قبل از تو عشق جرأت پیدا شدن نداشت اصلا قنوت راه به تقوی شدن نداشت هرگز نماز خلق تماشا شدن نداشت قرآن بی کلام تو معنا شدن نداشت با تو دوباره طلعت کوثر طلوع کرد آیینه ی عبادت حیدر طلوع کرد ای مقتدای گریه ی شب زنده دارها دستت امید سفره ی هرچه ندارها داریم از صحیفه ی تو سایه سارها یادت نجات بخش هزاران هزارها ای ابرها مطیع دعای غلامتان باران چه قابل است به پای غلامتان دنیا هنوز مثل تو عابد ندیده است جبریل بال زیر قدومت کشیده است با گریه هات نبض عبادت تپیده است شیطان امید واهی اش از تو بریده است ای خط به خط کتاب تو تفسیر بندگی جاری ست با تو عطر مزامیر بندگی دریایی و اسیر تلاطم نمی شوی جز کوه سر به مهر تجسم نمی شوی با خط کفر مست تفاهم نمی شوی جز در قنوت نیمه شبت گم نمی شوی پیشانی بلند تو سجاد بوده است نامت همیشه زینت عبّاد بوده است عرفان نسیم صبح ابوحمزه های تو لبیک می رسید به هر ربنای تو داوود جان گرفته ز لحن دعای تو یک روز شاه می شود آخر گدای تو حرف گدایی است ببین دست خالی ام این اشک های شوقم و این خسته حالی ام ای عشق بی حرم حرمت چشم های ما خاک بقیع ناب ترین توتیای ما بارانی است نذر تو حال و هوای ما از غم ترک ترک شده بغض صدای ما هر جا که صحبت از حرمت شد دلم شکست تا حرف غربت حرمت شد دلم شکست معراج چشم عاشق ما جنت البقیع تا بوده بوده قبله نما جنت البقیع یک شعبه ای ز عرش خدا جنت البقیع سایه نشین کرب و بلا جنت البقیع غم در گلوی شیعه صریح است در بقیع سنگ مزار جای ضریح است در بقیع جز تو که در مقابل شعله امام شد در فصل خون مسافر تکفیر شام شد بر روی نیزه شاهد ماه تمام شد چل سال اشک و ماتم تو مستدام شد چل سال اشک ریخته با روضه های آب چل سال یاد تشنگی کودک رباب #حسن_کردی #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

مدینه باز هوای خوشِ بهاری داشت هوای تازه ی فصل بنفشه‌کاری داشت چمن شکوفه به گیسوی نخل‌ها می‌بست مدینه حالت بُهت و امیدواری داشت نشسته چشم به راه ستاره، شب تا صبح مدینه پلک نمی‌زد که بی‌قراری داشت.. «ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد» که مهر در قدمش شوق جان‌نثاری داشت.. جمال روشن این ماه را نگاه کنید که حُسن یوسف از او رنگ شرمساری داشت حلاوت از نفسش، چشمه چشمه می‌جوشید طروات سخنش جلوه ی بهاری داشت به سرو، قامت او راست‌قامتی آموخت که استقامت و ایمان و پایداری داشت سجود کرد به سجاده‌ای به وسعت عشق چه سجده‌ای که تجلای رستگاری داشت دخیل بست به قندیل اشک او محراب که چشمه‌ای ز غبار زمانه عاری داشت قلم در اول توصیف او به خود لرزید که در مقام رضا، صبر و استواری داشت به یک دعای غلامش، به دشت و صحرا ریخت، سحاب رحمت حق، هرچه اشک جاری داشت به بوسه‌ای حجرالاسود از لبش گل داد حریم کعبه از او یاد و یادگاری داشت هُشام کرد تجاهل اگر در اوصافش زبان گشود «فرزدق» که شوق یاری داشت اشاره کرد که فرزند مکه است و منا اشاره‌ای که حکایت ز حق‌گزاری داشت جهانِ کوچک ما، حیف درنیافت که او چه‌قدر شوکت و فضل و بزرگواری داشت شمیم عشق حسین انتشار یافت از او چرا که ساغر چشمش، گلابِ جاری داشت.. #استاد_محمد_جواد_غفورزاده_شفق #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

دوبیتی سرچشمه ی فیض کردگار آمده است در هودجی از قدر و وقار آمده است وقتی که شکفت غنچه ی باغ حسین گفتند به گل ها که بهـار آمده است #سید_هاشم_وفایی #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

دوبیتی سجاده و تسبیح فرستد صلوات آیینه به تلمیح فرستد صلوات میلاد صحیفه های سجادیه است قرآن و مفاتیح فرستد صلوات #میثم_مؤمنی_نژاد #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

امشب رواق دیده را آذین ببندید همراه اشک شوق خود چون گل بخندید امشب فروغ آسمان ها را ببینید نور چراغ کهکشان ها را ببینید امشب سپهر زهد و تقوا ماهتابی ست چون روز در شب آسمان ها آفتابی ست امشب که اشک چشم من آئینه بسته با ذوق، اشک شوق در چشمم نشسته با اشک، شوق خویش را ابراز کردم بر آسمان چشم دلم را باز کردم دیدم تمام عرشیان را در سماوات دارند بر درگاه لطف حق مناجات جبریل می گوید که نور نور آمد شیدائی آمد عشق آمد شور آمد امشب مریدان شام میلاد مراد است امشب دل آل رسول الله شاد است ای دل حسین بن علی فرزند دارد زین غنچه ی زیبا به لب لبخند دارد ای اهل عالم زینت عباد آمد من فاش گویم سید سجاد آمد سجاده از او رنگ و بویی تازه دارد اخلاص و تقوا آبرویی تازه دارد وقت ولادت هم پر از شور نماز است رخساره ی نورانی اش نور نماز است پیچیده در هفت آسمان راز و نیازش پُل بسته تا عرش برین روح نمازش عشق و محبت با دل او همنشین است او مظهر تقوا و زین العابدین است در هر دلی بذر ولایش ریشه دارد آن دل برای حشر خود اندیشه دارد مهرش کلید باغ فردوس خدا شد هر کس ز مهرش شد جدا از حق جدا شد آن کس که گردد ذره ی این مهر پر نور روز جزا هم با همان نور است محشور هر کس دلش پر می زند در صحن سینه پروانه ی پرواز دارد تا مدینه بر ما «وفائی» می رسد بوی مدینه ای کاش ما را خواند او سوی مدینه #سید_هاشم_وفایی #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

ای بحر شرف، گهر مبارک ای شمس ضحی، قمر مبارک ای بانوی شهر، شهربانو دیدار رخ پسر مبارک ای مادر نه امام تبریک ای نخل ولا ثمر مبارک این دسته گل حسین بر تو از خالق دادگر مبارک این آیت محكم حسین است قرآن مجسم حسین است خورشید سپهر پرور است این یا عبد خدای منظر است این دوم علی حسین زهرا سر تا به قدم پیمبر است این لبخند بزن به ماه رویش زیرا كه حسین دیگر است این دردانه ی چار بحر توحید منظومه ی هشت اختر است این این سید كل ساجدین است مولای همه مجاهدین است شعبان به ولادتش معظّم قرآن به ولایتش منظّم در هر ورق صحیفه ی او قرآن نخوانده‌ای مجسّم خوانند فرشتگان ثنایش مانند دعای نور با هم بخشد به دعا تلاوتش روح همچون نفس مسیح مریم رویش كه بهشت عالمین است گلخانه ی بوسه ی حسین است گل آینه‌دار خلق و خویش دل تشنه ی كوثر سبویش در طور دعا، هزار موسی مدهوش به شوق گفتگویش دست همه اولیا به دامن چشم همه انبیا به سویش لبخند زند عزیز زهرا هر صبح به بوستان رویش جان مست نوای دلنوازش آغوش حسین مهد نازش ای آینه ی جمال سرمد سر تا به قدم تمام احمد فرزند حسین، نجل زهرا سجاد، علی، ابا محمد تو دست خدا و گردش چرخ پیداست كه با یَد تو باید از خالق ذوالجلال و از خلق بر جان و تنت سلام بی‌حد مشتاق نیاز بی‌نیازت سجاده ی عشق جانمازت قرآن خط حسن نازنینت گلبوسه ی سجده بر جبینت تنها نه ملائكه، خدا هم مشتاق دعای دلنشینت هم روی ملک در آستانت هم دست خدا در آستینت هنگام دعا صدای آمین خیزد ز یسار تا یمینت تكبیر و قیام سرفرازت جبریل مكبِّر نمازت ای در دهنت زبان قرآن وی هر سخنت بیان قرآن هم صورت تو صحیفه ی نور هم در تن توست جان قرآن هم میوه و هم درخت توحید هم روحی و هم روان قرآن ارکان تو كعبه ی ولایت رخسار تو بوستان قرآن آمین خداست در دعایت وحی است تمام خطبه‌هایت فرمانده ی ملک لامكانی سلطان زمین و آسمانی در پیكر شرع روح روحی در جسم نماز جان جانی معصوم ششم ولیِّ چارم مولا و امام انس و جانی در تنگی حلقه‌های زنجیر بخشنده به وسعت جهانی تو كل وجود را امامی در سلسله هم امیر شامی ای قله ی عرش جایگاهت جنّ و بشر و ملک سپاهت در دایره ی خرابه ی شام بر وسعت آسمان نگاهت چون سیر كنی به سوی معبود بال ملک است فرش راهت با رفتن گوشه ی خرابه كی كم شود از جلال و جاهت؟ تو مظهر حیّ داور استی از وهم بشر فراتر استی ای سجده ی عرشیان به خاكت ای روح خدا به جسم پاكت تو سلسله‌دار عالم استی از سلسله ی عدو چه باكت صد مصر وجود خاک راهت صد یوسف مصر سینه چاكت تا هست لوای عدل برپا هستند ستمگران هلاكت اوصاف تو بر زبان «میثم» باشد به بدن روان «میثم» #استاد_غلامرضا_سازگار #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

نسیم آمد این بار از خوش مسیری رسانَد به ما مژده ی دلپذیری خبر خوش خنک کرد کام زمین را بهاری شد این خطّه ی گرمسیری به یک خانه ی ساده کنج مدینه چه زائرسرایی چه مهمانپذیری به دامان شهبانویی آسمانی چنین مادر پاک و روشن ضمیری به ارباب دل ها خدا هدیه داده چه شمس الضّحایی چه ماه منیری چه ماهی که دل ها همه صید چشمش ز مژگان خود تا رها کرده تیری اماما تو خود زینت عابدینی پناه و امید صغیر و کبیری کریمی، عزیزی، امیری، بزرگی امامی، رئوفی، صبوری، بصیری تو خود خانه ی کعبه را مستجاری به درگاه ایزد اگر مستجیری تو عطر اقاقی در این خاکدانی تو گرمای عرفان در این زمهریری تو بُغض غریب دعای کمیلی تو روح بلند دعای مجیری مقام رفیع تو را غبطه خوردند همه کهکشان های این راه شیری تو دریای صبری، تو موج وقاری تو علم لدنّی، تو خیر کثیری تو سبزینه ی برگ شاداب عصمت تو خود میوه ی بوستان غدیری دعا را تو یاد ابوحمزه دادی چه می شد که دست مرا هم بگیری زبور است آری بر آل محمد کتاب صحیفه به آن بی نظیری تو سیراب سرچشمه های دعایی تو از باده ی سرخ سجاده سیری معلم تویی؛ از تو آموخت شیعه ولایت مداری ولایت پذیری به وقت خطابه بسی سربلندی به گاه عبادت گهی سر به زیری جسارت نباشد سؤالی بپرسم چرا در جوانی بدین مایه پیری چهل سال گریه تو را پیر کرده چرا چلّه ی اشک باید بگیری تویی یادگار غم اهل خیمه تویی دفتر خاطرات اسیری تو با دست بسته به همراه زینب رسالات خون خدا را سفیری تو تب کردی و صبر کردی و گفتی: حسینٌ امیری و نعم الامیری نشد تا که در بزم نامردم شام سر خویش یک لحظه بالا نگیری به جالوتیان سنگ داوود بودی خوشا این شجاعت، زهی این دلیری اماما مدد کن به صحرای محشر ز ما استغاثه ز تو دستگیری گدای شمایم که تقدیرم این شد تو را شاهی و نوکران را فقیری #عباس_احمدی #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

دوبیتی یک دسته گل بر شهربانو گشته اعطا این هِدیه می باشد ز سوی حق تعالی نام شریف هدیه زین العابدین است نور دو چشمان حسین فرزند زهرا ▪️ زینِ عباد آن که بود مظهر یزدان شد متولد به روز پنجم شعبان بهر محمد بود وصی چارم سید سجاد آن ستوده ی سبحان #حسین_مقدم #ولادت_امام_سجاد_ع @nohe_sonnati

ابتدای سرودها و اشعار ولادت امام حسین علیه‌السلام #ولادت_امام_حسین_ع

ابتدای سرودها و اشعار ولادت حضرت ابوالفضل علیه‌السلام #ولادت_حضرت_ابوالفضل_ع

ابتدای سرودها و اشعار ولادت امام سجاد علیه‌السلام #ولادت_امام_سجاد_ع

با سلام محضر مخاطبین محترم کانال نوحه سرایان سنّتی مشهد مقدّس سرودها و اشعار ولادت امام حسین علیه‌السلام ولادت حضرت ابوالفضل علیه‌السلام ولادت امام سجاد علیه‌السلام بارگزاری شد. @nohe_sonnati