دریا دل سپاه محرم بلند شو باب الحوائج همه عالم بلند شو نقش زمین، میانه ی صحرا چه می کنی لب تشنه در میان دو دریا چه می کنی ای تکیه گاه خیمه ی خواهر بلند شو ای کاشف الکروب برادر بلند شو دارد مصیبت از همه جا می رسد اخا بعد از تو ناله ام به کجا می رسد اخا باور نمی کنم که سرت را شکسته اند ای مرغ عشق، بال و پرت را شکسته اند پشت و پناه اهل حرم پا نمی شوی؟ با این حساب بین عبا جا نمی شوی پرچم به دوش لشکر زهرا بلند شو پشت و پناه زینب کبری بلند شو دارد سپاه حرمله لبخند می زند بر دست های خواهر تو بند می زند دستی که نیست تا که مرا یاری ام کنی فکری به حال زخم دل کاری ام کنی پشت و پناه خیمه ی ما اینچنین نرو صد پاره می شود دل ام البنین نرو دستی بگیر زیر پر خواهرت، بمان نامحرم است همسفر خواهرت، بمان باشی کسی برای اسارت نمی رود دار و ندار خیمه به غارت نمی رود باشی کسی که دست به چیزی نمی زند باشی کسی که حرف کنیزی نمی زند ای غیرت همیشه ی حیدر بلند شو پشت و پناه غربت خواهر بلند شو #وحید_محمدی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

دستهایت یک طرف افتاده پیکر یکطرف بینم اعضای تو اما هر یکی در یکطرف پیکرت پاچیده شد اما سرت پاچیده تر بر لبم آورده جان تن یکطرف سر یکطرف بار سنگینی ست بر دل داغ یک لشگر ولی داغ لشگر یکطرف داغ برادر یکطرف با خبر گشتم که دیگر بی برادر گشته ام تا که دیدم شد روانه تیرها بر یکطرف یاد ایامی که میدیدند همدوش حسین یکطرف عباس ره میرفت و اکبر یکطرف بر لب آبم ولی آتش بجانم میزند کام خشکت یکطرف لبهای اصغر یکطرف شرم بی آبی و بی آب آوری در یکطرف شرح مرگت ای برادر نزد خواهر یکطرف #حیدر_توکلی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

زدی دل را به دریا یا اباالفضل گذشتی از همه دنیا اباالفضل تویی که در دل هفت آسمان است رخت ماه دلارا یا اباالفضل کجا رفت آن همه حسن و طراوت؟ چه شد آن قد و بالا یا اباالفضل؟ چه دیدی در دل دریای اندوه که بستی چشم از ما یا اباالفضل؟ در این وادی مگر از یاد بردی غم و اندوه ما را یا اباالفضل؟ اگر با ما سر دیدار داری به سوی خیمه بازآ یا اباالفضل به دست شب پرستان سیه روی چه زود افتادی از پا یا اباالفضل #استاد_محمد_علی_صفری_زرافشان #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

در کنار علقمه، سروی ز پا افتاده است؟ یا گلی از گلشن آل عبا افتاده است؟ ‌ در فضای رزم‌گاه نینوا با شور و آه ناله‌ی جان‌سوز «ادرک یا اخا» افتاده است از نوای جان‌گداز ساقی لب‌تشنگان لرزه بر اندام شاه نینوا افتاده است شه، سوار اسب شد با سر به میدان روی کرد تا ببیند جسم عبّاسش کجا افتاده است ناگهان از صدر زین، افکنْد خود را بر زمین دید «بسم‌ الله» از قرآن، جدا افتاده است پاره‌ی قرآن ببوسید و پی اصلش دوید مصحف ناطق، کجا یا رب! ز پا افتاده است؟ تا کنار نهر علقم، بوی عبّاسش کشید دید بر خاک سیه، صاحب‌‌لوا افتاده است کرده در دریای خون، ماه بنی‌هاشم افول تشنه‌لب، سقّای دشت کربلا افتاده است دست خود را بر کمر بگْرفت و آهی برکشید گفت: پشت من ز هجرانت، دوتا افتاده است خیز و بر پا کن لوا، آبی رسان اندر حرم از چه رو بر خاک، این قدّ رسا افتاده است؟ بهر آبی در حرم، طفلان من در انتظار از عطش بنْگر چه شوری، خیمه‌ها افتاده است! هر‌ چه شه نالید،‌ عبّاسش ز لب، لب برنداشت دید مرغ روح او، سوی سما افتاده است گفت پس جسم برادر را برم در خیمه‌گه دید هر عضوی ز اعضایش، سوا افتاده است شد به سوی خیمه با پای پیاده، ره‌سپار در حرم، شه دید افغان و نوا افتاده است جمله می‌گفتند: سقّا، ای پدر جان! دیر کرد بر سر عمّوی ما، بابا! چها افتاده است؟ حال زینب را مگو «علّامه»! از شه، چون شنید دست عبّاس علم‌دارش، جدا افتاده است #محمد_علامه #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

عکسِ او در آب اُفتاد آب را بیچاره کرد ماهِ زیبایِ حرم مهتاب را بیچاره کرد یک عشیره منتظر بودند اما بیشتر... رفتنِ او مادری بی خواب را بیچاره کرد خوش قد و بالاییِ او دستِ زینب کار داد دیدی آخر خواهری بی‌تاب را بیچاره کرد  هرکه او را دید از دشمن  فقط میگفت وای کوه بود و سینه‌اش سیلاب را بیچاره کرد دستهایش بر زمین  دستِ مردی بَر کمر این سپاهِ غرق خون ارباب را بیچاره کرد یک نفر زد با عمود و بِینِ اَبرو جاگذاشت یک حرامی نیزه‌اش را بِینِ پهلو جاگذاشت - - - از میانِ تیغ و تیر و نیزه قرآن را کشید آه در آغوشِ خود جسمی پریشان را کشید خَم شد و بوسیدش اما قامتِ خَم برنگشت تشنه‌ای بَر دامنش امیدِ طفلان را کِشید کاش میشُد تیر را بیرون  نمی‌آورد او با خودش تیرِ سه‌شعبه وای مژگان را کشید تیرها از پشتِ‌سر بر قامتِ او خورده‌اند پس چرا از سینه‌اش صد تیرِ سوزان را کشید با سَراَنگشتش به رویِ خاک عکسی از حرم..‌. در میانِ شعله‌ها شامِ غریبان را کشید هلهله می‌آمد و دیدند آقا داد زد مَشک را از رویِ  سینه کَند آقا داد زد - - - در مسیرِ علقمه بال و پَرَش را جمع کرد زود آمد بر سرش اما سرش را جمع کرد خوب شد اُم‌البَنین هم حال و روزش را ندید جایِ او پیشِ برادر مادرش را جمع کرد دختران جیغی کشیدند و رُباب از هوش رفت سمتِ او  زینب دوید و اصغرش را جمع کرد تا پدر را دید  رویش را سکینه زخم کرد با همین پشتِ شکسته دخترش را جمع کرد بسکه سر وا بود می‌اُفتاد هِی از نیزه‌ها خواهرش با کُهنه معجر هی سرش را جمع کرد هیچ‌کس مانندِ زینب زار و سرگردان نشد هیچ سر مانندِ او از مرکب آویزان نشد* در مقاتل آمده این سرِ مبارک در منازلی  از دهانه افسار  مرکب آویزان بود. #حسن_لطفی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

همین که نام بلندش کنار من پیچید میان هر دو جهان اعتبار من پیچید شهاب هر چه رها شد به جان خویش خرید ز بس که ماه حرم در مدار من پیچید قرار بود خرابش کند امان نامه چه لحظه ها به خودش در کنار من پیچید! همین که رفت، نشستم به روی دست زدم خدا به خیر کند! کار و بار من پیچید دخیل طفل رباب مرا نشانه گرفت همین که تیر به مشک نگار من پیچید سرش که ریخت سر شانه اش، به دنبالش... صدای گریه ی بی اختیار من پیچید سر عمود سرش را به هر طرف می برد ز بس که رفت و به گیسوی یار من پیچید گه فرود که برگشت، علتش این بود رکاب اسب به پای سوار من پیچید کنار علقمه وقتی روی زمین افتاد صداش بیشتر از انتظار من پیچید شکستنش کمرم را شکست و جار زدند قدم، قدم، خبر انکسار من پیچید! #علی_اکبر_لطیفیان #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

دوبیتی سقای حرم دستِ خدا پشت و پناهت هرچند که سخت است وداعِ رخِ ماهت زخمی ست اگر پیکر و بازوی قوی ات شد اشکِ غمم بدرقه ی آخرِ راهت! #هستی_محرابی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

باز در معرکه‌ها نوبت جولان شده است شیر از بیشه سر آورده رجز خوان شده است کیست این مرد که هنگامه‌ی تیرش پیداست تک سواری که فقط ردِ مسیرش پیداست موج برخاسته و کوه تلاطُم کرده سر بِدُزدید که یک شیر تبسم کرده آمده تا بخرد آبروی میدان را آمده تا که بگیرد نفسِ طوفان را مِیل کرده قدمی دور و بر خویش زَنَد دست بر قبضه‌ی تیغِ دو دَم خویش زَنَد مَشک بر دوش هوای دل دریا دارد پسرِ سومِ زهرا چه تماشا دارد تند باد است که می‌چرخد و جانکاه بوَد اَشهدُ اَنَّ علیاً ولی الله بوَد چشمها مات علی باز به خیبر رفته این جوان کیست که اینقدر به حیدر رفته گره‌ای زد به دو اَبرو و نفس بند آمد کعبه و خیبر و دریا همه را کَند آورد لحظه‌ی سختِ نبرد است گُلِ لبخندش نامِ زهرا و علی نقش به بازو بندش رقصِ تیغش چه عجیب است هنر می‌خواهد دیدنِ حضرت عباس جگر می‌خواهد هو هویِ تیغه‌ی او وَه چه شتابی دارد پسِ هر ضربه به جا ردِّ شهابی دارد بعد هر ضربه‌ی او تازه همه می‌فهمند که دو نیمند و یا اینکه به مویی بندند چند وقتی است که بی پا و سر و دست شده‌اند چند وقتی است دو نیم اند ولی بی خبراند لرزه می‌افکَنَد آن دَم که قدم می‌کوبد سرِ زینب به سلامت که علَم می‌کوبد پای او ریخته هر‌کس که سری داشته است چه خیالیست حرم را عَلم افراشته است باز می‌آید و مَشکش پُرِ آبست هنوز وقتِ لالایی آرام رُباب است هنوز آه از آن روز که می‌دید که لبها خشک است مَشک‌های حرمش بینِ دو دریا خُشک است رفت یک بارِ دگر شاد کند دلها را تا به خیمه بکشاند یقه‌ی دریا را دختری گفت فرات از لب او می‌آید دلتان قرص بخوابید عمو می‌آید ولی ای وای نیامد نَفَسِ گلها حیف چقدر منتظرش بود رُباب اما حیف به کمین چند هزاری دلِ نخلستانند شیر می‌آید و از ترس همه پنهانند دست را بس که کریم است همانجا بخشید حاجتِ هر‌چه که تیر است به یکجا بخشید تیر از چار طرف خورده ولی جان دارد پدرِ مشک ببین مشک به دندان دارد گرچه هر تیر خودش را به تنِ او جا کرد باز هم حرمله اینجا گره‌اش را وا کرد تیری انداخت که غم را به دلِ زهرا دوخت مَشک را تیر درید و به تنِ سقا دوخت تیر دوم که رها شد دلِ زهرا خون شد چشم را بوسه زد از پشتِ سرش بیرون شد #حسن_لطفی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

یوسف ما تک و تنهاست خدا رحم کند چقدر گرگ به صحراست خدا رحم کند موجی از نیزه و خنجر به سوی علقمه رفت نوح ما در دل دریاست خدا رحم کند شور چشم اند و دل اهل حرم شور زند بس که او خوش قد و بالاست خدا رحم کند چقدر کرده کماندار کمین و از دور قد عباس هویداست خدا رحم کند هدف خنجر و شمشیر و سنانی که زنند نکند پیکر سقاست خدا رحم کند نکند دست علمدار ز کار افتاده؟ که چنین هلهله بر پاست خدا رحم کند چه بلایی شده نازل که پدر گریه کنان دست بر دامن زهراست خدا رحم کند خصم خندد به پدر چشم عمویم روشن این چه هنگامه و غوغاست خدا رحم کند کار عباس تمام است و دگر کار همه خواندن فاتحه ی ماست خدا رحم کند #حیدر_توکلی #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

دوبیتی یا اباالفضل ای علمدار حسین باب حاجات تمام عالمین حاجت ما را برآور از کرم حقِّ حیدر فاتح بدر و حنین ▪️ یا اباالفضل ای پناه ما همه حرمت ام البنین و فاطمه کن طلب ما را بنوشان از کرم جرعه ای زآب فرات و علقمه ▪️ من اباالفضلم علمدار حسین در کربلا در کنار علقمه دستم ز پیکر شد جدا از عنایات خدا باب الحوائج خواندنم می کند با خواهشم حق حاجت مردم روا ▪️ بهر دیدار اباالفضل تا که آمد فاطمه از سوی باغ جنان اندر کنار علقمه او بغل بگشود و گفتا ای پسرجانم بیا تا رَویم با هم سوی باغ جنان بی واهمه ▪️ حضرت عباس سردار رشید کربلا در کنار علقمه گردید دستانش جدا با عمودی اوفتاد از صدر زین روی زمین جان به جانان داد از جور و جفای اشقیا #حسین_مقدم #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

دوبیتی رویش را قرص ماه باید بکشد چشمانش را سیاه باید بکشد نوبت به لبان خشک عباس رسید نقاش چقدر آه باید بکشد #محمدحسین_ملکیان #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati

هر گرفتاری سراغ آستانش را گرفت رزق و روزیِ تمام خاندانش را گرفت خوش به حالِ سائلی که سائلِ عباس شد خوش به حال آن که از عباس نانش را گرفت روزِ محشر دست هايش دستگيري مي كند دستِ خود را داد دستِ دوستانش را گرفت هيچ كس اندازه ي عباس شرمنده نشد كربلا بدجور از او امتحانش را گرفت از خجالت آب شد، آب آورِ كرب و بلا عصرِ تاسوعا امان نامه امانش را گرفت چشم هايش پاسبان هاي بَناتِ خيمه بود حرمله با تير چشمِ پاسبانش را گرفت تيرها در پيكرش وقتِ زمين خوردن شكست بس كه خون رفت از تنش آخر توانش را گرفت صارَ کَالْقُنْفُذ برايِ تيرها جايي نماند ناگهان سر نيزه اي حجمِ دهانش را گرفت قتل او کار عمود آهن و نیزه نبود تیرهایی که به مشکش خورد جانش را گرفت از بغل تا که سرش را بر سر نیزه زدند گریه های ناتمامی خواهرانش را گرفت #یا_مظلوم #حضرت_ابوالفضل_ع_تاسوعا @nohe_sonnati