eitaa logo
کانال نوای عاشقان
15.9هزار دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
1.4هزار ویدیو
373 فایل
﷽ 📚کاملترین مرجع اشعار برای مداحان 📑کپی مطالب با ذکر منبع موجب رضایت اهل‌بیت می‌باشد. 📩شاعران گرامی اگرتمایل به همکاری داشته باشید میتوانید،با بنده؛️مرتبط بشوید 🌻༎شرائط |تـبادلات @h_salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
دوبیتی نام تو به روی لب مکرر دارد در دل غم داغ تو پیمبر دارد یک لحظه به ایمان شما شک نکند هر کس که به دل ولای حیدر دارد
دردی پدر کشید و فراقی پسر کشید داغی پسر کشید و کفن بر پدر کشید گرچه یتیم بود پیمبر، در این عزا از هرکه بود درد، علی بیشتر کشید چشمش که بست حضرت عمران اهل بیت مولا به روی گونه ی او چشم تر کشید چِل سال هی به گرد پیمبر طواف کرد چِل سال روی سینه ی خود یک سپر کشید تا داشت جان برای نبی سینه چاک کرد تا داشت سر برای خدا دردسر کشید تا مرتضی به دوش پیمبر شود خلیل یک عمر منتظر روی دوشش تبر کشید در شِعبِ او سه سال پیمبر پناه داشت با هرچه داشت، او همه را زیر پر کشید مادر، عروس، همسر او فاطمه شدند با عشق، نام  فاطمه‌ها را به زر کشید شیر آورد زنی که خودش  شیررزاده است  از اوست نعره شیرِخدا در خطر کشید شعرش حماسه بود علی را رجز به رزم عزمش بلند و جام بلا را به سر کشید تیغی به جای خویش و یکی هم به جای او  گر مرتضی به معرکه تیغ دو سر کشید او شد کفیل و ارث شد از او سقایتش عباس اگر لباس کفیلی به بر کشید داغ پدر کشید علی و زمین نخورد داغی که  خورد بر جگرش پشت در کشید آخر مدینه دید علی مو سفید شد وقتی که  وای فاطمه را از جگر کشید
دوبیتی مثل پسرت علی فضیلت داری در روز جزا حق شفاعت داری تو یار محمدی و بابای علی حق پدری گردن امّت داری ▪️ در یاری مصطفی ز جان راغب بود دینداری او بر همگان غالب بود حیدر که جهانیان به او می نازند پرورده ی دستان ابوطالب بود ▪️ گفتند که بابای علی گمراه است هیهات! که هر اهل دلی آگاه است این حجت ایمان ابوطالب که - گفته پسرم علی ولی الله است ✅ امام علی(ع) فرمود : والذی بعث محمدا بالحق نبیا لو شفع ابی فی کل مذنب علی وجه الارض لشفّعه الله. قسم به کسی که محمد را به حق به پیامبری برگزید اگر پدرم در حق تمام گناهکاران روی زمین شفاعت کند، خداوند می‌پذیرد. 📚 بحارالانوار، ج35، ص110 ✅ پیامبر در کنار جنازه‌ی عموی خود ابوطالب فرمود: ...یا عم ربیت صغیراً، و کفلت یتیماً، و نصرت کبیراً، فجزاک الله عنی خیراً . اى عمو! وقتى کودک بودم تو مرا بزرگ کردی، وقتى یتیم بودم تو سرپرستی ام کردی، و هنگامى که بزرگ شدم تو یارى‌ام نمودی ، پس خداوند به تو پاداش خیر دهد. 📚 تاریخ یعقوبی، ج2، ص26 ✅ إمام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: لو وضع إیمان أبی طالب فی كفةٍ میزان و إیمان هذا الخلق فی الكفة الأخرى لرجح إیمانه اگر ایمان ابوطالب را در یک کفه ترازو قرار دهند و ایمان این مردم را در کفه‌ی دیگر بگذارند، ایمان ابوطالب فزونی خواهد داشت.
✔️قال رسول الله (صل الله علیه و آله و سلم) : «ما نالت قریش منی شیئا اکرهه حتی مات ابوطالب» تا ابوطالب زنده بود، كفّار قريش نتوانستند مرا به سختی آزار رسانند. حامی مصطفی ابوطالب شیر مردِ وفا ابوطالب ای کفیل و پناه و تکیه گهِ... خاتم الانبیا ابوطالب سال ها پای دین پیغمبر خورده ای طعنه ها ابوطالب ساقی زائران بیت الله در صفا و منا ابوطالب از ازل روح محکمت بوده از پلیدی جدا ابوطالب ای تجلی "عُروة الوثقی... لَا انفِصامَ لَها" ابوطالب هرکه شک کرد در مقاماتت هست از اشقیا ابوطالب نظری کن کریم بنده نواز به من بی نوا ابوطالب تا قیامت نمی کنم هرگز حیدرت را رها ابوطالب پسرت را منم همیشه غلام تا ابد هر کجا ابوطالب هم أب حیدری و هم احمد پدر هل أتی ابوطالب می روی، هر دو تا یتیم شوند احمد و مرتضی ابوطالب تازه رفته خدیجه از دنیا نرو ای آشنا ابوطالب خم شود بعد رفتنت قطعا کمر مصطفی ابوطالب رفتی و حرمت رسول شکست بعد تو بارها ابوطالب
باید که با دعای ابوطالب آرم به لب ثنای ابوطالب باب ائمه همدم پیغمبر جان جهان فدای ابوطالب باید ملک ستاره بیفشاند چون گل به خاک پای ابوطالب باشد به مکه گرچه مزار او در قلب ماست جای ابوطالب اوصاف ما کم آورد از شأنش پیغمبر و علی است ثناخوانش اسلام بر ولایت او نازد پیغمبر از حمایت او نازد جود است سائل کرم و جودش دریا هم از عنایت او نازد هم شهر مکه دور سرش گردد هم کعبه بر سقایت او نازد توحید فخر کرده به توحیدش تاریخ بر حکایت او نازد در روی او فروغ ولی پیدا آیینه ی جمال علی پیدا اسلام بود، بود و نبود او گویند اهل‌بیت درود او انوار حیدر است به روی وی پشت محمّد است وجود او گفتار اوست نعت رسول‌الله آیات سرمدی است سرود او بر چهره می‌شکفت چو باغ گل لبخند مصطفی به ورود او با مسلمین کنند چو میزانش سنگین‌تر است کفه ی ایمانش الحق که اوست حامی پیغمبر الحق که شخص اوست ابوالحیدر هر کس که شک نمود به ایمانش حتماً بوَد به دین نبی کافر باور کنید بین همه اصلاب صلب شریف اوست علی‌پرور جز از صدف به دست نیاید در هرگز خزف برون ندهد گوهر از این پدر علی به وجود آید تا نزد او ملک به سجود آید تا بود دوست‌دار محمّد بود تنها نه دوست، یار محمّد بود تنها نه یار بود خدا داند حامی و جان‌نثار محمّد بود مثل علی که دور نبی می‌گشت پیوسته در کنار محمّد بود حتی به وقت مرگ وجود او هر لحظه بی‌‌قرار محمّد بود «میثم» که بوده مدح‌سرای او چندین قصیده گفته برای او
دوبیتی حضرت صادق سخنش جالب است در صفت و شأن ابوطالب است کفه ی ایمان وَ دیانتش بر کفه ی ایمان همه غالب است
از دین ابراهیم تا دین محمد یکتا پرستی پا به پا همراهش آمد یک بار هم بر بتکده سر خم نکرده یک بار هم سجده نکرده جز به ایزد روزی که محتاج نبی ، پیغمبرانند از او شفاعت می کند آن روز احمد فرزند ، وقتی قاسم نار است و جنت جای پدر حتما بود خلد مخلد وقتی که لب های زمین و رود خشک است لب تر کند از آسمان باران ببارد بغض غم مرثیه اش باشد گلو گیر اشعار توحیدیه اش باشد زبانزد حتی بحیرا خیره مانده بر مقامش وقتی حضانت می کند از نور سرمد هر کس که به ایمان او شک داشت باید بر تن لباس از آتش دوزخ بپوشد در وصف او این بس که بابای علی بود آری علی که نیست در اوصاف او حد
آسمان از عمق دریا باز گوهر را گرفت دل از این غم بر لب آمد تا که دلبر را گرفت یا ابوطالب فراقت با دل حیدر چه کرد؟ رفتی و با رفتنت غم، قلب حیدر را گرفت حامی قرآن و یار مصطفی از دست رفت نه بگو امشب اجل جان پیمبر را گرفت عرشیان در ماتمت رخت سیه پوشیده اند او که تنها در دلش ایمان داور را گرفت بس که خود دلواپس حال پیمبر بوده ای چه کشیدی لحظه ای که فاطمه در را گرفت من نمی دانم اگر بودی چه حالی می شدی بی حیایی که به کوچه راه مادر را گرفت بین آن کوچه نبودی و ندیدی که چه شد مجتبی در کوچه ها چشمان خواهر را گرفت زن زدن در بین کوچه باب شد، ای وای من کربلا هم یک حرامی گوش دختر را گرفت یا ابوطالب سرت بر دامن احمد ولی بین گودی بی ادب از پشت سر، سر را گرفت
کور شد چشمی که تاب دیدن دلبر نداشت خوار شد هر کس که بر خاک قدومش سر نداشت بشکند دستی که حتی خطی از کفرت نوشت لال شد آن که به لب مدح ابوالحیدر نداشت در صف محشر کف افسوس بر هم می زند! هر کسی گامی در این دنیا برایت برنداشت صفحه صفحه سِیر می کردم غریبی تو را جلد پشت جلد اصلا غربتت آخر نداشت آب و نان سفره ات الحق پیمبر ساز بود این قبیل اعجاز ها را سفره ی دیگر نداشت جای شک و شبه اصلا نیست از دین خارج است هرکسی توحید و اسلام تو را باور نداشت.. حرمت موی سفیدت کارساز مشکلات جز عبایت حضرت ختم الرسل سنگر نداشت از حمایت های تو اسلام عالمگیر شد این کبوتر بی ابوطالب یقینا پر نداشت.. تا قیامت نام تو آویزه ی عرش خداست تا قیامت دین احمد از تو مؤمن تر نداشت بی پناه مکه از الطاف تو سامان گرفت مهربانی های تو دست کم از مادر نداشت پیرمرد طائفه روز وفاتت هیچکس... بیرقی برپا نکرد و چشم های تر نداشت حضرت یعقوب مکه! یوسفت ارث از تو برد تازه می فهمم چرا آقای ما یاور نداشت در رجب از فیض نام اطهرت تائب شدیم ما گدای نسل در نسل ابوطالب شدیم
"سلام، حامی پیک و پیام، ابوطالب! سلام، ای ملکوت کلام، ابوطالب! نبود اگر کرم کامل تو، گُم می‌شد یتیمِ آمنه در ازدحام، ابوطالب! به کیش خویش، خدا را نظاره می‌کردی فراتر از همهه ی ننگ و نام، ابوطالب! کتیبه‌ای‌ست نگاهت به قدمت انسان سلام ای جبروتِ تمام، ابوطالب! نداشت کعبه اگر حفظ حرمت تو، نبود، میان آن ‌همه بت احترام، ابوطالب! چه گفت با تو بُحَیرا در آن شب شفّاف چه گفت با تو؟ کجا؟ از کدام؟ ابوطالب!... چه گفت با تو محمد به او چه گفتی تو؟ که گفته بود سخن از قیام، ابوطالب!؟ پدربزرگِ مُدارا! مُروّت خالص! کهن‌تر از همه هرچه مرام، ابوطالب! حسین خون تو دارد به رگ که می‌جوشد علی گرفته به نام تو نام، ابوطالب! فقط نبود محمد، که بود سایهٔ تو مدام بر سر هر خاص و عام، ابوطالب! تو سایه‌بان سَرِ تشنگان توحیدی به پشت‌گرمی غیرت مدام، ابوطالب! سلام ای کلمات کهن... سلام، سلام سلام ای ملکوت کلام، ابوطالب!"
تمام عمر باید شد غزل خوان ابوطالب چه شاعرها مسلمان کرده دیوان ابوطالب به سنجش گر که بگذارند ایمان خلایق را ترازو بشکند از بار ایمان ابوطالب تبوک این را به ما فهماند، موسی کیست هارون کیست اشارت هاست پشت نام عمران ابوطالب علی دست خدا بوده ست یعنی قبل ترها خود کلید کعبه را داده به دستان ابوطالب ز خوف قتل پیغمبر سکوتی داشت پر معنی منافق کفر می بیند ز کتمان ابوطالب رسالت بار سنگینی ست اما بر رسول الله از آن سنگین تر است انگار فقدان ابوطالب ز شرح داغ رحلت کردنش این بس که در تاریخ به عام الحزن معروف است هجران ابوطالب
دوبیتی ای باب علی! تو زآفرینش به سری زیرا که تو را بُوَد بدین سان پسری بر جمله‌ی ماسوا علی هست پدر حیران تو هستم که علی را پدری
اگر که بر عشق علی راغبیم ما همه مدیون ابوطالبیم کیستی ای سَید والا نَسَب علی شده به نام تو مُنتسب دین خدا را همه جا یاوری از دل و جان یاور پیغمبری مثل علی بر همگان سَروری چون که اَبالعشق اَبا الحیدری گفته به وصف تو امام صادق دین تو برتر بُود از خلائق هرکه به توحید تو باور نداشت معرفتی به نام حیدر نداشت نام تو آویزه ی عرش خداست چون که پیمبر زِ تو بهتر نداشت دین نبی از تو شرف یافته با پسرت به مشرکان تاخته وقت عروج تو شده سالِ حُزن نشسته بر دلِ نبی حالِ حُزن قلب نبی زِ داغ تو سوخته غم تو شعله به دل افروخته شیر خدا با دلِ پُر از مَحَن پیکر پاک تو نموده کفن آه ، ولی حسین شده بی کفن جسم مطهرش شده پاره تن
دوبیتی پور عبدالمطلب عَمِّ گرامیِّ نبی حامیِّ با اقتدار دین خلّاق جلی دیده از دنیا بِبَست و شد روان سوی بقا پر ز خون از ماتمش شد قلب مولانا علی ▪️ پیغمبر از فراق عمو دلغمین شد خونین جگر از داغ روی آن معین شد حیدر پدر داده ز کف نبی عمو را قلب دو نور خالق از این غم حزین شد ▪️ رفته از این جهان ابوطالب سوی باغ جنان ابوطالب هم نبی هم علی حزین گشتند چون بُدی یارشان ابوطالب
۴ (حضرت ابوطالب ع) ابوطالب شما،عموی احمدی حامی دین حق،جان محمدی رفته ای مولی از بر احمد از غمت خون شد جگر احمد تسلیت احمد تسلیت احمد۲ تو ابوطالب و،پدر حیدری حامی دین حق،جان پیغمبری سرپرست پیغمبر اکرم قامت احمد از غمت شد خم تسلیت احمد تسلیت احمد۲ تو حمایتگر،مصطفی بوده ای تو به نزد همه،پر بها بوده ای شخص پیغمبر به تو می نازد حضرت حیدر به تو می نازد تسلیت احمد تسلیت احمد۲ در غم و ماتمت،بزم ماتم به پاست دیده گریان تو،از غمت مصطفاست رفتی و احمد با دل سوزان بر تو می گرید از غم هجران تسلیت احمد تسلیت احمد۲
۵ (حضرت ابوطالب ع) عموی ختم مرسل،رفته امشب ز دنیا زین غم و رنج و حرمان،خونجگر گشته طاها رفت ابوطالب سوی الله آجرک الله رسول الله ابوطالب نموده،از پیمبر حمایت شده با دست احمد،چون خدیجه هدایت رفت ابوطالب سوی الله آجرک الله رسول الله حامی دین و قرآن،پدر مرتضی بود در همه عمر خود او،یاور مصطفی بود رفت ابوطالب سوی الله آجرک الله رسول الله زین مصیبت چو حیدر،قلب احمد شکسته دیده گریان و غمگین،در عزایش نشسته رفت ابوطالب سوی الله آجرک الله رسول الله بعد داغ عمویش،صبر احمد شده کم ریزد اشک دمادم،قامت او شده خم رفت ابوطالب سوی الله آجرک الله رسول الله
۶ (حضرت ابوطالب ع) عموی پیغمبر،مولی ابوطالب باشد خدا باور،مولی ابوطالب مولی ابوطالب۲ کرده تمام عمر،حمایت از احمد همچون خدیجه شد،هدایت از احمد مولی ابوطالب۲ در دل ابوطالب،نور بصیرت داشت درون قلب خود،عشق شریعت داشت مولی ابوطالب۲ تمام عمرش با،ختم رسالت بود چون پسرش حیدر،روح عدالت بود مولی ابوطالب۲ تا رفت از این دنیا،خون شد دل احمد داغش زده آتش،بر حاصل احمد مولی ابوطالب۲ شامل پیغمبر،رنج و محن گشته با دست حیدر او،غسل و کفن گشته مولی ابوطالب۲
به روی تخته چه می كرد آفتاب خدا؟ كسی كه عطر تنش را فرشته ها بردند ز احترام نكردند بر تن تو كفن پی صواب كفن ها جدا جدا بردند چه رتبه ایست در این تشنگی كه معصومین به گاهِ مرگ، رهی سوی كربلا بردند
در میان هلهله سوز و نوا گم می شود زیر ضرب تازیانه ناله ها گم می شود بسکه بازی می کند زنجیر ها با گردنم در گلویم گریه های بی صدا گم می شود در دل شب بارها آمد نمازم را شکست در میان قهقه صوت دعا گم می شود چهار چوب پیکرم بشکسته و لاغر شدم وقت سجده پیکرم زیر عبا گم می شود تازه فهمیدم چرا در وقت سیلی خوردنش راه مادر در میان کوچه ها گم می شود بین تاریکی شب چون ضربه خوردم آگهم آه در سینه به ضرب بی هوا گم می شود لا به لای پنجه هایش مشتی از موی سرم بین این تصویر ها دیگر حیا گم می شود از یهودی ضربه خورده خوب می داند چرا؟ گوشوارٍ بچه ها در کربلا گم می شود
دستی رسید بال و پرم را کشید و رفت از بال من شکسته ترین آفرید و رفت خون گلوی زیر فشارم که تازه بود با یک اشاره روی لباسم چکید و رفت بد کاره ای به خاک مناجات سر گذاشت وقتی صدای بندگی ام را شنید و رفت راضی نشد به بالش سختی که داشتم زنجیرهای زیر سرم را کشید و رفت شاید مرا ندیده در آن ظلمتی که بود با پا به روی جسم ضعیفم دوید و رفت روزم لگد نخورده به آخر نمی رسید با درد بود اگر شب و روزم رسید و رفت دیروز صبح با نوک شلاق پا شدم پلکم به زخم رو زد و در خون طپید و رفت از چند جا ضریح تنم متصل نبود پهلوی هم مرا وسط تخته چید و رفت تابوت از شکستگی ام کار می گرفت گاهی سرم به گوشه ی دیوار می گرفت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نوحه حضرت ابوطالب علیه السلام شد حیدر، عزادار، از داغ پدر گریان شد احمد، سیه پوش، از داغ عمو نالان غم به دلها غالب است عزای بو طالب است تسلیت مولا علی.. در ایمان، در احسان، بوده مَثَل و اُلگو حامیِ، پیغمبر، بوده سخنش حق گو شده عام الحزنِ ما عزای آن با وفا تسلیت مولا علی.. هم سرور، هم رهبر، بوده به قریشیان هم آلِ، هاشم را، بوده چو مَهِ تابان زیر بارِ طعنه ها در غریبی شد فدا تسلیت مولا علی.. شد تشییع،شد تدفین،آن حضرت و نورِ عین کفن شد، بر تَنَش، وای از بی کفن حسین... ابوطالب در محن.. شد زِ شاهِ بی کفن.. تسلیت مولا علی..