#شهید_بی_سر ✍سردار حاج قاسم سلیمانی درباره ایشان گفت:«نوجوان هفده ساله ای که در سوریه شهید شد، به مادرش می گوید، با توجه به خوابی که دیده ام این آخرین نهاری است که با هم می خوریم! مادر با ناراحتی اجازه تعریف خواب را نمی دهد. اما او برای دوستانش این گونه تعریف کرد: دو شب است که خواب می بینم (تکفیری ها) روی سینه ام نشسته اند تا سرم را از تنم جدا کنند! من فریاد می زنم و آن وقت است که امام حسین (ع) می آید و می گوید: نترس، درد ندارد... عزیز من! سر تو را خواهند برید. همان طور که بر سر من در واقعه ی کربلا گذشت. اما دردی حس نخواهی کرد، چون فرشتگان از هر طرف تو را در بر خواهند گرفت!» ✍او در درگیری با گروه های داعش به شدت زخمی و بیهوش می شود و به اسارت تکفیری ها در می آید. تروریست های تکفیری پس از آن، سر از بدن این مجاهد راه خدا جدا کرده و او را همان گونه که مولایش ابی عبدالله (ع) بشارت داده بود، با سری بریده به شهادت می رسانند. پیکر این شهید مظلوم نیز کماکان در اختیار تکفیری های داعش قرار دارد. #کتاب_شهداواهل_بیت #ناصرکاوه برشی از زندگی شهید ذوالفقار حسن عزالدین از کشور لبنان

🔻 #خاطرات_شهدا | #سنگر_خاطره 🔅 سعید همیشه دائم الوضو بود و همیشه نمازهایش را سر وقت میخواند وقتی نماز میخواندم به من میگفت: "بابا! دعا کن من شهید شوم"... 💬 به نقل از پدر شهید سعید کمالی #شهید_سعید_کمالی ❤️ ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#دلنوشته | #حرف_دل ❤️ 🔅 راه بهار، بسته نیست. هرگوشه اشارت چشمان‌پیرمیخانه، سجاده به سوی بهار می‏سازد. شال و کلاه کرده‏ ام تا از جاده خونین لاله‏ ها بگذرم. می‏خواهم به جاده‏‌ایی بروم که در آن، علائم راهنمایی بندگی گذاشته‏ اند؛ جاده‏‌ای که با لبخند از آن گذشتید و من با وضو باید بگذرم. اکنون، می‏خواهم با طهارت کلامتان و استعانت شفاعتتان و نیت امامتان، وضو کنم. 📌 لاله، از جویبار خودسازی آب می‏خورد خون، اولین رنگ نقاشی ما در بهار بود. پدرم می‏گفت، اگر لاله‏ ای نروید، بهاری نمی‏ آید و من برای آمدن بهار معرفت، هر روز، هزار بار شهید می‏شوم؛ هر روز، هزار بار روی مین توبه می‏روم.پدرم می‏گفت، لاله‏ ها از جویبار خودسازی آب می‏خورند؛ نه از آبراه خودپرستی. می‏خواهم جهانی به رنگ مردانگی شما بسازم. ▪️ای شقایق‌ها! ایثار از آن شماست که دنیا را گوشه‌ای افکندید و با پرواز عاشقانه خود ؛ بر روز‌های ما نسیم بهشت پاشیدید. ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

✍🏼 #روایتگری | #روایت_شهدا 🔻در مدتی که در حلب بود،زبان عربی را دست و پا شکسته یاد گرفته بود. اگر نمی‌توانست کلمه‌ای را بیان کند با حرکات دست و صورتش به طرف مقابل می‌فهماند که چه می‌خواهد بگوید. 🔹 یک‌روز به تعدادی از #رزمنده‌های نبل و الزهراء درس می‌داد.وسط درس دادن ناگهان همه دراز کشیدند! به عربی پرسید:«چتون شده؟» گفتند:«شما گفتید دراز بکشید!» به جای این که بگوید ساکت باشید، کلمه‌ای به کار برده بود که معنی‌اش می‌شد دراز بکشید! 🔅 به روی خودش نیاورد. گفت:«می‌خواستم ببینم بیدارید یا نه!» بعد از کلاس که این موضوع را برای دوستانش تعریف کرد، آن‌قدر خندید و خندیدند که اشک از چشمانشان جاری شد. #شهید_حسین_جوینده🌷 💬 راوی-همرزم شهید ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🔴اخبار نگران کننده‌ تسلط داعش بر 35 روستا در کرکوک یک مقام امنیتی عراقی اخبار نگران کننده‌ای پیرامون نفوذ گروه تروریستی داعش در کرکوک مطرح کرده است. طبق این اخبار داعش بر 35 روستا از روستاهای اطراف دو منطقه «الریاض» و «الرشاد» از توابع «الحویجة» در جنوب غربی استان کرکوک تسلط پیدا کرده است.  این مقام مسئول که از مسئولان تیپ 56 حشدالشعبی در الحویجه می‌باشد در مصاحبه با خبرگرازی«شفق نیوز» اظهار داشت: «تعداد 30 الی 35 روستا در نواحی میان «الریاض» و «الرشاد» و «تلال حمرین» که از گذشته و از زمان حضور القاعده در این منطقه تحت تسلط تروریست‌ها بوده است، در حال حاضر تحت نفوذ و سیطره داعش قرار گرفته است» وی افزود:« باتوجه به شرایط جغرافیایی و خطرات امنیتی همچون در کمین قرار گرفتن و انفجار بمب‌های مخفی شده در زمین، تاکنون هیچ عملیاتی در این منطقه صورت نگرفته است و به آسانی نمی‌توان این منطقه را از تحت تسلط تروریست‌ها خارج نمود. روستاهای تحت نفوذ داعش بصورت پراکنده و جدا از هم قرار دارند و تعداد ساکنین این مناطق به 50 هزار تن می‌رسد. از این رو داعش از غیرنظامیان به عنوان سپرانسانی استفاده می‌کند و نیروهای داعش خود را در میان غیرنظامیان قرار می‌دهند تا هدف حملات هوایی قرار نگیرند. داعش همچنین تعدادی از روستاها را خالی از سکنه نموده  و از آنان بعنوان پناهگاهی برای خود استفاده می‌کند. وی در گزارشی از کاهش نفوذ عناصر داعش در منطقه «الحویجه» به دلیل استقرار شدید نیروهای امنیتی و «الحشد الشعبی» و نصب دوربین‌های نظارتی و رصد و شناسایی 24 ساعته برای جلوگیری از نفوذ و نزدیک شدن عناصر داعش به اهداف نظامی و غیرنظامی خبر داد. منطقه «الحویجة» در 55 کیلومتری جنوب غرب کرکوک قرار دارد. این منطقه از سال 2014 تا 2017 تحت سیطره داعش قرار داشت. اگرچه پس از عملیات‌های نیروهای نظامی عراق، این مناطق آزادسازی شده است! اما تهدیدات امنیتی همچنان وجود دارد و این منطقه هر از چند گاهی شاهد حملات تروریستی است. ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

🍂 🔻 #مهندسی_رزمی در دفاع مقدس 2⃣3⃣ 🔅 مصاحبه با سردار آقاخانی _ آیا روی بیمارستان‌ها پوشش می‌شد؟ به عنوان فریب، بله. این در مورد بیمارستان بود. مثلا در کربلای 5 یک جاده ساختیم به نام جاده شهید مدرس در حاشیه کاروان که از اهواز شروع می شد تا خرمشهر، منتها چسبیده بود به کاروان، چون جاده اصلی اهواز خرمشهر زیر آتش توپخانه بود. اگر مهندسی این ابتکار و خلاقیت را انجام نمی داد دشمن موقع عملیات این جاده را می گرفت زیر آتش و همه را می کشت که تقریبا 120 تا 130 کیلومتر بود. این خلاقیت ها در توسعه کشور باعث خودباوری شد. کارهایی داخل جبهه می‌شد که تازگی داشت و نمونه اش را نداشتیم. چه کسی کار تونل به این وسعت انجام داده بود که الان سپاه انجام داده است. سدهای کارون و کرخه را سپاه انجام داد. و این تاثیر همان خلاقیت ها و خودباوری هاست که بعد از اینکه ژاپنی ها گفتند ما نمی سازیم، خودمان ساختیم. 🔅 مصاحبه با سردار همتی ▪︎ نقش مهندس در عملکرد مهندسی دفاعی، در دفاع مقدس این موضوع برای دفاع مقدس دارای یک تاریخچه، یک شروع و یک پایان می باشد. و بعد از دفاع مقدس در قالب قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء قرار گرفت. در بدو شروع جنگ، به جهت برتری دشمن در زمینه ( آتش، زمینی، هوایی و تجهیزات) و به دلیل نداشتن ارتش مستحکم در ایران، دفاع همه جانبه با همین سپاه نوبنیاد مردمی شروع شد. بچه ها و نیروها برای اینکه بتوانند جلوی پیشروی دشمن را بگیرند و کمتر آسیب ببینند نیاز به یک جان‌پناه و سنگر داشتند و برای حفظ تجهیزات، مهمات و وسائل حیاتی، باید یکسری کارها انجام می‌شد تا دشمن نتواند تلفات زیاد وارد نماید. در ابتدای جنگ ساخت سنگر انفرادی با گونی خاکی و ماسه ای بود. و این موضوع ریشه در انقلاب اسلامی و روش مبارزه با گارد شاهنشاهی در خیابان‌ها داشت. و نیز چون تعدادی از بچه ها آموزش سربازی دیده بودند اقدام به ساخت سنگرها برای مقابله با آتش دشمن و حفظ جان و مهمات می کردند. از اینجا بود که موضوع مهندسی و علت نیاز به آن در ذهن مسئولین بوجود آمد. از این رو به فکر جمع آوری ماشین آلات مهندسی از دیگر ارگان ها و سازمان ها و حتی کمک از افراد شخصی افتادند. از همان اول جنگ، مرکزی در جنوب تشکیل شد بنام مرکز شعبه چمران که به نام مرکز مهندسی جنگ شناخته شد. یک عده ای از بچه ها و نیروهای مهندسی، در حوزه های تخریب ، انفجارات و مهندسی دور هم جمع شدند و یک مرکزی برای هدایت، طرح ریزی و اجرای عملیات مهندسی رزمی تشکیل دادند. در ابتدای جنگ دشمن تا دروازه های اهواز پیش آمد، و تا کارخانه نورد اهواز حضور پیدا کرد. در آنجا تنها چیزی که می توانست جلوی دشمن را بگیرد آب بود. آب بزرگترین مانع بود. در جنگ دشمن اگر متکی به جاده می شد می توانستیم جلوی آن را بگیریم اما در زمانی که وارد دشت می شد نمی توان جلوی آن را گرفت. در آن زمان این موضوع به فکر شهید چمران و یارانش آمد که با رها سازی آب در دشت، باعث زمین‌گیر شدن تانک ها و نفربرهای دشمن شوند و این موضوع شروع فکر مهندسی در جنگ بود. اما شروع مهندسی در غرب موضوعی دیگری است که در این موضوع نمی گنجد. در عملیات های طریق القدس و فتح بستان مهندس با کمک ارتش کارهایی مانند نصب پل انجام داد. در این عملیاتها مهندسی نقش ویژه ای داشت. در عملیات طریق القدس پلی زده شد بنام پل آزادی. در عملیات طریق القدس ما موفق شدیم که کارهای بزرگی انجام دهیم . عراقی ها که برای 4 ماه منطقه دست آنها بود با کمک شرکت های خارجی کل منطقه را مین گذاری کرده بودند. زمانی که ما مین ها را خنثی می کردیم اکثر این مین ها نو بودند و مدت زیادی از کاشت آنها نگذشته بود. آن موقع اكثر نیروهای سپاه، بسیجی بودند. به ازای هر تیپ بسیجی 2 نفر پاسدار بودند که در پادگان ها آموزش می دیدند. ما در عملیات طریق القدس بیشتر مین ها را بوسیله همین سیستم ها خنثی می کردیم. ما تقریبا تمامی مین های عراقی را می شناختیم وقتی ما مین ها را خنثی می کردیم چاشنی ها و بدنه ها را از هم جدا و جمع آوری می‌کردیم تا برای خودمان برعلیه دشمن بتوانیم استفاده کنیم. در عملیات فتح المبين علاوه بر ما حدود 20 نفر نیز از برادران ارتشی به ما ملحق شدند و آموزش مین زدایی دیدند. و این به دلیل مهارت ما در پاکسازی عملیات قبلی و منطقه بستان بود. شهید فیاض..... فرمانده تخریب خوزستان بود که این هماهنگی را انجام داده بود. ما حدود 25 نفر بسیجی وحدود 20 نفر ارتشی بودیم که برای عملیات فتح المبين انتخاب شدیم. حدود 10 روز طول کشید که منطقه عملیات را شناسایی کردیم وما 45 و50 نفر حدود 9 تا معبر باز کردیم. نقش تخریب و بچه های تخریب در دفاع مقدس خیلی مهم بود. همراه باشید #تاریخ_شفاهی کانال حماسه جنوب- ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 #مهندسی_رزمی در دفاع مقدس 3⃣3⃣ 🔅 مصاحبه با سردار همتی در دو جمله نقش مهندسی و تخریب را در دفاع مقدس می توان اینگونه گفت، اگر تخریب معبری را باز نمی کرد، هیچ عملیاتی نمی توانست انجام شود. جانفشانی بچه های تخریب خیلی زیاد بود مثلا یک معبری که الان عکش وجود دارد از ابتدا تا انتهای آن حدود 20 تا 30 نفر شهید شده اند. در جنگ، میدان های مین بستگی به تعداد نوار و فاصله آنها از یکدیگر و اینکه هر نوار چه تعداد مین، و هر مین چه تعداد ساچمه داشت شناخته می شدند. مثلا یک مین والمری بیش از 750 تا 1000 ساچمه داشت که در ارتفاع پنج متری از زمین بلند می شد و این مین ها ضد نفر بودند. از این به بعد بود که در عملیات ها نقش بسیار مهمی و قابل توجیهی برای مهندسی دیده شد. در طرح ریزی عملیات ها و در هر منطقه ای که ما می خواستیم عملیات کنیم باید ماموریت معین و مشخصی تعریف می کردیم. در جنوب هر منطقه ای که می خواستیم ورود کنیم و فاصله ای بین استحکامات خودی و دشمن نبود و این فاصله بیش از یک کیلومتر و دو کیلومتر نبود. وقتی عملیات می کردیم حدود 15 تا 20 کیلومتر وارد سرزمین دشمن می شدیم این نیروها در زمین صاف و بدون عارضه در برابر امکانات دشمن یک دیوار گوشتی می شدند و بسیار آسیب پذیر بودند. از جمله در عملیات رمضان مسئولین متوجه شدند که هر جا می خواهند عملیات یا عبور کنند باید جان‌پناهی درست شود یا خاکریز زده شود و یا جاده ای ساخته شود و یا میادین مین خنثی شود و یا موانع پیش رو برداشته شود. لذا این کارها باید توسط مهندس انجام می‌شد. تقریبا می توان گفت تمام اقداماتی که پیش نیاز عملیات نیروهای پیاده بود، کارهای مهندسی بود. شما تصور کنید که نیروها به جایی رفته اند که با امکانات دشمن روبرو شده اند و این نیروها برای محافظت از خود نیاز به خاکریز دارند. اینجا بود که کار مهندسی در شب، احداث یک خاکریز بود تا نیروها بتوانند در پشت آن سنگر بگیرند و استراحت کنند. ما اگر می توانستیم نیروها را در آن‌جا نگه داریم در آن عملیات موفق می شدیم و در غیر اینصورت باید عقب نشینی می کردیم و در آن عملیات با کشته شدن هزاران نفر شکست می خوردیم . در طول جنگ نوع سنگرهای انفرادی عوض شد. مثلا بعدها قطعات بتنی ساخته شد که رزمنده ها در عملیات ها با خودشان می بردند و به عنوان جان پناه استفاده می‌کردند. در عملیات ها کار به جایی رسید که فرماندهان جنگ در طرح ریزی ها و عملیات ها برای مهندس نقش ویژه ای و ماموریتی می دیدند که بسیار مهم بود و اگر این ماموریت انجام نمی شد عملیات انجام نمی شد. اصلا بعضی از عملیاتها متکی به عملیات مهندسی بود. مثلا در عملیات بدر باید و حتما پلی زده می شد، بعد عمليات انجام می شد و یا در عملیات والفجر 8 پشتیبانی بعد از عملیات زدن پل بود که توسط مهندسی انجام شد. 🔅تفاوت بین مهندسی عراق و ایران صدام مسئولین و نیروهای مشغول در وزارت خانه های خود را که کارهای مشابه مهندسی انجام می دادند لباس نظامی پوشیده بود و مسئولیت اولیه آنها را مهندسی جنگ تعریف کرده بود و تمام کشور عراق با هم و پشتوانه های آنها همه در خدمت جنگ بودند. در جنگ عراق با تمام قوا آمده بود، مثلا کانال پرورش ماهی که یک کار پدافند غیر عامل بود و به ظاهر کار پرورش ماهی می کرد در زمان جنگ از آن استفاده مهندسی شد. ما متاسفانه بیشترین تلفات را در آنجا داشتیم. اما در کشور ما این‌گونه نبود. فقط عده ای خاص در وزارت خانه ها و وزارت سپاه حضور داشتند به عنوان کمک اگر ابتکاری به ذهن شان می رسید انجام می دادند. بچه های مهندسی روز به روز سطح علمی شان بالا رفت و نوع تجهیزات آنها نیز تغییر کرد و اصلا این طور نبود که علوم روز و مهندسی دانشگاه های ما در اختیار جنگ باشد. مثلا ما چندین بیمارستان و اورژانس ساختیم که کمتر مهندسین بسیجی و یا اساتید دانشگاه ها در طراحی و اجرای آنها نظر داشتند. و یا در لشکر مهندسی 42 غرب که گردان استحکامات داشتیم افراد معدودی بودند که با ما همکاری می کردند. همراه باشید #تاریخ_شفاهی کانال حماسه جنوب- ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 #مهندسی_رزمی در دفاع مقدس 4⃣3⃣ 🔅 مصاحبه با سردار همتی مهندسی رزمیِ تیپ ها و لشکرها قبل از عملیات و زودتر از دیگر نیروها پیاده حضور داشتند و در حین عملیات و بعد از عملیات نیز حضورشان پررنگ بود. در سال 1364 یکسری یگانهای عمل کلی لشکرهای مهندسی) بوجود آمد. ونیز واحدهای مهندسی در غرب وجنوب داشتیم که کم کم این واحدها تبدیل به لشکر شدند. این لشکرها هر کدام 6 تا 7 گردان داشتن که شامل 3 گردان عملیات خاکی ، یک گردان تخریب، یک گردان پل، یک گردان عمل کلی می شدند. کارهای کوچکتر را خود گردان های مهندسی لشکرها انجام می دادند ولی کارهای بزرگتر مثلا زدن جاده را لشکرهای مهندسی به کمک جهاد سازندگی می زدند. در طول جنگ مهندسی نوآوری ها و ابتکارهای زیادی انجام داد تا توانست جنگ را اداره کند از سنگرهای با گونی گرفته تا زدن کانال، پل، جاده و .... ما به جای رسیدیم که در بعضی از عملیاتها مهندسی پل های بزرگی را نصب می کرد و جاده های بزرگ احداث می نمود. مثلا جاده ای در هور زدند که عمق آب حداقل 2 تا 3 متر بود. کم کم ماموریت های مهندسی بیشتر شد و کار به جایی رسید که دستگاه های موجود جواب نمی داد و مجبور به خرید ماشین آلات کوماتسو شد و حدود 400 دستگاه وارد و در خدمت مهندسی قرار گرفت. اینها فقط ماشین آلات راهسازی، گریدر، بلوزور، لودر، بیل مکانیکی و ... بود. - مهندسی در کدام یک از عملیات ها نقش زیادی داشت؟ در بخش پل و عبور می توان عملیات والفجر 8 را نام برد. در بخش استحکامات و عملیات خاکی، عملیات کربلای 5 را نام برد. بیشترین شهدای مهندسی در عملیات کربلای 5 و در منطقه عمومی شلمچه و در منطقه ای به عرض و عمق 20 کیلومتر بود برای گرفتن هر 100 متر مربع خاک شلمچه و در هر پیشروی یک عملیات مهندسی انجام می گرفت تا بوسیله آن نیروها بتوانند بایستند و دفاع کنند. در مبحث ماشین آلات مهندسی ، ابتدا ما ماشین آلات مهندسی رزمی نداشتیم بعدا تغییراتی در آنها داده شد تا زرهی شود و راننده ها و دستگاه ها کمتر آسیب ببینند. در بحث پل وعبور : پل های مخبری، کوثری، خیبر ۱و 2 و 3 و فلزی از ابتکارات مهندسی بود که در عقبه تیپ ها در شهرهای تهران، اراک و تبریز و هم در سپاه و هم در جهاد که روی این موضوع ها فکر ، طراحی و اجرا می کردند. در موضوع باتلاق ها، یکسری فرشهای باتلاقی اختراع شد که می توانست آدم و نیروها و موتور سیکلت و ماشین ها را در حاشیه های رودخانه ها و ... در روی خود حرکت دهد ونیز چرخ هایی برای توتیاها درست شد که بتواند روی رمل ها حرکت کند. همراه باشید #تاریخ_شفاهی کانال حماسه جنوب- ایتا 👇 http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂