#پرواز_با_نماز 27 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام امیدوارم که از غم و غصّه دور باشی یه سوال : وقتی ناراحتی میاد سراغت چه می کنی؟ پزشک ها می گویند بیشترین اضطراب، استرس و نگرانی مخصوصه اسیر ها است. کسایی که در دستِ دشمن بی رحم گرفتار شدند. در خاطرات آزاده ها می خواندم ؛ می گفتند ما خیلی فکر و ذکرمان مشغول بود. خیلی غم و غُصه داشتیم توی اردوگاهِ صدام لعنتی توی عراق. با خودمان می گفتیم : «الان زن و بچه مون چه می کنن؟ صدام کی ما رو آزاد می کنه؟ چند سال دیگه تو این زندان ها خواهیم بود؟» غذای مان خوب نبود ؛ آبِ مان مناسب نبود. فکرمان درگیر بود. . . اما همیشه وقتی یک صدا رو می‌شنیدیم آروم شدیم. اونم صدای اذان بود. «اَللّهُ اَکبَر * اَللّهُ اَکبَر» غم و غصه هامون رو فراموش می کردیم. ما به آرامش خیلی نیاز داشتیم و این صدایِ اذان به ما آرامش می داد. با شنیدن این صدا واقعاً خوشحال می شدیم. واقعاً درک می کردیم که خدا تو قرآن فرمود : «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» یعنی با یاد خدا دلها آرام میشه. درک می کردیم چرا پیامبر خدا رو می کرد به بلال حبشی می‌فرمود : «اَرِحنا یا بِلال» ای بلال! بلند شو اذان بگو و ما رو از غم و غصّه دنیا راحت کن. ما را خوشحال کن. بَعثی ها خیلی دمَق می شدن، خیلی ناراحت می‌شدند. فریاد می‌زدند اینجا مسجد نیست ؛ اینجا پادگان هست. اذان ممنوع هست. کسانی که اذان می گفتند رو با سیلی، با کابل، با شلاق می زدند. یک بار یکی از مؤذن ها رو انداختند توی سیم خاردارها که بدنش، صورتش زخمی شد. . . با این همه اذیت ها باز ما با شنیدنِ اذان انرژی می گرفتیم. یه روزی اعلام کردند علتِ این که اذان ممنوع هست این هست که فرمانده اردوگاه از شنیدن صدایِ اذان بدش میاد، فهمیدیم که اذان به مؤمنین آرامش میده و از دشمنان دین آرامش رو می گیره. سرشار کن از عشق افق های جهان را در خلوتِ جانم بنشان شور اذان را چندی است دچار تَبم ای یار نشان ده سرچشمه آرامشِ بعد از هیجان را نوجوان عزیز سعی کن خودت اذان بگی یا اگر کسی اذان میگه سکوت کنی و با توجه گوش کنی تا به آرامش برسی.

شیوه تیمم امام خمینی در بیمارستان در روزهای آخر عمر شریفشان قابل توجه بیماران محترم

#پرواز_با_نماز 28 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام امیدوارم قلبت پر از عشق و محبت به امیرالمؤمنین علیه السلام باشه. این داستان رو گوش کن : در خاطرات آزادگان می خواندم که می گفتند وقتی ما در اردوگاه صدام اذان می گفتیم بعثی ها به شدت ناراحت می شدند. اعصاب شون به هم می ریخت. گاهی وقت ها هنگامِ اذان صدای باند های بلندگو رو زیاد می کردند و آهنگِ موسیقی پخش می کردند تا ما را اذیت کنند. مخصوصاً به این جمله که می رسیدند به شدت ناراحت می شدند : «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» مؤذن ها رو با سیلی، با کابل، با شلاق می زدند. گاهی وقت ها اون ها رو می انداختند به زندانِ انفرادی، برای این که این جمله رو در اذان نگویند. به ما می گفتند همه اذان رو بگید بدونِ این جمله. ما قبول نمی کردیم. به ما می گفتند : جمله «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» کجای قرآن آمده که شما دارید داخلِ اذان می گویید؟ ما جواب می دادیم : شما که نماز صبح تون رو دو رکعت می خوانید به ما بگید کجای قرآن آمده که نمازِ صبح دو رکعت هست؟ اون ها جوابی نداشتند. یکی از سوالاتی که پرسیده میشه این هست که چرا شیعه می گوید «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه»! جواب را دقت کنید : ما شیعیان اعتقاد داریم بر هر هشت درِ بهشت نوشته شده : « لا اِلهَ اِلا اللّه * مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه * عَلیٌّ وَلیُّ اللَّهُ» ما اعتقاد داریم پیامبر عزیزمون عزیزمون صلی الله علیه و آله در روز عید غدیر فرمودند : «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ» یعنی علی ولی خداست. یعنی سرپرست ما از طرف خداست. امام صادق علیه السلام ما فرمودند هرگاه دو تا جمله قبلی رو گفتی یعنی شهادت به لا اِلهَ اِلا اللّه و مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه دادی. بعدش شهادت بدهید به ولایتِ امیرالمؤمنین، اما نه به عنوان یک جمله واجبِ داخل اذان ‌بلکه به عنوان یک جمله ی مستحب مثلاً وقتی داخل اذان می گوییم : اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه، بعدش صلوات می فرستیم اما هیچ کس نمی گوید صلوات جزء اذان هست. بلکه می گوید یه عملِ مستحب هست بعد از شنیدنِ نام پیامبر اکرم عزیزمون صلی الله علیه و آله. ما شیعیان می گوییم علاوه بر صلوات ؛ یه ذکرِ دیگه هم مستحب هست و اون هم این هست که بگوییم : «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ اللّه» ما اعتقاد داریم توحید که «لا اِلهَ اِلا اللّه» است اسلامِ «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه» است با این دو سخن کسی به جایی نرسد گر بی خبر از «عَلی وَلیُّ اللّه» است همیشه زیر سایه ولایت امیرالمؤمنین برقرارباشید.

علت حساسیت امام خمینی به یک فرش ... توجه ویژه امام به مستحبات و مکروهات

#پرواز_با_نماز 29 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام امیدوارم که درجاتِ بالای بهشت جای تو باشه. در طول روز چقدر به جهنّم فکر می کنی؟ آیا دوست داری که بدنت بر آتش جهنم حرام باشه؟ این داستان رو گوش کن : آقا سید مجتبی یه گروهی راه انداخت به اسم «گروه فدائیان اسلام» در دهه 1330 هجری شمسی. اون موقع که خیلی مواقع پیش می‌آمد نماز خوان ها، ریش دارها و حجاب دار ها رو مسخره می کردند. بهشون تیکه می انداختند و اذیت شون می کردند. این گروه با خودشان قرار گذاشتند هر کجایی هنگامِ اذان شد اذان بگویند و از تیکه انداختن و مسخره شدن هم نترسند. کارشان رو ادامه بدن. سید مجتبی به آنها گفته بود اذان گفتن با صدای بلند سه تا فایده داره: یک. هر کسی اهل نماز باشه و اون لحظه یادش رفته باشه اول وقت هست، یادش می افته و نمازش رو اول وقت می خواند. دو. کسایی که دین دارند، ولی از ابراز دینداری خجالت می‌کشند و می‌ترسند که کسانی بهشون تیکه بندازن وقتی ما ابراز عقیده می کنیم با صدایِ بلند اذان میگیم اون ها هم قوی می شوند و جرأت پیدا می کنند. اون ها هم می آیند تو صف نمازگزاران. سه. شیطان وقتی عطرِ اذان پخش میشه، بوی خوشِ اذان فضا را پُر می کند، دمش رو میذاره رو کولش و فرار می کنه و وقتی شیطان فرار کرد گناهان کمتر میشه. خیلی از کسانی که اهل گناه هستند، دقایقی که صدای اذان رو می شنوند از گناه شون دست می‌کشند. چقدر زیبا فکر می کرد شهید بزرگوار «سید مجتبی نواب صفوی» پیامبر عزیزمون عزیزمون صلی الله علیه و آله فرمودند بدنِ اذان گویان بر آتشِ جهنم حرام است. سعی کنیم هنگام اذان که میشه ما هم جزء اذان گویان باشیم.

#پرواز_با_نماز 30 بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم نوجوان عزیز! سلام سلام به تویی که خدا دوستت داره. سلام به تویی که خدا به وجود تو افتخار میکنه. می خوای بدونی کی و کجا، خدا به وجودِ تو افتخار می کنه؟ هنگامِ اذان صبح که میشه از عرش، صدای ربنا می آید * آوای خوش خدا خدا می آید خدا میگه : بلند شو. پیامبر میگه : بلند شو. امام زمان میگه : بلند شو. پدر و مادر هم میگن : بلند شو. ولی شیطون میگه : بگیر بخواب! بعداً قضاش رو می خوانی! این فریب و نیرنگ شیطان هست. تو هم دلت میخواد بخوابی چون خوابِ ناز می چسبه ولی به خاطر دستور خدا بلند میشی. تا از رختخوابِ گرم و نرمت جدا میشی، عزیزِ دل خدا میشی. خدا رو می کنه به فرشتگانش و می فرماید : «اُنظُروا إلى عَبدي! تَرَكَ شَهوَتَهُ مِن أجلي» بنده من رو نگاه کنید. از دوست داشتنی خودش به خاطر من گذشت. برای او دستورِ من از خواب ناز مهمتر بود. خدا به تو در حضور فرشتگانش افتخار می کند. راستی یه سوال : چه کار کنیم نمازِ صبح مون دیر نشه یا قضا نشه؟ شهید بزرگوار «سید حسین هُدایی» خیلی به نماز صبح حساس بود. به دوستاش گفت : هر کسی فکر میکنه نماز صبحش قضا میشه، شماره تلفن خونه شون رو بنویسه، من برای نماز صبح صداش می زنم. نماز صبحش رو که اولِ وقت می خواند می رفت کنار تلفنش می نشست. ـ در خانه تلفن انگشتی داشتند که شماره گیری باهاش خیلی سخت هشت. ـ به سی تا از دوستاش زنگ می زد و یکی یکی اونا رو برای نماز صبح بیدار می کرد. یه راهکار رو از این شهید بزرگوار یاد بگیریم ؛ تو فضای مجازی یه گروه تشکیل بدیم از دوستانِ مون یا از فامیل. تا بیست دقیقه بعد از اذانِ صبح هر کسی از خواب بلند شد داخل گروه اعلام کنه، بعد از بیست دقیقه هر کسی اعلام نکرده بود یک نفر مسئولیت داشته باشه به شماره های اون ها تماس بگیره تا اونها برای نمازِ صبح خواب نمانند. همیشه عزیز دل خدا باشید.