رودها آمدند بدرقه ی چشمه ای که شهید مردم شد قطره قطره چکید باران و در دل اشک ها ی ما گم شد یک کبوترْشهید آوردم ، شعله ور در میان آتش عشق با سکوت از قفس پرید و نداد، پاسخی غیر خون به پرسش عشق جا نمیشد میان آن تابوت وسعت عشق و خدمت و ایمان پاسخم داد مصرعی موجز سروَ م افتاده است در گلدان بغض ها درگلو گره خورده ، چه شب و روز های سنگینی آن عرق ها که ریختی سید ، شده این اشک ها که می‌بینی خاک روی عمامه ات پس کو ؟ به گمان خاکِ بر سر ما شد... کوره راه نرفته بسیار است ، مادرت چشمه چشمه دریا شد دل من مانده در ارسباران زیر آتش کنار مه،باران باورم نیست مشهد آمده ای ، میزبانی تو یا شدی مهمان؟ آهوان غریب را داده با صدای نقاره ها فرصت با سلامی ز دور میگیرد، هر شهید از امام خود رخصت ناودان نقاره خانه پر است از نت اشکبار خادم ها قطره ها سر به سنگ میکوبند که جهان را گرفته درد و عزا خادم اين بهشت بودی و پَرْ زده ای تو به جنة المأوى ساحت عشق را به هم زده ای غایب اینجا و حاضری آنجا جامه ات شد سپید رویت ماه، حج خود مشهد الرضا کردی سعی بین صفا و مروه ی خود در دل کوره راه ها کردی با دل پر به مشهد آمده اند، ابرهای سیاه‌پوش حزین چشم باران دوباره میبارد ، باز گل کرده شانه های زمین شب جمعه است و دفن خواهی شد بدنت بی کفن نبود و غریب گریه هایم به قول تو باید برود سمت و سوی یابن شبیب نيزه ها بود و اندکی پیکر بدنی مانده بود درصحرا نعل ها آنقدر که ضربه زدند غسل با خاک کرده او گویا و سلامٌ علیکْ ابراهیم! مژده ای از بهار آوردی ما همه بذر در زمستانیم تا كه رجعت کنی و برگردی... @niloofaranehha #زهرا_حاجی_پور #شهید_خدمت #شهید_جمهور