#به_وقت_مطالعه 🖥 تلویزیون #رسانه‌ای بی اعتبار، ❌سردرگم میان تبلیغ ماندن در خانه یا رفتن به حراجستان ✍ #محمد_علی_اصالتی 🔹 در شرایطی که تلویزیون با تهیه گزارش های مکرر برای در خانه ماندن مردم، آنها را به دوری از اماکن عمومی توصیه می‌کند ، با پخش پی‌در‌پی تبلیغ حراج تمام روزه یک فروشگاه زنجیره‌ای در پیام‌های بازرگانی، مردم را به شوق خرید ارزان، به رفتن به فروشگاه‌هایی ترغیب می‌کند که به دلیل تراکم بالای جمعیتی، محلی پر خطر برای انتشار ویروس کرونا هستند. 🧐این دوگانگی و تضاد در رفتار تلویزیون، این رسانه را همچون گذشته در مقابل معدود مخاطبان خود به رسانه پ‌ای بی‌اعتبار تبدیل می‌کند. در شرایطی که تلویزیون به دلیل ایجاد رقابت با شبکه‌های مجازی در مورد اطلاع رسانی درباره بیماری کرونا در ایران، مخاطبان خود را به دریافت خبر از رسانه‌های معتبر توصیه می‌کند، با ایجاد چنین تضادهایی در رفتار خود، اعتبارش در میان مخاطبان خود را به خطر می‌اندازد. 📺رسانه تلویزیون در ایران دهه هاست که به دلیل شكل‌دهی و دستكاری افكار عمومی به منظور بهره برداری‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دچار رفتارهای متناقض آمیز در مقابل مخاطبان خود شده و به رسانه‌ای بی اعتبار در جامعه ایران تبدیل شده است. 💢با توجه بر اینکه معتبر بودن منبع پیام پیش شرط لازم برای بر قراری یك ارتباط كامل بین فرستنده پیام و مخاطب آن است، بی‌اعتباری تلویزیون سبب از میان رفتن تأثیرات این رسانه بر مخاطبان شده است. 🔹 " کارل هاولند " ، روانشناس اجتماعی امریکایی در رابطه با اعتمادپذیری مخاطبان از رسانه‌ها ، اثربخشی را وابسته به اعتبار منبع می‌داند و معتقد است که منبع معتبر می‌تواند موجب افزایش اثر پیام شود. بر همین اساس معتبر نبودن تلویزیون در نزد مخاطبان در جامعه ایران سبب شده است تا پیام‌های این رسانه در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی بدون اثرگذاری باشد. 🔹 همچنین "پیج" و "دمپسی“ اندیشمندان حوزه رسانه درتحقیقات خود نشان داده اند که اعتبار منبع نقش مهمی در تعیین اثر ارتباط جمعی بر افکار عمومی دارد. آنها نتیجه گرفته اند که خبرهایی که از منابع مختلف می آید ، می تواند اثر کاملاً متفاوتی داشته باشد. این بدین معناست که منبع رسانه ای نامعتبر اثر ضعیفی بر مخاطبان خود به عنوان بخشی از افکار عمومی خواهد داشت. 🔹 روانشناسان اجتماعی معتقد هستند زمانیكه فاصله پيام با گيرنده پيام بسیار زياد شود ، منجر به بی اعتباری منبع پیام می گردد. در واقع اشتباه در ارائه پیام ، سبب فاصله میان رسانه و مخاطب و بی اعتباری رسانه می شود. 🔹 گيبسن ، استاد روزنامه نگاری دانشگاه تگزاس در رابطه با بی اعتباری رسانه به عنوان بی اعتباری منبع پیام می گويد: «افكار عمومی ، مالکان رسانه های جمعی را معصوم نمی داند. خوانندگان ، بينندگان و شنوندگان رسانه ها به كررات به رسانه بی اعتمادی می كنند. بخشی از عدم اعتماد آنها از مشاهده مكرر اشتباهات رسانه ها ناشی می شود. تا زمانیكه رسانه نتواند تمام اشتباهات خود را محو كند ، قادر به محو كامل بی اعتمادی آنان نيز نخواهد بود.›› ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan