سوختند از شعله ی آتش در بیت الولا را لحظه های آخر پیغمبر فرمود: کاغذ قلم بیارید براتون یه چیزی بنویسم تا روز ابد گمراه نشید، اون دو تا ملعون گفتند: ولش کنید پیر شده داره حزیون میگه، فرمود: پس میگم به خاطر بسپارید، “انی تارکم فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی”، من دو تا چیز به یادگار میزارم: کتاب خدا و بچه هام (عترتم) را؛ قرآن رو که جلوی علی رو نیزه زدند، بچه هاشم که معلوم شد، قرآن که بین در و دیوار له کردن، قرآن که ریسمان بهش انداختن بردن، قرآن که تیر بارون کردن، قرآن رو خاک کربلا کشوندن؛ حرفاش زد آرام زیر لب امیرالمومنین صدا زد، امیرالمومنین گوش مبارک کنار لب های پیغمبر برد داره گوش میکنه، اما کسی نمی دونه چی میگه، هم رسول خدا گریه میکنه هم علی، هر چند لحظه ای امیرالمومنین یه نگاهی به فاطمه اش میکنه سرش تکون میده، حضرت زهرا اینقدر گریه کرد پیامبر فرمود: بیا بابا، در گوش حضرت زهرا یه حرفایی زد، او هم نگاهی به امیرالمومنین می کرد گریه می کرد. شاید به علی می گفت: علی صبر کن خونت آتیش میزنن، همسرتو میزنن، بچه هاتو میکشن، علی جان بی یار میشی، زخم زبون میخوری، تنها میشی، همه ی اینا گفت؛ اما جمله ای به امیرالمومنین نگفت لبخند بزنه، اما یه جمله به خانم گفت بعد این همه گریه دیدن خانم لبخند زد، یه لبخنی زد فاطمه؛ امیرالمومنین به حضرت زهرا فرمود: اون حرف چی بود که تو رو به لبخند واداشت، فرمود: علی جان همه مصیبت ها رو بابام گفت، آخرش فرمود: اولین نفری که به من ملحق میشه تویی، دوری منو تو زیاد طول نمی کشه. دیگه لبخند فاطمه رو کسی ندید، تا اون زمانی که اسماء یه نقشه تابوت برای فاطمه کشید، یه لبخند زد گفت اسما: این برای آقام نگه دار از روی این یه دونه برای من بسازه…. باغبانا بعد عمری خون دل حقّت ادا شد غنچه از گُل، گُل ز بلبل، بلبل از گلشن جدا شد با تنِ تنها اسیر روبهان شیر خدا شد فاطمه از پا فتاد و طفل معصومش فدا شد تسلیت دادند با ضرب لگد خیرالنّسا را اصلاً به شیعه خوشی نیومده، دو سه روز نگذشت، همین آخرای ماه صفر هیزم آوردن خونه رو آتیش زدن….. اولین تیغی که دشمن بعد پیغمبر کشیده پیش چشم فاطمه بر کشتن حیدر کشیده ناله آنجا از جگر صدیقه ی اطهر کشیده زین جنایت ناله هم محراب و هم منبر کشیده در غم حیدر کشیده ناله ی واغربتا را همچین که فرمود: اگه الان آقا منو رها نکنید، بند از دستش وا نکنید، اگه نذارید بره، میدونید چکار می کنم، پیراهن بابام رو سرم میزارم، نفرینتون می کنم؛ همچین بی بی ارده کرد نفرین کنه، سلمان میگه: دیدم دیوارها مسجد از جا بلند شد، دیدم ستون های مسجد از جا کنده شد، آقام علی فرمود: سلمان برو به فاطمه ام بگو مگه قرار نیست صبر کنیم، اومدم به بی بی عرض کردم، فرمود: چون علی گفته چشم؛ یا محمد بعد تو شیر خدا خانه نشین شد اینقدر سفارش کرد، میومدن میدیدن پیغمبر داره با علی گل میگه گل می شنوه، یه نقشه برا علی کشیدن، میدیدن همه به پیغمبر بگن یا رسول الله، در عالم فقط یه نفر میگه بابا اونم فاطمه است، برا اونم نقشه کشیدن، میدیدن یه نفر رو دامن پیغمبر جا داره برا اونم نقشه کشیدن، پیغمبر وارد خانه ی فاطمه شد، دید آقا ابی عبدالله خوابه، کنار حسین نشست، دستاش گذاشت اینو و اونور طفل یکی دو ماهه شروع کرد بوسیدن، صورت، لب ها، گردن، سینه، شانه هاش، دستاش، انگشتاش، پهلوهاش، تا نوک پاشو بوسید، یعنی حواستون به این بچه باشه، یا محمد بعد تو شیر خدا خانه نشین شد چون کتاب آسمانی دخترت نقش زمین شد لاله باران پیکر پاک حسن از تیر کین شد کشته فرزندت حسین از خنجر شمر لعین شد شرح، میثم می دهد بر امّتت این غصه ها را حرفاشُ زد، فرمود: حالا بگید حسن و حسین هم بیان، اومدن خودشون رو بدن پیغمبر انداختن یه بوسه از لب های امام حسن می گیره، یه بوسه از گلو امام حسین می گیره، علی اومد بچه ها رو برداره پیغمبر فرمود: رهاشون کن، اینا که باشن من راحت جون میدن، اینجا یه جا می خواست بچه ها رو جدا کنه، هفتاد و پنج روز دیگه همین دو بچه رو اومد از روی سینه مادر برداره، حسین می آورد کنار حسن خودش می انداخت، اما کربلا بچه ها رو با تازیانه از بدن بابا جدا کردن، ای حسین…. ************

مناجات با امام حسین (ع‌) در حریم تو تمنا نکنم پس چه کنم دل خود با تو مُصَفّا نکنم پس چه کنم ای طبیبا نظری بر دل بیمارم کن زِ رَهَت درد مداوا نکنم پس چه کنم مَدَدی کُن که به در گاه تو روی آوردم روی بَر دَرگَهت آقا نکنم پس چه کنم دِل مَن ماند در آن کربُبلای تو حسین عاقبت گریه بر آنجا نکنم پس چه کنم من که عُمریست گِدای در این خانه شدم پَس گِداییِّ تو مولا نکنم پس چه کنم دل من سوخت به غم های دل زینب تو گریه بر زینب کبری نکنم پس چه کنم آنقدر سوختم از داغ علی اکبر تو گریه بر اکبر لیلا نکنم پس چه کنم عَرشیان ناله زدند بر گِلوی اصغر تو جان بر این مرثیه اِهدا نکنم پس چه کنم ای عزیز دل زهرا نظری بر ما کن حاجتم از تو تقاضا نکنم پس چه کنم یاحسین بن علی من که غلام تو شدم فخر بر همچو تو مولا نکنم پس چه کنم یاحسین جان 🖤

#حضرت_زینب #اربعین خواهرت آمده در این صحرا بعدِ یک اربعین ولی تنها خیز و بین پیکر کبودم را صورتم مثل مادرم زهرا این چهل روز قوتمان غم شد هرچه شد جرعه جرعه، کم کم شد قامت خواهرت ببین خم شد خواهرت کوه صبر و ماتم شد لحظه های غروب یادم هست بارش سنگ و چوب یادم هست ناله های تو خوب یادم هست به تنش پا نکوب ... یادم هست تو زمین خوردی آسمان افتاد از تنت نیزه ی سنان افتاد خاتمت دست ساربان افتاد شعله بر خیمه ی زنان افتاد بین این مردمان خدا گم شد عزت و احترام ما گم شد دختری زیر دست و پا گم شد پیکرت زیر نیزه ها گم شد رمق از ذکر روی آن لب رفت تن تو زیر سمّ مرکب رفت روی آن جسمِ نامرتب رفت چه به حال خراب زینب رفت من بمیرم پر تو خاکی شد صورت اطهر تو خاکی شد بین مقتل سر تو خاکی شد چادر خواهر تو خاکی شد بعد از آن پیکر تو غارت شد به زنان حرم جسارت شد روزی مردها شهادت شد قسمت بانوان اسارت شد در میان حرامیان رفتیم لاجَرَم، بین این و آن رفتیم وسط بزم کوفیان رفتیم سر بازار شامیان رفتیم در شلوغی گذارمان افتاد رنگ از روی دختران افتاد معجرم دست این و آن افتاد سر عباس از سنان افتاد صحبت گوشواره شد بد شد گوش ها پاره پاره شد بد شد چشم ها پر ستاره شد بد شد به زنانت اشاره شد بد شد تا نگاهش به سوی آب افتاد یاد شش ماهه اش رباب افتاد دردهای من از حساب افتاد گذرم مجلس شراب افتاد نیمه شب پشت کاروان جا ماند بارها زیر و دست و پاها ماند سعی کردم برادر، امّا ماند دخترت در خرابه تنها ماند وحید محمدی

نوحه وشور اربعین سیدالشهدا (افتان وخیزان آمده سوی تو خواهر یک اربعین بگذشته از هجرت برادر)2 واویلا،واویلا،واویلا،واویلا2 __________________ بی تو برادر من چه سختی ها کشیدم از این زمانه بعد تو خیری ندیدم رنج اسیری خواهرت را لطمه ها زد بس طعنه ها از دشمن دونت شنیدم واویلا.... _____________________ آمد به یادم آن مصیبتها دوباره رفته زدستم روی قبرت راه چاره دیدم دوباره قتلگه یاد من آمد آن حنجر خونین وآن رگهای پاره واویلا... _____________________ از بهر وصل سر به تن قبرت گشایم در خیمه ای شور عزا بر پا نمایم چیزی نماند از خواهرت بعد از چهل روز دیگر رسیده وقت آن پیش تو آیم واویلا... _____________________ آن نوگل زیبای تو گردیده پرپر شرمنده ام بهر رقیه ای برادر جا مانده درشام بلا دخت سه ساله در زیر خاک آن خرابه همچو گوهر واویلا... _____________________ باید که بهر تو حرم بر پا نمایم تا آخر عمرم شود نزد تو جایم در این چهل رپزه تمنا کرده ام من مانند مادر مرگ خود را از خدایم واویلا.. شاعر:اسماعیل تقوایی

یازهرا🌺: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم زمزمه - اربعین - سبک نمی شه باورم... چهل روزه کارم گریه و زاریه چهل روزه چشام مِثِه ابرِ بهاریه چهل روزه شدم فقط واسه ت یه سینه زن حسین چهل روزه می گم فقط ای بی کفن حسین خودم دیدم که می زدن با چوب رویِ لبت حسین حق داشته از غمت کنه دق زینـبت حسین حسین حسین حسین حسین (۴) یه اربعین زدم به سینه و سرم پاشو ببین چقدر شدم شبیهِ مادرم تو دست و پا زدی منو زدن تو خیمه ها حسین کبود شده تنِ منو تک تک بچه ها تو دست و پا زدی شدم اسیر کوفیا حسین زخم زبون زدن به من تک تکِ شامیا حسین حسین حسین حسین (۴) باور نمی کنم چی سرم اومده؟! دزدِ سرِ حسین سفر با حرم اومده پایِ سرِ داداش حسین همه می رقصیدن... خدا نیزه دارا به گریه یِ... ماها می خندیدن شهید بی کفن حسین ای پاره پاره تن حسین به دختر و به خواهرات سیلی زدن حسین حسین حسین حسین حسین (۴) جونِ منو بگیر رو خاکِ کربلا همون جا که آقام حسین می زده دست و پا تو دست و پا زدی ولی قهقهه زد سَنان حسین همین روزا زدن رویِ ... لبِ تو خیزران قرآن می خوندی و همه با هم می خندیدن حسین پایِ سرت پیشِ.. حرم با هم می رقصیدن حسین حسین حسین حسین (۴) #اربعین_امام_حسین_کربلازینب_علی_زمزمه #حسین_ایمانی

#حضرت_زینب #اربعین این چهل روز عدو سنگ به ما زد بد زد هر که آمد غم من دید مرا زد بد زد شد چهل روز نه،انگار چهل سال گذشت غمت آتش به دل ارض و سما زد بد زد نرود از نظرم صحنه ی گودال حسین هر که دور از بدنت بود جدا زد بد زد پیش چشمان ترم حلقه به دور تو زدند پیرمردی به تنت آه عصا زد بد زد من خودم از روی تل دیدم و فریاد زدم شمر بر پهلوی تو ضربه ی پا زد بد زد تا درآورد عدو جسم علی را از خاک سر او را به سر نیزه که جا زد بد زد یک شب از ناقه زمین خورد یتیم تو حسین زجر آمد چقدر طفل تو را زد بد زد نشود قسمت کافر لگد زجر ای کاش که از آن ضربه عزیز تو صدا زد بد زد سر بازار به ناموس تو می خندیدند خصم دانی که چرا طعنه به ما زد بد زد دشمنی داشت عدو با علی از بدر و احد که نوامیس تو را در همه جا زد بد زد محمود اسدی

#حضرت_زینب #اربعین برخیز گلم خواهرِ تو از سفر آمد از شامِ بلا زینبِ خونین جگر آمد برخیز ببین خواهرت از بندِ اسارت با آهِ دلِ سوخته و چشمِ تر آمد او مضطر و ماتم زده از پیشِ رقیه آن مرغکِ پژمرده ی بی بال و پَر آمد گر بودی و میدیدی که در کنجِ خرابه با گریه چگونه پیِ راسِ پدر آمد تا آن سرِ خونینِ تو بگرفته به دامان آن شبِ غمِ هجرانِ رقیه سحر آمد بین زینبِ محزونِ تو با قد خمیده با هروله از کوفه و شامِ خطر آمد آمد که بگوید به تو این رنجِ اسارت هر آنچه که بگذشته به زینب به سر آمد! هستی محرابی

هر شهید یه پرچمه ، که نشون میده آقا رو به ما میگه ‌که چجوری ، میشه دید کربُبَلا رو شهادت یعنی .. دلُ به آسمون دادن با لب تشنه جون دادن ولایتُ نشون دادن ... شهادت یعنی .. سر از تنت جدا بشه جونت براش فدا بشه اما ولی تنها نشه ... آرزویِ شهادتُ تو سینه میکشونم دلم رو من به آرزوش ایشاالله میرسونم شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ... _______ آرزوی دل ما اینه روسپید بشیم پیش پایِ فاطمه ، عاقبت شهید بشیم شهادت یعنی .. شبیه عاشقا شدن برا خدا گدا شدن راهی کربلا شدن ... شهادت یعنی .. رهرو راه حق شدن با درد دین دمق شدن حامی مستحق شدن ... اونقده یا حسین میگم ، تا حاجتم روا شه مثل تموم شهدا ، دردِ منم دوا شه شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ... _______ اگه که میخوای نذاری ، مسلمُ تو کوفه تنها حامی سید علی باش ، تا بیاد مهدیِ زهرا شهادت یعنی .. علی اکبری شدن تو کوچه مادری شدن مطیع رهبری شدن ... شهادت یعنی .. جون بدی تا جفا نشه  سفیر حق تنها نشه تا کربلا به پا نشه ... هرکی میخواد که‌عاشورا ، تکرارنشه‌ دوباره باید که سر به طاعت سید علی بذاره  شهادت شهادت ، همۀ آرزومه ... شهادت شهادت ، رویای ناتمومه ...

یازهرا🌺: 📋 از جون و جوونیشون گذشتند #سبک_شور #شهدا با نوای کربلایی سیدرضا نریمانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ از جون و جوونیشون گذشتند تا پرچم دین زمین نَمونه الگوی تمومیِ شهیدا اون مادریه که قدکمونه زهرا برای دفاعِ از دین هم جونشو هم جوونیشو داد اون‌جایی که پشت در زمین خورد اون روزی که بین کوچه افتاد درد کشیدند، پس ما چرا بی‌دردیم؟ حالا تو مِیدونیم، معلوم میشه مَردیم یا نامردیم مدیونیم، به خونِ تک‌تکِ شهیدا مدیونیم، به قطره‌قطره خونِ زهرا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" چشماشونو روی دنیا بستن رو آرزوهاشون پا گذاشتن هیچ خواسته‌ای از خدا به غیر از دیدارِ امام‌حسین نداشتن مردایی که از خدا می‌خواستن تا مثل امامشون شهید شن یا با لبِ تشنه یا که بی‌سر خواستن پیش زهرا رو سفید شن دل بریدند، از این ‌همه صد رنگی حسینو پیدا کردند، ما موندیم و یک دنیا دلتنگی مدیونیم، به اون دلای مثل دریا مدیونیم، به اون ‌همه صفا و تقوا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" جنگیدن ولی با دست خالی تا ثابت کنن مرد نبردن روبروی دنیا تنها بودن اما صحنه رو خالی نکردن ایستادن تا یادمون بمونه باید تو مسیر نور باشیم پیروزی برای مؤمنینه شرطش اینه که صبور باشیم دم نزدن، از ترس و ضعف و تسلیم دشمنو نابود کردن، با سربلندی تو اوج تحریم مدیونیم، به استقامت شهیدا مدیونیم، به شیربچه‌های مولا مدیونیم، مدیونیم رفقا "مدیونیم به شهدا" شاعر : #حمید_رمی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ سیدرضا نریمانی #شهدا

#زمزمه اربعین امام حسین ع 😭😭 اجرای سبک: #کربلایی_سعید_صادقی

سیدرضانریمانی #شهدا

. #شور #جواد_مقدم چشم من خیره به عکس حرمه هر چقدر گریه کنم بازم کمه دل من غصه ی دیروزو نخور چشم بهم بذاری باز محرمه رو سرم سایه ی سرخ پرچمه تو چشام بارون اشک نم نمه خودتو دوباره آماده بکن چشم بهم بذاری باز محرمه عمریه دل بی تابم شده به غمت وابسته با عشق و صفا زنجیر میزنه پدرم تو دسته من قربون اون سوز ناله ی روضه ی حاج فیروز میگف یا حسین از سوز دلش با صدای خسته کل یومٌ عاشورا ، کل عرضٍ کربلا یا سفینه النجات ، یا معز الاولیاء ... آقام آقام یا حسین ، آقام آقام یا حسین ... روضه خون تو واسم محترمه شاعر حریم تو محتشمه دل من غصه نخور آروم باش چشم بهم بذاری باز محرمه این که نوکر تواَم مسلمه میدونی دوسِت دارم یه عالمه عمر ماست که میگذره تو این مسیر چشم بهم بذاری باز محرمه تو سینه زنی با ذکرت آقا مست نامت میشم ایشالا آقا عمری باشه من پیر غلامت میشم میذارم واست پای روضه هات جوونیمو آقا با اذن تو من عبد ساقیِ با مرامت میشم یا سید الشهداء ، اَنت مصباح الهدی اَنت فی قلبی حسین ساکن کرب و بلا ... آقام آقام یا حسین ، آقام آقام یا حسین ... #امام_حسین #گلچین_محرم_محرم_1399 #شور .👇

. بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_حسین #مناجات #سیدروح_الله_مؤيد آن را که بین روضه فغانش نمی دهند در روضه ی بهشت مکانش نمی دهند هرکس مراقب سخن خود نبوده است نام حسین را به زبانش نمی دهند چشمی که بر شمایل نامحرمان رسد بر گریه ی حسین امانش نمی دهند هر کس که خرج شد به هوای غریبه ها حال و هوای عشق به جانش نمی دهند هرکس سراغ خانه ی غیر از حسین رفت رنگی هم از بهشت نشانش نمی دهند قلبی که می تپد ز غم سم اسب ها جز ضرب عشق در ضربانش نمی دهند آن پیکر مقطع الاعضاء و پاره را با سم اسب ها هیجانش نمی دهند طفلی که تشنه بوده و از هوش رفته است با بوسه سه شعبه تکانش نمی دهند یک دخترسه ساله بهانه اگر گرفت ناگه سربریده نشانش نمی دهند ⏹.

‍ ‍ #زمینه حاج‌محمود #کریمی ــــــــــــــــــــــــــــــــ ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن صلح تو قیام کربلا پیرو ات امام کربلا آخرین لحظه ی زندگی بر لبت کلام کربلا ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن فدای جگر پاره ات که خون شد برای مادرت فدای تو که غم حسین شراره زده بر پیکرت ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن ای غریب در وطن یا حسن شاه خونین کفن یا حسن اسم رمز قیام حسین یا حسن یا حسن یا حسن هم صدای حسین حسن دلربای حسین حسن مقدای حسین حسن ندادی به احدی خبر ز داغ جگر شعله ور برای صورت نیلی و برای اثر میخ در ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن خانه ات معبد انبیا خاک تو مسجد اولیا شد درخشنده از نور تو گنبد مرقد کربلا ای همه باورم حسن ای خدای کرم حسن قبله ی بی حرم حسن بقیع تو حرم خدا بقیع تو خود کربلا به زودی همگی عازمیم به سمت حرم مجتبی ای سلام حسین حسن ای تمام حسین حسن ای امام حسین حسن #ماه_صفر #امام_حسن ع

شور | زینب زینب زینب شب یازدهم محرم الحرام ۱۴۴۲ یکشنبه۹شهریور۹۹|۱۰محرم‌الحرام ۱۴۴۲ مداح : کربلایی حسین طاهری

. #امام_حسین علیه السلام #شب_جمعه #شب_زیارتی #عاشقانه_شبهای_زیارتی #احسان_نرگسی شهریور ۹۹ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ هر نفس هر دم برایت سینه خواهم زد حسین در نشاط و غم برایت سینه خواهم زد حسین از منِ عاشق اگر باشد، به رسم نوکری روز محشر هم برایت سینه خواهم زد حسین سال ها دست مرا محکم گرفتی ... دستِ کم سال ها محکم برایت سینه خواهم زد حسین اربعین پای پیاده از نجف تا کربلا پای هر پرچم برایت سینه خواهم زد حسین از تصور کردنش هم سخت می ترسم ... مگو روزگاری کم برایت سینه خواهم زد حسین در نجف در کربلا در کاظمین و سامرا در همه عالم برایت سینه خواهم زد حسین .

. #امام_زمان #امام_حسن آخرش آقا به این تقدیر پایان می دهد خاتمه بر غصه قلب پریشان می دهد مطمئنم او بیاید کار عالم دست ماست ساخت و ساز حرم را دست ایران می دهد کارفرما مهدی و ما پارکابش می شویم اولش نقشه برای صحن و ایوان می دهد گنبد و گلدسته و ایوان طلایی می شود چون طلای این سه را شاه خراسان می دهد چونکه بعدش زائرِ اینجا فراوان می شود قطعاً اذن ساخت دهها شبستان می دهد هرچه سینه زن بیاید در حرم جا می شود دورتا دور رواق و صحن غوغا می شود .🏴🏴

. در زمان ظهور چه کسانی کنار امام میمونن؟ 💞 وقتی امام زمان ظهور کنن فقط کسانی می تونن در کنار امام بمونن که روی خودشون کار کردن و جزء مقربون شدن و بیشتر سرویس دادن، تا سرویس بگیرن 🤝هر کمکی که به هرکسی می‌کنیم یعنی داریم سرویس می دهیم حتی پیشنهادی بدهیم در وجود ما اثر خود را می گذارد 🎁وقتی تو از حقت بگذری خداوند به کمک تو می آید و عنایتی به تو می کند که هزاران برابر از چیزی که از آن گذشتی بیشتر است 💖وقتی کسی به جایگاه مقربان رسید این صفات در وجودش ایجاد می شود 🔸 گذشت، ایثار، محبت، خلق دوستی، صبر، شکیبایی و.... 💓امام زمان ۳۱۳ یاری که اهل مقربون باشند می خواهد که وقتی گفت جان بدهند به راحتی از جانشان بگذرند 🚩 امام حسین وقتی به شهدای کربلا گفتند که بروید و از تاریکی شب استفاده کنید من بیعت را از شما برداشتم اگر بمانید کشته می شوید 🔰 🥀همگی ماندند و گفتند اگر ۷۰ جان داشته باشند همه را در راه امام شان می دهند و غصه شان این بود که یک جان بیشتر ندارند که برای امام شان بدهند. 🌷اگر این روحیه را در خودمان تثبیت کنیم که به دیگران سرویس دهیم وقتی امام زمان بیاید خیالمان راحت است ❤️ #مکتب_عشق ۲۳ 💎 #استاد_کریمی #امام_زمان #بیانات_گفتاری ‌.

. 1- ایجاد جاودانگى و پویایى حادثه كربلا حادثه سرخ كربلا و حماسه خونینى كه اندكى بیش از یك نیمروز آفریده شد، جنگ دو قدرت ستمگر و یا نبردى بر سر آب و خاك‏نبود، بلكه نهضتى بر خاسته از شور و شعور الهى به رهبرى ‏دردانه‏اى خدایى بود كه علیه ستم پدید آمد، یك طرف، برترین ‏انسانهاى هستى به رهبرى حجت‏ خدا و امام معصوم(ع) و سویى دیگر،پلیدترین موجودات آفرینش به فرماندهى بدبخت‏ترین موجود هستى. چنین حادثه‏اى با چنان عظمتى باید همانند خورشیدى فروزان همیشه‏زنده و جاودان بماند تا در تیرگیهاى زندگى و صحنه‏هاى حیرت‏ روشنى بخش دلهاى پاك گشته، انسانهاى بى‏شمارى را به سوى سعادت‏ رهنمون شود. این رسالت، با چنین ابهت و عظمت، به ابزارى نیروبخش نیاز دارد تا توان حركت و جاودانگى را بیشتر سازد. پرچم‏كربلا را همیشه در حال اهتزاز نگاه دارد تا اهداف سید شهیدان، راه او و چگونگى حادثه جانسوز نینوا چون آیینه شفاف در برابردیدگان انسانها استوار بماند. اشك، احساس زلال و عشق شفاف است‏ كه از ژرفاى جان پدیدار مى‏شود و نشان دلدادگى و ارادت به‏ محبوب است. آنگاه كه این ارمغان خداوندى به خاطر یكى از بهترین انسانهاى هستى نمایان شود، به دنبال خود، نسیمى از عاطفه، مهر، یكرنگى و هم سویى با امام حسین(ع) همراه مى‏آورد.در این صورت، حماسه سرخ حسینى همیشه زنده و بالنده مانده،حسینیان خود را در كوثر معرفت‏ شستشو داده، با آرمانهاى مولاى‏خود همرنگ مى شوند. هر جا كه دلى است از غم تو بى صبر و قرار و بى‏سكون باد چشمى كه نه فتنه تو باشد از گوهر اشك بحر خون باد رهبر كبیر انقلاب حضرت امام خمینى(ره) در این باره مى‏فرماید: «گریه بر شهید، زنده نگهداشتن نهضت است. همین معنا است كه یك ‏جمعیت .

یت كمى در مقابل امپراطور بزرگ ایستاد. آنها از همین ‏گریه‏ها مى‏ترسند. هر مكتبى باید پایش عده‏اى سر و سینه بزن ‏داشته باشد تا حفظ شود.» 2- سازندگى و ثمرآفرینى گریه «چشم گریان، چشمه فیض خداست. گریستن براى امام حسین(ع) زمینه‏ ساز پیوندى قلبى است كه عطش روح را فرو مى‏نشاند و هر قطره‏اى، گوهرى شب‏افروز براى سعادت‏خواهى و سازندگى فراهم مى‏سازد. ازاینرو، مسیر اشكها و گریه‏ها به سوى حادثه خونین كربلا هدایت‏شده تا چنین آثار انسان‏سازى همیشه وجود داشته باشد. امام على‏بن موسى الرضا(ع) به ریان بن شبیب فرمود: «یابن الشبیب! ان كنت ‏باكیا لشى‏ء فابك للحسین بن على بن‏ ابى طالب فانه ذبح كما یذبح الكبش ...» اى پسر شبیب، اگر بر چیزى گریه مى‏كنى، بر حسین بن على گریه كن كه او را چون‏گوسفند سر بریدند... . امام حسین(ع) به خاطر ارزشهاى والاى اشك، مؤمنان را به گریستن‏دعوت فرموده است: «انا قتیل العبره، لا یذكرنى مؤمن الا بكى‏» من كشته اشكم، هیچ‏ مؤمنى مرا یاد نمى‏كند، مگر آنكه - به خاطر مصیبتهایم‏ مى‏گرید. از اینرو، گریستن و گریاندن و نیز خود را به شكل گریه‏كنندگان ‏درآوردن (تباكى) كارى ارزشمند و داراى ثواب الهى‏است. مرحوم مطهرى در این باره مى‏فرماید: «گریه بر شهید، شركت در حماسه او و هماهنگى با روح او موافقت‏ با نشاط او و حركت اوست... امام حسین(ع) به واسطه شخصیت عالى‏قدرش، به واسطه شهادت قهرمانانه‏اش، مالك قلبها و احساسات صدها میلیون انسان است. اگر كسانى كه بر این مخزن عظیم و گرانقدر احساسى و روحى گمارده شده‏اند، یعنى سخنرانان مذهبى، بتوانند از این مخزن عظیم در جهت هم شكل كردن و همرنگ كردن و هم احساس‏كردن روحها با روح عظیم حسینى بهره بردارى صحیح كنند، جهانى‏اصلاح خواها شد. 3- بزرگى مصیبت و عظمت فاجعه كربلا آنچنان كز برگ گل، عطر و گلاب آید برون   تا كه نامت مى‏برم از دیده آب آید برون تا نسوزد دل، نریزد اشك و خون از دیده‏ها  آتشى باید كه خوناب كباب آید برون گر نباشد مهر تو، دل را نباشد ارزشى  برگ بى‏حاصل شود گل، چون گلاب آید برون     فاجعه كربلا در محدوده‏اى جغرافیایى و در مدت زمانى بسیار كوتاه ‏اتفاق افتاد ; اما مرز تاریخ و گستره زمان را شكافت و از آغاز آفرینش حضرت آدم(ع) تا رسالت رسولان الهى و تا پایان هستى رافرا گرفت. بزرگى این مصیبت و مظلومیت چنان بود كه گویا خداوند، خود فروزش شعله‏هاى ستم سوز نینوا را عهده دار گشته و برترین نیكیها و بركات را در قلبى لبریز از عشق حسینى وچشمانى گریان از محبت آن حضرت ترسیم كرده است كه: «اذا اراد الله بعبد خیرا قذف فى قلبه محبة الحسین‏» سوزش ماجراى كربلا، اشك حضرت آدم را جارى ساخت. و نفرین حضرت‏ موسى(ع) بر قاتل او را به گوش ملائك رساند. روزى كه سلیمان‏ نبى(ع) بر فرش خود در حال گذر از سرزمین كربلا بود، دچار حادثه‏اى سخت گردید. چون از علت آن پرسید و داستان دلخراش كربلارا شنید. دستان خود را سوى آسمان بلند كرد; یزید را لعن كرد و همراه او تمامى انس و جن آمین گفتند. چون عیسى با حواریون خود از مسیرى رد مى‏شد. خود را با شیرى قوى پنجه رو به رو دید كه‏ راه را بر آنان بسته و تقاضاى لعن و نفرین بر قاتلان حسین(ع) دارد. هنگامى كه حضرت مسیح در باره شخصیت امام حسین(ع) پرسید: و آن حیوان با زبانى فصیح و گویا سید شهیدان(ع) را توصیف كرد، عیسى(ع) با حزنى فراگیر، قاتلان امام را لعن كرد. تمامى حواریون آمین گفتند. پیش از میلاد ابا عبد الله(ع) در باره‏ شباهتهاى حضرت یحیى و امام حسین(ع) سخنان بسیار به میان آمد، جبرائیل تربت كربلا را براى رسول خاتم حضرت محمد(ص) آورد و پیامبر(ص) با غمى جانسوز به انبوه ستم و بزرگى مصیبتى كه بر فرزندش وارد مى‏شود، گریست. آرى، قطره‏اى اشك در ماتم شخصیتى‏چون امام حسین(ع) و به خاطر فاجعه‏اى همانند كربلا، چنان آثار عمیق و گسترده‏اى خواهد داشت كه دریاهاى آتش عذاب را خاموش و سراپرده وجود آدمى را گلستان لطف و رحمت الهى خواهد كرد. از اینرو، امام صادق(ع) فرمود: «كل الجزع و البكاء مكروه سوى الجزع و البكاء على‏الحسین(ع‏») هر ناله و گریه‏اى ناپسند و مكروه است، مگر نالیدن‏ و گریستن بر حسین(ع). چنین مصیبت هولناكى بود كه زلزله‏اى طاقت‏سوز در پیكر مبارك‏امام سجاد(ع) ایجاد كرد. آن حضرت، پس از ماجراى كربلا، بیست‏سال مى‏گریست و با نگاه به آب یا جوان یا ذبح حیوان و دادن آب ‏به یاد گوشه‏هایى از ستم ستمگران در سرزمین نینوا و عطش افراد افتاد، گریه مى‏كرد. حتى جمادات و حیوانات نیز از چنان ‏صحنه‏هاى دردآلود، تحمل از دست داده، به سوگوارى پرداختند. گویا سخن تمامى شیفتگان و درس‏آموزان كربلا حضور ابا عبد الله‏الحسین(ع) این است: «ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین كه در طلب حال مردمان چون است 4- تجدید بیعت‏ با امام حسین(ع) اشك زبان دل و فریاد مظلومیت است و رسالت گریه نوعى تجدید بیعت و همرنگى با محبوب و جلوه‏اى از پاسدا

▪️چشم من خیره به عکس حرمه▪️ 🎤 سبـک : شـور 🗓مراسم : شب 29 محرم الحرام 1399

سلام لطفا هشتک 👈 #پدر را دنبال بفرمایید. . هشتگ یا کلمه آبی رنگ فوق را لمس و در پایینِ صفحه ،سمت چپ، علامت ۸ بالا را بزنین و از متن و صوت بهرمند شوید. اشعار مربوط به مقام پدر را بخوانید و در روضه بنا به مناسبتهای ماه صفر گریز بزنید به کربلا یا به امام حسن و یا به روضه اربعین و روضه حضرت رقیه .