🍂سلسله مباحث: #زیِّ_طلبگی شماره 50 🌺 شاخص‏ها و ملاك‏های كلی | رفتار اجتماعی طلبه🌺 —————————— 💠پول گرفتن💠 📍طلبه در قبال انجام وظایفی مانند سخنرانی، اقامه جماعت، نماز میت، خطبه عقد و ... نباید از مردم تقاضای پول كند، یا با آنان طی نماید؛ بلكه باید مانند پیامبران الهی به زبان حال و قال بگوید: «فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِی إِلاَّ عَلَی اللَّهِ (یونس 10)»؛ هیچ پاداشی از شما نخواسته‏ام. پاداش من تنها بر خدا است پیامبر اسلام صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در این زمینه می‏فرماید: مَنْ طَلَبَ الدُّنْیا بِعَمَلِ الاْخِرَةِ فَما لَهُ فِی الاْخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ (بحار الانوار، ج 67، ص 218. )؛ هر كس با عمل آخرت، دنیاطلبی كند، در آخرت بهره‏ای ندارد. 📍نه تنها طلب پاداش و اجرت، بلكه توقع احترام و تشكر نیز، برای طلبه زیبنده نیست. طلبه با این خدمات اجتماعی به معامله با خدا برخاسته و ادای وظیفه شرعی كرده است. به همین جهت احترام و توهین مردم باید در نظرش مساوی باشد و به نفرین و صلوات آنان اعتنایی نكند. نباید تلاش طلبه جلوه كار، شغل و درآمدزایی پیدا كند؛ بلكه هدایتگری، دل‏سوزی و خدمت در وجود او باید موج زند. 📍بی‏شك، بسیاری از مردم، ارزش خدمات پربهای طلبه را درك می‏كنند و متناسب توان خود انجام وظیفه نموده و از او قدرشناسی می‏كنند. اما طلبه در مواجهه با این موضوع هرگز نباید خود را طلب‏كار و متوقع بنمایاند و هرگز نباید به گونه‏ای وانمود كند كه گویا منّتی بر سر مردم یا چشم‏داشتی از آنان دارد. طلبه باید كاملاً در خدمت مردم باشد و برای انجام وظایف صنفی و خدمات اجتماعی با گشاده‏رویی و آمادگی تام اعلام اشتیاق كند. البته، اگر كسانی از باب ادای وظیفه و قدرشناسی هدیه‏ای به او دادند، دریافت آن، ناروا نیست؛ مشروط بر این‏كه در این دریافت بسیار ظریف و خوش سلیقه عمل كند. مثلاً هنگام گرفتن هدیه خود را حریص، ذوق زده و طلب‏كار نشان ندهد، بلكه نشانه‏های مناعت طبع و شرمندگی از این محبت، در چهره‏اش پدیدار شود. 📍جلال و احترام روحانی باید به عنوان یك گوهر ارزنده حفظ شود. از این رو، اگر ناشیانه، در میان جمع و به صورت آشكار وجه نقدی به او داده شد، بزرگ‏منشانه از گرفتن آن خودداری كند، و یا اگر آن وجه را می‏گیرد، بلافاصله پیش همان جماعت آن را هدیه دهد و خرج خود مردم و مسجد محل كند، تا محترمانه آنان را از اشتباه خود پشیمان سازد و به آنان روش درست را بیاموزد. 📍طلبه باید مكرّر این نكته را ابتدا برای خود و سپس برای مردم گوشزد كند كه من یك خدمت‏گزار مردم و درصدد ادای وظیفه هستم و پاداش من با خدا است. هرگز غصه روزی خود را نخورد و از این‏كه مانند پیامبران الهی بی‏مزد و منت و خالصانه قدم برمی‏دارد، احساس افتخار و عزت كند. حضرت علی علیه‏السلام می‏فرماید: المُستَأكلُ بِدینِهِ، حَظُّهُ مِن دینِهِ ما یأكلُهُ ( تحف العقول، ص 223)؛ آن كس كه با دین خود روزی می‏خورد، بهره‏اش از دینش همان است كه خورده است. حمزه بن حمران می‏گوید از امام صادق علیه‏السلام شنیدم كه می‏فرمود: مَنِ استَأْكلَ بِعِلمِهِ افتَقَرَ. فَقُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِدَاك إِنَّ فِی شِیعَتِك وَ مَوَالِیك قَوماً یتَحَمَّلُونَ عُلُومَكم وَ یبُثُّونَهَا فِی شِیعَتِكم، فَلاَ یعْدَمُونَ عَلَی ذَلِك مِنهُمُ البِرَّ وَ الصِّلَةَ وَ الإِكرَامَ! فَقَالَ علیه‏السلام: لَیسَ أُولئك بِمُستَأْكلِینَ. إِنَّمَا الْمُستَأْكلُ بِعِلمِهِ الَّذِی یفتِی بِغَیرِ عِلمٍ وَ لاَ هُدًی مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِیبطِلَ بِهِ الْحُقُوقَ طَمَعاً فِی حُطَامِ الدُّنیا (معانی الأخبار، ص 181)؛ هر كس با علم خود روزی خورد، نیازمند گردد. خدمت حضرت گفتم: فدایت گردم در میان شیعیان و دوستان شما كسانی هستند كه واجد علوم شما هستند و آن را در میان شیعیان انتشار می‏دهند. در مقابل از برّ و صله و احسان مردم نیز بی‏نصیب نمی‏مانند. حضرت فرمود: اینان منظور من نبودند. منظور من كسانی است كه بدون دانش كافی و هدایت الهی نظر می‏دهند و حقوق را باطل می‏سازند، تا به حطام ناچیز دنیا برسند. بر اساس این آموزه شریف جعفری علیه‏السلام، اصل دریافت هدایا و احسان مردم اشكالی ندارد؛ اما كسی كه چشم انتظار اكرام دیگران است اگر برای رسیدن به آن، حق و باطل را به هم درآمیزد، از مسیر درست خارج شده است. ♾♾♾♾♾♾ 📍برای جستجوی مطالب مرتبط می توانید از هشتگ #⃣ (رنگهای آبی در متن استفاده نمایید)📍 #راه_و_رسم_طلبگی #زیِّ_طلبگی #رفتار_اجتماعی #پول_گرفتن ♾♾♾♾♾♾ ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir