت، همان وقتی است که بچه ظلمی به او شده، به او می‌گویی دیدی ظلم بد است؟ ظلم نکن. مثلاً بچه‌ای گم شده. یکی دستش را گرفته و آورده به خانه و به مادرش سپرده. آن وقت خیلی از آن کسی که این کمک را به او کرده خوشحال است همان لحظه، جای نصیحت است: «ببین چه‌قدر خوشحال شدی از این‌که کسی تو را پیدا کرد، یا این کمک را به تو کرد. تو افتادی بلندت کرد، پس تو هم اگر قدرت پیدا کردی یک افتاده‌ای را از زمین بلند کن». نصیحت کردن زمان دارد و اگر انسان به‌موقع نصیحت کرد، می‌گیرد. اگر به‌موقع نبود نمی‌گیرد. وقتی بچه به شما عقیده‌مند است، نصیحتش کنید. وقتی به شما بدبین شده نصیحتش نکنید. آن بدبینی نمی‌گذارد نصیحت شما بگیرد. لحیم‌گرها وقتی می‌خواهند ظرف مسی یا آهنی را لحیم کنند، اول به جایی که می‌خواهند لحیم کنند اسید می‌زنند. 📖 راه رشد، جلد سه، صفحه ۶٣ @nasletamadonsaz
إن شاء الله از این پس برنامه کانال نسل تمدن ساز بدین شرح خواهد بود : ☀️شنبه: ☀️یکشنبه: ☀️دوشنبه: و ☀️سه شنبه : ☀️چهارشنبه: بیان نکات ویژه خانواده های ☀️پنجشنبه: ☀️جمعه: روز خانواده نشر مطالب تنها با لینک کانال مجاز هست🌸 برای استفاده از مطالب کانال دوستان تون رو به کانال دعوت کنید @nasletamadonsaz
تکریم شخصیت کودکان و نوجوانان توسط (ره) از جمله روش های تربیتی که امام رحمه الله در رفتار با فرزندان خود به کار می برد، دادن آزادی و حق انتخاب به آنها بود که با این عمل، موجب پیدایش عزت نفس و شکوفایی استعدادها و شایستگی فرزندانش می شد. دختر ایشان، در این زمینه چنین نقل می کند: امام در دوران بچگی [ما] آزادی مطلق به ما می دادند و به هیچ یک از کارهای ما کاری نداشتند. اما در دورانی که ما به سن بلوغ می رسیدیم و بزرگ تر می شدیم، ایشان بر بعضی مسائل ما نظارت داشتند. @nasletamadonsaz
مهربانی بسیار در رفتار با کودکان شاید از مهمترین اندیشه های تربیتی امام خمینی (س) بتوان مهربانی ایشان نسبت به کودکان را یاد کرد. مهربانی حضرت امام تنها شامل فرزندان و نوه هایش نمی شد و همه کودکان مورد لطف و محبت ایشان قرار داشتند. حاج عیسی خادم منزل ایشان خاطره ای در این مورد نقل کرده اند که شنیدن آن خالی از لطف نیست. ایشان می گوید: «یک روز با علی به باغی رفتیم. یکی از محافظان، دختری داشت، علی به زور‌‎ ‎‌گفت: باید او را ببریمش پهلوی امام، سپس او را پیش امام برد.‌ ‌‌ وقت ناهار بود. امام به علی گفت: دوستت را بنشان می خواهیم ناهار‌‌ ‌‌بخوریم.‌‎ ‎‌با هم نشستند تا ناهار بخورند. ما دو سه دفعه رفتیم که بچه را‌‌ ‌‌بیاوریم که مزاحم‌‎ ‎‌امام نباشد، ایشان گفتند: نه بگذارید ناهارش را بخورد. بعد که ناهارش را خورد،‌‎ ‎‌رفتیم و بچه را آوردیم. امام پانصد تومان هم به او هدیه داده بودند. امام با بچه ها‌‎ ‎‌بسیار الفت داشتند و مهربان بودند، تنها با علی این طور نبودند، بلکه همه بچه ها‌‎ ‎‌را دوست داشتند.‌» (کتاب پدر مهربان، صفحه ۸) ره @nasletamadonsaz
نگاه متفاوت نسبت به بازیگوشی کودکان برخلاف نگاه نسبتا رایجی که میان بسیاری از مردم وجود دارد و از شیطنت و بازیگوشی کودکان گلایه دارند، در روش تربیتی امام خمینی (س) این امر نشان از سلامت کودکان دارد. در خاطره ای از دختر ایشان خانم زهرا مصطفوی آمده است: «امام روزی سه بار قدم می زنند. مشغول قدم زدن که هستند بچه ها دست امام را می گیرند‌‎ ‎‌این طرف و آن طرف می برند تا هر وقت که خود بچه ها رها کنند. به آزادی بچه ها کاملاً‌‎ ‎‌معتقدند و می گویند: «اگر بچه شیطنت نکند مریض است»» (برداشت هایی از سیره امام خمینی (س)، جلد اول، صفحه ۱۴) در نمونه ای دیگر به نقل از حجت الاسلام والمسلمین حسن ثقفی (برادر همسر امام) می خوانیم: «‌وقتی که در نجف بودیم، دختر من دو ـ سه سالش بود؛ آقا با او خیلی مأنوس‌‎ ‎‌می شدند و او می آمد و برای امام حرف می زد. در فوت حاج آقا مصطفی او سر‌‎ ‎‌سفره مدام بهانه می گرفت و حرف می زد. روز سوم یا چهارم بود که به مادرش‌‎ ‎‌گفتم: سر و صدا می کند. او را نیاور. گفت: باشد، من و او در مطبخ می نشینیم.‌‎ ‎‌وقتی سر سفره نشستیم، آقا گفتند: «زهرا کو؟» گفتیم: زهرا آنجا غذا می خورد.‌‎ ‎‌گفتند که: «اینجا اذیت می کند؟ خیلی خوب، اگر می گویید اذیت می کند، او را‌‎ ‎‌بیاورید اینجا، آن وقت خودتان بلند شوید، بروید!» (کتاب پدری مهربان، صفحه ۷) ره @nasletamadonsaz
🟢 این «چَشم» گفتن، خطرناک است! هرگاه دیدید وقتی به بچه‌تان احترام می‌گذارید، مغرور می‌شود و وقتی به او تو ذهنی می‌زنید، رام می‌شود، از عاقبت او بترسید! اینکه به مجردِ تشر شما بگوید «چشم»، این خطرناک است. اما بچه‌ای که وقتی شما حرف ناحق می‌زنید، مقابل‌تان می‌ایستد، این آخر یک چیزی می‌شود! بچه‌ای که وقتی استخفافش (تحقیر) می‌کنی، قهر می‌کند، یک چیزی می‌شود. 📌 تذکر: [منظور مرحوم استاد، بچه‌های کوچک هستند. وگرنه اگر فرزندی در جوانی و بزرگسالی و به خاطر آگاهی از توصیۀ دین نسبت به احترام فوق‌العاده به والدین، از آنها اطاعت کند، شامل این مطلب نیست]. ✍🏻 آیت‌الله حائری شیرازی @nasletamadonsaz
🔹چهار ستون اصلی تربیت🔹 تربیت بر این چهار پایه استوار است. به پدرها و مادرها یادآور می‌شوم که این چهار تا پایه، سقف خانۀ ما را نگه می‌دارد. شما چهار تا ستون دارید و تربیت بر این چهار ستون استوار است: ستون اول، «آگاهی دادن به بچه»؛ ستون دوم، «احترام گذاشتن به بچه»؛ ستون سوم، «محبت کردن به بچه»؛ یعنی در چشم پدر و مادر عزیز باشد؛ ستون چهارم، «اینکه به بچه اعتماد کنند و قبولش داشته باشند و از او مسئولیت بخواهند». اینها عناصر تربیت صحیح فرزند است. ✍🏻آیت الله حائری شیرازی @nasletamadonsaz
إن شاء الله از این پس برنامه کانال نسل تمدن ساز بدین شرح خواهد بود : ☀️شنبه: ☀️یکشنبه: ☀️دوشنبه: و ☀️سه شنبه : ☀️چهارشنبه: بیان نکات ویژه خانواده های ☀️پنجشنبه: ☀️جمعه: روز خانواده نشر مطالب تنها با لینک کانال مجاز هست🌸 برای استفاده از مطالب کانال دوستان تون رو به کانال دعوت کنید @nasletamadonsaz
تکریم شخصیت کودکان و نوجوانان توسط (ره) از جمله روش های تربیتی که امام رحمه الله در رفتار با فرزندان خود به کار می برد، دادن آزادی و حق انتخاب به آنها بود که با این عمل، موجب پیدایش عزت نفس و شکوفایی استعدادها و شایستگی فرزندانش می شد. دختر ایشان، در این زمینه چنین نقل می کند: امام در دوران بچگی [ما] آزادی مطلق به ما می دادند و به هیچ یک از کارهای ما کاری نداشتند. اما در دورانی که ما به سن بلوغ می رسیدیم و بزرگ تر می شدیم، ایشان بر بعضی مسائل ما نظارت داشتند. @nasletamadonsaz
مهربانی بسیار در رفتار با کودکان شاید از مهمترین اندیشه های تربیتی امام خمینی (س) بتوان مهربانی ایشان نسبت به کودکان را یاد کرد. مهربانی حضرت امام تنها شامل فرزندان و نوه هایش نمی شد و همه کودکان مورد لطف و محبت ایشان قرار داشتند. حاج عیسی خادم منزل ایشان خاطره ای در این مورد نقل کرده اند که شنیدن آن خالی از لطف نیست. ایشان می گوید: «یک روز با علی به باغی رفتیم. یکی از محافظان، دختری داشت، علی به زور‌‎ ‎‌گفت: باید او را ببریمش پهلوی امام، سپس او را پیش امام برد.‌ ‌‌ وقت ناهار بود. امام به علی گفت: دوستت را بنشان می خواهیم ناهار‌‌ ‌‌بخوریم.‌‎ ‎‌با هم نشستند تا ناهار بخورند. ما دو سه دفعه رفتیم که بچه را‌‌ ‌‌بیاوریم که مزاحم‌‎ ‎‌امام نباشد، ایشان گفتند: نه بگذارید ناهارش را بخورد. بعد که ناهارش را خورد،‌‎ ‎‌رفتیم و بچه را آوردیم. امام پانصد تومان هم به او هدیه داده بودند. امام با بچه ها‌‎ ‎‌بسیار الفت داشتند و مهربان بودند، تنها با علی این طور نبودند، بلکه همه بچه ها‌‎ ‎‌را دوست داشتند.‌» (کتاب پدر مهربان، صفحه ۸) ره @nasletamadonsaz
نگاه متفاوت نسبت به بازیگوشی کودکان برخلاف نگاه نسبتا رایجی که میان بسیاری از مردم وجود دارد و از شیطنت و بازیگوشی کودکان گلایه دارند، در روش تربیتی امام خمینی (س) این امر نشان از سلامت کودکان دارد. در خاطره ای از دختر ایشان خانم زهرا مصطفوی آمده است: «امام روزی سه بار قدم می زنند. مشغول قدم زدن که هستند بچه ها دست امام را می گیرند‌‎ ‎‌این طرف و آن طرف می برند تا هر وقت که خود بچه ها رها کنند. به آزادی بچه ها کاملاً‌‎ ‎‌معتقدند و می گویند: «اگر بچه شیطنت نکند مریض است»» (برداشت هایی از سیره امام خمینی (س)، جلد اول، صفحه ۱۴) در نمونه ای دیگر به نقل از حجت الاسلام والمسلمین حسن ثقفی (برادر همسر امام) می خوانیم: «‌وقتی که در نجف بودیم، دختر من دو ـ سه سالش بود؛ آقا با او خیلی مأنوس‌‎ ‎‌می شدند و او می آمد و برای امام حرف می زد. در فوت حاج آقا مصطفی او سر‌‎ ‎‌سفره مدام بهانه می گرفت و حرف می زد. روز سوم یا چهارم بود که به مادرش‌‎ ‎‌گفتم: سر و صدا می کند. او را نیاور. گفت: باشد، من و او در مطبخ می نشینیم.‌‎ ‎‌وقتی سر سفره نشستیم، آقا گفتند: «زهرا کو؟» گفتیم: زهرا آنجا غذا می خورد.‌‎ ‎‌گفتند که: «اینجا اذیت می کند؟ خیلی خوب، اگر می گویید اذیت می کند، او را‌‎ ‎‌بیاورید اینجا، آن وقت خودتان بلند شوید، بروید!» (کتاب پدری مهربان، صفحه ۷) ره @nasletamadonsaz