.
#امام_حسین
گونه: #مدح #پند #مصیبت
قالب: #قصیده
وزن: #فاعلاتنفاعلاتنفاعلاتنفاعلات
شاعر: #فواد_کرمانی ✍
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برق عشق تو نه تنها به دل آدم زد
آتش این بارقه بر آدم و بر عالم زد
سوخت کینونت ارواح ملک در ملکوت
برق این شعله که بر جان بنی آدم زد
روز و شب سلسلهها ساخت ز ادیان و ملل
روی و گیسوی تو این سلسلهها بر هم زد
خرگه ظلم نگون خیمهی مظلوم بپاست
این بنا را ز ازل دست خدا محکم زد
سلطنت روی جهان سلطنت مظلوم است
این لوا را به زمین عیسی بن مریم زد
ذلت فقر به از عزت استبداد است
این صلا را بسلاطین پسر ادهم زد
علم بیجوهر تقوی همه کفر است و ضلال
ای بسا فتنه علم کز قلم اعظم زد
کم بجو برتری از خلق که ابلیس لعین
از حقارت بجهان کوس انا الاعلم زد
پایه پایه است چو این سلم اخلاق و ادب
بیتامل نتوان پای بر این سلم زد
مرد اگر قدرت صبرش بود و قوت فکر
میتوان یکتنه خود را بصف ضیغم زد
نفس روئین تن اگر صبر ندارد کور است
کز سر صبر توان دست و سر رستم زد
بار منت مکش از دیو که در دولت فقر
میتوان گشت سلیمان و دم از خاتم زد
بر در بنده اگر حاتم طائی است مرو
حلقه زن بر در شاهی که درش حاتم زد
عمری اندر طلب نقره که سنگ است عزیز
چون ترازو نتوان شکوه ز بیش و کم زد
طالب هر دو جهان باش که صیاد فطن
شیر را در پی نخجیر توان با هم زد
خرمی در دو جهان نیست بجز در غم دوست
هر که دل بست باین غم نفسی بیغم زد
غرق دریای غمت تا دل ما گشت حسین
زیر این بحر معلق نفسی بیغم زد
مرهمی خواست نهد عشق تو بر زخم دلم
باز بر زخم دلم زخمی از آن مرهم زد
هر که را عشق رهائی بود از دام جهان
بایدش دست بر این طرهی خم در خم زد
چشم عشاق تو بر حسن تو بینا شد و بس
پرده شد غفلت و بر دیدهی نامحرم زد
ره به اکسیر وجود تو بجز دوست نبرد
خاک بر دیدهی دشمن طمع درهم زد
ما بتوفیق تو گوئیم ثنای تو حبیب
که ز خود دم نزند هر که ز جانان دم زد
جام جم را چکند دل چو ترا در خود دید
کان که خود آینه شد سنگ بجام جم زد
بر زمین تافت چو عریان مه تابان تنت
آسمان بر سر ما خیمه از این ماتم زد
بهر انگشتری انگشت تو را خصم برید
برد انگشتر و خنجر به دل خاتم زد
کار عالم چو به خوبان همه کین است فؤاد
خیمه کوچ برون باید از این عالم زد
...................................................