#سرود ولادت حضرت زینب(س) ساقیا مِی بریز از شراب کوثر به نام یارب تشنه ام تشنه ی سَبوی وِلای حضرت زینب بوی عطرِ ، زینب اومد ذکر هر روز و شب اومد عشقِ ارباب ، اومده از راه نور و مهتاب ، اومده از راه زینب زینب ، ای گل حیدر (۳) تویی آیینه ی عصمت فاطمه ، زینب کبری درشجاعت و صبر تو هستی خاتمه ، زینب کبری تو خواهرِ ، دو امامی زینبِ والا مقامی مجتبی سیرت و ، حسین کمالی فاطمه عصمت و ، علی خصالی زینب زینب ، ای گل حیدر تویی تو کریمه ، حلیمه ، فهیمه ، زینت حیدر تویی تو علیمه ، جلوه ی دیگر حضرت مادر عالمه ی ، دنیایی تو نایبه ی ، زهرایی تو بر آل عبا ، تو نور عینی وَللهِ شَریکه الحسینی زینب زینب ، ای گل حیدر # مرتضی شاهمندی

. #امام_حسین_علیه_السلام #شور #امام_حسین بانوای #سیدرضانریمانی 🎤 تو قرار منی، تو نگار منی به مدار تو من می گردم ای مسیر نجات، ای دلیل حیات پُرِ زخمی و من پُر دردم در عمر کوتاهم دلتنگ یک ماهم ای عشق دیرینم تلخیِّ سالم را حل کرده، این شب ها ای اسمِ شیرینم یاری کن مرا، دستم را بگیر ای نِعمَ النصیر، ای نِعم الأمیر من از این قفس بریدم به هوای تو پریدم یاری کن مرا... آبروی من، گریه پای تو آرزوی من کربلای تو «اربابم حسین، اربابم حسین» به تو و عَلَمت، به هوای غمت من به روضه ی تو، محتاجم افتخار من است، اعتبار من است شال نوکریَم شد تاجم کربلا، پرواز و کربلا، آغاز و کربلا، پایان است عشق تو، میزان و عشق تو، ایمان و عشق تو، طوفان است کربلای تو، خاک مادریست خاک تو شدن رسم نوکریست من بریده از زمینم پر زدم مگر ببینم کربلای تو... بین قتلگاه اوج روضه را در پای فرات، موج روضه را «اربابم حسین اربابم حسین» بعد عمری اگر، شده وقت سفر روضه ی کوچکی، میگیرم دم مرگم آقا، با دلی بی قرار پای روضه ی تو می میرم روزی این، پرچم ها این شور و، ماتم ها دستم را، می گیرد نوکر اربابش را آخرین لحظه ها می بیند، می میرد سرباز توام، آقای غریب خون خواه توام، ای شَیبُ الخَضیب منم و دریغ و حسرت نرسد اگر شهادت سرباز توام... ذکر یا حسین، از عمق گلو در دریای خون، می گیرم وضو «اربابم حسین اربابم حسین» شاعر: #صادق_میرصالحیان .👇

. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #غزل_مدح امام حسین علیه السلام حق مرا آفرید سینه‌چاکَت حسین می‌شوم عاقبت من هلاکت حسین کارِ توحیدِ من تا که بالا گرفت مُهرِ سجده شد از جنسِ خاکت حسین سرخیِ پرچمِ گنبدت دیدنی‌ست اِقتدا کرده بر خون پاکت حسین خانه‌یِ کعبه در حسرتِ کربلاست کعبه هم عاشقِ سینه‌چاکت حسین طرحِ شش‌گوشه‌ات بر دلم حک شده قلبِ این نوکرت شد پلاکت حسین می‌رسد طالبِ خونِ تو عاقبت می‌رسم با نگارم به خاکت حسین #غزل #مدح #امام_حسین_علیه_السلام #حق_مرا_آفرید_سینه_چاکت_حسین #حسین_ایمانی #شور #زمینه .👇

زمینه یا امَّ الحسنین « یا وجیهة عندالله اشفعی لنا عندالله » 🍁فاطمیه . حاج_محمود_کریمی

🎙استاد دانشمند 🔖به ناموس مردم اَنگ نچسبون آرایش و بدحجابی بد ولی دلیل بر هرزگی نیست ✨کوتاه و شنیدنی 👌👌

🔵فواید گوش كردن به اذان 🌹۱. شنیدن اذان انسان را از اهل آسمان قرار مى دهد. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید: همانا اهل آسمان از اهل زمین چیزى نمى شنوند مگر اذان 🌹2. شنیدنِ اذان اخلاق را نیكو مى كند، امام على(علیه السلام) مى فرماید: كسى كه اخلاقش بد است در گوش او اذان بگویید 🌹3. شنیدن اذان انسان را سعادت مند مى كند.پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید: كسى كه صداى اذان را بشنود و به آن روى آورد، نزد خداوند از سعادت مندان است 🌹4. شنیدن اذان سبب دورى شیطان مى شود. رسول اكرم(صلى الله علیه وآله) مى فرماید: شیطان وقتى نداى اذان را مى شنود فرار مى كند. 🌹5.امام باقر(علیه السلام) فرمود: رسول خدا صلي الله عليه واله و سلم هنگامي که اذان موذّن را مي شنيد، آنچه را موذّن مي گفت تکرار مي کرد. 🍃💫🌺🦋🍃💫🌺🦋 📙منبع: محمدى رى شهرى، میزان الحكمه، ج1، ص82. . همان، ج1، ص84. مجلسى، بحارالانوار، ج77، ص190، مؤسسة الوفاء. ⁉️ کی گفته نماز نخونیم میریم جهنم؟؟!!

#حضرت_زهرا برخیز و روشن کن چراغ آسمان را بیدار کن با مهربانی باغبان را آهسته گلهای وجودت را صدا کن از خواب نازک لاله‌هایت را جدا کن آنگاه مهر مادری‌ات را نشان ده گهواره گلپونه خود را تکان ده حالا ولی ای مادر گلهای پرپر از گوشه خانه کمی گندم بیاور دل را به صاحبخانه دلدار بسپار از چاه دلتنگی کمی هم آب بردار یکبار دیگر همتی کن از دل و جان دستاس را با پاره‌های دل بچرخان وقتی تنور عاشقی دارد زبانه نانی مهیا کن برای اهل خانه عالم به قربان تو و کاشانه تو پایان ندارد کارهای خانه تو همراه کن با خود یکی از یارها را تقسیم کن با «فضه» حجم کارها را بانوی صبر و سادگی و استقامت پل بسته‌ای بین نبوت تا امامت! هرگز نکردی شکوه ای از درد بازو هرگز نگفتی با علی از زخم پهلو در سینه خود شوق بی‌مانند داری از در که می آید علی(ع) لبخند داری ای مخزن الاسرار!‌ ای آیینه راز کم‌کم بیا آن سفره دل را بیانداز بر سفره مهرت برای شام حیدر نان و نمک را با کمی خرما بیاور اینک صدای در می آید؛ از دل و جان تقسیم کن افطار خود را با گدایان ای آنکه اشکت چون اناری دانه دانه شرح دعایت از کران تا بیکرانه هر چند خسته، نیمه‌های شب بپا خیز در جان هستی شورشی دیگر برانگیز پروردگار آسمانها را صدا کن آهسته آهسته به زیر لب دعا کن گل‌های خودرو، تشنه و بی ادعایند همسایه‌ها محتاج دستان دعایند غرق تلاطم مثل امواجند مردم قدری دعا کن سخت محتاجند مردم 🔸شاعر: عبدالرحیم_سعیدی_راد

#حضرت_زهرا خانه‌ای در حوالی باران باغی از گل, در آستان دارد پدری که شبیه اقیانوس مادری سخت مهربان دارد خانه‌ای که شبیه منظومه بیت بیتش ستاره باران است خانه ای که اگرچه از خشت است در خودش پنج کهکشان دارد خانه‌ای که اگرچه ساده ولی لحظه‌های اجابت افطار هر فقیری که باز در بزند توی سفره همیشه نان دارد روی بام همیشه کوچکشان رد پای فرشته‌ها باقی است وای این بیت تا خدا جاری ریشه‌هایی در آسمان دارد کوثری از بهشت برگشته سوره ای آبروی پیغمبر آیه هایی بلند و دریایی ساحلی سبز و بیکران دارد باید اما دوباره برگردیم به همان سفره های نان و نمک به همان خانه ای که می‌گویند خشت خشتش غمِ جهان دارد به همان خانه ای که می‌گویند کوچک اما بزرگ خواهد ماند در آن رو به آسمان باز است رو به خورشید نردبان دارد 🔸شاعر: موسی_عصمتی

غنچه ولاله 🥀شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها🥀 سبک زمزمه🍀 🎼سبک شبانگاهان... شبانگاهان روی دوش علی نعش فاطمه تا ناکجا می رفت به دنبالش اه و زمزمه ی زینبین و حسین تا خدا میرفت مدینه با سوز سینه کشید اه اینه سوز از غم حیدر خدا میداند که اشک غم از چشم خونبار کوچه ها میرفت زسوز اه دل زینب ،رسیده جان علی برلب اه و واویلا اه و واویلا 2 بند دوم گل یاس باغ احمدی از سیلی پاییز ار غوانی شد در ان صحنه باغ سبز علی زرد و غمزده گشت و خزانی شد چه سازد یارب به این غم سنگین علی غریب و ستمدیده که تنها همپای زندگیش در جوانی قامت کمانی شد ببین حال فاتح خیبر نهان در گل شد گل حیدر اه و واویلا اه و واویلا اه و وادیلا 2 فقط میداند حسن که دران کوچه ی غم و غربت چه رخ داده که اینگونه بیقرارو پریشان شده و به سر میزند بادست درون ذهنش چه خاطره ای امده که به زینب چنین گوید بگردید اینجا در این کوچه گوشواره ای از مادر افتاده مدینه شد غرق در ناله که پرپر شد غنچه و لاله اه و اویلا ،اه واویلا، اه و واویلا 2 🍃🍂🍃یامولاتی_یافاطمه_اغیثینی

حضرت زینب كبرى (س) در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه به دنیا آمد. بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت. گفته شده است که جبرییل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رسانده است. معروف‌ترین نام ایشان زینب است که در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر وخوشبو» آمده و معنای دیگر آن «زینت پدر» است. كنیه گرامی شان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: عالمه غیر معلمه،نائبة الزهرا، نائبة الحسین، ملیکة النساء، عقیلة النساء، عدیلة الخامس من اهل الکساء، شریکة الشهداء، سیدة العقایل، سرابیهاو... حضرت زینب (س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید (درگذشت جدش پیامبر(ص)، درگذشت و سختی‌های مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام مجتبی(ع)، فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین(ع) و دو فرزندش و دیگر بستگان و سایر شهدا، و به اسارت رفتن در کوفه و شام) ام المصائب نیز لقب داده‌اند.     پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب (ع) و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) می باشد.     همسر گرامى حضرت زینب (س)، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب بود.     در كتاب اعلام الورى براى آن بانوى بزرگوار سه پسر به نام هاى على، عون و جعفر و یك دختر به نام ام كلثوم ذكر شده است.     عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. سخنان و خطبه‌های حضرت زینب (س) در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش اوست. وی احادیثی از حضرت علی (ع) و مادرش حضرت زهرا (س) نقل کرده است. محمّد بن عمرو، عطاء بن سائب، فاطمه بنت الحسین و دیگران از وی حدیث نقل کرده‌اند. زینب هنگام حضور امیرالمؤمنین (ع) در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه می‌داد. سخنوری وی برای شنوندگان یادآور خطبه‌های پدرش امیرالمؤمنین (ع) بوده است. سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفتگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بی‌شباهت به خطبه‌های امام علی (ع) و خطبه فدکیه مادرش زهرا (س) نیست. حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد. در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت: «بار خدایا! این اندک قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر.» وی بارها جان امام سجّاد (ع) را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، پس از احتجاج امام سجاد (ع) با ابن زیاد، وی دستور کشتن امام را صادر کرد. در این هنگام حضرت زینب (س) دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود: «تا زنده‌ام، نخواهم گذاشت او را بکشید.» اوج عظمت حضرت زینب (س) در جریان قیام امام حسین (ع) و به خصوص زمان اسارت حضرت بوده است، عـظـمـت ایـن كـار بزرگ آن وقت آشكار شد كه نبرد عاشورا به پایان رسید و اهـل بـیـت امام حسین (ع) اسیر شدند و با پایان یافتن جنگ مسلحانه در میدان كربلا، رسالت و مسئولیت زینب كبرى (س) و دیگر اسیران، شروع شد و حركت فرهنگى آنان علیه سپاه ظلمت، آغاز گردید. اگر قیام ارزنده حسینى همچنان در طول تاریخ براى همیشه تازه و سازنده باقى مانده اسـت، یـكـى از عـوامل آن وجود حضرت زینب و خطبه های غراء آن حضرت است. هنوز شهادت سیدالشهدا به سال نیامده بود كه در مدینه قحطی سختی رخ داد. عبدالله بن جعفر به دلیل اینكه دستش از سرمایه دنیا خالی شده بود به همراه حضرت زینب (س) راهی شام شد و به كار زراعت مشغول گردید. پس از مدتی حضرت زینب (س) گرفتار تب شد و هر لحظه بیماری او شدت یافت. روزی حضرت زینب (س) به همسر خود عبدالله فرمود: «بستر مرا به زیر آفتاب در حیاط قرار بده!» عبدالله می‌گوید: «به این وصیت عمل كرده و او را در حیاط جای دادم كه متوجّه شدم چیزی را روی سینه خویش قرار داده و مدام زیر لب حرفی می‌زند. پس به او نزدیك شدم، دیدم پیراهنی پاره پاره و خونین كه یادگاری از برادرش حسین (ع)  بود روی سینه نهاده ناله می کند و همینطور بود كه بر حریم اهل بیت پیامبر وارد گشت و جان به جان آفرین تسلیم نمود.