eitaa logo
ندای تهذیب
8هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
934 فایل
کانال رسمی معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه اداره قرآن و حدیث @msn200 دبیرخانه امور معرفتی @iman135110 اداره مشاوره @ENamazizade پیشنهادات و انتقادات @kovsar140 سایت‌‌ها: tahzib.ismc.ir hojre-nama.ir nedaye-tahzib.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
نهم ربیع عید تجدید بیعت يوم الله نهم ربيع الاول، سالروز آغاز امامت امام زمان(عج) و روز تجديد ميثاق با آن امام همام و آخرين ذخيره الهي مي‌باشد، شايسته است عاشقان و منتظران در هر كجا هستند در اين روز بصورت ويژه توجه به امام زمان(عج) نمايند، چرا كه نهم ربيع الاول، در امتداد غدير و بلكه خود، غديري ديگر است. بايد در اين روز با امام زمان(عج) خود، تجديد پيمان كرده و بر مفاد عهد و ميثاق خود مروري دوباره داشته باشيم و به بازشناسي و بازخواني حقوق و تعهداتي كه نسبت به آن امام نور و اميد همه مستضعفان عالم بر عهده داريم بپردازيم، طبق روايت امام صادق(ع): «همانا، عهد در نزد خداوند، پذيرش ولايت اميرالمؤمنين(ع) و امامان بعد از اوست» (تفسير نورالثقلين، ج3، ص632) وظايف كلي شعيان در دوران عصر غيبت 1. معرفت امام: شناخت امام، درك اضطرار به او و آگاهي به حق ولايت اوست يعني عارفاً بحقه باشد. زيرا امام از ما به ما مهربان‌تر است. امام باقر(ع): «مردم به سه تكليف مكلفند: معرفت امامان، تسليم در برابر ايشان و واگذاري امور به ايشان در اموري كه اختلاف پيش ميآيد» (وسائل الشيعه، ج18، ص45) 2. محبت امام: محبت ادامة معرفت است، با درك اضطرار به امام و آگاهي از حق ولايت او، محبت امام در دل مي‌نشيند و عشق به او كه عشق به همة خوبي‌ها و زيبايي‌هاست در قلب آدمي ريشه مي‌گستراند. امام صادق(ع): «به خدا سوگند! كه من نسبت به شما از خود شما مهربان‌ترم» (بحارالانوار، ج47، ص78) 3. ولايت: با معرفت و محبت امام به ولايت و سرپرستي او مي‌رسيم، ولايت نه به معناي محبت بلكه سرپرستي و حاكميت امام(ع) بر فرد و متن جامعه و ولايت ركن ركين، اساس دين و راهنماي همة ابعاد دين است، اين ولايت است كه تنها در مالك اشترها و سلمان فارسي ها يافت مي شود. همانگونه كه در دعاي صاحب الامر مي‌خوانيم: «رضيتك يا مولاي اماماً و هادياً و ولياً و ...» اي مولاي من! راضي و خوشنودم به پيشوايي و هدايت و سرپرستي و راهبري تو و به جاي تو احدي را نمي‌خواهم و جز تو كسي را ولي و سرپرست خود نخواهم گرفت» 4. عهد: عشق و ولايت بدون عهده‌داري و مسئوليت‌پذيري، هوسي بيش نيست، عهد، التزام خاص و نوعي تعهد پذيري در مقابل شخص است بايد خود را به وظائفي كه نسبت به امام داريم ملتزم سازيم و با او براي انجام خواسته‌ها و آرمان‌هايش عهد ببنديم. اهميت اين عهد ما در عصر غيبت راه نجات از فتنه‌هاست. امام سجاد(ع): «تنها كساني از فتنه‌ها نجات خواهند يافت كه خداوند از آنان پيمان و عهد گرفته باشد، آنان چراغ‌هاي هدايت و چشمه‌هاي علم هستند و خداوند آن‌ها را از هر فتنة تاريكي نجات خواهد داد» (منتخب الاثر، ص386) در روز نهم ربيع الاول برخي از اموري كه عموم مردم متدين مي‌توانند انجام بدهند عبارتند از: 1. برپایی جشن به امامت رسيدن حضرت امام مهدی(عج)و توزيع هدايا بين مردم بخصوص نسل جديد. 2. برگزاری حلقه های معرفت، همایش، سخنرانی و جلسات پرسش و پاسخ پيرامون امام زمان(عج). 3. برگزاری اردوهای زیارتی، سیاحتی و آموزشی به اماكن زيارتي و به خصوص مسجد مقدس جمكران و … 4. برگزاري مسابقات فرهنگي. 5. تجليل از فعالان مهدوي مسجد و محله 6. تهيه و نصب روزنامه ديواري در تابلوهاي مساجد با موضوع مهدويّت، انتظار و... 7. برگزاری مراسم دعاي عهد در صبحگاهان و زيارت آل يس در عصر روز نهم ربيع الاول 8. انجام قرباني براي تعجيل در ظهور و سلامتي امام مهدي(عج) و توزيع بين فقراء در روز نهم ربيع‌الاول 9. ارسال پيامك تبريك روز نهم ربيع‌الاول 10. اختصاص ساعاتي از روز نهم ربيع الاول جهت توجه به حضرت مهدي(عج) و بيعت با امام(ع) جهت ارتقاء معرفت و دوري از گناه. 11. صدقه دادن جهت سلامتي حضرت مهدي(عج) 12. باز كردن گره‌اي از كار شيعيان حضرت مهدي(عج) 13. نصب پرچم‌هاي مهدوي 14. هديه دادن به كودكان به خصوص نام‌هاي مهدي و ديگر القاب امام زمان(عج) 15. نذر ختم قرآن كريم و صلوات 16. ديدار با مراجع عظام تقليد، و علماي بزرگوار مقام معظم رهبري: «اگر مهدويت نباشد معنايش اين است كه همه تلاش انبياء، همه اين دعوتها، اين بعثتها، اين زحمات طاقت فرسا، اينها همهاش بيفايده باشد» 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 نظر صریح رهبرانقلاب درمورد توهین به مقدسات اهل سنت به بهانه شادکردن دل حضرت زهرا (س) در نهم ربیع‌الاول: 🔹صریحاً گفته‌ایم که با اهانت به مقدسات اهل سنت مخالفیم 🔹با رفتارهایی که برخی از گروه‌‌های شیعه انجام می‌دهند مخالفیم 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
✅سوره مبارکه ، صفحه270، آیات 27 تا 34 🗓1399/08/06 🌸 @nedaye_tahzib
270.mp3
493.5K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه270 🗓1399/08/06 🌸@nedaye_tahzib
196.pdf
127.6K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅ بهترین شیوه توبه 🗓1399/08/06 🌸 @nedaye_tahzib
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کلیپ: از منظر قرآن 🎤توسط استاد: ✅ تنظیم زندگی اسلامی بر اساس سوره مبارکه عصر 📑قسمت بیستم و پنجم 🗓1399/08/06 🌸 @nedaye_tahzib
🗂مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 📝موضوع: دوری از دروغ شماره 10 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
چرا بعضی مواقع تربیت را نمی پذیریم؟ اگر کسی تربیت را نپذیرفت، شاید روش مان در تربیت درست نبوده است. ما اول باید روش ها را متهم کنیم. اهداف تربیتی را باید متهم کنیم. شاید اول باید مربی را متهم کنیم که با انگیزه های قشنگ جلو نیامده است. این بخاطر طرفداری از آدمهایی که تربیت را نمی پذیرند نیست، این بخاطر طرفداری کردن از فطرت است. فطرت انسان ربایش دارد. اگر آن حرف را نگرفت، شاید بجا نبوده است. شاید قشنگ گفته نشده و یا از راهش وارد نشده است. اگر ما برای رشد بخواهیم دیگری را تربیت کنیم، اول خودمان را متهم می کنیم و بعد طرف را. در مرحله بعدی طرف مقابل باید مسئولیت تربیت یعنی رشد خودش را بپذیرد. آن جا به خود آگاهی برسد و ببینیم مشکلش چیست که حقیقت را نمی پذیرد. اینکه حقیقت است، قلب تو هم نورانی است، باید می پذیرفت باید ببینیم مشکل کجاست. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
تربیت دینی فرزندان، دغدغۀ اصلی و مهم خانواده های مسلمان و پدران و مادران مکتبی است. این، تنها معلّمان و مربّیان نیستند که وظیفه دارند نوجوانان و کودکان شما را با شخصیت و دین دار و پاک بار آورند و استعدادهای فکری و هنری و اجتماعی آنان را بارور سازند؛ بلکه خود والدین هم در ایجاد روحیۀ خودباوری و خداباوری و اعتمادبه نفس و تقوا و عفاف و صدق و نوع دوستی و ایثار، مسئول اند. باید «بذر باور» را در «زمین بارور» افشاند؛ باید «نهال ایمان» را در «بوستان جان» کاشت؛ و... این کار خود شما نیز هست. تا شاهد شکفتن شکوفۀ صداقت و خلوص و خدمت، بر شاخسار وجود فرزندانتان باشید. فرصت ها گذران است: هم برای بچه ها و هم برای اولیا و مربّیان. تا چشم بر هم زنیم، کودک دیروز، نوجوان امروز می شود و نوجوان دیروز، به جوان برومند امروز تبدیل می شود... در این فاصله، ما برای آنان چه کرده ایم و کدام علم و ادب و تربیت و اخلاق را به «میراث» گذاشته ایم؟ کیفیت رفتار و برخورد شما با فرزندانتان، هر چه صاف تر و صمیمی تر و دلسوزانه تر باشد، موجب جلب اعتماد آنان می شود و توفیق تأثیرگذاری در فکر و روانشان افزوده می شود. عمرها، فرصتِ «کاشتن» و «برداشتن» است. آینده سازان نیز از رهگذر همین برنامه ها و مراقبت ها و تربیت ها به رشد و کمال می رسند. اگر به «آبروی خویش» و «آیندۀ فرزندان» علاقه مندیم، مسئلۀ تربیت دینی آنان را نباید شوخی و ساده بگیریم. وگرنه... مسئولیم! 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنران: حجت الاسلام و المسلمین ماندگاری "جهت دادن به خواسته های فرزندان" اگر با فرزند مخالفت کنیم، لجباز و عقده ای می شود. باید برای فرزند وقت بگذاریم و خواسته های او را جهت بدیم. مَثَل دنیا مَثَل آب دریا هست؛ هرچه بخوریم تشنه تر می شویم؛ بنابراین نباید کاری کنیم که فرزندان حریص به دنیا شوند تا تاثیر منفی در زمان بزرگسالی آن ها نداشته باشد. بایستی به فعالیت های فرزند جهت بدهیم که در راستای تربیت اسلامی باشد. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 42 موضوع: استعداد و علاقه شخصی 🌷فرایند تشخیص استعداد و نشانه‌های آن / قسمت اول🌷 بسیاری از طلاب از چگونگی دست‌یابی به این خودشناسی و راهکار کشف استعداد خود ناآگاه‌اند؛ به همین جهت این موضوع به یکی از دغدغه‌های اساسی و فراگیر آنها تبدیل شده است. توجه به این گزاره‌ها چه بسا در فرایند تشخیص استعداد به کار‌اید و از این دشواری و نگرانی بکاهد؛ 1. جوان استعداد انجام هر کاری و موفقیت در هر رشته‌ای را دارد. به همین جهت باید توانایی‌های علمی و مهارتی لازم را در عرض هم دنبال و در حد نصاب کسب نماید. اما در کنار این توانایی‌های متفرقه و اطلاعات عمومی فراوان، در یک زمینة مشخص، لازم است مهارت ویژه داشته باشد و اثر استثنایی ارزش‌مند تولید کند. در این موضوع او سرآمد و عنصر اول به شمار می‌رود و سخن یا اثرش کاملا مورد اقبال واقع می‌شود. این اقبال نیز نشان دهندة درجه مهارت و اشراف او بر تمام تولیدات آن عرصه خواهد بود. به عنوان نمونه در یک رشتة علمی ـ پژوهشی یا در تبلیغ برای کودکان یا در بیان احکام شرعی یا در اشراف بر صحیفة سجادیه یا در استفاده از فلان هنر در تبلیغ آموزه‌های دینی یا.. . سرآمد و مرجع دیگران باشد و بر تمام فضای آن احاطه داشته باشد. به تعبیر دیگر در مقام بهره‌گیری هر کس باید از امور فراوان بهره گیرد. انواع کتاب‌ها و موضوعات را بخواند و بداند و انواع مهارت‌ها را داشته باشد، اما در مقام بهره رساندن بداند که عملاً تنها در یک نقش اجتماعی می‌تواند فایده ویژه برساند و تنها در یک سنگر می‌تواند پاسدار قابل اعتمادی باشد. 2. دو اشتباه بزرگ در تشخیص علاقه و استعداد رخ می‌دهد. یکی اینکه سختی کار ـ علمی یا اجرایی ـ فرد را کلافه کند و به دنبال این کلافگی نتیجه‌گیری کند که استعداد فلان کار را ندارد. در حالی‌ که سختی کار را نباید با نداشتن استعداد اشتباه کرد. دیگر اینکه به جهت تازگی کار و و موفقیت طبیعی که بر اثر تلاش حاصل می‌شود روح تنوع‌جوی انسان لذت برد و گمان کند که استعداد استمرار آن را دارد. این دو اشتباه عمومی و نقطه خطرخیز باید مد نظر افراد قرار گیرد و برای اطمینان از سلامت انتخاب با آنها مقابله شود. راه مقابله با آن نیز آزمایش گزینه انتخاب شده در زمان نسبتاً گسترده است. 3. برای پاسخ تفصیلی به این سؤال، شخص باید آینده خود را به خوبی مجسم کند، خود را در موقعیت‌های عینی مختلف به تصویر کشد و روحیات و حساسیت‌ها و آرمان‌های خود را در هر یک از آن موقعیت‌ها محک زند. به شخصیت‌هایی که در آن نقش‌ها هستند و نوع فعالیت‌ها و ساعات زندگی آنها نظر دقیق اندازد و برنامة کاری روزانه آنها را از نزدیک مرور کند. مثلا زندگی یک محقق حوزوی را در کتابخانه‌ها در نظر بگیرد و از خود بپرسد که آیا ظرفیت، تحمل و توان آن را دارد که تمام عمر را به مطالعه و تحقیق و تدریس بگذراند و مقاله و کتاب تألیف کند؟ یا زندگی یک مبلغ موفق، یک مسئول اجرایی کارآمد، یک مدیر موفق مدرسة علمیه، یک قاضی موفق دادگستری، یک امام جماعت یا امام جمعة کارآمد، یک استاد برجسته، یک مشاور کاردان، یک مربی شایسته، و.. . را بررسی کند و خود را در ظرف زمانی 10 سال بعد جای‌گزین آنها نماید. به داوری خود در بارة این تصویرها یا پسند و علاقة خود حساس شود و خود‌شناسی خود را افزایش دهد. برای این منظور می‌توان از معاشرت با چهره‌های موفق واقعی ـ علاوه بر تصویر‌های فرضی ـ بهره گرفت. مطالعة سرگذشت بزرگان علم و عمل و دقت در نظام فعالیت‌های روزمرة آنان نیز در این زمینه بسیار مفید است. 4. علاقه با استعداد رابطه مستقیم دارد یعنی علاقه، نشان استعداد است و اگر انسان علاقه خود را دنبال کند چیزی را که با وجودش سنخیت داشته دنبال کرده است. ما جذب چیزی می‌شویم که با آن سنخیت داریم بدین رو اگر بتوانیم از حیطة نگاه دیگران و ارزش‌های محیطی و بیرونی خارج شویم و خود واقعی‌مان را بروز دهیم استعداد ما شکوفا خواهد شد. اما گرفتار جو عمومی بودن و مطابق سلیقه دیگران رفتار کردن ممکن است به بی‌خاصیتی و کم‌ثمرگی بیانجامد. 5. تشخیص استعداد از مقوله خودشناسی است. خودشناسی با شناخت دیگران شباهت و مشترکاتی دارد. ما برای شناخت دیگران چه می‌کنیم؟ در رفتارهای آنها دقت می‌کنیم و از برآیند رفتارهای آنها و ارزیابی آماری آن به داوری در باره آنان می‌رسیم. برای آنکه در باره خود نیز به داوری برسیم لازم است رفتارهای گذشته خود را به یاد آوریم و فهرست مفصلی از آن تهیه کنیم. با توجه به اشرافی که نسبت به رفتارهای ظاهری و باطنی خود داریم در نگاشتن این فهرست موفق‌تر از هنگامی که در باره دیگران قضاوت می‌کنیم عمل خواهیم کرد. این فهرست را در فرصت شایسته‌ای بارها و بارها بررسی و تجزیه و تحلیل نماییم تا به معانی و بواطن آن دست یابیم. ادامه دارد... 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
✅سوره مبارکه ، صفحه271، آیات 35تا 42 🗓1399/08/07 🌻 @nedaye_tahzib
271.mp3
440.9K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه271 🗓1399/08/07 🌻@nedaye_tahzib
197.pdf
117.5K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅ خود سازی و تزکیه نفس ✏️ضرورت توجه به نفس و لغزش‌های آن 🗓1399/08/07 🌻 @nedaye_tahzib
مجموعه پوسترهای سیمای فرزانگان 1 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
شماره 5 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» راه درمان انحرافات اخلاقی🌷 در اینجا ذکر دو نکته کمال لزوم را دارد: نکته اول: همیشه با کسانی که گرفتار انحرافات اخلاقی هستند، معامله یک بیمار باید کرد، زیرا انحرافات اخلاقی همانطور که اشاره شد در حقیقت یک نوع بیماری روحی است که گاهی منشأ بیماریهای جسمی هم می شود و یا بعکس گاهی از بیماریهای جسمی سرچشمه می گیرد. بنابراین باید همان اصولی را که در درمان بیماریهای جسمی رعایت می کنیم در این قسمت نیز رعایت نماییم. نکته دوم: در درمان بیماریها، همیشه سه اصل را در نظر می گیریم: 1- تشخیص نوع بیماری. 2- تشخیص عوامل پیدایش بیماری. 3- راه درمان بیماری. برای تشخیص نوع بیماری غالباً از علایم و آثار آن استفاده می شود، البته این موضوع در بیماریهای جسمی نسبتاً کار آسانی است- مخصوصاً با وسایل و امکانات فعلی- ولی در مسائل اخلاقی موضوع فوق العاده پیچیده ای است، زیرا بسیار می شود که انحرافات اخلاقی تظاهرات و علایم مشابهی دارند، یا تظاهراتی که معلول آمیختن چند نوع از بیماریهای اخلاقی است دیده می شود که تشخیص آن مشکل می گردد، و لذا عالم اخلاق و طبیب روح برای درمان خود یا دیگران باید این علم را با حوصله و دقت بررسی کند. و برای تشخیص عوامل پیدایش بیماری باید معمولًا سابقه زندگی شخص منحرف- مخصوصاً سوابق دوران کودکی که زیربنای شخصیت انسان را تشکیل می دهد- و همچنین محیط خانوادگی و اجتماعی و شغل و کار و منطقه جغرافیایی او را کاملًا بررسی کرده و عواملی که باعث بروز این بیماری اخلاقی شده است بدست آورد، حتی عامل وراثت را نیز نباید از نظر دور داشت، زیرا اخلاق بد (مانند بیماریهای جسمی) گاهی جنبه موروثی دارد. و برای درمان مفاسد اخلاقی باید توجه داشت که اگر آنها به صورت مزمن درآمده و مدتها از عمر آنها گذشته باشد، باید با صبر و حوصله و دقت و مراقبت به درمان آن پرداخت و از طول مدت هرگز نباید خسته شد، ولی اگر یک حالت سطحی و عارضی باشد در مدت کوتاهتری درمان پذیر خواهد بود. به همین دلیل اصلاح مفاسد اخلاقی جوانان و کودکان به مراتب آسانتر از اصلاح بزرگسالان است، زیرا دسته اول هم زود آلوده می شوند و هم زود درمان می پذیرند. امام صادق علیه السلام فرمود: «عَلَیْکَ بِالْاحْداثِ فَانَّهُمْ اسْرَعُ الی کُلِّ خَیْرٍ»(حرّ عاملی، وسائل الشیعه 11/ 447) به جوانان توجه کن که برای پذیرش سریع هر نیکی آماده اند. 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنران: آیت الله سید محمد ضیاء آبادی "سنن الهی و تکامل انسان" جدا شدن و پراکندگی قوم بنی اسرائیل به جهت رفتارهای ناشایستی که داشتند به عنوان عذاب الهی در قرآن کریم مطرح شده است. همانگونه همفکر بودن و وحدت داشتن موجب موفقیت و پیروزی یک ملت محسوب می‌شود. به همان نسبت تفرقه و تشتت، بلای بزرگی برای یک ملت به حساب می‌آید. و البته این یک سنت الهی است. سیئات و حسنات از سنت‌های الهی هستند. سیئات یعنی گرفتاری‌های زندگی و حسنات به معنای زندگی خوش می‌باشد. اینکه ما همه جوامع را با سیئات و حسنات امتحان می‌کنیم یعنی آنها را در مسیر تکامل قرار می‌دهیم. لازم است حسنات را ببینید و منعم را بشناسید تا حس شکر گذاری در مقابل منعم در شما پیدا شود و روحتان به حرکت درآید تا به حیات طیبه ابدی برسد. 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
👇🏿👇🏿 📚📚معرفی کتب و منابع اخلاقی📚📚 شماره 5 1.. کتاب های اخلاقی - روایی (قسمت سوم): نگاه کلی : کتابهایی که در بخش اخلاقی - روائی ،از آنها نام بردیم ، نمونه ای بود از نوشته هایی که به عنوان منابع اخلاقی ، شمرده می شوند. چند نکته را یادآور می شویم : 1- کتابهای اخلاقی - روایی ،از نظم و چینش شایسته و یک نواختی برخوردار نیستند. هر یک از دانشوران این فن ، به ذوق و سلیقه شخصی عمل کرده و نظم و ترتیب را بکار بسته است . ازاین روی شایسته است که مانند کتابهای : فقهی ،اصولی ، فلسفی و غیره ،از نظم و ترتیب همانند، منطقی و گویا بهره مند شوند و با فهرستهای فنی تدوین گردند. 2- برخی ازاین کتابها، سند روایات را بیان نداشته و به گزارش متن آن ، بسنده کرده اند. که این انداختن سند، به هر دلیلی که باشد، کمترین زیانش ، سردرگمی و بی اعتمادی پژوهنده است که وی را در پی گیری مصادر، تصحیح منقولات و پژوهش فزونتر، دچار دشواری می کند. 3- وجود روایات پرسش زا، سنگین ، متاشبه، مغایر یکدیگر و نیازمند به تحلیل ، شرح و توجیه ، اشکال دیگری است که دراین نوشته ها دیده می شود. روایاتی که از مفهوم دشواری برخوردارند و بیشتر مردم ، توان فکری و پذیرش آنها را ندارند. سزاواراست که این گونه روایات با شرح و تحلیل پیرامون شرائط زمانی - مکانی مخاطب و با امام ، و با بهره وری از سائر کلمات معصومین در تفسیر و زدودن شبهه ها، انتشار یابند. 4- پرداختن این مجموعه ها به پاره ای از نیازهای اخلاقی - روانی - آن هم گاه و بیگاه بگونه ای تکراری و مشابه . ازاین رو شایسته است که یک مجموعه منظم و تحقیقی از گفتار و سنت معصومین[ ع] و کلام خداوندی - که در بردارنده تمامی مسائل اخلاقی و روانی انسانی باشد، پدید آید و راه برای پژوهشگران آینده هموار شود تاایشان ، گامهای بعدی را برداشته ، و مطابق نیاز هر زمان و براساس اندیشه و توان فکری و ذوقی طبقات گوناگون جامعه ، آثاری را، به نگارش در آورند. ادامه دارد... 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 43 موضوع: استعداد و علاقه شخصی 🌷فرایند تشخیص استعداد و نشانه‌های آن / قسمت دوم🌷 6. با تجزیه و تحلیل رفتارها و احساسات خود، مختصات شخصیتی خود را به دست می‌آوریم. بدین منظور باید در خاطرات گذشته تأمل کنیم، در دوره زمانی نسبتا درازی به خود نظر افکنیم، و نشانگان خاصی را در تاریخ زندگی خود رصد کنیم. این نشانه‌ها به منزله صدای زنگ هشدار باید حساسیت و توجه ما را برانگیزد. مثلا بنگریم که در چه مطالعات یا فعالیت‌هایی غوطه‌ور می‌شویم و از پرداختن به چه نوع کارهایی احساس خستگی و دشواری و دل‌زدگی نمی‌کنیم؟ در چه کارهایی گذشت زمان را درک نمی‌کنیم؟ چه کارهایی را با شتاب و بی‌دردسر انجام می‌دهیم و با کم‌ترین تجربه، در آن به آسانی با موفقیت ظاهر می‌شویم؟ چه کارهایی را ساده و سهل و روان تصور می‌کنیم و در آن جرأتِ اقدام و حوصله ویژه برای استمرار داریم، در مقابل از چه کارهایی نوعا فرار می‌کنیم و رغبت و رمق کافی برای آن نداریم؟ حین مطالعه یا مباحثه کدام مطالب سؤال‌های متعدد و اشکال‌های جدی برای ما پیش می‌آید و از استاد یا مؤلفِ کتاب، مچ‌گیری می‌کنیم؟ در چه موضوعاتی قدرت جذب بالا داریم و ذهن ما به خوبی درگیر می‌شود؟ چه آموزه‌هایی نظر ما را جلب و گوش ما را تیز می‌گرداند و هوش و حواس ما در آنجا زنده‌تر و فعال‌تر عمل می‌کند‌؟ چه موضوعاتی دغدغة مستمر ما می‌گردد و ذهن ما آنرا به سرعت رها نمی‌کند؟ در چه مواردی خلاقیت داریم و نظریات نوین یا ابتکارات قابل توجهی تولید می‌کنیم که اعجاب اطرافیان را برمی انگیزد؟ از کدام سوژه‌ها استقبال جدی می‌کنیم؟ تجزیه و تحلیل و نگاه ما از زاویه چه موضوعی است و در نطق باطنی خود بیشتر با چه کلماتی و با چه نگاهی اظهار نظر می‌کنیم؟ کدام سوژه‌ها برای ما لذت‌بخش است و کدام یک را به تکلّف تحمّل می‌کنیم؟ ویژگی‌ها و نقاط قوت ما در مقایسه با اطرافیان و دوستان هم‌ردیفمان چیست؟ موفقیت‌ها و ناکامی‌های ما چه چیزهایی بوده است؟ در جمع دوستان که قرار می‌گیریم در چه مطالبی بیشتر حضور ذهن داریم و نظر می‌دهیم؟ اکثر کتاب‌هایی که طی مدتی طولانی ـ‌ مثلا سه چهار سال گذشته ـ خوانده‌ایم در چه موضوعاتی بوده است؟ فراوانی کدام یک از مباحث در دست نوشته‌های ما بیشتر است؟ قفسه کتابخانة ما بیشتر شامل چه نوع کتاب‌هایی است؟ در کتاب‌فروشی‌ها نوعا مقابل کدام قفسه‌ها بیشتر درنگ می‌کنیم؟ در ساعات فراغت و نشاط خود جذب چه کارهایی می‌شویم؟ ثبت این ویژگی‌های شخصیتی و تهیه فهرست مکتوبی از این پاسخ‌ها امکان بازخوانی و بررسی دقیق آن را فراهم می‌کند و حساسیت، گرایش، علاقه، سلیقه، جهت‌گیری و ذائقه ما را تا مرز اطمینان‌بخشی آشکار می‌گرداند. البته پاسخ هریک از این سؤال‌ها تنها درجه‌ای از احتمال در ذهن ما ایجاد می‌کند. یعنی هیچ یک از این پاسخ‌ها به تنهایی، نمی‌تواند ما را به استعداد و علاقه ذاتی‌مان منتقل سازد و همواره احتمال می‌دهیم این موضوع به گونه‌ای اتفاقی یا بر اثر عواملِ واسطه متفرقه پدید آمده باشد. اما از تراکم این احتمالات و برداشت یک معدل کلی از این پاسخ‌ها به کشف نهایی نزدیک خواهیم شد. اگر فرض کنیم که اکثر این پاسخ‌ها در زمان نسبتا درازی، همگون و در یک ردة موضوعی قرار داشته باشند در باره ویژگی‌های خود حدس‌های قریب به یقین و قابل اعتمادی می‌زنیم. 7. استفاده از نظر دیگران در این زمینه بسیار مفید است. شنیدن ویژگی‌های خود از زبان دیگران نوعا دقت‌های تازه و دستاوردهای شیرینی را برای ما ایجاد می‌کند. آنچه دیگران از ما می‌بینند و به زبان می‌آورند چه بسا بر خود ما مخفی باشد یا به تفصیل و وضوح آشکار نباشد. دوستان نزدیکی که در دورة زمانی بلندی با ما مرتبط بوده و رفتارها، حساسیت‌ها و اظهار نظرهای ما را دیده یا شنیده‌اند، می‌توانند در کشف برخی از آن نشانگان ما را مدد رسانند. بسیار شایسته است در این زمینه پیش‌قدم شویم و از دوستان اهل دقت یا اساتید نزدیک خود بپرسیم که آنها حساسیت‌ها و علاقه‌های ما را چگونه یافته‌اند و ما را مناسب چه فضاهایی می‌دانند؟ این اطلاعات را نیز به آن یادداشت‌ها بیافزاییم و فهرست ویژگی‌های خود را تکمیل کنیم. 8. علاقه انسان در نوسان و مقداری تابع شرایط بیرونی است. انسان خصوصا در ایام جوانی که آمادگی فراگیری بالایی دارد از آشنایی با هر دانشی و کسب هر مهارتی احساس لذت و رضایت و مالکیت می‌کند. لذا اجمالا هر گونه استعدادی هم دارد. همین مسئله باعث می‌شود امر تشخیص استعداد اندکی دشوار می‌شود و مقداری ضریب خطا ایجاد می‌کند. به این احتمال خطا باید توجه داشت. اما از آن نباید هراسید. اگر اطلاعات فراوانی از قبیل آنچه گفته شد در باره خود فراهم آوریم می‌توانیم بر این احتمال خطا غلبه کنیم. 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🤲 خدایا سینه ام تنگ شده و نمیدانم با کدامین دوا گناهم را دوا کنم ؟ 🌼 @nedaye_tahzib
✅سوره مبارکه ، صفحه272، آیات 43تا 54 🗓1399/08/08 🌺 @nedaye_tahzib