#پارت_175🌙 به یزید خبر می رسد که بعضی از مردم شام با دیدن کاروان اسیران و اگاهی به برخی از واقعیت ها نظرشان در مورد او عوض شده است و به دنبال این هستند تا واقعیت را بفهمند. پس زمان آن رسیده است که یزید برای فریب دادن و خام کردن آنها کاری بکند. فکری به ذهن او می رسد . یکی از سخنرانان شام را می‌طلبد و از او می‌خواهد که یک متن سخنرانی بسیار عالی تهیه کند و در آن تا آنجا که می‌تواند خوبی های معاویه و یزید را بیان کند و حضرت علی به امام حسین را لعن و نفرین کند. البته پول خوبی هم به این سخنران داده می‌شود و قرار می گذارند که وقتی مردم برای نماز جمعه می آیند این سخنرانی انجام شود. در شهر اعلام می‌کنند که روز جمعه یزید به مسجد می آید و همه مردم باید بیایند. روز جمعه فرا می‌رسد و در مسجد جای سوزن انداختن نیست همه مردم شام جمع شده‌اند. یزید دستور می‌دهد تا امام سجاد را هم به مسجد بیاورند. او می‌خواهد به حساب خود یک ضربه روحی به امام‌سجاد بزند و عزت و اقتدار خود را به آنها نشان بدهد. سخنران بالای منبر می‌رود و به مدح و ثنای معاویه و یزید می پردازد و این که معاویه همانی بود که اسلام را از خطر نابودی نجات داد و... و همچنان ادامه می دهد تا آنجا که به ناسزا گفتن به حضرت علی به امام حسین می رسد. ناگهان صدایی در مسجد طنین می اندازد وای بر تو که به خاطر خوشحالی یزید آتش جهنم را برای خود خریدی! این کیست که چنین سخن می‌گوید همه نگاه ها به سوی صاحب صدا برمیگردد. همه مردم زندانی یزید امام سجاد را به هم نشان می‌دهند اوست که سخن می گوید ای یزید آیا به من اجازه می‌دهی بالای این چوب ها بروم و سخنانی بگویم که خشنودی خدا در آن است. یزید قبول نمی‌کند اما مردم اصرار می‌کنند و می‌گویند اجازه بدهید او به منبر برود تا حرف او را بشنویم. اری این طبیعت انسان است که از حرف تکراری خسته می‌شود سال‌هاست که مردم سخنرانی های تکراری را شنیده‌اند آنها می‌خواهند حرف تازه‌ای بشنوند. یزید به اطرافیان خود می‌گوید اگر این جوان بالای منبر برود تا آبرویم را نریزد پایین نخواهد آمد و همچنان با خواسته مردم موافق نیست. مردم اصرار می کنند عده ای می گویند این جوان که رنج سفر و داغ پدر و برادر دیده است نمی تواند سخنرانی کند بگذار بالای منبر برود وقتی این همه جمعیت را ببیند نخواهد توانست یک کلمه بگوید. از هر گوشه مسجد صدا بلند می‌شود ای یزید بگذار این جوان به منبر برود چرا میترسی؟ تو که کار خطا نکرده ای! مگر نمی گویی که اینها از دین خارج شده‌اند و اگر نمی‌گویی اینها فاسق هستند خوب بگذار برود سخن بگوید که کیستند و از کجا آمده اند. آری بیشتر مردم شام از واقعیت خبر ندارند تبلیغات یزید کاری کرده است که همه خیال می‌کنند عده‌ای بی‌دین بر ضد اسلام و حکومت اسلامی شورش کرده است و یزید آنها را کشت است. آن گروهی هم که تحت تاثیر کاروان اسیران قرار گرفته بودند از این فرصت استفاده می‌کنند و اصرار پافشاری که بگذارید فرزند حسین به منبر برود. جو مسجد به گونه ای می‌شود که یزید ناچار می شود اجازه بدهد امام سجاد سخنرانی کند اما یزید بسیار پشیمان است و با خود می‌گوید عجب اشتباهی کردم که این مجلس را تشکیل دادند ولی پشیمانی دیگر سودی ندارد. مسجد سراسر سکوت است و امام آماده می‌شود تا سخنرانی تاریخی خود را شروع کند: بسم الله الرحمن الرحیم نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

#پارت_176🥀 بهترین درود و سلام ها را به پیامبر خدا می فرستم. هر کس مرا می شناسد که می شناسد اما هر کس که مرا نمی شناسد بداند که من فرزند مکه و منایم و فرزند زمزم و صفایم. من فرزندان کسی هستم که در آسمانها به معراج رفت و فرشتگان آسمان ها پشت سر او نماز خواندند. من فرزند محمد مصطفی هستم. من فرزند کسی هستم که با دو شمشیر در رکاب پیامبر جنگ می کرد و دو بار با پیامبر بیعت کرد. من پسر کسی هستم که در جنگ بدر به حنین با دشمنان جنگید و هرگز به خدا شرک نورزید. من پسر کسی هستم که چون پیامبر به رسالت مبعوث شد او زودتر از همه به پیامبر ایمان آورد. او که جوان مرد بزرگوار و شکیبا بود و همواره در حال نماز بود. همان که مانند شیری شجاع در جنگها شمشیر میزد اسلام مدیون شجاعت است. آری او جدم علی بن ابیطالب است. من فرزند فاطمه هستم فرزند بزرگ بانوی اسلام هستم. من پسر دختر پیامبر شما هستم. یزید صدای گریه مردم را می شنود آنها با دقت به سخنان امام سجاد گوش می‌دهند. مردم شام به دروغ های یزید و معاویه پی برده‌اند. آنها یک عمر حضرت علی را لعن کرده‌اند آنها باور کرده بودند که علی نماز نمی خواند اما امروز می فهمند اولین کسی که به اسلام ایمان آورده حضرت علی بوده است او کسی بوده است که همواره در راه اسلام شمشیر زده است. صدای گریه و ناله مردم بلند است. یزید از ترس به خود می لرزد چه خاکی بر سر بریزد. می‌ترسد که نکند مردم شورش کنند و او را بکشند. هنوز تا موقع اذان وقت زیادی مانده است اما یزید برای اینکه مانع سخنرانی امام می‌شود دستور می‌دهد که ما از آن اذان بگوید: -الله اکبر الله و اکبر اشهد ان لا اله الا الله ـ امام می‌فرماید تمام وجود من به یگانگی خدا گواهی می‌دهد. - اشهد ان محمد رسول الله . امام سجاد عمامه خود را برمی دارد و به موذن رو می کند تو را به این محمدی که نامش را بردی قسم میدهند تا لحظه ای صبر کنی. بعد رو به یزید می کند و می فرماید ای یزید بگو بدانم این پیامبر خدا که نامش در اذان برده شد جد توست یا جد من اگر بگویی جد تو است که دروغ گفته و کافر شده اگر بگویی که جد من است پس چرا فرزند او حسین را کشتی و دختران او را اسیر کردی؟ آنگاه اشک در چشمان امام سجاد جمع می‌شود به یاد مظلومیت پدر افتاده است ای مردم در این دنیا مردی را غیر از من پیدا نمی‌کنید که رسول خدا جد او باشد پس چرا یزید پدرم حسین را شهید کرد و ما را اسیر نمود. یزید که می‌بیند آبرویش رفته است بر می خیزد تا نماز را اقامه کند امام به او رو میکند و می فرماید ای یزید تو با این جنایتی که کردی هنوز خود را مسلمان می‌دانی که هنوز هم می‌خواهی نماز بخوانی. یزید نماز را شروع می کند و عده ای که هنوز قلبشان در گمراهی است به نماز می ایستند ولی مردم زیادی نیز بدون خواندن نماز از مسجد خارج می شوند. *** نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

#پارت_177🍂 مردم شام از خواب بیدار شده اند آنها وقتی به یکدیگر می‌رسند یزید را لعنت می کنند . آنها فهمیده‌اند که یزید دین ندارد و بنی امیه یک عمر آنها را فریب داده‌اند. آنها می‌دانند که چرا امام حسین با یزید بیعت نکرد اگر او نیز در مقابل یزید سکوت می کرد دیگر اثری از اسلام باقی نمی ماند. یزید خبر می‌رسد که شام در آستانه انفجاری بزرگ است. مردم دسته دسته کنار خرابه شام می‌روند و از امام سجاد و دیگر اسیران عذرخواهی می‌کنند. ماموران حفاظتی خرابه نمی‌توانند هجوم مردم را کنترل کنند. یزید تصمیم می‌گیرد اسیران را از مردم دور کند و به بهانه نامناسب بودن فضای را به آنها را به قصر می‌برد. مردم شام می بینند که اسیران را به سوی قصر میبرند تا آنها را در بهترین اتاق های قصر منزل دهند. این حیله ای است تا دیگر کسی نتواند با اسیران تماس داشته باشد. ناگهان صدای شیون و ناله از داخل قصر بلند می شود؟ حالا دیگر چه خبر است؟ زن یزید هنده بنایی گریه را گذاشت است . وقتی به صورت های سوخته در آفتاب لباس‌های پاره حضرت زینب دختران رسول خدا نگاه می کند فریاد و ناله اش بلند می شود. نگاه کن! خود یزید به همسرش هنده می گوید که برای امام حسین گریه کند و ناله سر بدهد. آیا شما از تصمیم دوم یزید با خبر هستید؟ او می‌خواهد کاری کند که مردم خیال کنند ابن زیاد بود که حسین را کشته است و او به این کار راضی نبوده است. هنوز نامه یزید در دست ابن زیاد است که به او فرمان قتل حسین را داده است اما اهل شام از آن بی خبر هستند و یزید می‌تواند واقعیت را تحریف کند. یزید همواره در میان مردم این سخن را می گوید خدا ابن‌زیاد را لعنت کند من به بیعت مردم عراق بدون کشتن حسین راضی بودم خدا حسین را رحمت کند این ابن زیاد بود که او را کشت. اگر حسین نزد من می‌آمد او را به قصر خود می بردم و به او در حکومت خود مقامی بزرگ می دادم. همسفر خوبم! نگاه کن که چگونه واقعیت را تحریف می‌کند . یزید که دیروز دستور قتل امام حسین را داده بود اکنون خود را فدای حسین معرفی می کند. او تصمیم گرفته است تا برای امام حسین مجلس عزا برپا کند به همین مناسب در قصر یزید سه روز عزا اعلام می شود. هر جا بروی گریه است و عزاداری ! عجب است که مجلس عزا در قصر یزید برپا می‌شود خود یزید هم در این عزا شرکت می‌کند. زنان بنی امیه شیون می کنند و بر سر و سینه می زنند. در همه مجلس ها ابن زیاد لعنت می شود. اگر پا به قصر یزید بگذارید فریاد وای حسین کشته شد در همه جا بلند است. یزیدی که تا دیروز شادی می کرد و می رقصید امروز در گوشه ای نشسته و عزادار است. او به همه می‌گوید که خواست خدا این بود که حسین به فیض شهادت برسد خدا ابن زیاد را لعنت کند. مردم ! نگاه کنید یزید همیشه ابن زیاد را لعنت می کند یزید برای امام حسین مجلس عزا گرفته است همه زنان بنی امیه در عزای او بر سر و سینه می زنند یزید چقدر با خاندان پیامبر مهربان شده است! هر روز سفره ناهار آماده می شود اما او لب به غذا نمی زند. چرا؟ باید امام سجاد بیاید تا او شروع به خوردن غذا کند مردم ببینید یزید چقدر به فرزند رسول خدا احترام می‌گذارد بدون او لب به غذا نمی زند. آیا مردم شام بار دیگر خام خواهند شد؟ آیا آنها دوباره فریب یزید را خواهند خورد ؟ به هرحال اکنون زینب و دیگر زنان اجازه دارند تا برای شهدای خود گریه کنند آری در طول این سفر هرگاه میخواستند گریه کنند سربازان به آنها تازیانه می زدند. *** نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

#پارت_179🌾 شب است و همه مردم شهر در خواب هستند اما کنار قصر یزید کاروانی آماده حرکت است. یزید دستور داده است تا خاندان پیامبر در دل شب و مخفیانه از شام خارج شوند او نگران است که اگر مردم شام بفهمند برای خداحافظی با این خانواده اجتماع کنند و بار دیگر امام سجاد سخنرانی کند و دروغ های دیگری از یزید را فاش می سازد. آن روزی که مردم به این کاروان فحش و ناسزا می‌گفتند یزید در روز روشن آنها را وارد شهر کرد و مدت زیادی آنها را در مرکز شهر معطل نمود اما اکنون که مردم شهر این خاندان را شناخته اند باید در دل شب سفرشان آغاز شود. اکنون یزید نزد ام کلثوم دختر علی می‌رود و می‌گوید ای ام الکلثوم این سکه‌های طلا مال شماست این ها را در مقابل سختی ها و مصیبت هایی که به شما وارد شده است از من قبول کن. صدای ام کلثوم سکوت شب را می شکند ای یزید تو چقدر بی حیا و بی شرمی برادرم حسین را می کشی و در مقابل آن سکه طلا به ما می دهی ما هرگز این پول را قبول نمی کنیم. یزید شرمنده می‌شود و سرش را پایین می‌اندازد و دستور حرکت می‌دهد کاروان شهر شام را ترک می‌کنند شهری که خاندان پیامبر یک ماه و نیم در آن زجر و رنج را تحمل کردند. این شهر خاطره های تلخی برای این مسافران داشت اکنون آنها باز می گردند ولی رقیه همراه آنان نیست آنها یک یادگار برای مردم این شهر باقی گذاشتند. * کاروان به حرکت خود ادامه میدهد مهتاب بیابان را روشن کرده است هنوز از شام فاصله زیاد نگرفته‌ایم ‏نعمان همراه کاروان می‌آید یزید به او توصیه کرده است که با اهل کاروان مهربانی کند و هر کجا که خواستند آنها را منزل دهد. -ای نعمان آیا میشود ما را به سوی عراق ببری؟ - عراق برای چه؟ ما قرار بود به سوی مدینه برویم . -ما می خواهیم به کربلا برویم خدا به تو جزای خیر بدهد ما را به سوی کربلا ببر. نعمان مقداری فکر می‌کند و سرانجام دستور می‌دهد کاروان مسیر خود را به سوی عراق تغییر دهد شب ها و روزها می گذرد تا کربلا راهی نمانده است. به راستی چه موقع ما به کربلا می رسیم؟ زینب به زیارت قبر برادر میرود سکینه به دیدار پدر میرود. اینجا سرزمین کربلاست! کربلای خون اینجاست همان جایی که عزیزانمان به خاک و خون غلتیدند هنوز صدای غریبانه حسین به گوش می‌رسد. کاروان سه روز در کربلا می ماند و همه برای امام حسین و عزیزانشان عزاداری می‌کنند. سه روز می‌گذرد اکنون موقع حرکت به سوی مدینه است. ** کاروان آرام آرام به سوی مدینه می رود شبها و روزها سپری می‌شود . نزدیک مدینه امام سجاد دستور توقف می دهد. - ای نعمان بن بشیر پدر تو شاعر بود آیا تو هم از شعر بهره‌ای بردی؟ -اری ای پسر رسول خدا. - پس به سوی شهر برو و مردم را از آمدن ما با خبر کن. نعمان سوار بر اسب خود می شود و به سوی مدینه به پیش می تازد امام سجاد دستور می‌دهد تا خیمه ها را برپا کنند و زنان و بچه‌ها در خیمه ها استراحت کنند. حتماً به یاد داری که این کاروان در دل شب از مدینه به سوی مکه رهسپار شد امام سجاد دیگر نمی‌خواهد ورود آنها به مدینه مخفیانه باشد می‌خواهد همه مردم با خبر بشوند و به استقلال این کاروان بیایند. نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

#پارت_178🍁 یزید می‌داند که دیگر ماندن اسیران در شام به صلاح نیست هرچه آنها بیشتر بمانند خطر بیشتری حکومت او را تهدید می‌کند اکنون باید آنها را از شام دور کند و به مدینه فرستاد. برای همین امام سجاد را به حضور می‌طلبد و به او می‌گوید که فرزند حسین اگر می خواهی می توانی در شام پیش من بمانی و گر هم میخواهی به مدینه بروی دستور می دهم تا مقدمات سفر را برایتان آماده کنند. امام بازگشت به مدینه را انتخاب می‌کند یزید دستور می‌دهد تا نعمان بن بشیر به قصر بیاید. آیا نعمان پسر بشیر را می شناسی؟ همان کسی که قبل از ابن زیاد امیر کوفه بود او کسی بود که وقتی مسلم به کوفه آمد هیچ واکنش تندی نسبت به مسلم انجام نداد. آری او سیاست مسلمت آمیزی داشت اما یزید او را برکنار کرد و به جای آن ابن زیاد را در کوفه به عنوان امیر منصوب کرد. نعمان بعد از برکناری از حکومت کوفه به شام آمده است. یزید به نعمان رو می‌کند و می‌گوید ای نعمان بن بشیر هرچه سریعتر وسایل سفر را آماده کند تو باید با عده ای سربازان خاندان حسین را به مدینه برسانید لباس غذا آب آذوقه و هرچه را که برای این سفر نیاز هست تهیه کن این سربازان به همراه تو می آیند تا محافظ کاروان باشند. یزید می ترسد که مردم دوره این خاندان جمع شوند. این سربازان باید همراه کاروان باشند تا مردم شهرها در طول مسیر نتوانند با این خاندان سخن بگویند. آری باید هرچه زودتر این خانواده را از کشورشان بیرون کرد نباید گذاشت مردم شام بیش از این با این خاندان آشنا شوند وگرنه حکومت بنی امیه برای همیشه نابود خواهد شد. باید هرچه زودتر سفر آغاز گردد. امام رو به یزید می کند و می فرماید ای یزید در کربلا وسایل ما را غارت کرده اند دستور بده تا آنها را به ما برگردانند. آری در عصر عاشورا خیمه ها را غارت کردند و سپاه کوفه هرچه داخل خیمه ها بود برای خود برداشتند اما یزید پس از جنگ به ابن زیاد نامه نوشت و از او خواست تا همه وسایلی که در خیمه ها بود را به شام بیاورند. یزید می خواست این وسایل را برای خود نگه دارد تا همواره نسل بنی امیه به آن افتخار کند و به عنوان یک سند زنده گویای پیروزی بنی امیه بر بنی هاشم باشد . یزید در جواب می گوید ای پسر حسین آن وسایل را به شما نمی دهند در مقابل حاضر هستند که چند برابر آن پول و طلا به شما بدهم. امام در جواب او می فرماید ما پول تو را نمی خواهیم ما آن وسایل را می‌خواهیم چرا که در میان آن وسایل مقنعه و گردنبند مادرم حضرت زهرا بوده است یزید سرانجام برای اینکه امام سجاد حاضر شود شام راترک کند دستور می دهد تا آن وسایل را به او بازگرداند. *** نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

#پارت_180🌴 #پارت_اخر☘ خبر شهادت امام حسین روزها قبل به مدینه رسید است ابن‌زیاد روز دوازدهم پیکی را به مدینه فرستاد تا خبر کشته شدن امام حسین را به امیر مدینه بدهد. دوستان خاندان پیامبر در آن روز گریه ها کردند و ناله‌ها نمودند اما آنها از سرنوشت اسیران هیچ خبری ندارند. به راستی آیا یزید آنها را هم شهید کرده است؟ همه نگران هستند به منتظر خبر. ناگهان از دروازه شهر اسب سواری وارد می‌شود و فریاد می‌زند یا اهل یثرب لا مقام لکم ای مردم مدینه دیگر در خانه های خود نمانید. همه با هم می‌گویند چه خبر است؟ مردم در مسجد پیامبر جمع می‌شوند زن و مرد پیر و جوان ای مرد چه خبری داری؟ او به مردم می‌گوید مردم مدینه این امام سجاد است که با عمه اش زینب و خواهرانش در بیرون شهر شما منزل کرده است. همه مردم سراسیمه می‌دهند داغ حسین برای آنها تازه شده است. چه غوغایی شده است. نعمان می خواهد به سوی امام سجاد برگردد اما می بیند همه راهها بسته شده است ازدحام جمعیت است برای همین او از اسب پیاده می‌شود و پیاده به سوی خیمه امام سجاد میرود. چه قیامتی برپا شده است نعمان وارد خیمه امام سجاد می‌شود امام را می‌بیند در حالی که اشک می ریزد و دستمالی در دست دارد و اشک چشم خود را پاک میکند. مردم به خدمت امام سجاد میرسند و به او تسلیت می گویند صدای گریه و ناله از هر سو بلند است. اما می‌خواهد برای مردم سخن بگوید همه مردم ساکت میشوند این سفر دارد به پایان می‌رسد باید چکیده خلاصه این سفر برای تاریخ ثبت شود من خدا را به خاطر سختی های بزرگ و مصیبت‌های درد و بلای سخت شکر و سپاس می گویم. مردم مدینه در تعجب هستند به راستی این کیست که این چنین سخن می‌گوید؟ او با چشم خود شهادت پدر برادران عموهع و...را دیده است او به سفر اسارت رفته است و آب دهان انداختن اهل شام به سوی خواهرانش را دیده است اما چگونه است که باز خدا را شکر می کند؟ آری تاریخ میداند که امام خدا را شکر می کند چرا که این کاروان که اکنون از شام برگشته در آنجا اسلام را زنده کرده و برگشته است. اری این کاروان به کربلا رفت و خون های زیادی در راه دین داد و به شام رفت و دین پیامبر را از مرگ حتمی نجات داد. آیا نباید خدا را شکر کرد که اسلام نجات پیدا کرده و دینی که پیامبر برای آن خون دل زیادی خورد بود بار دیگر زنده شد. خون امام حسین تا روز قیامت درخت اسلام را آبیاری می کند. همسفرم سفر ما دارد به پایان می‌رسد حتماً می‌دانی که چه کسی پیروز شد. یزید به خاطر کینه ای که به پیامبر و خاندان او به دل داشت میخواست اسلام را ریشه‌کن کند به عنوان خلیفه مسلمانان می خواست ضربات هولناکی را به اسلام بزند و این امام حسین بود که با قیام خود اسلام را نجات داد. تا زمانی که صدای اذان از گلدسته ها بلند است امام حسین پیروز است. عزیزم ! این بار که صدای الله اکبر را شنیدی بدان که این صدای مرهون خون سرخ امام حسین است. گوش کن! اکنون امام سجاد آخرین سخنان خود را بیان می فرماید: ای مردم پدرم امام حسین را شهید کردند و خاندان او را به اسارت گرفتند و سر او را بر نیزه نمودند و به شهرهای مختلف بردند. کدام دل است که بتواند بعد از شهادت او شادی کند هفت آسمان در عزای او گریستند همه فرشتگان خداوند و همه ذرات عالم بر او گریه کردند ما را به اسارت بردن گوی که ما فرزندان قوم کافر هستیم. شما به یاد دارید که پیامبر چه قدر سفارش ما را به امت خود می نمود و از آنان می خواست که به ما محبت کنند به خدا قسم اگر پیامبر به جای آن سفارش ها از امت خود می خواست که با فرزندان او بجنگند امت او بیش از این نمی توانست در حق ما ظلم کند. این چه مصیبت بزرگ و جانسوزی بود که امت مسلمان بر خاندان پیامبر ایشان وارد کردند اما این مصیبت ها را در پیشگاه خدا عرضه می‌کنیم که او روزی انتقام ما را خواهد گرفت. سخن امام به پایان می‌رسد و پیام مهم او برای همیشه در تاریخ می‌ماند مردم مدینه به یاد دارند که پیامبر چقدر نسبت به فرزندانش سفارش می کرد آنها فراموش نکرده‌اند که پیامبر همواره از مردم می خواست تا به فرزندان عشق بورزند. به راستی امت اسلام بعد از رسول خدا با فرزندان او چگونه رفتار کردند؟ آخرین سخن امام نیز اشاره‌ای است به اینکه یک روز انتقام گیرنده خون امام حسین خواهد آمد . آری او می آید بیایید من به شما هم برای آمدنش دعا کنیم. اللهم عجل لولیک الفرج! آمین. نویسنده:مهدی خادمیان ارانی #هفت_شهر_عشق .

روضه_امام_کاظم_علیه_السلام مناجات_امام_زمان_علیه_السلام بسم الله الرحمن الرحیم 🔸آقا بیا که روضه ی موسی بن جعفر است 🔸چشمانمان ز داغ مصیباتشان تر است آجرک الله... یا بن الحسن... 🔸جامه سیاه بر تن و بر جان شرار آه 🔸دل ها به یاد غصۀ او پر ز آذر است دلها رو روانه کنیم... کنار حرم با صفاش... 🔸مرثیه خوان حضرت کاظم، خود خداست 🔸بانی روضه، حضرت زهرای اطهر است امشب آسمان و زمین... عزادار آقا موسی بن جعفر هست... امشب همه عالم عزادارند.. بانی تمام روضه ها... مادرش زهراست... 🔸زندان نگو، که گرم مناجات با خداست 🔸غار حرای حضرت موسی بن جعفر است قربون غریبیت برم آقا... 🔸از تازیانه خوردن حضرت نگو دگر 🔸ارثیه ای رسیده به ایشان ز مادر است 🔸باشد همیشه ورد زبانم به هر نفس 🔸لعنت به آن یهودی بی دین که کافر است 🔸ای من فدای شال عزای شما شوم آقا جان... یا بن الحسن... قربون شال عزات برم آقا... 🔸ای من فدای شال عزای شما شوم 🔸آقا بیا که روضۀ موسی بن جعفر است هر کجا نشستی... حالا امام زمانت رو دعوت کن... یا صاحب الزمان...

🍂سینه_زنی🍂 🥀« کوچ از خرابه ؛ زبانحال زینب کبری (س) »🥀 📝محمد علی مصیبی تبریزی سبک : شبانگاهان . . . خداحافظ ای اسیر بلا شمع بزم ولا ، جلوۀ عصمت قطار غم یوللانوب گئدوری کربلایه طرف،باشلانورفرقت اولوب قلبیم غمدن آکنده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ ئورکلرده کِلک حسرتیلن اوج محنتیلن،غم سوزین یازدیم ئوزوم بو ویرانه مسکن ده جان وئرن دمده، قبریوی قازدیم یانور نار ِ هجره عمّنده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ دوزنمز عمّه ن فراق اودونا منتظردی ولی ، اکبر و قاسم بلادشتینده منیم یولومی گوزلوری گوزلیم قولسوزعباسیم قورام بزم غم او گلشنده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ عمون عباسه ئوزوم دیئرم ایلیوبدی خزان،غم گولون نیلی ابوالفضلیم ! گوزلروندن ایراق نازنین بالاما ، ووردیلار سیلی عمون آغلار آغلارام منده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ اگر چه من عازمم اما غملی قبرینده وار گوزوم والله حسینیم مندن سوروشسا سنی باغریقان باباوا،یوخ سوزوم والله حسیندن زینبدی شرمنده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ «مُصَیب»یاز؛گئتدی زینب اوگون نازنین بالا شاماتیده قالدی یزیدی تخت خلافتدن بو سه ساله بالا عاقبت سالدی دی ، زینبله همنوا سنده سنی تاپشوردوم خداونده من خداحافظ - من خداحافظ

🎙محمد حسین پویانفر 🎼 من غلام نوکراتم فوق العاده زیبا و احساسی👌🖤

. 🔆متن شبهه: #اول_ماه_صفر_است 🌘 خونریزی یا شکستن تخم مرغ وصدقه ودود کردن اسفند فراموش نشود... ان شاءالله با خواندن این دعا در اول ماه صفر ازبلا دور بوده ، حاجت روا شوید: نیت کنید. ✨ سبحان الله يافارج الهمّ ويا كاشف الغم فرّج همي ويسرّ أمري وأرحم ضعفي وقلة حيلتي و أرزقنی من حيث لاأحتسب يارب العالمين حضرت رسول فرمودند هر كس مردم رااز اين دعا باخبركنددر گرفتاريش گشايش ايجاد می شود 🔆پاسخ شبهه: 1⃣این خرافات را منتشر نکنیم. این خرافات هیچ گونه سندیت و صحتی ندارند. 2⃣معنای صفر چیست؟ «صفر» به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن این است که چون این ماه پس از ماه محرم است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم - به دلیل اینکه از ماههای حرام بود- از جنگ دست می‌کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند. 3⃣ در مورد ماه صفر ، بنا بر آن چه به غلط معروف گشته، ماه صفر «نحس» است؛ به خصوص روز چهارشنبه آخرین آن ماه را که به نحس بودن بیشتر معروف شده است و در این باره روایت مخصوصى از ائمه دین(ع) نرسیده و در منابع روایی ما از اهل بیت در مورد نحس بودن این ما سخنی وجود ندارد. 4⃣بین مردم مشهور شده است که ماه صفر ماه نحسی است و برای رفع نحوست آن باید ادعیه ای خواند یا صدقه داد و ... 5⃣اما جالب توجه است وقتی به منابع روایی رجوع می کنیم حدیثی در مجامع روایی دال بر نحوست ماه صفر نمی یابیم. 6⃣مرحوم شیخ عباسی قمی ره صاحب مفاتیح الجنان نیز در ابتدا اعمال ما صفر می گوید: بدان که این ماه به نحوست معروف است. یعنی ایشان نیز صرفاً شهرت این امر را بیان می کنند و👈 روایتی دال بر این مطلب نمی آورند. 7⃣حتی دعایی هم که برای رفع این نحوست ایشان در کتابش به نقل از فیض کاشانی ره و ... آورده است؛ در هیچ یک از مجامع روائی ما موجود نیست طبق جستجوهای انجام شده. حتی در آثار چاپی خود فیض کاشانی ره نیز این دعا به چشم نمی خورد. حتی در مجامع روائی و کتب عامه نیز همچین دعایی به چشم نمی خورد. 8⃣اما علامه مجلسی ره در کتاب «زادالمعاد» خویش که کتابی شبیه مفاتیح است در ابتدای بحث ماه صفر می نویسد: این ماه مشهور به نحوست و شومی است و این مطلب به دو معنی می تواند باشد: اول آنکه طبق قول علمای امامیه رسول الله(ص) در این ماه وفات یافتند. و معنی دوم اینکه چون این ماه پس از ماهایی است که قتال در آنها حرام است[یعنی ماههای ذی القعدة، ذی الحجة و محرم الحرام]؛ و این ماه که ماه شروع قتال است شوم باشد. و من در احادیث امامیه چیزی که دلالت بر نحوست این ماه داشته باشد؛ ندیده ام. و صرفاً در برخی روایات غیر معتبر عامه این مطلب آمده است. 9⃣خب وقتی حدیث شناس مبرزی چون علامه مجلسی(ره) این حرف را بزند؛ واقعاً تردید بسیار جدی در نحوست این ماه به وجود می آید؛ اگر نگوئیم قطع به نحس نبودن این ماه پیدا می کنیم. 🔟درباب چهارشنبه ماه صفر و علی الخصوص چهارشنبه آخر ماه صفر نیز ایشان می گوید: پس بدان که نحوست چهارشنبه آخر ماه صفر بین عوام و بلکه بین خواص[یعنی حتی بین علما] مشهور است. و به دست من روایتی که دلالت بر این مطلب داشته باشد؛ نرسیده است. چه روایات عامه و چه روایات امامیه معتبر. و البته روایاتی در باب نحوست روز چهارشنبه به نحو مطلق و چهارشنبه آخر هر ماه به نحو خاص داریم. واما_در_مورد_روایتی_که_آورده_شده: (سُبحانَ الله یا فارِجَ الهَمّ وَ یا کاشِفَ الغَمّ فَرِّج هَـمّی وَ یَسّر اَمری وَ ارحِم ضَعفی وَ قِلَـّةَ حیلَتی وَ ارزُقنی حَیثَ لا اَحتَسِب یا رَبَّ العالَمین)👇👇 چنین حدیثی نیافتیم و حدیث هایی که در اینترنت مشاهده می کنید; تا در منابع معتبر ندیده اید یا در سایت های معتبر و شناخته شده تایید نشده اند ، نپذیرید. 1⃣1⃣متاسفانه کارخانه حدیث سازی در اینترنت به شدت فعال است و در قالب های ظاهر الصلاح اهداف شومی را تعقیب می کنند. البته الفاظ دعا از دعاهای مختلف گرفته شده و با این عبارت دعا کردن مانعی ندارد چون مضمون خوبي دارد اما نسبت دادن آن به پیامبر و از زبان پیامبر ترویج كردن (تا زماني كه يقين به استناد آن نداريم ) دروغ بستن بر پیامبر خداست که بزرگترین گناهان می باشد. 👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 .

. شکرگذاری بر زنده بودن و درکِ محرمِ امسال بسم الله الرحمن الرحيم #وداع_با_ماه_محرم #امام_حسین_ع_مناجات #قاسم_نعمتی ▶️ با این همه گناه زکویت نراندی ام امسال هم به ماه محرم رساندی ام پشت سرم دعای تو و مادر تو بود دستم گرفتی و به حریمت کشاندی ام چون طفل گمشده بغلم کرده ای حسین پیش خودت نشانده و قدری تکاندی ام منت سرم گذاشتی و از میان عرش با نام مادر و پدرم باز خواندی ام می خواهی ام هنوز ....و گرنه چو دیگران با پول و شهرت از حرمت می پراندی ام از کودکی برای شما خیمه می زدم دنبال خویش کوچه به کوچه دواندی ام یک روز بی تو زنده نمی مانم ای حسین با آب و نان خواهر خود پروراندی ام آید به گوش نالهٔ «هل من معین» ِ تو در زیر دست و پا تَهِ گودال خواندی ام مظلوم کربلا لک لبیک یا حسین تو می کشی مرا لک لبیک یا حسین ⏹