مخرج حرف ق تلفظ حرف ق ✏قاف، نام حرف بیست و یکم از حروف الفبای عربی است. این حرف از برخورد انتهای زبان بزرگ به قسمتی از زبان کوچک (در مرز حلق و دهان قرار دارد) که مقابل آن قرار دارد ادا می شود. به طوری که هوا، پشت محل برخورد دو زبان (کوچک و بزرگ) حبس می شود و سپس بعد از لحظه ای با به ارتعاش در آوردن تارهای صوتی جریان می یابد و صدای حرف «ق» تولید می شود. مانند: أَقْ ٬ أَقَّ               قَا ٬ قَ ٬ قًا قِی ٬ قِ ٬ قٍ          قُو ٬ قُ ٬ قٌ #مخارج_حروف 🔸در هنگام تلفظ حرف «ق» موارد زیر را رعایت کنید: ۱- حرف «ق» را از برخورد انتهای زبان بزرگ به قسمتی از زبان کوچک که مقابل آن قرار دارد به تلفظ درآورید. ۲- هوا را پشت محل برخورد دو زبان حبس کنید و پس از لحظه ای رها سازید. ۳- هنگام رها سازی هوا و صدای آن، تارهای صوتی را به ارتعاش در آورید به ویژه هنگام سکون. ۴- فاصله بین سقف و سطح دهان را زیاد کنید تا حرف «ق» درشت خوانده شود. 🔸مثالهای برای حرف «ق»: قَالَ ٬ قَوْمَ ٬ مُصَدِّقًا ٬ شَقَقْنَا بِٱلْقِسْطِ ٬ قِیلَ ٬ قُلُوبِ ٬ یَقُولُونَ https://amoozesh-ghoran.blog.ir/post/58

📝تلفظ حرف غ غَین، نام حرف نوزدهم از حروف الفبای عربی است. حرف «غ» مانند حرف «خ» از ابتدای حلق (ادنی الحلق) یعنی نزدیکترین نقطه حلق به دهان به تلفظ در می آید. 👌برای تلفظ حرف «غ» در ابتدای حلق ٬ مجرای تنگی ایجاد می شود و هوای سازنده حرف «غ» با سایش از آن عبور می کند. چنانچه هنگام عبور هوا از این تنگه ٬ تارهای صوتی نیز به ارتعاش درآید صدای حرف «غ» تولید می شود. مانند: أَغْ ٬ أَغَّ غَا ٬ غَ ٬ غًا غِی ٬ غِ ٬ غٍ غُو ٬ غُ ٬ غٌ #مخارج_حروف 🔸در هنگام تلفظ حرف «غ» موارد زیر را رعایت کنید: ۱- حرف «غ» را از نزدیک ترین نقطه حلق به دهان به تلفظ درآورید. ۲- هوا و صدای حرف «غ» را از محل تولید آن با سایش خارج کنید. ۳- هنگام تولید آن، تارهای صوتی را مرتعش سازید. ۴- فاصله بین سقف و سطح دهان را زیاد کنید تا حرف «غ» درشت تلفظ شود. 🔸مثالهای برای حرف «غ»: مَغَانِمَ ٬ غَیْرِٱلْمَغْضُوبِ ٬ یَغْفِرْلَکُمْ ٬ تَبْغِی یَبْتَغُونَ ٬ غُرُورًا ٬ مَغْلُولَةٌ ٬ أَنْ تَبْتَغِیَ https://amoozesh-ghoran.blog.ir/post/57

📝تلفظ حرف ذ ذال،‌ نام حرف نهم از حروف الفبای عربی است. این حرف مانند حرف «ث» از برخورد سر زبان به پشت سر دندان‌های پیشین بالا به تلفظ درمی‌آید. 👌هنگام تولید حرف «ذ»، هوای سازنده آن، از محل برخورد سر زبان و سر دندان‌های پشین بالا به طور سایشی خارج می‌گردد و تارهای صوتی را نیز به ارتعاش درمی‌آورد. مانند: أَذْ ٬ أَذَّ ذَا ٬ ذَ ٬ ذًا ذِی ٬ ذِ ٬ ذٍ ذُو ٬ ذُ ٬ ذٌ #مخارج_حروف 🔸هنگام تلفظ حرف «ذ» موارد زیر را رعایت کنید: ۱- حرف «ذ» را از برخورد سر زبان به پشت سر دندان‌های پیشین بالا به تلفظ درآورید. ۲- هوا را از محل برخورد سر زبان و پشت سر دندان‌های پیشین بالا به طور سایشی خارج کنید. ۳- هنگام تولید حرف «ذ» تارهای صوتی را به ارتعاش درآورید. ۴- فاصله بین سقف و سطح دهان را کم کنید تا آن حرف نازک تلفظ شود. https://amoozesh-ghoran.blog.ir/post/52