eitaa logo
نوای قران(ربانی)
161 دنبال‌کننده
21.1هزار عکس
24.2هزار ویدیو
521 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۵۰ 💠«طالب» 🍃 *«امام؛ همواره در طلب ما»* 🔷🍃 خداوند «طالب» است و همواره بندگانش را جست‌وجو می‌كند. /امام عصر(عج) جلوۀ نام «طالب» حضرت حق است. ايشان نيز پیوسته طالب ما و در جست‌وجوی ماست.* هر كس اين نام حضرت را باور دارد ‌خود را در محضر آن بزرگوار از چشم افتاده نمي‌بيند. 🔆 *«یا خَیرالطّالبین»* ✅ امام عصر(عج) به‌عنوان جلوۀ کامل خدای سبحان، بهترين طلب‌كننده است. اگر كسی بارها ديگری را طلب كند و مخاطب پاسخ مثبت ندهد، طالب، مطلوب را رها می‌كند. امّا طالب بودن امام زمان (عج) نسبت به ما چنين نيست، بلكه امری هميشگی و دائمی است. ✍ «طالب» اسم فاعل است، و ارادۀ حال و آينده می‌شود. *امام زمان (عج) هم حال و هم آينده طالب هدايت و راهنمایی ماست.* 🔰 نوعاً افراد زمانی طالب يكديگرند كه برايشان سودی داشته باشد، امّا امام عصر (عج) ‌مظهر نام صمد خدای سبحان است و هيچ نيازی به ما ندارد، بلكه تنها از سر لطف و مهر، ما را طلب می‌كند تا با پيوستن به حضرتش، خيرات و برکات نصیب‌مان شود. 🔆 *«يا مَن بابُه مفتوح لِلطّالبين»* 🔆 «ای خدايی كه باب وصول به تو براي هر طلب كننده‌‌ای باز است.» ✳️ وجود مقدس امام عصر (عج) تجليگاه اين صفت الهی است، *هر كس در پی ايشان باشد، باب ارتباط برای او مفتوح است و اگر مانعی در ميان باشد از ناحيۀ خودماست.* امام عليرغم جهل، روسياهی و معصيت كاری ما همچنان مهربانانه طالب ماست، اگر ما هم طالب او شويم، مطلوب حاصل است و به مقصود می‌رسيم. 🌀🍃 *توجه حضرت به محبین صادق و صالح سبب نمی‌شود تا ايشان نسبت به جاهلان و عامیان بی‌توجه باشد،* هر كس به تنهايي نزد امامش جايگاه مخصوص به خود را دارد و هيچ كس و هيچ چيز طلب حضرت را نسبت به او تغيير نمی‌دهد.
۱۷۴ 💠 *«نفّاح، مُرتاح»* 🟩 *«امام؛ نسیم جانبخش»* ✍🏼 «نفحه» و «ریح» به معنای باد است. «نفحه» به ابتدای وزش، و «ریح» به ادامۀ آن گفته می‌شود. ✨ *بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید از یـــار آشـــنا سـخن آشــنا شنید* 🍃🍀 زمانی که بوی دل‌نشین و رایحۀ خوش وجود حضرت امام (عج) فضای زندگی ما را عطرآگین کند، احساس آرامش می‌كنیم. 🍃🍀 قبض‌ها و پریشان حالی‌های ما به خاطر ارتباط نداشتن با امام زمان است. اگر با وجود نازنین حضرتش ارتباط برقرار کنیم به‌یقین دیدگاه ما به زندگی تغییر می‌کند و دغدغه‌های ما متفاوت می‌شود. آن زمان است که قلب و دل، روح وجان و جسم و روانمان به راحتی و آرامش می‌رسد. 🍃🍀 *امام عصر «نفّاح» است، آن هنگام که ظهور کند بوی خوشش در همۀ عالم می‌پیچد و همگان را سرمست می‌کند.*
۱۷۶ 💠 *«امام؛ فتاح باب توفیقات»* 🟩 *امام زمان (عج) گشایش‌گر و فتّاحی است كه فتح و گشایش‌های زندگی ما در دستان مبارك اوست.* ایشان برای معصیت‌كار در توبه را می‌گشاید تا از مغفرت الهی ناامید نشود، بر طالب معرفت، درهای قلبش را می‌گشاید تا شناخت و عرفان نصیبش شود. ✳️ *برای‌ مشتاق درِ توفیق را باز می‌كند* تا به انجام انواع طاعات موفق و از فضایل خاص برخوردار شود. ✴️ با فتح باب الهی انسان در گرفتاری‌ها متوقف نمی‌شود و *با امیدواری به دست‌های گشایش‌گر امام زمان (عج) به آسانی از گردنه‌های صعب زندگی عبور می‌كند.* ✨ *از آستـان پیـر مـغان سـر چـرا کشـیم دولت در آن سرا و گشایش در آن در است* 🍃 امام خمینی(ره) در حدیث بیست و یكم کتاب «اربعین حدیث» می‌فرماید: *«مقام فتح قریب، مقامِ شكر است.»* ✳️ حال كه ولیّ‌عصر (عج) را با نام «فتّاح» شناختیم، درمی‌یابیم بسیاری از فتح‌الفتوح‌های زندگی ما به‌واسطۀ وجود مقدس حضرتش صورت گرفته است. ✴️ بنابراین با تمام وجود، ذكر «شكراً لله» و «الحمدلله» را بر قلب و زبان جاری می‌کنیم و از مولای مهربان‌مان به جهت تمامی عنایاتش تشكر می‌كنیم.
۱۷۸ 🟩 معرفت حضرت ولی عصر عجّل‌الله‌فرجه باید همچون نهر در زندگی ما جریان داشته باشد؛ زيرا همه توفیقات و دریافت عنایات ما از طریق اين معرفت صورت مى‌گيرد. 🔷 *بر اين باوريم که شناخت امام زمان، رزقى آسمانى است.* 🔹 گرچه برای کسب معرفت صحیح، لازم است نهایت تلاش و جدیت را داشته باشیم؛ اما نباید غیر از خدای مسبب‌الاسباب، به هیچ سبب دیگری امید ببندیم. 🔰 ادعیه‌ای که از لسان معصومين به ما رسیده، همچون چشمۀ جوشانی است که هر بار به عمق آن‌ها توجه کنیم، معارفی جدید و ناب در اختیارمان قرار می‌گیرد. 🔰 *با عنایت به این مطلب، فرازهایی از دعای ندبه را بررسی می‌کنیم تا از این رهگذر، بیش از پیش به معرفت امام عصر علیه السلام نائل شویم.* 🔶🔸 در این دعای شریف، درپی شناخت دو امر هستیم: 🔸۱. *نقش امام در زندگی ما؛ 🔸۲. وظیفۀ ما در قبال امام.خ 🔰 در این سیر، ابتدا به سراغ فرازهایی از دعا می‌رویم که نمایش اوج احساس و اشتیاق ماست؛ زیرا با این مقدمه، اهدافی که از بررسی دعای ندبه در نظر داریم، بیشتر جلوه‌گر می‌شود. 🔆 *«لَيْتَ شِعْرِي، أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَى، بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّک أَوْ ثَرَى، أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى‏»* 🍃 اجمالا، با دنیایی تمنّا، به امام خود عرض می‌کنیم: ⬜️«ای کاش نشانی تو را داشتم! و اگر نشانی تو تغییر کرده، کاش آن را هم می‌دانستم. ای کاش باخبر بودم که در کدام سرزمینی؟!» 🍃 بر اين باوريم که آنچه به ما آموخته‌اند تا در دعاها از خداى سبحان درخواست کنيم، حتماً امکان تحقق دارد. 🔷 نمى‌شود ما را بر خواندن دعايى ترغيب کنند، آن هم دعايى که مستحب است و هر هفته تکرار شود؛ ولى شرايط اجابتش فراهم نباشد! 🔹 در فراز «لَيْتَ شِعْرِی» از يک‌سو تمنايى عاشقانه را مطرح مى‌کنيم و از سوى ديگر، به ميزان توانايى خود پى مى‌بريم. ✅ اگر به ما توصيه شده که هر جمعه بگوییم: *«أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَى»* و از نشانى مولايمان سراغ بگيريم؛*حاکى از اين حقيقت است که هر يک از ما قابليت داريم آدرس حضرت را داشته باشيم،* حتى بدانيم بر چه خاکى قدم مى‌گذارد و از چه مکانى به مکان ديگر جابجا مى‌شود. ⬅️ *اگر اين امکان براى ما وجود نداشت، نه اجازۀ اظهارش را داشتيم، نه اجازه تکرارش را.*
۱۷۹ 🔆 *«لَيْتَ شِعْرِي، أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَى، بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّک أَوْ ثَرَى، أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى‏»* 🍃 اجمالا، با دنیایی تمنّا، به امام خود عرض می‌کنیم: 🔆 *«ای کاش نشانی تو را داشتم! و اگر نشانی تو تغییر کرده، کاش آن را هم می‌دانستم. ای کاش باخبر بودم که در کدام سرزمینی؟!»* ❇️ به ما توصيه شده است که *هر جمعه از نشانى امام زمان عجّل‌الله‌فرجه سراغ بگيريم؛* يعنى غريبه نيستيم. در حريم حضرت دوست، خودى محسوب مى‌شويم و مانند فرزندى که درپی نشانى از پدر خود باشد، از اين پى‌جويى منع نمى‌شويم. ✅ *هر يک از ما اين قابليت را داريم که از آدرس امام خود آگاه باشيم.* 🔷🔹 اگر اين قابليتِ بالقوه، بالفعل نشده و به ظهور نرسيده، به جهت کوتاهى ما و ظلمى است که به خود روا داشتيم. 🔷🔹 اگر نشانىِ امام خود را نداريم به اين جهت است که به حضرت توجه نداشته‌ايم، با همۀ وجود او را طلب نکرده‌ايم و در جستجويش نبوده‌ايم! ✨ *گر گدا کاهل بوَد، تقصير صاحبخانه چيست؟* ❇️ *حضرت ولى عصر عجّل‌الله‌فرجه، به خانۀ محبان و منتظران خود گام مى‌نهد.* هر خانه‌اى پر از نور و معنويت است، از برکت قدم او و به جهت عنايت اوست. ❇️ بالاتر از اين، *حضرت به مشاهد مشرفه قدم مى‌گذارد* و به زيارت اجداد طيبين و طاهرينش مى‌رود. 🔷🔹 جا دارد هر زمان توفيق زيارت نصيب‌مان مى‌شود، سراغ امام عصر را بگيريم و در جستجوی قدمگاه مولايمان باشيم.
🔆 *«هَلْ إِلَيْكَ يَا بْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى‏»* 🔆 *«ای پسر احمد، آیا به‌سوی تو راهی هست تا ملاقات شوی؟»* ✳️ از میان تمامی عناوین وجود مقدس ولیّ عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، حضرت را با عنوان«يَابْنَ أَحْمَدَ» خطاب می‌کنیم، شاید با این خطاب مى‌خواهيم به طور كنايه به حضرت بگوييم: 🍃* جد بزرگوارت به همگان اجازۀ ملاقات می‌داد و کسب اجازه از محضر او امر دشوارى نبود! تو فرزند همان بزرگوارى هستی که باب ديدارش براى همه باز بود؛ پس تو نيز كرامت بى‌انتهايت را شامل حالم كن و برايم راهى به سوى لقاى خود بگشا.* ✳️ در این قسمت از دعای ندبه، وقتى مى‌خواهيم از پیامبر اکرم نام ببريم، *نام آسمانی ايشان را ذكر مى‌كنيم: (احمد)، نه اسم زمینی (محمد)* را؛ یعنی تو پسر آن پیامبری هستی كه آسمانیان زائر او هستند و گاهى توفیق زیارت او را دارند. ✅ *شاید در این نگاه بتوانیم بگوییم: حتماً باید نور بر خاک غالب شود تا توفیق وصال نصیب‌مان شود؛ زيرا آسمانیان كه توفیق ارتباط دارند، جنس‌شان از نور است.* ⬅️ *براى لقاى پسر پيامبر هم بايد خوش‌جنس شويم.* بايد جنسی نورانی داشته باشيم تا بتوانيم به محضر امام خود مشرّف شويم. *نوریان مر نوریان را طالب‌اند*
۱۹۶ 🔆 *«هَلْ إِلَيْكَ يَا بْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى‏»* 🔆 *«ای پسر احمد، آیا به سوی تو راهی هست تا ملاقات شوی؟»* ✍🏼 نكره آمدن «سَبِيلٌ» حاكى از اين حقيقت است كه گرچه فقط از طریق جادۀ شریعت امکان وصال امام میسر است؛ ولی نمی‌دانیم که در هر زمان بايد چه امرى را با قوّت بيشترى انجام دهیم تا امكان برقرارى اين ارتباط برای ما فراهم شود؟ ⁉️ مى‌گوييم: آیا راهی به‌سوی تو هست؟ یعنی به عنوان منتظر حضرت، روی هیچ یک از اعمالی که خود انجام می‌دهيم؛ حساب نمی‌کنيم و به قرب‌آور بودن آن اميد نمى‌بنديم. ◀️ *از سوی دیگر، مى‌دانيم که باید حرکتی کرد، راهی رفت و اقدامی کرد. قرار نيست منتظر باشيم تا جذبه‌اى نصیب‌مان شود.* ✨ *اصل، خود، جذبه است لیک ای خواجه‌تاش کارکن، موقوف آن جذبه نباش* 🔷 مى‌دانيم که با توقف و سکون امکان وصال فراهم نمى‌شود. باید سفر کرد، باید گذر کرد، بايد از تعلقات رها شد. باید در هر حرکتی و هر اقدامی، مقصودمان رسیدن به امام باشد که رسیدن به امام، حقیقت قرب الهی است و قرب، بدون وساطت او میسر نیست. 🔷 پس به عنوان منتظرين آن يار غايب از نظر در جستجوی راهی هستيم که ما را به مقصودمان برساند و اين راه را از خود او طلب مى‌كنيم. ✨ *ای که مرا خوانده‌ای راه نشانم بده*
💠 *«امام، موجب پیرایش و فزونی عمل»* 🍃 در زیارت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، خطاب به حضرت مى‌گوييم: 🔅 *«أشهَدُ أَنَّ بِوِلایَتِک... تُزَکّی الأفعال»* 🔅 *«شهادت می‌دهم که با ولایت تو، افعال پیراسته می‌شوند.»* 📘 «مفاتیح‌الجنان، زیارت حضرت ولی‌عصر (عج)» 🔶🔸 زکات به دو معناست: 🔸۱. پاكى و پيرايش؛ 🔸۲. رشد و افزونى. ✍🏼 در معنای اول، نقش امام در زندگى ما پيرايش اعمال ماست. بسياری از كارهاى نيك ما خواسته يا ناخواسته با عيوبى همراه است و در كنار فضائل‌مان، رذائلى به چشم مى‌خورد. 🌀 برای مثال، خيررسانى و لطف‌مان به ديگران، همراه با توقع يا منت است، اين امر نازیبا که مانند خاری در کنار گل است، باید از فضيلت‌های ما جدا شود. ❇️ *نقش امام، تزكيه و پيرايش اعمال ماست،* اگر تحت ولايت او باشيم، حضرت اجازه نمى‌دهد نقيصه و زشتى در كنار اعمال ما باقى بماند.* با توجه به این اصل که فعل از فاعل جدا نیست؛ وقتی افعال انسان از بدی جدا شود، به این معناست که خود او از بدی، جدا و جامع همۀ خوبی‌ها می‌شود. ✍🏼 اگر زکات را به معنی رشد در نظر بگیریم؛ یعنی اعمال ما به‌واسطۀ ولایت امام رشد می‌کند و بارور می‌شود. ❇️ *اگر بذر عمل ما در مزرعۀ ولایت باشد و تحت نظر «ولیّ»، دیگر اندک‌مان، اندک نمی‌ماند.* امام هم کیفیت عمل ما را مورد توجه قرار می‌دهد، هم کمیت آن را؛ کیفیت آن را به سطحی می‌رساند که قابل عرضه به محضر مولا می‌شود و کمیت آن را هم افزون می‌کند.
💠 *«کسب آبرو با امام»* 🟩 وجود مقدس امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه به‌عنوان آبروی ما نزد خداوند محسوب می‌شود. درزیارت «آل یاسین کبیر» می‌گوییم: 🔅 *«أنتَ الجاه عِندَاللّه رَبِّک وَ رَبِّی»* 🌀 به طور طبیعی شخص آبرومند به‌جهت اعتبار و احترامی که دارد، دلش آرام است و کسی که بی‌آبروست، باطناً هراس دارد و نگران است! ❇️ امام، موجب آرامش قلب ماست؛ به این دلیل که با معرفت او از آبرو و اعتباری بی‌پایان بهره‌مند می‌شویم. 🍃 امام حسن عسکری علیه‌السلام در قنوت خود دعای زیبایی می‌خواند، در بخشی از این دعا درخواست‌های بسیار ناب و خاص را طلب می‌کنیم که اگر در حق ما مستجاب شود، از امتیاز و اعتباری فراتر از تصور، برخوردار می‌شویم. 🔅 *«اللّهمَّ اجعَلنا سَبَباً مِن اَسبابِه وَ عَلَماً مِن اَعلامِه وَ مَعقِلاً مِن مَعاقِلِه وَ نَضِّر وُجُوهَنا بِتَحلِیَتِه»* 🔅 *«خدایا، ما را یکی از اسباب امام، پرچمی از پرچم‌های برافراشتۀ او و يكى از پناهگاه‌های امام قرار بده و با زینتی که از ناحیۀ امام به ما می‌رسد، چهره‌های ما را شاداب و شادمان کن.»* 📘 مهج الدعوات و منهج العبادات , ج۱، ص۶۳ ❇️ با الهام از این دعا به جایگاه امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در زندگی خود واقف می‌شویم. وجود مقدس امام‌زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در عالم، عهده‌دار امور مختلفی است و عنایات و الطافش از طریق اسباب متعدد در زندگی افراد جاری و ساری می‌شود. 🔰 *در این دعا از خدا می‌خواهیم که ما یکی از اسباب حضرت برای ارسال خیراتش به اهل عالم باشیم.*
💠 *«موانع مسیر قرب به امام زمان»* 🔅 *«لا تَبتَلِنا فِی أمرِه بِالسَّأمَه وَ الکَسَل وَ الفَترَة وَ الفَشَل»* 🔅 *«در كار او ما را به دلتنگى و تنبلى و سستى و ضعف مبتلا مفرما و ما را از كسانى قرار ده كه به‌وسيلۀ آنان دينت را يارى مى‌رسانی.»* 📘 بحار الأنوار، ج ۹۵، ص ۳۳۵ 🔶🔸 در این عبارت با خطرات و آسیب‌های مسیر نزدیکی به ولیّ عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه آشنا می‌شویم و از خداوند می‌خواهیم که ما را از ابتلا به چند مشکل مهم در این راه محفوظ بدارد: 🔸۱. *خستگی (السأمَه):* از انتظار امام خسته نشویم، نه از برآورده نشدن دعاها و نه از کمرنگ شدن معرفت‌مان به حضرت. 🔸۲. *کسالت و بی‌حالی (الکَسَل):* برای نصرت، محبت و معرفت امام باید همیشه با نشاط و انرژی باشیم، همان‌طور که تشنه‌ای که به آب می‌رسد، شاداب و پرانرژی است. 🔸۳. *سستی (الفَترَة):* باید همواره با عزم راسخ و پیوسته در پی معرفت و نزدیکی به امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه باشیم. نباید فاصله‌ای در یاد کردن و ارتباط برقرار کردن با حضرت ایجاد شود. نمی‌خواهیم فقط جمعه‌ها یاد امام باشیم و در باقی ایام، در میان روزمرگی‌های زندگی او را به فراموشی بسپاریم. 🔸۴. *ناتوانی:* «الفَشَل». باید در محضر امام خود آنقدر توانمند و پُرشتاب باشیم که هر زمان فراخوان دهد، مانند سرعتی که آهن به آهن‌ربا جذب می شود، جذب امام شویم. 💢 *اگر در عرصۀ معرفت، اموری همچون خستگی، بی‌حالی، سستی و ناتوانی بین ما و امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه فاصله بیاندازد، به دنیا و آخرت‌مان آسیب وارد می‌کند.*
💠 *«وظایف ما نسبت به امام»۲* 🟩 *۲- بیعت با امام* 🔶🔸 *وظیفۀ دیگر ما در قبال حضرت، بیعت با اوست.* 🍃 پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌فرمايد: 🔅 *«مَن ماتَ وَ لَیسَ فِی عُنُقِه لِإمام المُسلِمین بَیعَةٌ فَمیتَتُهُ مِیتَةً جاهِلیَة»* 🔅 *«کسى که بميرد و با امام‌المسلمین بيعت نکرده باشد، مرگ او مرگ جاهلیت است.»* 📘 بحارالانوار، ج ۲، ص ۲۳۳ ✍🏼 «بیعت» از ريشه «بيع»، یعنی خود را به امام بفروشم و زبان حالم اين باشد: ✨ *سر خدمت تو دارم، بخرم به هیچ مفروش* 🔶 همانگونه که نمى‌توان يک مِلک را به چند خريدار فروخت، کسى هم که با امام بيعت مى‌کند و خود را به او مى‌فروشد، ديگر خود را به دنيا، مال، مقام و مدرک نمى‌فروشد؛ زيرا مالک دارد و مملوک امام خویش است. 🔸 *کسى که با بيعت، خود را به امام بفروشد مِلک او مى‌شود* و اين امر ره‌آوردهايى خاص دارد: با بیعت، دل و گوش‌مان به فرمان امام است. او را صاحب‌اختیار خود می‌دانیم و با همۀ وجود، تسلیم او می‌شویم. ✨ حکم آنچه تو فرمایی. امر، آنچه تو بنمایی* 🔸 *مالک در مِلکش تصرف دارد، آن را از آسیب حفظ می‌کند، مانع دستبرد سارقان می‌شود، اجازه نمی‌دهد ملکش زیان ببیند و ضایع شود. اگر در بیعت امام باشیم، حفاظت و مراقبت او شامل حال ما می‌شود.* 🔸 اگر با بیعت، خود را به حضرت بفروشیم آن بزرگوار نمی‌گذارد آلوده بمانیم و پاکمان می‌کند، نمی‌گذارد سرمایه‌های وجودی ما از دست برود؛ اما اگر در بیعت امام نباشیم همچون مِلکی بی‌صاحب هستیم که هرکس می‌تواند در آن تصرف کند.
💠 *«آرامش در سایه‌سار امام»* 🔷 زمانی که امام خود را به‌درستی بشناسیم، دیگر جایی برای نگرانی‌ و دغدغه باقی‌نمی‌ماند؛ زیرا یقین داریم در هنگام مشکلات، کمبودها و بحران‌ها، امام به یاری ما می‌شتابد و رأفت و قدرتش را به میدان می‌آورد. ❇️ پس از شناخت امام، ترس‌ها و نگرانی‌ها، جای خود را فقط به یک دغدغه می‌دهد: «خدمت». همانگونه که در دعاهای مختلف درخواست می‌کنیم: 🔅 *«وَ اجعَلنَی اللهُمَّ مِن اَنصارِهِ وَ اَعوانِه»* 🔷 می‌خواهم از یک سو مدافع امام زمان خود باشم و از سوی دیگر برای خدماتی که می‌خواهد به دوستانش برساند، یاری‌اش کنم. ❇️ غیرممکن است من در شمار انصار و اعوان باشم؛ ولی از دعای امام و نگاه پُرلطف وی محروم بمانم. 🔷 یکی از جلوه‌های خدمت این است که اعمال خود را به پیشگاه امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه هدیه کنیم. ✍🏼 صاحب کتاب مکیال المکارم می‌گوید: «ثواب همۀ نمازهای خود را به امام‌تان هدیه کنید. همۀ نمازها؛ چه واجب و چه مستحب.» در این صورت، ناخوداگاه در طول روز به‌طور مستمر با امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در ارتباط هستیم. در زیارت جامعۀ کبیره خطاب به ائمه اطهار علیهم‌السلام می‌گوییم: 🔅 *«بِکُم تُقبَلُ الطّاعَةُ المُفتَرَضَة»* 🔅 *«همۀ فرائض با وساطت شما پذیرفته می‌شود، شما رمز قبولی واجبات ما هستید.»* 🔷 اگر بعد از انجام عبادات به هم می‌گوییم: «قبول باشد»، یعنی ان‌شاءالله طاعتت به‌دست امام برسد، امام قبولی آن را امضا کند و به خدای سبحان تحویل دهد. 🔷 اگر قرارمان بر این باشد که روزانه مستحبات و واجباتی را که انجام می‌دهیم، به امام هدیه کنیم، رابطۀ ما با حضرت بسیار گسترده‌تر می‌شود.